ലേഖചഖനമാല
ഗ്രാകത്മ,
സാിത്യകശലന്‍ ടി. കെ. കൃഷ്ണമേഗോ൯ ബി. എ.
കണമകപതിപ്പികയം
സൂിരില്‍നായിക്ിന്ന എവ പ്രസ്ററമിരന സിതുകള്‍ ൯ ടി. കെ. ഉഷ്ണൂമേനോന്‍ അവ്ടെ നാമധേയം കേരള ര്‌ എത്രമാത്രം പടിചിതവും പഥ്വുമാണെന്നു മോന്‍ പ്ര കു പറത്തി ള്യവേത്തം മുതലായ കക, കം പ്രേ തകം ക ശരം ഇുടങ്ജിയ്‌ ഉത്തമപഭ്യഗുന്ഥമ്ങളുടെ പ്രകാശനംകൊണ്ടും
തികഞ്ഞ സംഘത്യവിരന്നന്നും ഒരുളിഞ്ഞയ ഭഷാഭിമാനിയെന്ന ശുഭ പ്രതിഫ്സയയം പണ്ടേയുംപണ്ടേ 9ജനമായ മിസ്ററ ഉൃഷ്ണുമേ നോറ ബല്ലാമുഖമായ സഹിരിവ്യവസായത്തിനറെഠ ഒരു ചരി മോ ചിത്രമോ എഴുതുന്നതിനു ജെന്‍ ഇര അവസരത്തില്‍ ഉഭയ കികകുന്നില്ല. കേടളതനിെ റയും കേരളിയരുടെയും കേരളോഷയു
ക്ഷേത്രത്തില്‍ റിയി നിന്നുകൊണ്ട്‌ അഭ തെ ല്ലാം വിാത്തിചചമമ. റം അനാഷ്ഠിചിട്ടില്ല! പ്രേ്സം ഫനുോന്മാരായ ഗത യുവപണ്ഡിതഡാടെ അഭ്യുത്ഥാനത്തിന്‌ അള്ദേഘത്തിനെറ ഫസ്താവലംവം പ്രയോജക്‌ വിചി! സഗ ഫീതനാമാക്കളായേ എത്ര മാകവികളുടെ അവസ്വയഴര്‍ഭൂത്തെ അഭ്ളേഫത്തിനറെര മന്തരശകുതി ഉച്ചം ചെയ്തിടടില! അയ്ലസ്ഥാ (ഇങ്ങളില്‍ ഗതിലഭിക്കാതെ യഗാതിറാരയ സ്റഭയത്വം സ്ലേയ അവസമക്കളില്‍ അദ്ദേഖതിെറ മമയസരഷ നമായ മനസ്സി നെ ശരണം പ്രംപിച്ചിട്ടില്ല! ഇതെ്യം അറിയേണ്ടവര്‍ വേണ്ട പോലെ അറിയുകയും അഭിനനിക്കുകയും ചെയ്യു്ുണ്ടെന്ന വധ (ത അഭ്ദേഫം ധിച്ചിരിക്കേണ്ടരാണ്ട.
പിപ്പിഷവിഷയങ്ങളെ അധികരിച്ചു" ഒദദോ കാലത്തില്‍ മം സികുകളില്‍ * ആവതാരികയായും. ഇതിനുമമ്പയ പ്രസ്‌ കിസ്റ കൃഷ്ണനോ ഇയ
ചെയ്യുന്നത്‌. ഇക്നെയുള് ഒരെ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ ഷ്ണ അ വഴ്റ്ത്തിലും സരരഭൃത്തിലും സ്വാഭാവികമായി വരാവുന്ന കല്ലാവേചത്വിം മേയുടെ ഭംഗിയെ പേഴഷിപ്പിക്കുന്നതിനേ പഴം മേന്മ. മിസ്റ്റ ൃക്ണമേനോന്‍റ ഭഷോഗഭ്യത്തിനുള്ള, ലം കരിത്യവം പ്രസാദവും സപ്രസിലമാണല്ലോം ആ ഗുണങാറം ഈ ലേഖനമാലയുരട ഏനുമോഗം നോക്കിയാലും പയ്ുഭ്യത്തോടകരടി പ്രകാശിക്കന്നതായി കണം, ഗ്രന്ഥ്ില്‍ ഭൂരിഭാഗവും സാഥി ദത്തിനെ നഃനാകോടികളെ സ്്റശിക്കുന്ന സഭസോപ്പസ്യാസങ്ങ ല് അലകതമാണു. അഗ്മഭഗ്െടിതമഥകോവ്യത്പ്പുറി മ. നിസ്ൃഷമായ നിരൂപണവും ഭവശൂരിമഷാകവ യേയും അദ്ദേ ത്തി റ മത്തരാമ ലരിതത്തേയും മംലതിമദധവത്തേയും കറി ക്യ വിമശനുവ്വം ഈ ഗ്രന്ഥത്തെ മജ്ധിലമക്കിത്തിക്്നതനന പ്രഠമേ, അവയുടെ പ്രണേതാവിദിര കുറയററ കുറ്യമ്മയമ്മ (യ്ത്‌ ഉത്തമനില്‍ശനമാി ശോഭിക്ഷുകയും ചെയ്യുന്ന. മിസ്തറര്‍ ൃളിമേനോന്‍ ത്ജിവശാല്‍ എ ടമ്മ പലേ പേഖ്വനളം, ഇന ഗ്രന്ഥ്തിര! മറപ്പുര ഇപ്പം അപ്പസിാകളോയി ിക്ഷന്നബന്നു* എനിക്ഷറിരം, അവയേയും തിരത്തുപിടിച്ചു ഒരു ചാല ക്കിക്കെതിര്‌ ഈ മാലയടെ ഒവിതിയഗമായി പ) സഭെയ നാണെന്നു പെടു .കഷവേണ്ടി ഞാന്‍ ഇൻ അസത്ത്‌ ൧! മസ്തറര്‍ പാളി ഷൊിപ്പിച്ുകള്ളന്നു ഭാവിക്ക്‌ രെ അനര്‍ഡമായ ല മായി ഈ ലേഖന കല എന്നെ;ന്നക്കം മുപ്യസി്കമെന്നളതിനു.യ ജെ സംശ യവമി | മാ അമവനയിജന്ന കേളകാളിശസറെ റ വാക്കില്‍ പ്പ്സ്്രബല്‍ പലായന പദ്റ്റാരായ കല്യ മേനവന്മാക്മം നവര നമുക്കെല്ലാം *പ്രണാധികപ്രഭ്റയഭാജന? മായ ഭാപസദേിന്യത്തിനും അഭംഗുരമായ ഐശാ്യത്തെ ആശംസില്ഛുകൊ്ടു ഇര ചെറിയ അവതാഭികയെ ഇവിടെ ഉപ സദോദിച്ചുകൊ്ളുന്നു
ളൂ എസ്‌. പരമേശ്വര്‍. കം
ആമുഖം
(ജം പരിപ്പി)
കേരളുകാളിസനായ കേരളവര്‍ക്മദേവനെറ സൂഗ്രഫിതഷ (ബൂമമളോല്‍ സുപ്രതിഷ്ഠിര൯.. കൊച്ചി മഹാരാജാവുതിയമനുസ്ററില്‍ (ജിന്നു സമമാനിതനായ സംിത്വകശലന്‍_കേരളകവയിയിക രില്‍ പ്രഥമസ്തരണീയയായ ദൂര] തോഴാ" ഇക്കാവമ്മയുടെ പ്രഷ്ഠിസഫോഭഭന്‍ സാമിര്യസി, ടിം സി. കദ്യാണിഅമ്മ അവകളുടെ പ്രിരതമ എന്ന്നെ പ്രശസ്തിയുടെ തൂഗേമംഗ (ലശിരിധ്യസ്ഥംഥങ്ങളിലെ്മം വിജയവൈജയന്തിചാത്ത] വി മൂക്കുന്ന ശ്രി; ടി, കെ. ഉൃശ്ലൂമേനേനവര്‍കഠം അദ്ദേഹത്തി! ഇ ധേഖനമാലയെ അവത്മിപ്പിക്കുന്നതിനു എന്നേ അധികാര പ്പുഠത്തിയിി കന്നു, മലയാമൂ സാഫിര്യത്തിലെ ഒക്ഷിണ്ോത്തര ്ധമമക്ില്‍ മണ്ഡലേശ്മോരാമി വത്തിക്കുന്ന ഉളളം വമ ത്തോദ്ം വന്ത്യവയേവ്വേഭാനായ ഈ കദ്യഭവനഃപരിപിക. ബുദ്ധിയെ സംബന്ധിച്ചു വിക്കുന്ന ബ്ുമമനോമരങ്ങറം മേഖ പ്പെട്ട കണ്ടി മാന്‍ മാവില്‍ ജൈവായ്യകന്ന വഴിരെളിക്ഷന്നന കിന്നാമിനുക്കാധി തിമന്നതിു ഒരുസ്വെടുന്ില്ല. ഗ്ര; ടി.കെ. ൃ്സമനോനവകദള മലയാളികഠാക്ക പരരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടു മേ എന്ന സം ശസകര്‍മമത്തിന" ഒരുസ്പുന്നി ന്നു വ്യക്തമാ ക്കികകൊ്ളട്ടെ രശ്ഗര്‍ചചം[തം മഷാകുല്യം, ഭാഷോമെമി രരിണയം നൂഭക്കിയ ഒന്നാംകിട ഗ്രന്ഥ്ജളെ അ തരിപ്പിക്കകയും (സംിര്യപിഷത്തിമന്‍ റ അാഗ്രാസനപയി അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്തിട്ട ൧ അദേഫം എനിക്ക നല്‍കിയ ഈ അന്ത എന്നേം ഭത്ോന്നിയ വാഡ്യേഷ്യാതിരേകത്തിനെറ പ്രതികമായി മാമ്മ ഞമാന്‍ പരിഥണിക്കു തമ.
ഒര സ്മൂഫ്യജിവികെന്ന നിലയില്‍ വിഭിന്നവും വിസ്ത പമായ പ്രവൃത്തിമ്ധചമാണ്ട്‌ മന്മഷ്യനനമുളയ്‌. സമുഭായന്തി (൯൨ ഉന്നത തലങ്ങളില്‍ വമ്തിക്കുന്നതിന്ു ചില വ്യകതി ജദ്മനാ മഗ്വം സിജിക്കുന്നു. ആ ഓഗ്യത്തെ ലോകോപകാരപ്പു (യവം ലിനിേധിക്കനതിന്‌: ജിയെ അപു ചിലക്കേ ബന്ര്‍ഭം സദ്്യാച്ലിമകേന്നുളൂ. ഈ ലേ യെ അയി പിഴിഭിന്ന അവാ പ്രഥമതഃ ബോധപ്പെടന്ന്‌ തത്വം ലേക്നഗ്രഥവ്യഗമയേ ഗ്രന്ഥ
ക
കത്മാവിന്റെറ അന്ുവര്‍്തനശതങ്ങളുട്ന്‌. സാഷിര്യത്തിനും സഭ. ുദായത്തിനും സഃഫോദേദുത്തിന്നം ഈ വിശതി മാനില്‍ നിന്നു. ലഭിച്ച നേട്ടം സ്വന്തം വൃക്തിമുദപാതിച്ചു' അനുക്രമം പ്രമ. ശിപ്പിക്കുകയാകുന്നു ഇതില്‍. അനേകം പ] മായി ഉടച്ച വംജ്‌മയങ്ജാം അദ്ദേഫത്തിന്റൊ അവഗാഡല
ത ക്തി കം ടൂത്തിനെറ പ്രാചിനചിത്രക്ം ഈ വശ, ടി ളയ ജിയ ളി
൯
ചെയ്യന്ന തേങ്ങഗോളങ്ളോയി പരിശോഭില്ലരമുന്നു, വെണ്ടി മകന്‍നപൂ , വതരം
ടത്തിയ അദി, ഫിത്യകാരന്മോെ വിമര്‍ശനദ്ഷ്ണ ച: പരി ശോഗിച്ചും തരി ശരം ചടുമ്പിസവാമിം എഴുത്തച്ഛന്‍ ൂടങ്മിയ ആതമിയചഴ്ുന്മാമെ അനുസരിച്ചും മലത്ങളിന്തറവാടിററ കടുംോഭിമാനും പുലത്ളൂന്നില്‍ ചോദ്യ്മിതമായ ൭൯൨. (അധികാരത്തെ അദ്ദേഹം നിലനിത്തിക്കെണ്േപോകുന്ന പാഠ (ബ്ധിത്യപടഹതാഡനാധ്വാനികഠംകൊണ്ട ചയ (തെ ലല പ്രശസ്ത്ന്ഥഞ്ജേയം പുസ്ത അഭ്ദോം നർ ത്ന്ന മംത്കപപ്ങഥം ഈ ലേക്നമലേയെ ഒരു അധ്യാപന
ഗ്രന്ഥമായി ഉയത്ിക്കാ്ചകയാണ്ട ചെയ്യുന്നതു്‌.
പരരിണതപ്ജങ്മനോയ ഗ്രന്കത്താവിവെറ വിമാന വൈപ്ല്യത്തില്‍ന്നിന്നു വികസ്വിടങ്ളായ അന്‍പപത്തിരനന കസുമ ളെക്കൊണ്ടു ഗ്രഥിതമാണ്ട ഈ ലേഖനാമദുല, പത്രങ്ങളിലും ക്കസികകളിലും അപ്രകാശിതമ്മയിക്കിടന്ന ചർ ലേഖനസമ്പത്തു കരള സമമോരിച്ചു പ്രസിഭാപ്പെടുന്നതിയ ശ്രരിമവിലംസം
ഭമസ്ഥതവശീക്കുന്ന ഭഷാസേവനതല്‍സുക്യ സവിശേഷം പ്രശസാദാമായിട്ടുട”.
(ജ്യസ്േവാനിതേന്‍ മകെ. ജി. പരമേശവിപിക്ഷ അവ കോട്ടം കെ. ജി ശക അവകളാടം ഗ്ന്ഥകത്വിനുള്മ സ്റ്റേബചമാനേലം ഈ ഗ്രന്ധാ്തിനറെറ സവിവകാശവും അ (സഫോമമ്ോരംക് വിട്ടുകൊടടത്തിടിക്കന്നു. സാഷിസ്റകശലനെെ (ബമുചിതമായ ഇൽ ഉപാരമാനം കെ. ജി. സഫ്ോരന്മായുടെ,
വൃകരിവശിഷച ൃത്തിനെന്നപേംലെ ഗ്രേവി ത്യം നിരയും ശരത്യഷാസക്ഷരായി പ്രശോശിക്കനനു.
(ലയമളിത്തറവടിനെ അഭിമമനധനമയേ ഇര അഭിവന്യ (രന്ഥകന* ആദ 'ഖേഖസമലേയുട ഈ പനുസ്സ്ുംവിധഃനം അഭിമഴനപൂവം അവതരിപ്പിച്ചുകൊ്ുന്നു.
മചരാമഭാര്യം ആഫീസ്്റ്‌ം ലോ
പലതുകൊണ്ടും മാസ്തനായിരന്നു. പ്രത്യേകിച്ച്‌; അദ്ദേ തിന് ഇഴശ്വരവിശസേത്തിനെറയും പപപകാതേല്ലതേ ുടേയും പാലമായി, അദ്ദേഷം, കൊല്ലം നഗസയടെ ബജ ക്ഷപരത്തിലേക്കു, പെരജനംഷളാല്‍, അ്ചോവപ്രാവേശ്വം എരിരില്ലതെ വഴിക്കപ്പെട്ു. ഈ കഠലയ്ു്‌ ജരൊരു അമൂത യവിമായ ഡഭവമാണുല്ലോ, അദ്ദേത്തിന്റെ രഃഭേരിക്കം വരാളയ്റ്റേഥത്തിനും ജോചിതമായ ബഹുമരിയം ലജിച്ചു രമാ ശമജി എല്ലംകെ.ബും അജല്ഹത്തിനു യോജിച്ചൊരു അദനി. | പണ്ഡി ഷം ജിമനിയം കമകശലനും റിന്ന യ ഇമ്മ, ഇനിയം മസിയാരെം, അരോ ദ്ഡധധത്രേഡാക്കണമേ എസ്സ്‌ ഗരദഭൂണേപോയണന്മാരോയ ഗ്രൂപ്പോ രിസധാ്യപമിയോേം ഞാന്‍ കുഴ കൂടി, കണ്ണിോടടകി കൈക്പ്പി പരാതിക്കു, പിക്‌ ഇവരേയും പെരിലുകള ്റ്ഥമഡ്രാമനേങ്ളളളെ കാണിക്കുന്ന തിനായി യന്‍ ഇര പ്സ്തകത്തിനെറ പരകള്ലൂധകാശം ഇവ രെ ശ്രരിഭേവിലാശ്ം ശറാലയത്തിലേക്ഷ കൊടുന്തിരികകനനു 0 പ്രസ്ഥം ധേംബന്ധിച്ചു എനിക്ക ഗ്രിമാന്‍ മാധ. ചന്‍പിലലജില്‍നിറമ കിട്ടി സായം അളവററതാണ. ഇതിനെ ജെമുഖം ൮ ഒരോ്യവിശേഷത്തിനെ മകാ മയ] പരിലസിക്കുന്നു. എന്‍െറ മാന്യസുറ്ത്തിവെര സംയോേത്തെ യാന്‍ കൃരതത്മതയോടേഷ്ടി സ്തരിക്ഷസ
കെ. എ.
ടം)
2 -188.
കേരളസാഹിത്യൃപാരിഷത്്തു' ഭൂപമൃതിശാസ്ത്രം ഗുണഭോഷനിരരപപണം എംത്തക്ഛന്‍
കരു ഐതിഫ്യം
ണ്ടു സദ്ശാം
വെദ്ധങ്ങി മകന്‍നമ്പൂതിടി്പ ത്തോമച്ചരിരം ിവമ്മകോയിത്തയരാന്‍; ര്രിശതരാചായ്ക ശലയത്ധമിര്ം
പണ്ടത്തെ ദേശവാഴികം വെങ്ക നന്ൂതിരിയുടെ കൂരതികം പ്രാചിനംൃവേതാത്തിലെ ചി വിശധവിച്ഛായഥം
നി ബവാഗതഭ (സമസ്ത്രകേടളസ ിബ്യപരിരന്ത്്‌) കേനോപനതിഷ്‌
്കേികശബ്ലഷം ശ്രി ചയന്പിസ്വാമി തവി ഏറണാകളംക്ഷേയ്ം പ്രനംഗം (കൊച്ചി ൬-൪ മഫാസമനം പരുപ്രവമവത്തെപ്പാി കൊല്ലി നായര്‍മംറാസമാം പ്രസംഗം ആന്‍ഡ്രു ലുയിസ്‌ സ്വയ (മഹാകവി കുടുക്യസ്തകഷേഗം അനകലാപോണം മഫ്മതിയുടെ ന.മകരണം മലം (പ്രചിനകേരളലിപികാം
14
ലേഖനമാല
൧ ശബ്ദാദധ്യയനം.
ഒരു ജോലിയിലും പ്രവേശിക്കുതെ ഇരിക്കുന്ന അ? സരങ്ങ രില്‍, ദോ പരത്തേന്‍െറ ബുഗമത്തെക്റിച്ചു ആഭവചിക്ക തില്‍ അനുന്യസ്ധാധാരണമായിിക്കുന്ന ചില രസംകളുണ്ടെന്നു്‌ അതിനെ ശീലിച്ചിടടച വക്ക തൂമ അറ അതുക. മറവര്‍ അംപനൊെയുമമ രവപങ്ങമള ജി കത്തിന്‍െറ തൊലി കുളയുന്‍തി നാപ്േന്ട ഭാവുന്നവയേട്ട്‌ ചപമിക്കുവാനാകുന്നു ധികം എളു. ച, എന്നാല്‍, അവ നമ്മിപമ അന്ത്രത്തെ ചിവ ഉൂഭാഹരണ .൨.൧ൊണ്ടു* പ്രദ്യക്ഷര്‍പ്പുടത്താമോ എന്നു ഞന്‍ ശ്രമിച്ചു നോക്കാം ലി അല്യം വില്ലി പെംികിട്മ ചുകന്ന മും കക്കി വിടറിറ ഒ ഭം കടിച്ച പല്ലുഭളും പ. ധഗമൂന്തി (കള നാമെറ്യാവരം കഴിറ്റയോയിര'കകാം, ഈ രൂപപരത അ വലി നനിന്ത* വധ ഞയമായി ശുണ്ണികടിക്കറ എന്നു പ യും. എുണ്ിന എന്ന വക്കം അത്റം ചു പന്നു കന്നും ലുക്ക കടിമമ്പോറു൦ ജത്തിസ്്‌. ഇ വക ഭേജ ്കേമോ എന്നു സംശയിക്കു്നവെ യ, അന പരീക്കിച്ചുനേോ ക്കേണതു" വവശ്യമാണ്ട്‌, കോപത്തെ ഇപ്രകാരം പ്രദശിപ്പി കന്നറിനു ര്റികടിക്കന എന്നു ഷുദ്യമായി ഉപയോഗി ആമൂടെ ബുദിചാ്യത്തെ ജയരെങ്കിലും ബുമാനിക്കാതെ ഇരി ക്ഴമോ? ഇങ്ജനുത്തെ സികന്മാമെയും ഞാന്‍ കവികളെന്ന വിച്ച രിച്ചുവരുന്നു; ഇവക്ൾ ഗ്രോകമുണ്ടാക്ഷവാന്‍ വശമില്ലെ്ിപം ഞാന്‍ മരിചു വാടിക്ന്നതല്പ. ്ുണ്ണീകടിക്കുഴ എന്ന പദബന്ധം കോപ്പം ഉത്ഭ്ഴിത്തെ ഭാവവികാരമടളൂടെ ഒരു വിവണേസഗ് മകന്നു ചില പഥിയ അഷിപ്രിയന്മാകൂടി ലവ മാത്യ ത്ത കേട്ടിട്ടോ എന്നു സംശ ഭമാണ്‌്‌. ഏതു കറിയിലെ ക ണങ്ങറം അതിപോലനമായിരിക്കുന്നവോ അക്ക" ഓലന്‍, ലര ക്ഷണണത്തോടകൂടിയ കരിം വേദം മടിക്കും. എ ചും, ഒരു മ്ുക്വും, വന്‍കഠികളോട മ വണക്കവും, പ്രമ
്ഡാലത്തിനെറ കുമിയും ന്ദ മാത്രമേ കാണന്നള്ളു. എന്തി (ഇ വളരെ പറയുന? ഇര പേർ വേരെ ഒരു കുടിക്ക ക്കേണമെന്നു* എന്നു ീചിയാക്കന്നുവോ, അന്നു വളരെ സരസസന്മാരായ മലയാളി കളുടെ വാസസ്ഥലം അന്മേകപപരിയിലകേമെന്നു ഞാന്‍ രിച്ചൂയം (ജി പരയുന്നു എന്ത? പ്സ്യൂപകാരം മറക്കുന്ന പൂരുഷന്‍ ചത്തതിനെക്കേമ ജീവിച്ചിരിക്കിലും.ന ഭഓലോലക്കറിയെ ദുഷിച്ചു കവനചൈയ്തു ആ മഷാപേപ്ി ഇസ്നം നകത്തില്‍തന്നെ കിടന്നു വ|യുന്നു എന്്രിന്നും സം ശരമില്. ന എന്ന പരം ജാതിയുടെ ഉല്പത്തിയേയും വള ്ൂജയംരിചുമ ചരിതം ബരഡന്തികല്‍ പ
സിമ നിരദാമ്മാടോ നിസംഗ നിഷ്ിഗര രോദ്പേഫവിിശാമുകര-ന
എന്നിപ്പകാമള്ള. റം ആമണന്‍ എന്നു വിലക്കപ്പെടന്നു, വൃത്തിരേമം, ലം വര്‍ഗ്ഗു ഭട ളൃണ്ടായി; അതില്‍നിന്നു വേറെ ശാ ഖകളും, ഉപശാഭകളമുണ്ട യി; ഇപ്പം അവയെല്പാക്രടി ദയ ര്വേത്തത്തെിട്ടു കെയും
(എം എവ പുരോ വേര പ്രണവം അമര
ദേവോ നരോയര്‍ണോ ന്യ! ഫുകോഷനിര്‍വ്വ്ണ്ിമേവ ച."
ര്‍മ്മശ്രിയാവിശഷേണ ചടതുര്‍വര്‍ബ്ലം പവതിഷ്ഠിരം
രുദ്ദോ ബ്രാ്മണതാമേരി സ്ാമണശ്ചേരി ശ്ൂദരതം
ക്ഷതിരാത്ജായമേറന്ു വിദ്യകെമാഗ്യസ്തുമഥൈവ ച.
മാവ എന്നതിലെ ടക എന്ന പരവും ഒരു ച
ഭിത്രസഗ്രാഥമമകേന്നു. ടകശ്ൂുന പോസ്തഗീസ" “കളാ? എന്ന വക്കിനെറ ഒരു മാരറമമകന്നു. ഈ വൃക്ഷ കാലമായി കേരളത്തില്‍ കൊ്ടുവന്നജ്‌ ജയ രാജക്കാന്നു. ദത്തു ശിസ്കാരെ പാട്കികളെന്നു വിട്ിക്കം, അതുകാരണം, കുമാ ചിം.ൂ പറംിമാവെന്നും പാ്തുവന്നു. ജഭികാലക്കളില്‍ ഇവ ഭായിട്ടും നമുക്ക്‌ കച്ചവടം ണ്ടായിരുന്നു. മയ പദം ന്നും യ ബംതിയഭം ഒരു അഭയാളമായി നിലനില്കുന്ന.
ഞാം നന്സവരുടെ
ഖം താന്‍തന്നെ? എന്നമ കരുതി ചിലും" “അഹാമതിന എന്ന
(ര്ദൂല്യേയനം ര
തെ വേറെ ഒരു നല്ല വാക്ക്‌ ആരാല്‍ കൊടുക്കുവാന്‍ കഴിയും? *അഫമ്മതിന എന്നതു്‌ 44അഹം? ഴുതി എന്ന പട്കളെ ' കൊണ്ടുണ്ടാക്കി ഒരു സമാസപമമെന്രെ, അഫമമിക്‌ പെരുകി കമായും; ശാസ്ത സംബന്ധമായും രണ്ടര്‍ത്വമുണ്ടു. സാധരേ അയയ രാല്ലല്ം ഏപ്പാവക്കം അറിയാം, മറേതു* പുറാണങ്ട ളിചും മറവം കണ്ടുവരുന്ന, ഭമാനൊന്നുമേരഹംഭാവനെ പോ ജലേ ആത്മജ്ഞാനവും കൈവല്യവും സഴിഭിക്കകയുള്ളു എന്നു ഇവകാഠം ഘോഷിക്കുന്നു.
നേരപോക്ഷ്‌ന എന്ന വാക്കില്‍ ഞമാനമാര്‍ഗ്ലുമായ എ തെല്ലാം ന്തം അടിയിലിക്കുന്ന! അവ ഒന്നം ജയലോചി ക്കാതെ വിതര ആകറ വൃഥാ കലക്മേപം ചെയ്തുവരുന്നു! നമു ടെ കളികളും ചിഭികളും സത്ത പോക്കന്നിന്ന, അനാ സമയം കുളളയുന്നതിന്നു" മാത്രമ കൊള്ളൂ എന്നും, അവ എന്നേ ക്കം നിലന്ിലലന്നതായ സന്മോഷവത്തമയാ അിവിനേയോ തി കയി്വെന്നും ലത വാക്കന്നെ മറ്നഷയുടെ അിയിക്കുന്ന.
കനെ *ഗ്രഫചാരമ ബറ എന്ന്‌" പലരും പല [9൦ പാട്ുവുന്ുകൊണ്ടു, “ഗുപ എന്ന വാക്കി ൯൨ ഡാധാരണുയുധ അത്റം പാലക്ം ആരി യമെന്നു തി്വിയ കന്നു. അക്ഷംജ്താസപാലിപ്പാത്ത മുത്തി അമധമാേംകൂടി ഇര പത്തെ അനുദിനം മരുവിടുന്നു്സ", “ഗരഡകക ളൂടെ പോക്ക എന്നു മാര പത്തിനു അത്മ, എന്നാല്‍, ഗ്ര ഞമുടെ ലലനകപളൂം മനുഷ്യ സദ്ധദദ്ങ്ങളുമായി എന്തോ അരത്ത ചേമ്യയയണ്ടെന്നുമള വിശവംഡത്താല്‍ പത്ത" ശരിയായ അത്ഥ ത്തില്‍നിന്നു* വൃത്യസ്തുമായ വേറെ ഒരു അത്വുക്രടി പാട്ടി.
കപി" എന്നതു്‌ കിടപ്പയ നം പുനം ഉപപയോധിച്ു ന്നെ ഒരു സാധനമാ. ജയി റ ചില മൂഥ്ളുടെ ദോ ളക്കൊണ്ടാകനാ ഉമാമ ചാക്കും അച രന്നെയകേന്ന പക്ഷ ചി ലാരമരമാരരം കരുതി മച്കില്‍ പരഞ്ഞിന്ുചു* ഉപേ ശിച്ചു. ഇമ ക്കാ പിയ വി യുംകൊടുത്തു്‌ ചിലര്‍ ഇതം കി! വാഡ. അവ ടെ ക്യമാണ്‌ ക്പി്ിരായുറ എന്നു പായുന്ന ജല്ലരിക്ക എന്നതി -:ലയ്യം മ പ്ളം ടിക്ക ന്തം പു കമികക പിടിപ്പു റ്‌ ചം പിടിയുള്ള കത്തിന്‌ ഏനം പാസ്‌ ഴില മീകമാതി വടികജിലപ.
ഇങ്ങനെ ഒരോ പങ്ങളെപ്പരറി ആലോചിക്കുന്നതും ജീകേ. (തിന്റെ തൊലി കുളയുന്നതുമായി വളരെ വ്ൃത്യസമുണ്ടെന്നാക. അ എന വിചാരം. "അട വിചാരിക്കനകോഷു്‌ ഒെ ര യോജനുവും ഇല്ല. വി്യഭ്യസേ കൊണ്ടും ബുദ്ധിൈശ്ഷ്യം കൊണ്ടും പ്രമാണികളായി ഈ വിചാരം തുണ്ടായാല്‍ മാത്രമ മലയാളഭാഷയും, ഗുണമാതിത്തി ജകയുള്ളു. ഇപ്രകാമേദമ പ്രണ്ഡിനാഗരസമന്മാക്ക്‌ ഇര വിചാമണ്ടംക്വോള്‍ം, മലയള പരോക്ഷ പരരിഷ്യത്ഴീയിയില്‍ ഒരു നിഘണ്ടു ഉണ്ടാക്കേണമെ നന വിചാരവും ഇടവും, ടപപഷ്ിലാല്‍ കായ്ല്ാതെ ഇരിപ്പാന്‍ പ്രയാസം" അപ്പോം മലയാമഭോഷ്ക (രകരശേയും ഉം.
൨.
(ഴു ഭികാലം ളില്‍ നസിം ശൂദ്രര്‍ വില്യ അഭ്യഡിക്ക തില്‍ വമ വിദമുണ്ടായിരുന്നവ്െ ശ്ുഭജിതിക്ക്‌ വിഭുഃ ഭയം പമില്ലെന്നാഷിരന്ന അവമമടെ അഭിപ്രായം എസം വേ ഭം മല്ലരികന്ന ശൂത്തല്‍ ഭുരമക്കസഴ്യുകതം ദൂ! പരിവ ഭരപയേരയന എന്നുകൂടി അവര്‍ അയനം ചെയ്തു മന്ന എസം ചിലർജന്നും പര്തരുവരുസ്ം എഴ തച്ഛൂറ കാലത്തി ഈര
ള്ക്കൊണ്ടു ദൂഷണം റ്രമ്ജക്കരിച്ചു" ഉപസ്തനിക്കുന്ന ഭിക്കിി അദ മം പയ ബ്രാമര്‍ യ ജരാ ുട്രയല്ലോ കര. കളേവംനേള ല്പം വിതൂപിച്ചംല്‍
യ്‌ ജകം പോവും ചെ ലേ മരം വൃത്തിയും കഴിക്കേണം
അക്ഷാോനഭിജ്മറവമ ഞാം മൂഡും
അക്ജധ്യകരവിഫ സാലാപേക്ളുനെ
ഇവക്കു വേണമത്രെ! ജത്രതന്നെയുമപ്രയ അന്നത്തെ കാല ത്തെ നഡ്യരിമാര്‍ മലയാളമംഷയെ വളെ ധീക്ഷടിച്ചിരുന്നു. ഇതു കൊണ്ടു" അതു വളരെനാഥം അപഭിഷ്യതവസ്ഥയില്‍ ഇരുന്നു ന്നു നന്നല്ല അറിനെ നുന്നാക്കുവംനായി ഷ്ഷയായിടട അ ഭിചംകൊണ്ടു്‌ അപ്രപ്പന്മാമായ ചിലര്‍ ചടിപ്പൂ്പെട്ടടട അതി പാളും വും കയും ചെയ്തു, ഒന്നങ്കാടിയുറ വരെ മദ്ദേശിച്ചല്ലെ എന്നുകൂടി എനിക്കു സംശയമുണ്ട്‌",
ശ്രബ്ദാല്യേയനം ടര
(*മാടോടപോംലുമിവിടെക്കടികൂടിടാതെ
(ൂടംവിുങി ഞ്ഞളിയുന്നവരുണ്ടു കേചില്‍,
ാടോയമാര്‍ ൂമിവിടേക്ക വജിച്ചവിട്ടി..
ഭടല്‍പ്പെടന്തു ശിവനേ മലായാളടെല്ലുംന,
ചിരുതേയി മുതലായ കത്സിതനാമങ്ങറം ഇവരുടെ പണ്ട ത്തെ ആധിപത്യത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. തുടക്ക" ശഭിയായ പേര് ഫിയെന്നായിരുന്നു ഇവരുടെ നിഷ്ജര്‍ഷ! അതിനാല്‍ “ശ്രീേ പിന എന്നതിനെ *ലിയതേയിന്‌ എന്നാക്കി. ഇപ്രകരേതേന്നെ കൃഷ്ണന്‍, കിട്ടും കുട്ട, നാരായണന്‍, നാറാണന്‍ നണട, രാമന്‍ ഇറാമന്‍ന എന്നവ. ഇവരുടെ ്സമടതവേക്കളായി വിച രിക്കാം.
ലാട്ടികവക അവലോകനാശകതിയില്ലുന്നുമ 49 ക്ഷേപം കേവലം നിരാകരിക്കുവുന്നതപ്പെയിലും, ചില പദ ഭൂടെ ശരിയായ അത്ഥത്ത ഭധാലമചചിക്;സ്വാറം,' ഇവര്‍ ഇങ്ങനെ ആകുന്നതിനു പ്രത്യാ ജവില്‍ ഒരു കറവുമിപ്പെന്ന ആക്മം തോ ന്നിപ്പേംകന്നനാ്ന. “ചിജ്ണ്റിറ എന്നു പിഞ്ഞ കണ്ണകളുമമ. എന്നാണല്ലോ. ഈ ജു ചി കണ്ണുകളില്‍ നിന്നം എല്ലാ ്ലോ4ം ഡെ ഒപി. കൊണ്ടിരി ജം. ളില്‍ രട്ടംതെ ഭ്യസ നം നമിച്ചു” ഒലിപ്പിക്ുന്ന രിയെ ചീു്റിയുടെ കള്റുനീ ട്ട്‌ ഇപമിക്കാധ്ു്‌ ഇനി ഫ്‌രാജ്യ്ു" ഈ ജന്ുക്കാം അധി കമുമ്മ ഒരു നടിയുണ്ട്‌. മാനിന്‍റെ പേൾ നൈല്‍ എന്നെന്നും ഇതിനെ ഡീരങ്ങളില്‍ക്ടട! വഴിയായരക്കാര്‍ പോംകമ്പോം, ഇവ
വാ്ന്നേടിനേ കണ്ട, അാപ്പഫോതു അറിവേ അവര്‍
അക്കേസ്വോറം, അവരെ ഇവ ഒകാന്നുനിന്തക പതിവായ രുന്നു എ അ ഒരു പര തനഭവനവ്ൃത്താന്തവാി പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന. ഇ ഇനിയുടെ സ്വഭാവത്തെ വണ്ണ്ിന്നേതായ ഈ പേര് കേരളിയ രില്‍ ആദോപിച്ചിടു്ള ആ ്തപതറാ അല്ലെങ്കിലും പരിഷ ഭിക്കാരിരിക്കുമൊ?
ഭവഭിജാന്യം നികത്തിട്ടുകമ ഭൂഭേവപ്രവന്മോരുടെ സംഭിഷേ ത്തില്‍ *അട്്ം അതു മോന ഏന്നു: രയുന്നതു പലതും കേ ൂട്ുണടായിരിക്കാം,' പ്രത വാക്ക്‌ എവിടെനിന്നു വന്നു! മാഫി ഷൈ എന്നതിന്‌ അറബിഭാഷയില്‍ €അിനൊന്നുമിപ്പറ എ അമേന്നു അത്തം. മാ _ഥീഷ്‌ എന്നു മുഷ്‌" മോഷ്‌ിഎന്നായി ലോപിച്ചു. ഈ ടടവിലത്തെ പടത്തിനെ തുക്ിക്കാൻ ഉപയോ ഗില്ലുതുട്ങികപ്പേംഠം, അവര്‍ അതിനെ “ബോഷ്‌ന എന്നാക്കി ക്ഞിത്തു. “മപ്യോഗമില്ലാത്തം, പൊടമയായ എന്നുകേന്നു ഈ
[] ലേഖഖനമാല,
പ്രഭത്തിനറെറ അത്വം. ഭോഷ്യംന ോ്യയനറ ആയിട്ടു ചേച്ലിയും, വഴിയുണ്ട്‌. പക്ഷേ, ഏതു കാലോമുതല്‍ക്കുകേന്നു ഇതി) നെ മലയാളക്കരയില്‍ ഉപയോിച്ചുമുടഷികതെന്ന തിപ വാന്‍ സാധിക്കയില്ല.
ലയാളികറം ചില വാക്കു കഷപ്പടത്തുന്നമ കണ്ടംല്‍ ആരും സംിക്കയില്ലം ഒരു സ്‌" ന്റ സഹോഭനെ €മപ്പോന എന്നു വിളിക്കുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ പല സ്ഥകാളിലും ആ". ചി൦ഭിക്കുകട്ടില്‍ ഒരു പുരുഷന്‍ ന്‍െറ സേ ഒരിയേയു! ഇ നെ വിളിക്കും, മറ൨ ചില ദേശമളില്‍ ണ്ടും നവാം. ഒരു വാക്കിനെ ഇര വളരെ ആദവനിപ്പിക്കാമേ.? പ്പ? എന്ന" മറിന കട്ിറന്നവറ എന്നവയുടെ ചുരുശമൊകം ആ, തന്നെ പ്രസവിച്ച ടൽ പ്രസവിച്ച മരെറാഭാറം എന്നത്ഥം, കൂര പടത്തിനെ കാട്യേക ററി ഇന്രഭയാക്കെ പറവാനി്ലെ അ ആെയിചും വാിക്കന്നു ജം, ൦ .നിക്ഷനല്ു കഷ്ണം നോ ഇതിനെ മിക്വയം “ഇനിക്ഷ്‌ന പുന്ന എഴ്തുകയം ഉ രിക്കുകയും ചെയ്തും ഇതി ഭന്മപ്, (ഞാന്‍) വിനി ക്ല” മരെഴ്ലാഠരിവം എന്‍റ ധംളവ കുന്നു ഉമ്‌. എന്നെ, എന്നാല്‍, എന്നില്‍. ഇവെ ഇലിനറെര ക്രറവകാരാ കന്നു. എനി ഷന എന്നി മായം ടഇനിക്ഷന എന്നാകുന്നു വെന്നും പരഞ്ഞു തിഭിച്ചു നിമ്ടിയിലിക്കുന്. ദരതിനെന്ത കാർ ണം? ഇയം ഇത വലിയ കക്കാരനോ? അതെട്ടേ്പ ഭാനം. എപ്പവേരമായി ഇതു വരുടെ ഇദ്യമംഗയ. എ്വാവ ക്‌ം ഇതു ക്രാ തെ വഹിയം വലിയവരെ ഇന മരുവിട്ടുകൊണ്ടിരിക്ക അ, അഥാവാ ഇവകൊണ്ടെല്ലാം ദ്യ പ്രയോജറം! ഇതില ലിയ പഭവിഴിലിരിക്കുന്നവരക്രടി പി നിറ്റ?
ലക്ഷികൊരസ്തര്‍പോടിജാനസധാജ. ു,്ൂഡാംഭമോനിേ ്രപേനഷ്യണപ്രസാഭന്ധിധിന കൂന സ്ന്ൂംര്‍വാ അല്യ്യത്ഥരതി നവ മൈൈവിഫിരം ക്ഷണ്യും ജപാ ജേന്പ് വിചം്യതേ വിധിഗതിഃ പരഷോണേഖട്‌ സിന (മ്മുടെ പൃൂര്‍വ്വന്മാര്‍ പാഠയ്രികളാളയ മോ സംഗതികളെ (ബലോചിച്ചുതന്നെ ടിവസം കഴിചചുകിയിരുന്ന എന്നം അവക്ക്‌ ഇാലോകകാല്യങ്ങളില്‍ 0 കറഞ്ഞിമുന്നു എന്നും നാം ഒ
(ശബ്ദാജ്യയനം ്
പ്രകാരത്തില്‍ അറിഞ്ഞിട്ടു. ഇവടില്‍ ചിലരു :അിംസ പാരമോധമ്മണ എന്നുംകുതി മഹാരണ്വജ്ളില്‍ പോയി ത്യ ചെയ്തിരുന്ന. സകലസന്‍ഗുംനധ്യന്നനായി, കലിനനായിരി ന്ന ഒ സസ്താസിയെ സാധന എന്നു" വിളിച്ഛുപോന്നിരന്നു, പക്ഷേ, കാലം പോയതോടേക്രടി. ഈ വാക്കിന്റൊ അത്ഥത്തിനും ദം വന്നു, ഇക്കാലമളില്‍ മൂക മിക്കിപ്പിടിച്ച്‌ കണ്ണച്ച്‌ മൈ ഡീകകാ മായം ൃലോലിച്ചുകൊണു ഒരു മം ഇപ്പോ ലോകത്തില്‍ യശസ്സു സ്പാഭിക്കേണമെക്കില്‍, പണ്ട ത്തെ സാധുവായാല്‍ തമസി, അല്കുകൊണ്ടു' അചപനത്ത വരുടെ സ്വഭാവത്തോടക്രടിയിരിക്കുന്നവനെ “അവനൊരു സാ മയവാങ്ട്‌ന എന്നു പറയും. ഇക്കാ യാധ്ൃതം കീറി എന്നിവ ലഭിപ്പാന്‍ വേണ ടക്ക എന്നല്ല
(സ്േരിന എന്ന വമണ്ടോയതു ചോ്ലയഗിസുകാരുടെ ക. ജേരയിനല്‍ നിന്നാകുന്നു, ഇവക്ട" അയ്യ കിട്ടിയത്‌ റിന്‍ഭാഷ 'ജില്‍നിന്നകന്ു, ജം കത ഡ്രറ എന്നതിനെ അത സിംഗാസനം എന്നാണ്‌ സിംഫാ വനവും കസേയിയും തമ്മില്‍ വൃത്യാസമുതന്ന മം സമ്മനിക്കന്നു. ഓടയില്‍ അധകം കൂടയിഥയും, കലി മോത പള്ളിയും ആയ കസേ ഭിയം കടി. എന്നു വക്‌റ ശമം ഇ ചാ മോണ്ട്‌
കസേിയുമെ കായം പടയുസ്വോഡ 4മേശനയെ അമ വയ അ. മേശ എന്നതു" ഠറിന്‍ഭാഷയിലെ “മെന്‍സ്‌ എന്ന പ്രഭത്തിനെറ ഒരു ഭേദമാകുന്നു മേരു അല്ലക ലമാജിട്ട" വേ റെ ജെ അത്മത്തികടി ളും ഭൂപായോഗിച്ചുവയന, (അയാം മേശകി്ചിട്ന്ന നോന്പു മളകടിച്ചിടടക്ന്നു രത്ന എന്നല്ലെ താലവ ടരമാര്‍ ഭം വക മയ്ായവ മഴിക്ന്നമ മേശ റുവേച്ചകെ യാല്‍, മേശഡക്‌ ഈ അത്ചം കിട്ടിയ നായിരിക്കാം. അരപ്വതെ ല മിയു പാത അരെ യ്യാവത്തതതില്‍ ഉപരോഗിച്ചു ടങ്ങി തു്‌ റേ പുന്മാജുടെ ആ ഗകനാശേഷമാകുന്നു ന്ന്‌ ഇതില്‍നി അ" അനുമാനിപ്പന്‍ പാടിച്പു ഇങ്ങനെ ഒരു അഭ്പ്രായം ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടു പക അ്ങ )
അമമായി വമ്പ. നമമുനോട്ടില്‍ ആ പടത്തിന്‍റെ ശരിയായ സാരത്തെ അറിയി വര്‍ അധി കരം ഇല്ലെന്നുതന്നെ പഠയം. വിദ്യാഭ്യസം അധികമിപ്പത്തേ അന്നാ ഭായി തമിഴ്യടെ ഇടയില്‍ കായിക സിറ എ,
ആ ഒരു അതിമഞ്ട*. ല്ലം ഭാ രിയെക്കൊണ്ടുമ ഒ്്ാകന അല്ലെങ്കില്‍ “രാസിക്കുയ്യുകൊടുക്ക ണ കം?" എന്നാകുന്നു. ഈ വക കൃതികറംക്ഷ' ചില കേരള
കവികളുടെ ഇടയില്‍ അവാച്യമായ ഒരു മാഹാത്മ്യം സി ിച്ചി ഭൂണ്ട! ഇവർ നാടകമുണ്ടുക്കുന്നതിനു മുന്പില്‍ സരസ്വതിക്ക്‌ കറി കേ ഈ രീസിയിലാണത്രെ.
൩
ജെ കവ്യമെം, വസ്ത്രം £വിശേഷമരയിന എന്നു പഴയുന്ന തിനപപകരം 4 ഷോയിന്‌ എന്ന്‌ നാം പറയാവണടല്പെം, എന്താ ഇര യി എന്ന ച/ത്തിവെറ ആഗമം? ഇനത്ര ആയം ആലാകിച്ചിടുണ്ടെന്നു റോന്നന്നില്, ഇര വാക്കിപെറ അതറം യായി എ്ന്നമകേന്ന. ഇംഗ്ലിഷകാരെ “ഭാഷക്കാരെന്നുണറ അ വരടെ തയെ “ഭാഷ എന്നും ഇന്നും ലിലര്‍ പറഞ്ഞുപോരു നന്ടു*, കാലാശേനിമി്തമായ വിത്തിനു" അവ്വന്താം വം വത്തിട്ടുവതടെ പണിക്ക്‌ ഒരു വിശേഷം ദേഭറയാ ണെസ്നം ഇവ്‌ ബവ2നമ.്ജ്‌. അതിനാലായിിക്കാം മേഷാ ജിന എന്നതിന്നു" ഇ അത്തിരം സിച്ചു”,
തളിഭാഷതില്‍ മാലമേയ ഒരു ചെറിയ പയ്യ പേര് ബാന എന്നാമന്നു ഈ ൨ ക്കില്‍നനിന്നാകന്നു ബബ തകൂവുന മമായ. ഇയ മക്ക കിട്ടിയ മേല്ലറ്തയ ാഷ ക്കാരുടെ. ഞര മജനിന്നാകന്നു. ദാവടക്പക്കെ ഇനമാവുപയ്തരണ്ടം ഇല്യ വര്‍ണം അവനു വിലകൂടി. ഇപ്പം പര അരി ത്ഥവും കൊണ്ടുചെന്നാാ ബരൂഘവു സമ്മരിക്കയിറ,
രിഴമന്പില്‍ പാട്ന കിട ന്നതുകൊണ്ടാതിരിക്കമൊ ഒ ജാതിക്കാക്ഴെ തിരൂപ്പാടെന്മമെന്ന പേർ കിട്ടിയതു" പ" ഇ രുടെ കലവ്ൃത്ത രാജശ്രശ്മുഷരെന്നാകന്നു ഞാന്‍ കേട്ടിരിക്കുന്ന ൭. എന്നാല്‍, ഇവശുടെ ഇടയില്‍ വിഖോന്മാരും വലിയ പവി 'യിലിക്ുന്നവരും ഇല്ലെന്ന്‌ ഇകൊണ്ടു ധ്വിക്കനനില്.
രിഷാടി പിങ്ജടൊടി, പിഷാരടി: എന്നിവയുടെ ത്ഭ വത്തെക്ിച്ചു ചേവിന്ന്‍നസ്്യാമവേര്‍കഠം ഇഡ്രകാരം എഴുതി! ഭരിക്കുന്നു സന്യാസേത്തിനൊെട്ി, ക്ഷയം കഴിഞ്ഞു", വെ ത്തിയ മുടി പഠിക്കേണ്ട രോമക്കാം പിച്ചു മങ്ങിയ ഒരു നന്മ ഭി ശെഷികുതാല്ല്യം ഫേതുവായി ഉരലയിട്ട്‌ അക്കുമെപ്പോോയി ൭൦ ഭരിക്കളഞ്ഞു. ക്ഷരംകഴിങന്‍ സസ്ലസേകരി കഴിയുന്നതുവ
ശബ്ദാല്യയനം 9
(രെ ഇവരെ “പിഷാകേം? എന്ന വിളിക്കുന്നു. *പ്വിഷാരകോം ഓടിയതുകൊണ്ടു* പതിത്വം വന്നു" പിഷാടോടിനമാരുടെ ഫു ഭൂതനായിത്തിന്റ
ഇതിലധികം വക്കം എടത്തു്‌ വിവരിക്കുന്നതിനു ഞാനി പ്ലോം വിചാരിക്ന്നില്ലം ഇവ തന്നെ എടറെറ ആവശ്യത്തിനു വേണ്ടതിലധികമായിട്ടഞട". രണ്ടും മദ്ദേശങ്ങളോടക്ൂടിയാകുന്നു ഞാന്‍ ഈ ലേഖനമ്ക്ളെ എഴുതിയിരുന്നു, ഒന്ന്‌ രോ വാ ക്ജകളില്‍ അന്തദ്ഥിര യിരിക്കുന്ന ത്തപക്കളള വളിപ്പെടത്തു (തില്‍ രാമുക്ക്‌ രസം ഭഷേഡ്ത്‌ ഗുണവും ഉണ്ടാകുന്നതാമണന്നു ചിലരെ എങ്കി സമ്മരിപ്പിച്്‌ അവരെ ഈ വേലനില്‍ അവ സരപോലെ എല്ലടന്ന ന്‌ ഭത്സാഭിപ്പകന്നരിനും;യ രണ്ട്‌ എപ്പംഷകളിലം വക്കേകംക്കണ്ടാവുന്ന ര്‍ത്ഥദമങ്ങറം സ്ഥി രായ നിയമങ്ങളാല്‍ ഒരിക്കുന്നുത്ടു" എന്നു കാണിക്കുന്നരിരം ആകുന്നു.
മുഖ്യമായി നാ പ്രക്കാരത്തിലാകന്ന അത്ഥങ്ജറം ഉണ്ടാ ന്നതായി. കണ്ടുവരുന്ന....൧. കറയെ സംഗാതികളില്‍മാ തരം ഉപയാഗിച്ചുവല്‍ന്ന ഒരു വാക്കിന്‍റെ അതിത്തിനു വിസ്റ്റ (യുണ്ടായി അരി അനേകം ൪ രിക 8 ഉപയോഗിക്കാം രൂന്നരിനു' സാമാസ്പയിദ്ദേശകത്വം ഉ. ബ്രാമണ) എന്നം; ൨. നേരേ വിപ മിക്ക്‌: വിശേഷനിട്ദേശികര്വം (രം നറ്യരിക്കു എന്നും; ൩. അല്പം ആഭാസമായ സാര [തതാ കൂരിയ ഒരു വക്കുന്ന കാലേകരമംകൊണ്ടു" ന്റ അത്ഥം സിദ്ധിക്ക സ്വോറം, ആറിനു ഉല്‍ക്കസി] (൧.൦ ബരളവു") എന്നും ൪. മറിച്ച “പോക്കിനു ന കപസിജി (൭.൦ സാധ) എന്നും പഠ യുന്നു
[ന ഥിന്‍ വാക്കിന്‌ ചരിരരധാതു? എന്ന പേര് കൊടടത്തിരി ആയതു" ചില വാക്കുകളില്‍ ജല വം ക പരോഥികനന മു മാര ഹന്തി ചടിയം അ ഭഞ്ജിയിരിക്മേന്നാകുന്നു. ഇ നന" കൂദോഹഭണമായി “ചിജതേതി" എന്നു വാക്കിനെ നോക്കുക. ഇപ്രമാരരെന്നെ വക്കിനു “തത്വ ലതു" വ്യ? എന്ന പേരുകളും ഉപയോഗിക്കാം. നേ പോക്കും (റി കിക്കും ഇവയ്ം, മൂഷക
ത്‌. കൊതു.
എന്തിനണ്ട: കൊതു നമേ കടിക്കന്നതു? ഈ ചോദ്യം എ ന്ന ബദിമടിചചുുട്ിട്ട്‌ കരോക്കാലമായി. പ്രമൂതിശാസ്തരത്തി
[1 ലേഖനമലേ
൫൯൦ അഭിവ്ൃദി എറ സംശയത്തിനു കാഠിസ്തം കൂട്ടുകയും ചെ യിരിക്കുന്നു. പ്രകൂതിലോകത്തിലുല എല്ലം വസ്തരക്കേക്കൊണ്ടും പ്രത്യേകം പ്രദം മപരയോഗമുണ്ടെന്നെല്ല മന്യ വിചാരിക്കും മായിരുന്നു, ഇയം അതിന്നും അമില്ലു. ജീവിക്കുന്നു എന്നുള്ളം ഭ് ജീവിയത്തിന്റ ഒരു പ്രയോജന മാകുന്നഴല്ലതരെ. ജീവിക്ഷ തിന്ന തക്കനായ ഒരു കാരണം വേണം ; ആ കാരണം മനുഷ്യ (൫൯൨ സുഖാന്ദഭവത്തിന്നു" ഒരു ഹേതുവും ആയിരിക്കണം. ഇ വിശ്വാസത്തെ ലെയതരയിച്ചു കൊയുക്ഷറം ജിവിച്ചിരിക്ന്നരിനപല കാണൂം പറയാം, മനുഷ്യന്‌ വീനയം ലണ്ടാകവാനാദിട്ട ണാ കൊതക്കളെ ഇരശ്വരന്‍ സ്തൃഷ്ണില്ലരെന്നു" ഒരോ പറയുന്നു. ആമെറ്തുപഞജുംവി്ം ഇട അഭിപ്രായം കറ മാസ ാജിടടുര ണ്‌, വെല ം മഡശമനതിനുമാത്രമു്ളണെന്നു ിചാദിച്ചുവകന്നവരുടെ കൈ കരക്ക്‌: ബതാസംകൊടുക്ക ണതിനാകന്നു കൊളള ജവിച്ചിരിക്കുന്നനെന്ന ഞാന്‍ ഒരുകാലത്തു വിചഭില്ലിരുന്നം പ്രിയ പിഎം ഇറിനയും തട്ടിക്കളഞ്ഞി രിക്കുന്ന. നാധ്യനേരം ദ: ഴച്ൂ കളിക്കുന്നവേയും കൊതു ക്കം വിട്ടുകളയുന്നില്ല. അറി ല് ശര യായ രണം ഇന്നിയും കാണാന്‍ ഇരിക്കുന. കുണ്ട ക്കെ തെണൈന്നു വരുമ്പോ0ം മ്മം ഒരു സമയം അല്പം തിര വഭകവാനും മരി.
തെ ്വിനു' മു പ്രര്വേകഗുണമുണ്നന്നു വിചാരിക്ക. ഗുണം മദെറാര ഭന്ത്ുവിന്മ* മകാരപ്രഭാണ്ടന്നുഷ്‌ ഒ ഗു ണത്തിന്റെ സയഭാവത്ത ന്‌ കാടണമകയില്പ. ആയ ഗുണം ഏ തൊരു ജന്ത്രവില്‍ കാണ്ടുന്നുവോ ൭. ജന്്വിനു' അനിനെക്കെ ആ" ഉപര്‍യോഗമുണായിരിക്കേണം, അപ്രകാരമമമ ഗ്രണമമും പ്രകരണം മമമ തൂമ *കാലാന്തുക്കളില്‍ ഒരോഴറ്ുക്ഷളില്‍ സ്ഥാ ജിയായി കാണുകയുട്ട. ഇാടന്നെയകുന്നു ഡാന, അമ്ദോഫ ്ോ$േ യോജിക്ഷവാന്‍ മനസ്സു വക തൃഫ്തിയാകംവണ്ണം കാണി കാടത്തിടട മതു". ഏയ വിധത്തില്‍ നോക്കിയാപം നമമദം വ ലിയ കഴപ്പത്തിലായിരിക്കുന്നു, കറദിടന്‍റ മിടക്ഷംക ബുമാതും പോകുന്നു ഒരു രകതവയ്്ണുമാന വിമാനേപോലൈ ആകുന്നവിധ ആഞിമിഫ്റുനെറ ചോരയെ മൂക്കോംഭികകന്നതില്‍നിസ്‌* ഒരു കൊയ്ന" പടന്മരു ഗുണമാണ്‌ സിക ന്ന? അങനെ അതിനെ കാണ്ടമ്പോറം, എന്‍െറ ധലരകൊണ്ടുരന്നെ എന്റെറ കൈ കുടടികിയാലം വേണ്ടി. അതിനേകൊന്ന' അനേകം രാത്രി (കളില്‍ അനുഭവിച്ചിടടു് തിബ്യാതനകഠാക്കു പ്രതിക്രിയ ചെയ്യേ മെന്ന" എനിക്ക മമ്പ്‌ തോന്നാവേണ്ട്‌.
കൊതു വ
കൃമികഠംക്ക ചിറകകം വന്നാല്‍ ക്ഷണമാവശ്യമില്പ. ഭക്ഷ വും വളദ്ലൂയും അവ അതിനു മുദ്പില്‍ കഴിച്ചേ: ചിറകവ നാന്‍ അല്ലമല്ലം പുശ്രസത്തയും ആസ്ിച്ു' മേടടിയോട ശ്രട। ആവരുടെ കാലം കഴിക്കേണമെന്നേ അവയ്യയയു മോമു ഭു. അപ്പ; അഥവ, കൊളുക്ഷറംക്ക പിന്നേയും ഗുരുത മുഷക്ഷേ ണമാവശ്യമണ്ടെന്നതന്നെ ഇഭിക്കട്ടെ; അപ്പം നമുക" വേറെ ഒരു ഉര്‍ഘടം നേടുന്നു. നമ്മളെ വേടനിപ്പിക്കാനെ അവസ മ്മുടെ ചോരകളിച്ഛാലെന്ത ? അറ രുടെ ശസ്ത്രക്രിയ, വേദനം കുന്ന പിസ്സ വാഷിക്കുന്നതെ മിന അവ വയവ നിറതെ കുടിക്ക രിന യരിക്കമ്പേറം, നമ്മം വളയുകയും, പിരിയുകയും, ലാട കരയും ഒരകയും ചയ്ക്ന്നതുകൊ്യ" അധവ, എന്തോയ രണ മാണു്ടകന്നതു" ₹ വാളം കായുമ്പോറം എലാം ഭൂകന്പഴുണ്ടാ കത്തക്കതയ ഒരു യന്തും കണ്ടുപിടിക്കന്നവടോട നാം നന്ദി രദാജിരിക്മോ? അതു പേലെനന്റെ, നമ്മുടെ ചേയ വലിച്ചെ ഭക്ന്നനിന്നുമെമാരു ജന്ത്രവംകൊണ്ു, | സവസ്ഥപിരന്മാരായി കൊതുക്കാം വരുമ്പോം, ഇവിടെ ചടം, മട്ടം, അടിയും, പി ടിയും കെ്ജേപിടിച്ചാം൯ അവന്യു അത്ര ഭസമാിടിക്കയില്പം ഇങ്ങനെ ഇരിക്കേ, ഇതപ്ോലേയമ്ള ഒര യന്ത്രകൊണ്ടു' അവ യം ്ലന്തൊരു ഉപപയോഗമാണമേയ* മറ്ം, നോകസ്പോറം, ഡാഗ്ണിനറെറ സിദോ.അതപ്യകാഠം. ക കടിക്കമ്പോറം, നക്ഷ വേ ന രോന്നാതിരിക്കന്നതിനു*, ആതില്‍ അമുതോപമമായ ഒര മോ മദം ഉണ്ടായിരിക്കേണം. ്ന്നഃലപ്പെം രഴിയന്‍ തന്റ വിയത്താലികകുന്ന പുറം, ടുവിനു കടിക്കവംന്‍ ഒഴി ആമുകൊടത്തൂ്‌, അതിന് ൪ സുഖ്പ്രക്കെളാ ശിേപേചാങ്റം, 4൭ പാത്രമായിത്തിന്ര' തന്റ ഭയത്താവിനെ രസകരഭളോയ സ്വഷ്ണുളിലേക്കു നയിപ്പിക്കവാന്‍ കഴിയു
ഇനി വേറെ ഒരു മര്‍ഫംവും ശ്രമ ഉ. കൊക്ക, അ യ്യ കടിക്കാന്‍ യാതൊരു തവും ഇല്യത്ത പ്രദേശകം ജില ണ്‌, അധികം വിഷമുക്മവായരയി കാണുന്നതു്‌. ജന, ണ്ടാ രം മുതലായ മൂഗങ്ളുള. കാടടകളളിലും മന്ദഷ്യസഞ്ചാരത്തിന്ന: ഉന്ന കത്ത ചളിപ്രദേശങ്ങളിലും ഇര ജാതിക്കാള്‍ ധാരാളം ഉണ്ട്‌, മേല്‍ പ്ഠഞ്ത സ്ഥലങ്കളില്‍ പോകേണ്ടതായുവന്നാല്‍ ഒരു പതിയമ തിരി വേടനു അനദഭവിക്കാറുന്നതാട് .
പര് ഒരു യുവതി ബബിലാത്തിയില്‍നിന്ന്‌* ഈ രാജ്യത്തു ലന്നര്‍്േന്റ ഉടനെ ഒരു കൂട്ടം ഏരുമകളെ കാണ്ടേകയുണ്ടായി; ഈ സാധുക്കളെ കണ്ടിട്ട കെമുക്ളോ എന്നു ശങ്കിച്ചു" അവര്‍ വളരെ
2 ലേഖഖനുമാല
ഭപ്്പട്ടവതെ. എന്നാല്‍ ഇതുപോലേയുഷ സംശയത്തിനു ഇ ഭവതി
കൊള്ളുന്നു. കൊതു ഒം കളം രണ്ടു ചിറകുകളും ഉണ്ടു, ചിറകകം പറക്കവാനും, കാലു മില്‍ നാലെണ്ണം നടക്കുവാനും ഉപയോഗിക്കുന്നു. പിന്‍കാലു കം രണ്ടും രകുതം വലിച്ചെടുക്കുന്ന ജന്ത്രത്തിെറ ഭംഗങ്ങളുന്നു. പരക്ഷോ ഭൂതക്ണ്ടികൊങ്ടു നോമ്മന്ന ചില ശാസ്്രജ മാര്‍ ജതിനെ നിഷേധിച്ചേക്കാം, അവരുടെ അഭിപ്പായപ്പകാ രം, മേല്പറഞ്ഞ യന്തരത്തിലൊരു ശസ്ത്രക്രിയ" ആവശ്വമുമമ ൭ ബുധം എല്ലാം ഉണ്ടു" എന്നാകുന്നു. അല്ലം കജമയുണ്ടെമില്‍ ഈ സംഗതിക എല്ലാവക്ഷം മനസ്സിലാക്കാം കുറു വേന (സിക്കേണമെന്നേയുള്ള കൊണ സാമുടെ അടുക്കല്‍ വന്നമടന്‍ം .രക്കം സമീപയത്തുന്ടോ എന്നു ഭചൈിവട്ടം പിഴച്ചു നോ കഷം. ഇ്ലെന്നറിഞ്ഞാല്‍പിനന്ന മാവമുക്കൊര പ്രദേശം കണ്ട പിടിക്കുന്നറിനുക്ള ശ്രമമായി. അതിന്റെ ശേഷം, ഒരു ച്ചെവതാ ൭ കിന്‍ നമുടെ ത്തില്‍ കുത്തിച്ചു ഇടം, ഇതാ അമിനെ പരുയ്ന്നറിയ്ഷ ന്യ സമയ.
കൊതുക്കാം പലവിധുന്ു്‌, സാധഃഞ്ഞേയാതി നാം കണ്ടു മുന്ന ചാരനിരമുള്ള, കൊ്കവിന്ു പരമേ, അല്പം ചെവതയി പു കൂളിയുമ ഒരു ജാതിയുബ്ു്‌, ഗർ വകക്കാരാണം' പാട്ടംപോടിക്കൊ 8" ചെവി തുളയചവാനു വരുന്നവര്‍, ഇനുകരമാതെ ഒന്നുരണ്ടു ജാ ത്ക്രടിയു.
കൊയ വി മത്ഭവം ഗയ്യയം സൂകഷ്മായിരിക്കുന്ന ഒരുമ ഭൂയില്‍ നിന്നാകുന്നു, അതിനെ മുട്ടകഠം സാധാരണയായി അഴ കനിഞ്ഞ വെക്ളത്തിലണ്ഞ്‌ കണ്ടു വരുന്നതു്‌. മുട്ടയില്‍നിന്നു സർ വ്ാശേം രോമത്തോടക്ി കഷാലറയ്ന്ന ഒരു പ്രാണി പൂപ്പട അ, ഇര പ്രാണി, ൨ ഉയ പുളഞ്ഞു" ലളിയില്‍നിന്തി അ ദിപുത്ള. അയക്കെപ്പാം ഭക്ഷ ച്ച" അതിവേഗം വളരുന്ന ഇങ്ങനെ ഒയു പ ിനഞ്ചു ദിവസം കുഴിഞ്ഞെറിനുശേഷംം അമു" അശനമുപേക്ഷി ച്രു" രൂപാന്തരം വരുതതവിയാലോ എന്നുള്ള വിച്ചായത്തോടുകൂടി ക നേ സ്വസ്ഥമായി കികടന്നു. ആറംമാറദം ബഫ്ുവിശേഷം തന്നെ, ഈ രോമേശനെഠ മുക്കില്‍ പഠപ്പെടുന്നനാണ്ട്‌: മ്മുടെ കൊതു.
കൊമ്ക്കളൂടെ ജീവകാലം മൂന്നു പര്കളോയി വഭാഗിക്കാം ക. മട്ടൂ൨.. കൃമി ൮. കൊതു. ജദധയില്‍ മുന്‍പഠഞ്ഞ രണ്ടും വെമ്ളത്തിലാണ്ട" ജീവിക്കുന്നതു". വെട്ളത്തില്‍നിന്നു പിന്നത്തേ പപ്പട” നമ്മുടെ വാസസ്ഥലങ്ങളിലേക്കാണ്‌, കളങ്ങളില്‍ നി
കൊതു 18
അം മവ കൊതുകുകളുടെ പട്ടാളം പ്രഭതതില്‍ വീടിനകത്തു പം
ഭയം അടിച്ചുതുടങ്ങും. മുണ്ടു്‌, കയ പം കിടക്ക, രോട്‌ ഇയ്കകളു. ടെ ഇടയിലാണു" ഇവ പകല്‍ ക4 ട്‌, ര്രിയിലത്തെ കഥ പരയേന്ടജല്ലം..
ഈ രാത്രിചരന്മാുടെ ഉപദ്രവത്തിനു" ലല്ല നിവൃത്തിയും കൂണ്ടി നല്ലവണ്ണം അടിച്ചുവാരുന്നുകൊബ്ും മടടിപ്പാന്‌, സ്യ 0 മുതകയെ സുന്ധഭര്യ്ചാം പുകസന്നുകൊ്ടം അവയെ .അല്യം ബുദിമടടി ജം. പക്ഷ നാമുടെ രക്ഷയും. ഇതൊന്നും മതിയകുന്നതല്ലം അതിന" അവയെ മൃലത്തോടെ നശിപ്പിക്കുക. തന്നെവേണം ഒരു വിട്ടില്‍ കൊ്രക്കളുടെ വാസം വാള ണ്ടെന്നു കണ്ടം, സമിപത്തു കൊത്തകളടെ ഒരു സൂതികാഗ്രഫം ഉണ്ടെന്ന്‌ തി) മക്കാം, ടന ൫ പരിശേധന നടത്തേണഭം അടുകളയുടെ സമീപത്താണ്‌: അധികം മന്സ്സുവയയണള.
കൊതു കഴിക്കായിരിക്കന്നരിന നി്ലതതിരൊന്നമില്ല. എ മന്ന പ്ളെ കൊതു കകക എന്നു്‌ ഇശ (ശാസനളിലെന്നോണട്‌. നി ദിമൊനമിവ്പെന്നിലം. മരു ിയുണ്ടു് നമ്മുടെ കൂട്ടകാമു ഒരു ഗ്രണമഞ്ടു്‌, മനയുടെ ൦ അതനനപഞ്ോഗമിക വയ സഘധധമമം മജ്നം കണ്ടുപി ക്രാ ഒരിക്കലും അവര്‍ പുറത്തു വിുകൊടടക്കയി ,. ധറവക്ളവള്‍ ഇഭഡൈയ്യവരല്പെ അവ. ക്ടിപപിറിച്ചും ഒ പ്രസിഭപ്പെട രി, അല് മവമവശപകപമോകകത്തികും, അച പു കൂടിക്കു ഒരു പ്രതിവിധി പിടിച്ചിട്ട്‌. ശ്ലോ ശാന്തത? എന്ന വിയ പ്രമ അം കൊുകടികൊണ്ടുമത്രമേ കൊടിക്ക്‌: വേദനയിവ്വതെ ക്ട അിനാല്‍ എല്ലവരും മന്ദ ചെയ്ക. കൊളുശൂലയും മട്ടിപ്പാലും എടുന്ു മൂരെക്കളഞ്ഞല്്‌ ഒനര കൊല്ലം പൊിപൊ ടിച്ചു കൊതുകടികെളളട. മന്നാ, ഒക്കും ചെകിടകുമില് കൊ തുശിപോലെ ചത്തുന്ന ഇട കേ കം എത ന്നെ വന്ന ലും നമു ഒ കരസികൂടാമയ കിടനനക്തോദോവും.
൫. ആധുനികടാ .ഠനാടകത്ര്‍ം.
(.ഞാടകടം പലമട്ടിലിപ്പോഴ നാടകങങളലിലം വിരഞ്ഞു രോ എന്നുതു വാസ്തവമാണ്‌. വാളെടത്താല്‍ :വെളി്ചപ്പുടായി. കഭി ഒന്‍ കഴജത്താ പ പൊയും കംഭമു്ളായാകി എന്നൊക്ക കാട്ടിക്ടട്ടാറായാല്‍, മായൊരു കവിയായെന്ന* അവ ഇവനുതന്നെ ബോദ്യം വന്നുട്ങെം; പിന്നത്തെ കഥ പറ
[1 ലേദ്ഖനമാല
യോടു രദമരയും ചന്ദനം എപ്പോഴും അദ്ദേഫത്തില്‍നിന്നു പെം ശ്രിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും. അത്ചാാ്വട്ടത്തിനകത്തു" ആരാന്റെ അവതരണം? എന്നൊ അവനവനെ മാരണം? എന്നൊ ഒരു ഇടേകവും ഉണ്ടാക്കും. നാടകാന്തം കവിത്വം? എന്നുള്ള ഏട മ രിച്ച്‌ തന്റെറ ആല്യക്തിയായ നാഭകത്തകകിച്ചു “അച്ചിപ്പി ച്ചാല്‍ ചെലവാവും? എന്നു അഭിപ്രായത്താന്‍ കൃതകരയ്യതച്െ്ടു ഞ്െളിഞെയിട്ടം ആമു യു, കാ്ത്തിനെറപോക്ക്‌ ഇനെ ഇരിക്കുന്നു, ഇനിനൊ േക്ഷക്കേണ്ടവര്‍ മദേഷപ്പഖ്യാപന ശുഖ്യം ഹേജുവായിട്ടു* എസ്യിനും സ്ത്യപപത്രവുംകെടുത്തുശരടി ആ. സ്ികാട്യയോഗ്യ്ളളലലത്തേ ചിയ ചില കവികെക്കൊണ്ടാടുന്നതുംകൊണ്ട ചില പത്രം, നശിച്ചു പ്ോകേഷ്വാായ ഗ്രന്ഥം ഒരു പ്ര വത്തിക്കൊടെ ക്്നുണ്ടെസം" ഇവിടെ പ്രവ്വയേകം പഠഷേണമെന്നില്ലമ്ലെം.
ഇരവക ക്രറികളളക്ിച്ചു്‌ എഴുതുന്നതു" പരഷ (അം ൂ്നണമെന്നു ക മലയാളഭാഷ ഉപ പര അഭിവ്ൃഷിയെ പ്രാപിച്ച്‌ ദൂ ദേശങ്ങളും ഇനിനൊയ ഖ്യിയുണ്മാകേണ്മെന് എ കാഗ്രഥത്തിന്യേലാകന്നു
(നാഭകാളഭട ഭഥകം തിക്കും പരഭഃണികമായിടട്ളവ അകന്നു, മുകവിനിൽഷിരുക്കളായിട്ടഘവ മൂന്നോ നാലോമാരമ യുള്ള കില പ്രമാണികറം ഗനം മുരലായവയിലെ കഥ കളെ യാവ മേഗനികളുംക്ര്തെ റട്ടവിട്ടിട്ബ്ു*. ഈര മിഴചാരി ഞാന്‍ വകെപ്പടടി്.
4വേഷ്യന്നോളം തന്നി ചാരു വലീയ മനോധമ്മമായകറംകോട്ടി ക്മൊണ്തിന്നും നാട മാഭിപ്രഥിതകൂതി കൃതിച്ചെട്കിലേ കിമികിടടംന പരംാേകഥകയോയതന്നെ അവയില്‍ സഹൃഭയേ്മാഷ ൯൮. മാജ രസത്തെ ഉണ്ടാക്കി! അതിനെ ഉത്തരോത്തരം വിപ്പിക്ക അക്ഷവണ്ണം ചില പഥം വരുത്തു" അത്യ കന്നു. കഥയ പോം വായിക്ഷന്നവക് ശരഗോചേരശായി (്്മാര്‍ളശുപ്രതിപാദകങ്മോയ ചില നുരുനുകഥകളെ ലിക്ഷ നമു രൂ കളുടെ പ്രചാരമ്തിനും, കവികളുടെ പ്രശസ്്രത്തിനാകം ഭൂാസ്ധയുടെ പരി്മ്തിനും ഒരു ദോതുവായിത്തീജന്നതകന്ന
ഇപ്പോഴത്തെ യാകങ്ങളില്‍ സാധാരണയായി പദ്യം പ 4 കനച്ചു. ക്ടനയയമിസേയുമിടിക്കന ധ ചവ ദേശം കാട്ട; ത്രരുന്നെയുമപ്; ഇതുൂട ഇടി
ആധുന്നികളാഷോനാടകങ്കറം 15
കട്ട എന്നിപ്രകാരം മുട്ടി ങ്കിലും ഭവന്‍ കൂപയായ ഇട നെ ഭവിക്കട്ട, എന്നുപറ്യു മണ്ട നാലു റ്റ്ോകളംളക്കൊ ൬ കലാശക്കൊട്ട കൊെട്ടുന്നതുവരെ ഗ്ലോകവഫിമതമന്നെ. ഇതിനും പ്രറമേ, ഇവയില്‍ ചില" കേശാദിപാഭവ്്്റനകളും മാവം സുല മായി കണ്ടുവരുന്നു. ശ്ലോകങ്ങളുടെ മാധ്യം അമുനോപമ മായിരുന്നാല്‍ ത്ന, “ഏററം ചിലത്തിയായറ അവയെ സ്വ ഭിപ്പാനുമമ ടച്ിയും കറഞ്ഞുപോം, ഒരഭ്കത്തില്‍ എഴുപത്തി (രാല്യ ഗ്ല്ോകള യാത്ത കഥയെന്താണ്ട ₹ കവിതന്നെ അത്മാവാത്ത ജം ആകം മനസ്സിലംവാത്ത നാടകം ഭും ചിലര്‍ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടു്*, എറമിനു വളരെ പറയുന്ന
ഫ്ലിയാഗ്നേഷംവിട്ടേന്‍ തന്വിയുചടയ്കുടടെ മിഴിയി. ണിയന്നോട്ടേ കണ്ണി വകയി കാാത്തതുവശാല്‍, ,, വിയോഗംകരഭാരാ മൃഗമിഴിയുമായ" ക്ഴമനിശം ജയിക്ക സിയെന്തിസമദിഷാ പ്പിക്കുന്നു മനമ
എന്നിമപിി അത്ഥകല്പനയമമ ഒരു ഗ്രാം കാണേണമെ തകില്‍, എതര വൃുനി കഷാ ക്കാം വായിച്ചു ണ്ണ പണ്ണു ക്കണം! തിരിക്കാന്‍ തിരികകേയടതു ഗ്ലോ ലാക്കന്നു ഭംഗിയപ്പെന്നും, മക്ക. ഗഗ്ാകം സന്ദിസ്ധാ്ലയംകൊണ്ടും, ശര ്തമാു്ുംകൊ്യേം, ഗീ 09 വംകൊ്ും മയം ളായി ഭിക്കേണമെസം ജഡ്യകന്നു ഞെ ൯ വി ന്ന്‌.
ഇപ്പോയും ചില കവികറം ുഷേലിപ്പിഹ ഹയം, ഭൂനണം പ്രസേമാണോം മോഷമാണാരതില്പഞ്തായിന, എന്നു ഭിച്ിയാക്കിടട്ട്‌. പ്രാസം നൂനനല്ലെന്ന ഞാന്‍ വിചി! ക്ന്നില്ല. പക്ഷേ, അത്ഥപുഷ്ിക്ക ബാധകമായി വരവേ. അദാദധശ്വപഭക ളു മപയോഗിക്കുന്നരിന്ു ഒരു കാണേമായി ഭീരുവോ, ഇതിനെ ആ്്യജിക്കേന്രമകന്നു എന്നേ മന്‍ ശരി കന്നള്ു. വല്ലാത്തപദയപ്രഭവക്തിനേക്കാ- ഭില്ലത്തപളു പ്രേം സുഖംപോംല്‍ന. സംഗരികളെ കണ്ടെനാപോകല വിവിക്കുന്നതിനുക്ക ഒരു ശ്രുതി ക്കം ചില കവികള്ില്‍മതമേ കാണടന്നുളളൂം ശേഷു വര്‍ വിദ്വാന്മംൾ പഠഞ്ജയിട്ടു ന്‍െറ വാതിലോ ൧൧൨൨൦ എടു വറത ടിടട" അലം വ്വം ചേത്ളുവിടം
[1 ലേഖനമോ
ഇക്കാലത്തു മല്യ ഫാത്തിടകല്‍ സൂ്ശ്സികളൊക്കെ പ്പിച്ച അ ,ണികളാകന്നു; ഥേഫയങ്ങളാല്‍ ഉണ്ടാക്കപ്പുടന്ന പൊടി ആകാശ ത്തോളം ചെല്ലന്ന വിരഹതാപം ഫോേതുവായിട്ട യുവതികറംക്കെം കെ മു്ക്കമ്പമമേന്നു! എന്‍െറ ശിവനേ! സുകഷ്യമായിക്കണ്ടതി നെ വ്്്പ്പാന്‍ വഛിയാത്ത ഇടവക കവികളുടെ “എഴുത്താണി തമ്പു ലജമ്പേറി വരണേ
പയഭീരി ഇങ്ങനെ ഇടിക്കുന്നു. ശ്യം നിര്‍ദ്ദോഷമംണേംി അതും അല്ല, ഗദ്യം സമമില്പു അതെമ്മന എഴുതിയ ലും ആ കം വൈമനുസ്യമുായിക്കടാ എന്നാന്നു നിശ്ചയം. അ അ ധി കണ്ടിദ്വെന; “ഇഴ വലി പോഷായ്ക്ുയായി കരവന്മ രുടെ അവസ്ഥയ്യയനറ *സകലമഫീപലമകടതഭധിഘടിത നി റാജി (തലവകേമലനായന ക്കാം റ മംഗം അഞ്ജുമിളം തിക്കി വിങകിമ്ങഴതെ ഭംഗിയോടിയന്നേറെ രയം മഫാരമയങ്ോം?.. ഇവരെ സന്ദര്‍ശുദധികൊണ്ടും, കറ്സസ്ഖപ്പമ്യ ചേന കൊബ്ടും, അത്ഥംമകാഷ്ളം, പാര യൂ അനുതൂനകൊണ്ടും കത്തിനു ലേണ്ടനായ ഉത്ഭധശഭ രോ യിറിക്കം
൮ രാ പിചിതതമ
മഹാകവി പത്തുകടടി മന്നാടിയാക്ഴ്‌ ജാഷധാന്മനേയനാത്തി പക്ക വ്വം കൊട്നു മാമിക്ക്‌ ജാര കവിരചൊള്യാ ബുഴിശക്തിയുടെ പ്രകുഴനയും ഗമ" അപരിചി മായു അല്ല. സാമ, ഗുഭൂയിു ജ൮ ഷാന പിണ യ വാതി ക്കാത്ത വിഭ തരിചാം കേരളത്തില്‍ യയ മേ ഉണ്ടായിരക്കയുടു. അവകൊ്? ഇതിനെ മൂലഗ്രന്ഥകരി ലിനെക്ഷരിച്ച' ചിലതെക്ക അദിയവാന്‍ ശ്രമിക്ക്നേയ്‌ സക്ക്‌ സേകുരമായിത്തി ജന്നതാണ്മ്‌
കര്‍കോണന്്ുനിന്നു്‌ മണ്ടംനാഴികയില്‍ അല്പം അധിക മൂ രത്തിലകള കണ്ടമോനിക്കുമമന്ന അഗുഥാരമായരുന്നു ഉദ്ദേ ഞ്‌ റ ജന്മഭൂമി. ഇതിനെപ്പുഠഠി ഭമേട്രിക്ഷിധരുടെ ശുംഗ രതിലകമാക്തില്‍ ഇപ്രകാരം പഠഞ്ഞിടടഞ്ട...
മശ്ചര്‍്വളയജേപ്രവംശവോടിധികെയ്ല്
യസ്യ ബര ണിക്ഷശ്രാമോ ഭവതി
ഇതില്‍നിന്നും ഭീക്ഷിര ല് ചതൂര്‍പ്വപരംഗതഭായ ബ്രാഷ്മേ രുടെ കലത്തില്‍ ജിച്ചു ഒരാളായിരുന്നു എന്നുക്ട. കാണ്ന്നു ഒ. ഈ വിപ്രകലമണി കെരണിസ്ഗോതൂക്ക്‌നുംം അശ
രാമമ്രടിക്ഷിതയ്‌ 1ന
ലായനസൂത്രാവലഞ്ിയും, ബ്ൂഘചരണജാതിക്കാരനുമായിരുന്നു. ഭഗവന്തമായേ കൃതമായ ഘവാഭയൂയേനാടേകത്തിലെ സൂത്രധാം വക്യേത്തില്‍ “കണ്ഡിനകലമണ്ഡനേന രാമർദ്രജാവിയ്രേണന എന്നു കാണ്ടന്നതു മേല്ലറഞ്ഞ സംഗതികളില്‍ ഒന്നിനു" ഒരു നല്ല തെളിവകന്നു. ജാനകിപടിണയത്തിെറ പ്രസ്താവനഷിലുള (യജമേരാമമീക്ഷിതടില്‍നിന്നു ഭധിച്ച ഭാമ്രദിക്ഷിനമപ്പെ ആ നാടകന്തേ നിര്‍മ്മിച്ചത്‌ ന എന്നുലമനടിയുടെ ചോ ത്താല്‍ ഈ വിദ്വാനെ അല്ലന്‍ മഹാനുഭാവനായ യജ്മോമദീക്കിതരായി ന്ന എന്നു" സാക്ക്‌. തിരവശനല്ലൂര്‍ ഗ്രാമത്തെ ത ആാവ്യരിരാജാവ" രാമദ്രേഭീകഷി മുതല്‍ പകഷ? കൊടുത്തപ്പോ എത്തിടടുകക ശാസനപപത്രത്തില്‍നിസ് കവിയുടെ പിയാമ ൧൯ ലോകഡ്രസിഭിയ നല്യാഭീക്ഷിതരായിരുന്ന എന്ന" നാമുക്ഷ അ
ിയാവുന്നതകേന്നു.
ഭരക്ഷിരരുടെ ഓഷാവ്ൃത്തി വ്യാദ്യനേത്തിപുമമ.
പ്പ വപക്രിയാമ? ബാധം. പി്രാണ്നോപകൃരി നിസ്ക്രിരനദേകപം ശേഷപിതിയമിവ ശബ്ദ രസാര്‍ധ്വരെരമം
ശ്രിപൊഷഷനാഥമഖിപം ഗുരമാസരോസ്റ്ു 7 എന്നു ഗ്ലോകത്തില്‍നിന്നും, ജാരാകീപരഭിണയത്തിലെ
യസ്യ മരി മനിഷി സഭസി ലര
എന്നില്‍നിന്നും രാമഭടടടിക്ഷിതതുടെ പഭയിലദഗുരു ശര കെരമമി ാതുത്തോവലി ഇവയുടെ കരമാവായ ചൊക്ഷനാഥ) ക്ഷിതമായിരുന്നു എന്നു ഗരഷിക്ഷം, ഇദ്ഭേഫം കവിയുടെ ദ്യ യുടെ അളുന്ും ആയിരുന്നു. “അക്ര തഭാസോജളാമാതാ? എ അ" അമിധാനമണ്ടല്ലൊ ണ്ടാമ്തെ പത്തില്‍ പറഞ്ഞി;
നീലക ക്കിയ ക്കി മിക, (൭ കാവ്യനടേകാലംകോരഗ്രന്ഥ്കളിരു പരിശ്രമിച്ചിരുന്നതു"..
18 ലേഖനുമാല,
(നീലകണ്ണടിക്ഷിതരുടെ ഒരു കൃതിയില്‍ നമ്മുടെ കവി [ത ഷാന
(അഷ്യതിശപസ്ത്തസ്യശതാധികചയുസ്സഫസ്രരേഷു കല്യബ്ലേഷു ഗതേ ഗ്രഥിരഃ കിലനീലകണ്ണവിജയോയണ
എന്നതുകൊണ്ടു" സ്വഗുരുവിദവെര ചമ്പു ഉനണ്ടക്കിയു* ക. ച്ിവര്‍ഷ്ഷം 4798. ആഷിരുന്നു എന്നു നാം അറിയുന്നു, പിന്നെ രാമ്രേര്‍ തുടക്കിയുമമ പണ്ഡിതന്മാക്ട തഞ്ചാവുരുോജാവു" രിത ലല മടത്തു" 4198.ല് ആണെന്നു ഓനശാസനു പ്രതരത്തില്‍ കാണിച്ചിട്ട്‌. ഈ പ്യ്യത്തില്‍ ഒ്നൊമതായി പറ ്ഞിട്ടു ത" രാമദ്ദമിക്ഷിതതമടെ പോേടാകകൊണ്ടും അന്നു' ഇല്ലേ ഹം വളുടെ പ്രസിഭി സ്പാദിച്ഛിരിക്കേണമെന്നതിന്ന വാമി ലു: കൊല്ലവര്‍ഷം 009. കലിവര്‍ഷം 4005 ആകകൊണ്ടു" ഭരിക്കിതത ഇരുന്യ൨ 1 വത്സാങ്ങറം ഭമുസ്വേ ജിവിച്ചിരുന്ന എന്നു: എല്ലവക്ഷും സ്മരിക്കാതെ കഴിയുകയില്ല.
ഭരീക്ഷിതൽ ജനില്ലയം വളന്റും കണ്ടദമാണിക്യഗ്രദഥാര (അഞ ലായിരുന്നു എങ്കിലും, സ്ഥിരവേസം രിവശനല്ലുരഗാമ ആതിലായയമന്നു ഇതിനു പ്രമഴണം ഭാമദദ്രമീകിതരുടെ പരി ഷാവ്ത്തറ്യയനേത്തിലെം
താ തേനാര്‍പ്പിതേ രാജമോ ശംഘരാജപുരാഭിധേ
അഗ്രാരേ സ്ഥിതിമതം രാമദ്രേണ ജിനാ എന്ന ഗ്്രോകമാകന്നു. മേല്യക് ഗ്ര:മത്തിനകുന്ു ശിര പരം ര തഞ്ച.വൂര്‍ രാജാവു പേരുകൊടടത്തയ,
ശ്രിമേഭദ്രേകവിയടെ സകാലികന്മാഭായ പല വിദപോന്മാരേ ടേയും പേരുകഥം ഭീക്കിതതുടെ ഈഡ്‌കര്‍ിശനീസിോന്തസംഗ്രദഥ ത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌”.
ംമദ്രൊലോരിവോ രാമ ഥേമഫ്‌ ശില (ഇരഹര്യദാവരിമണിഃ പെരിയപ്പബ്ുധാഗ്രണിന ശ്രീവെകകിടേശവിബധഃ രിമാ യജേര്മശപിരംലോരി ഭല്ി ച ്രീയിവാഗ്ല്ലം മത മഫസംമ (ാസനാക്ഷമോക്് 4 ശാഥരോജ്യ ധീമതഃ സപ്ത ശാന്തന്‍ ബംഗ്ല? ന്മി യഥാമരി ഇതുകൂടാതെ ഓനശാസനചപ്രത്തിലം ബേ ശാസ്സ്ര്ഞേ (മാരുടെ പേരകം കാമാ. ഇവടില്‍ ശ്മീനിവസേളി ക്ഷിതരും, വെങ്കിടേശവരകയിയും. രഘുനംഥപടസ്ഡിതരും ീക്ഷിത
ഭാമഭ്രലിക്കിതര്‍ 19
ടെ ശിഷ്യനമാരായിരുന്നു, നാമെ കവിയുടെ സമകാല നന്മ മ തികളിൽ മിക്ഷിതടെ മ വരതനിലിന. ശ്യം
മാര്‍ഗ്ഗാജാനിനുധിന, പ്രദ്യപതഞ്ജലിന, “ഭപിതീയപ്രം തനന എന്നേലും സ ത്ത യ ഇദ്ദേഹത്തിനെ പ്രധാനിയായി വെച്ഛിരിക്കകൊണ്ടും ഭീ ക്ിതര്‍ ഒരു അസാമാസ്പപപഞ്ഡിതനായിരുന്ന എന്നുമതു നിശ്ച ന്നെ. ്രിരാമദരദിക്ഷിരരുടെ കൃതികളില്‍ കിട്ടി്ളവ ശൂര തിജകഭാണം, പിരഞ്ജിചചറി കാവ്യം, പരിഭാനാവൃത്തിറയ ഷ്യം നം, അഷ്ലപ്രാസകവ്യക, അഡ്‌ നിസിഭാന്തസഗ്രഡം, സി ന്ത സാര, വിശ ഗര്‍്ലരോം പ്രസോഭസ്തവംം ാമബാണസ്ത് വം, രാമചാപവസ്തരവംം ഓ വം, ര സായനസ്തവംം പ കൂരി; രാമായണകഥയെ വിഷ്യമാക്കികിരിക്കകൊണ്ട്‌ ഇദ്ദേഹത്തെ രണ്ടാമത്തെ വാപ്ല്‌കി എന്നു വിലിച്ചിടമ്രില്‍ യാ തൊ ഉല്‍പ്ക്ഷയമില
ഇ ।െ പറഞ്ഞതില്‍നിന്ന മദദമീക്ഷിതരില്‍ ശ്രദോതെ
ഭവെ ഒരളില്‍ക്ൂടി നമക്ക്‌" അധിംമായ സ്റ്റേഗബപ്ുമാന്ോം ചോന്ന. വിദന്മോ ര വഴിപോലെ! ആഭരിഷകയം സ ഫായികകകയും ചെയ്ത ന്റ വിക പദവിയെ ഡരരാശിപ്പിച്ി ന്ന ൭൬ ശി ജനെ ആയരാണട മാനിക്കാതിടിക്കുകി ഈ സചരിതന്നെ അന്ുകരിക്ഷവംന്‍ മലയാളത്തില്‍ ഇപ്പോ രും ുല്യാത്തതു കേരള തസാഹിര്യത്ത ന്‍െറ കണ്ണകാലംകൊണ്ടാരി ടിക്ക ശയ വിച്ചയും ഒിച് വസിക്കുക. ഭാവാ
ഒടുമക്കാലും ശരിയാകുന്നു ത്രോ പണ്ഡിതന്മാര്‍ ധന മിപ്ലത്തതിനല്‍ അവര്‍ ഉണ്ടാക്കിട്ടകള കൃതികളെ പെട്ടിയില്‍വെ ചൂടി ഗ്നോത്സാഷന്മാരായി ഇക്കു! കഷം! മോജജപ്രള കളുടെ കാലം കഴിഞ്ഞോ. യ പുബ്ബ്ോകന്മാരെല്പോലെ വിപലമതികളായി മലയാളത്തില്‍ ഒന്ന രണ്ട സമ്പന്ന്മായണ്ട ഭളിരു്നു എങ്കില്‍, മലയാളഭാഷ ഇട്പാഠം എന മന്നതമായ (ഒരു പഭധിയെ പ്രാപിക്കമാഷിുന്നു
൭. കാക്ക.
തിരിഞ്ഞാല്‍ തിടിഞ്ഞേടന്തു കാക്കയണ്ടു. കാക്ഷയെശ്രടാതെ എന്നിക്ക്‌ എനെ നാടം വീടും വിചാഭിക്കവാന്‍ പ്രയാസം. എ. ണം എന്ധ്‌ ഓക്മ്പാഴേകകം ര ചവി കം കാറ്‌ കൊണ്ടിട്ട മൂളികകുന്നു. ഭാഗയം കൊണ്ടു" പപടടിക്കാടതുടങ്ടിയ വിജു
ി ഭലേഖനമാല
(ഇപ്രദേശങ്ങളില്‍ ഇൽ ൂട്ടധികമിപ്പത്രെ. ആവോ? ക്കി. (മാം, നഗരശ്ുചികരണക്കാളടെ നാടവിലേ ഇവക് സിക എന്നു കേക്കു.
പരക്ഷിമൂഗങ്ങമടെ സ്വഭവേക്ജറം ഗുണഭേഷസംമിഗ്രങ്ങളാ ജളിരിക്കം, എന്നാല്‍, കാക്കയുടെ ശീ്തില്‍ ഒരു ഗുണവ്വം ക കയില്ല, അതിനെ ഭവം അങ്ജനെയൊന്നുമറ്. ഒഫമല്ലാം വലിയ മര ഭയുമെ മാനിരി ചികകിമിനുകകി, എപ്പം വസ്തം ഒറ്്റുകൊണ്ടു നേക്കി രന നടക സു്യപറഞ്ഞമാ ചും അ നാരു കേട്ടവുഭ കടയകകവം ഇല്യ. ഇത്ര നാവും മാനദ ൦ ഇല്ലത്ത ഒരു ജന്തുവിനെ ഞാന്‍ കണടിട്ടിറവ, ക്ഷണവും സമ്മ തവം ക്ര തോന്നിയ ക്കില്‍ അജ കയറി നംക്ഷം. ഇദ്ധനനെ ഒരു മുരച്ച കന്‍ ഭീവിച്ചിരിക്കുന്നഷേട എന്നു സംശയാണ്ട്‌.
കാക്കയുടെ ദിനം. കേറുകകേണ്ടതുതന്നെ. ൭ വെ വല്ല പലീടിന്‍േരയും വർ കകപ്പത്തു അടക്കയുടെ വാ്ക്ഷല്‍ അമു ഫാ ഭര്‍കൊടക്കും. േക്കാന്‍ എടുത്തിടുഥ പല രങ്ങളില്‍നിന്നു വ റ വെ്മ.മേ കിട്ടിയലോയല്ലെ! അയു്ലുള്ു ത്‌ ചാരവ ചക ഭിയുമായ പഠപ്പുടമ്ോം, അജ്‌ അവിടെനിന്നു തെംപറത്തേ ക്ഷ പറക്കും, അവിക, പല്ലതേക്ഷ ്വാ0ം കുട്ടിക യാതിരിക്കവാന്‍ം പപ്പി അമ്മ അപ്പുഡിെറ കൈയില്‍ കരച്ല* അപ്പുവംകൊടത്തു ഇയതീട്ടണ്ട. അയ കിട്ടവദന്‍ റ ല്ല വഴിയം ണ്ടോ എസോ ക്കിക്കൊണ്ടു കാക്ക അഞ്ചമിങ്ങം യാഒൊന്നും അറിയാന വിധത്തി ല് ചാടിച്ചാടി നടന്നുതുടങും, അതു കരസ്ഥമാക്കവാറ ഡരമില്ലെ അ കണ്ടമ്പോറം, അവിന്ദൈന്ന തിദിക്കം;; പിടന്ന അതു അട ത്ത അങ്ങാടിക്കൊ പന്മയ്യ്്ോ പോകേം അവിടെ ഒരുചത്തു ചിത മ്പേടടിയുടെ വാലിനായ। മദെറാരു കാക്ഷയുമാി] പോ രംഭിക്കം. ഭക്ഷണസമയതൂ ീച്ചിരായിട്ടും അതു മടങ്ങി വീട്ടില്‍ വരാതിരിക്കില്ല. വരുന്നവഴിക്ക ഒരു കേഴിക്കു്തിനേയും നട്ടി ക്കൊണ്ടുപോരുംം ഉച്ചം കപ്പിത്ൂടാതെ കഴികയില്ല. പല ത്തിനു വഴിയരികെ ഒഷിക്കുന്ന ലാലിലെ മത്സ്യമാങ്ട്‌, ഇതിന ,തമിപ്പെമില്‍; വല്ല കണ്ടതിലും തവദ്യെ അട്ട ത്തുടങങം
ടിക്കല്‍ വേറെ ഒരു ക മുണ്ടായി. ഇയ മോട്ടി, കാക്ക ജല്തെ പിന്നെ ആടെങ്ിലും ഇയവക നീചത്വം ചെയ്തതിനെ ശേഷം, സാദിയമനായി നടക്കുമോ ന്നു "നിങ്ങ പാറയും .ൂട്ടല്സമയത്തു" ഒരേ്ത്ു" ഒടിടത്തുമിബ്മാതെ കിടക്കയായിയു അ ഞബ്ടു കാക്കുകഠം അതിന്‍െറ അടുത്തുക്രടി. ഒന്തു പേടിച്ചു
പ്പോല്‍ ടി
ഓടാന്‍ തുടി. “ത്ര വേശത്തിലോന ഏന്ന നാട്യം നടിച്ചു രെ കാക്ക ചെരിഞ്ഞു മൂന്നു ചറ്ടംചടി അതിത്ര വാലിന്മേല്‍ രു കൊത്തുകൊടത്തു. കോപംകൊണ്ടോ എന്തോ, ഓാന്തിനെറ മുഖമെപ്പം ചോ സമമായി. ഒതു ഒരു ഭീരുവല്ല. അതു തിരിയു" കാക്കകമടെ പോഷവിളിക്കവാന്‍ മുടങ്ങി, തത്സമയം മറ കുക്കു അടുത്തു വാലിന്മേന്‍ കൊ്തിന്തുടങ്കി. ഇനി രാന്‌ എന്തു കാണിക്കും? ഇതു ധമിമ്മയുമോമാണോ? കാക്കും ണ്ടോ ധമ്മംധര്‍മ്മവിവേചനബഭറിര്‍ ഓന്തിനെ ഉറക്ക ഷറഞ്ഞ തോട്ടി കാക്കകളുടെ ശിയ ശരടത്തുടങ്കി, ഭംഗ്യംകൊണ്ടു, അപ്പോഴേഡ്ച; പരുന്തേത്തി. ഇു്യ്കില്‍, ഓന്തിന* അനായഃ സേന്യുമ്മ മണം പഭിക്കയില്യിരുന്നു.
കാക്കായടേ കളിക്കന്‍ പോകയില്ലെന്നു തീച്ിയാക്ക മൂശ പ്രലരുമുണ്ു'. പോയോ, മംനത്തോടും ശെരരവത്തോടടഷ്രി തിടിച്ചുവരുവാന്‍ പ്രയാസമാണ്‌. അതിന്‍റ ദൂസ്സറഫ്ങളായ മയ കും കോംക്കാതിരിപ്പാ൯ വേണ്ട! ചിലര്‍ കാക്കയെ കൊന്നു അവരുടെ വാതുക്കല്‍ കെടടിത്തു ൦ പിടന്ന അവരെ അപമാനി ക്കാന്‍ അതു ചെല്ലാിപ്പ.
കാക്ക കത്താന്‍ വലിയ പ്രയസ്സേമാണ്ട്‌, ചുക്ളിയും കൊയ്യുംകെ സ വളുടെ പൊ്കുദമ, മരങ്ങളിലാകന്നു അവ കൂട്ട ഷ്ടം എന്നിട്ട്‌ അതില്‍ അത്ിനേപ്പോലെ നീചത്വമുമേ കട്ടി കളെ വളത്തി ക്ഷിക്ും,
ഏയു ഭാവിയിലും കുട്ടികളെ കാണ്മാന്‍ മരു കെരതുകമ് പ്പെ മുയല്‍, ആടു", ശമഎലി,.. ഇവയുടെ കുട്ടികളെ കാണ്മാന്‍ കൊരിയാകം, എന്നാല്‍ കാക്കക്കും കാമന്‍ ഒരു സേവമില്ലം
കാക്കുകളെക്കൊന്ടെ" ഒക്ക ഉപകരവുമില്ലെന്ന* ഞാന്‍ പറക. ജില്ല. അവയും ഇതശ്വാസ്തഷ്ികളുല്ലേ? സര്‍ജനായ ഭഗ ഖാന്‍ യാതൊരുകാര്യ വക്രത ഇത്രവളൂരെ കാക്കകളെ സ്റ്ഷ്ി ക്ജമോ₹ കാക്കകം :റമമുടെ ക്യ മരായിടിക്കുന്നില്ലേ? ഞാന്‍ ഇത്ര യും പറഞ്ഞാല്‍ പോരെ?
൮. ജപ്പാന്‍
ഇന്‍ഡ്യയുടെ വടക്കെ അയ്തത്തി ഫിമവാന്‍പഠ്തമാണേല്ലേോ. ഇതിനു വടക്കാകന്നു, പ്പാ ടിബ" എന്നി രാജ്യം. അതിവിസ്ീ്ുമായ' ചിനരാഭ്യം ഇതിനു വക്കുന്നു. ഈ ചീനരാജ്യത്തിനെര വടക്ഷചോ്തിനെര നേരേ കിഴക്കപുറത്തായി,
മമ ലേഖനമാല
ടന്നു ഇപ്പ കിടക്കുന്നതു്‌ ഇവയുടെ മല്ത്തിലായിട്ടു ജപ്പാന്‍ കൂടേണ്ട". മലയാളത്തില്‍നിന്നു കടല്‍വിയായി പ്ടേന്നത, താന്‍ ജപ്പാനിലേക്ക ആറായിരം നാഴികയില്‍ കയില്ല.
ഭപ്പാന്‍ ഒന്നായി കിടക്കുന്ന ഒരു ഭൂഖണ്ഡറം മരയമല്ല. ശരന്ത (പഠസിഫിക്ക്‌) സമരത്തില്‍ അടുത്തടുത്തു കിടക്കുന്ന ൪൮൮ ക്വീപുകറംക്കല്പാംകരടിയുജ പോന്നു ജപ്പാന്‍ എന്നതു", ഇതി (റെ ആകപ്പാടെയുക്ക വിസ്താരം ൧ ആ ചതുധ്രേനാഥീക യാകുന്നു, ജനാസഖ്യെ ഏകദേശം യാ യെന്നു ഒരു
ആന്ടതെ (൨00,൭൧൫ പവനില്‍ കുരയുകയില്ല തലസ്ഥാനുത്തിനെറ പേര് ടോക്കിയൊ എന്നമന്നു. ഷിക സാധനങ്കളില്‍ മുഖ്യുമയേവ നെല്ല,
ഭവം പത്മാ, കയില, രേയില മുരഘായവയാകന്നു, അരിയാക നഅ പ്രധാനമായ ഭക്ഷണപപരോത്ഥം, കോഴയും യവവും മത്സ്യവും ഭക്ഷണത്തിനു ധാരളമായി ഉപയോധപ്പടുത്തിവരുന്നണ്ു*. വള ൪ വിശേഷമമയ ഒരുതരം വാര്‍ണിഷ്‌ കല്ലൂ എന്നിവയെ അവിടെ മണ്ടക്ക്‌,
പല ലേോങ്കളും അവിടെ സുലഭമായി ശട്ടം. കഴ്യഭി ചെയ്യു, ഇര്മു്‌, മഗനാസ്യം എന്നി വയെ കഴിച്ചെടക്കന്നരിനു അനേകായിരം തുരങ്കം ഉ.
ണിക, പട്ടും, പകരം എന്നിവ നെയകു്നതിനം, കട ചാസ്‌, തീപ്പെട്ടി, പിഞ്ഞാണം മുതലായവയെ ഉണ്ടംക്കുന്നതിനും, പേദോക്കളെക്കൊണ്ടു ന്തരം, പത്രം, ഇടകകിയവ പണിയു തിന്നുമായി ജപ്പംനില്‍ എണ്ണയിദത്തില്‍ ' അധികം യന്ത്രശാല കഠം ഉണ്ട. അവിടെയിന്നു പുറംര്യകകളിലേക്ഷ' ഇപ്പേോം ഒരാണ്ടില്‍ ഉദേശം ആറോ പവന്‍ വിലയ. സമമോന അറം അജച്ഛുവരുന്നട്‌.,
ആല്ലകാലങ്ങളില്‍ം മപദാഭ്യക്കാമെ ജപ്പാനില്‍ കടത്തിയിരു അല്ല. ഇപ്പോ ആ വക നിബന്ധനകളും ഇല്ല, എന്നു (തന്നയ്ലം ജപ്പനിലെ പ്രധാന്പട്ട എല്ാ ഇരമഖങ്ങളും 2൨ രാജയങ്ളിലേക്ഷ പോകന്നവയും അവിടങ്ങളില്‍നിന്നു വരുന്നവയും ആര പലമാരിടി കറ്പൂലുകള്ളകൊ്ടു നിന്തിരികം.
(സറിശമകതുന്ായ ഇശ്വര ല് വിശവസേം, രാജകെരി,, സ്വരാജ്യസ്റ്റേഗം, സച്ൂരിത്മാദായ പൂദിന്മാരെയുള്ള ബര ധന ൂവയാേന്നു ജപ്പാന്‍കാരുടെ മതസിാന്തപാം, ചുരക്കത്തില്‍ ച്രഠയുമ്പോറം, അവര്‍ ബുഭാമതത്തെ സ്വകരിച്ചുവരാണെന്നു പഠ
പ്പാന്‍ 38
ഞുവരുന്നു, ഇപ്പോഠം അവിടെ ക്രിസ്തിനെഠ മതത്തെ അംഗ കരരിച്ചവരായി പലരും ഉട", തായാ, ഒഴിവുള്ള. ഭിവസവുമം കന്നും
അടുത്ത കാലഭവദെ, ജപ്പംനെ ഭില്ഛുവന്നിരുന്നതു* സറി ്ികേത്തേടേക്രടിയ മാരോ ചക്രവത്തിമാരായിരുന്നു, ച്രവത്ടി യെ സാധാരണ വിളിച്ചുവരുന്നു /മിക്കാഡാ? എന്നകന്നു. എ ഭക്കാലങ്ങളില്‍, ഇവരെ വകവെക്കാതെ, ഷോഗന്‍ എന്ന സ്ഥാന പ്ലേരടക്ൂടി വലിയ കലക്കളിലുദമ ചിലര്‍ രോ്യഭരണവിഷയത്തി ലെ പല പ്രധാന അംശതാഭളേയും മകെക്േറി കൈവശപ്പെടുത്തി (നടത്തിപ്പോട്നിരുന്നു. കാലക്രമത്തില്‍, ഇവനാ, തളടെ പ്രവൃത്തി ഭജത്തിനെ അഭിവ്ൃദിക്ക വിരോധമാണെന്നു കണ്ട്‌ വരുടെ അധികാരം മളെയെല്ലാം മിക്കഡോവിനു വെച്ചെഴി ഞരുകെ.ടത്തു.
ഇപ്യോഴത്തെ മിക്കാ്വോ ൮൩൬൭-ല് സിഫോസനാോഫ ഇം ചെയ്ത ഇദ്ദേഹം ഇപ്പ ഇപ്പോം കണ്ടന്ന മാസ്പപഭ വിജില്‍ കൊണ്ടുവരുവാന്മ ഭാവും പകലം അമാനുഷപ്രയത്ചെ ഷ്ലി്ടു്തുന്നു പരയന്നതില്‍ അല്ലംപോപം സംശയം ഇല്ലം വമ്പ ്മാമക്ന്താണു' ദുഷ്ണമായിട്ടുള സൈസ്പയത്തെ പരിഷ്യഭിക്കുന്ന രനും പഭക്പലുകളെ ഉണ്ടാക്കുന്നതിനു ഇദ്ദേഹം തന്‍െറ ശന്പ ത്തില്‍ ഒരു ഭഗം സ ക്കാരിചേക്ഷു കടത്തു എന്നുപറയുമ്പോരം, ഇദ്ദേഹത്തിന്‍െറ സ്വരാജ്യ ന്നു ്ല്ലൊ, രാജാവിനു ചേ്റതായ ഒയു ഭോജ്ജിയും, രാഭജലക്റി എന്നപോലെ, അവിടെ വിള്കിക്കൊടണിരിക്കുന്നു.
(ശ്േരികത്ിത്തിനു കേരംവി കേട്ടിട്ടു ഇഗ്‌, അമേരി ക്കം ഫ്രാൻസ്‌ എന്നീ രാജ്യക്കളിലുലപ്പോലെ രാജ്യഭരണകാ്ു അളെക്കിച്ചു" ആ ലാചിച്ചു നിശ്ധയിപ്പാന്‍ തെരാ 6 (ല് പാര്‍ളിമെണ്ടുസഭ ൧൮൯൦.൯ ഏര്‍പ്പെടത്തുന്നതണെന്നു മി ഡൈ; ശവ. വിൂംബരം പ്ര ിടപ്പടത്തി ജിനി യം മന്‍പറ്ഞു ഭിക്ഷുകളില്‍ പോയി അവിടങ്ങളിു്മ ൨ ംഘങ് ഭൂടെ നടപടികളെയും ഗുണദോഷളെയും അറിരലുവതുവാന വി വാനം രാജ്യ ്്രഞ്ഞന്നം ജ്യ ഇറാ ഘിറൊബൂമി എന്നയാ ളെ അയമു. .൧:൮൯.ല് പ്രഭക്ന്മാരുടെയും ജനമംളൂടെ പ്രിനി (്രികളുടെയം ഓ യോഗം ഏര്‍പ്പെടുത്തി. അരിന്ദശേഷംം സക ച കാട്്ളളും ഈ സഭകളുടെ ആലോചനയോടും മിക്കവയും ഇവ മുനയും ആകുന്നു നടത്ത മ്ന്നയ്‌. “ലോകത്തില്‍ എറി ക്കില്‍നിന്നും ജമ്മോനാത്തെ കൈക്കൊണ്ടു നാം നമമുടെ രാജയത്തി
ി ഭലേഖനാമാല
(൫൯൨ മാനത്തേയും അവസ്ഥയേയും നാന്നാക്കുന്നതാകുന്നു" എന്നു്‌ ഇ മിക്കാഡൊ ഒരു തിരുത ഴുത്തില്‍ പ്രസിേപ്പെടത്തുക ഉണ്ടാ തിട്ുണ്ടു്‌, ഇതിനെ ജനങ്ങളും വേഭവാകയപോലെ ആഭഭിച്ചു പ്ര വ്തിച്ചുവന്നരുന്നു കൃഷിം വാണിഭം, കൈത്തൊഴില്‍, രാജ്യ ണം, യുോ സാമര്‍ത്ഥ്യം ഇവയിലെല്ലാം ജപ്പാക ൪ ടിവസന്തോ ൧ മമ്പോട്ട ചാടിക്രുവന്നതില്‍ പിന്നെ എന്തൊരു ആശ്ചദ്യമാ അമ്ളത പല സംഗതികളിപപം ജപ്പാനെ ബിട്ടിഷുടാജ്യത്തോട* ഉപമിക്കാവുകയം ശിയായിട്ടിരികകന്നു,
നല്ല വഴികാം, തിവണ്ടിപ്പം കറം, തപാലാപ്പിീസുകം, കമ്പിആപ്പിസുകാം, യന്ത്രശാലകറം, ആസ്റ്റതിക, സകല ശാ സ്രജ്ളും പഠി കന്ത പഷ്ഷിക്ടുടഷറം, അനേകം കച്ചേ രിക, ഇവകളാന്‍ ജം ഒടടക്ക' അലങ്കികപ്പെട്ടിരികകന്നു എന്നു വിശേഷാല്‍ പറയേ
(൭൧൨ രാജ്യങ്ങമിലെന്നമാരിഭിം ജപ്പാനിലും പ്രഥേമികപരീ ക്ഷയം ഉയന്ന്‌തരം പരിക്ഷയൂച്ം പരിപ്പിക്കുന്നതയേ രണ്ടുതരം പരാശാലകറം മൃ. അമ്യത്തെ ഗണത്തില്‍ ചേരുന്നതായി ൧൬,൫൭൦ പമളിക്കുമകലം മയ്‌, ഇതിനു ശവമ്മേണ്ടല്‍നിന്നു* ൧ ബെ പ്രവന്ദം രണ്ടം രഭത്തിലുമമ. പഠറശാലകറാംക്കായി ൧.39 പന്തം മാരോ ഭയണ്ടില്‍ ചിലവ ഈ വക വിദ്യാലയങ്ങളില്‍ പഠിപ്പി കതത വിഷയങ്ധമളൊന്നമിമ്റെ അ പറഞ്ഞാല്‍ ക അല്ിക്കുന്നതി അം നാലൂപേര്‍ കൂടിയാല്‍ ചെരകികമാ യും രയമായും സ്വര ച്ലപപം ചെയ്യന്ന തിനുംക്ടി പഠിപ്പിക്കുവാന്‍ ഏല്ലാം ചെയ്തി
ങു
നിഷി: ചെയ്യുന്നതിനു പഠിപ്പി മന്ന ഭൂകഠം വേരെയമന്നു. അവി ദല പഠിപ്പി സസ്ത്രദംയലും (൮൦ ഇതര രാജ്യ ഭക്ഴ്‌ അ വൃ്ജൂതത്തേയും യത്തേയും ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന, അവരുടെ ആശ്ച യവം ഭയവും വെവതേഅ ല്ലെന്നു ചീനത്തുകാരുമായി ഉണ്ടായതില്‍ ഒന്ന. മതായി ജറ്റ്ം (കാര്‍ കാണില്ലു. ഇപ്പോ റ്യക്കാരുമായി നടന്നുവരുന്ന യുജാ ത്തില്‍ അവര്‍ കാണിക്കുന്നമുമണടു". പത്തിയപ്പതു സം വശസത്തി മുന്പു പുറത്തെടുംകേറംമാത്തവരും രുംതന്നെ വകവെക്കുാ അവരും ആയ ഇ ജപ്പാന്‍കാര്‍ എന്രയോകാലം മുമ്പുമുതല്ലത ൫൦. പരിഷ്ണുതന്മാരും മറ രാഭ്ൃക്കാരാല്‍ പൃ്വന്മാരും ആയിട്ടു (ഷെൃക്കാമെ അതിഗഭിരമായും' ശാസ്സുന്സ്സ്തമായം ഉമ്മ യു കരങ്ങളില്‍ ഭിവസന്തോവും തോല്ലിച്ചുവരുന്നതില്‍ തമക്കാണു* അത്തുതവും അന്തോനാവഭ തോന്നാതിിക്കുക!
ചപ്പാന്‍ ി
യുദത്തിനുള്ള കാരണത്തെ കുറച്ചുകൂടി ഈ അവസരത്തില്‍ അല്ലമൊന്നു പഠാഞ്ഞിടിക്കാം. ഭപ്പാന്ററ നേപ്പേടിഞ്ഞാവ ചി (രാജ്മ ണെന്നു പറഞ്ഞുവപ്പെം. ചീനരാഭ്യത്തിനെഠ വടക്കു കി ക്ഷ ഭാഗത്തായിട്ടു ജപ്പാനു" ഏററവും അുത്മതായ കൊടിരം മ ജിയ ന്നി രണ്ടു ചെ യ ഭിക്കുകറം ഉണ്ടു", ഇവയെ ജ്പാനി ലേറം അധികം ശകതിയുക്ള രാഭ്യക്കര്‍െ ഒരിക്ക എന്നു വരുന്ന യു കലോന്തുത്തില്‍ ജപാ വളെ മോഷമായിത്തിരുന്നതാണ്്‌, കാണം; ഭവിടങ്ങളില്‍ സൈസ്പം ശേഖരിച്ചു ജപ്പുനനെ അലട്ടി കൊണ്ിരിക്കന്നതിനും ഒടടവില്‍ കിടക്കുന്നതിനും എളുപ്പമായ! ത്തി, ഇതു ഫേുവായിട്ട റഷ്യക്കാരേയും ചീനവുകാരേയും കൊണ്ടു കാലേതന്നെ കൊറിയയേയും മഞ്ചൃറിയയേയും സംബന്ധി ക നിബന്ധം പ്പി. ചെയിച്ചരച്ി്്‌ം ഇ നിശ്ചയജക്ക വിപ ഭിതമായി ചീന്തുക പ്രവി ഗം, അവടെ യുദോത്തില്‍ തോട്ലിച്ച മല്യാ പഠിപ്പിച്ചു. ഷ്യ ക കാര കം (നിരസിച്ചു നിബന്ധനകളെ ലംഘിച്ചതുട്കിയപ്പേറം, മദര ഗത രില്ലെന്ു കണ്ടു" ഇനം അവരുമായി യും ചെയ്തുവരുന്നു.
മനുഷ്യരെ അദോഗികളം ഭൂവധഗാതരന്മായം കയമ്ശം ചെ മുര യം അനന ഇവ ടെ ഇടയില്‍ *ജിയജില്‍സു എന്നു പേരായ ഒരു വിദ്യയുണ്ട്‌. ഇ ു* ഒരര ഭേഡറ്യയോമമാകന, ഇതു ശരിയായി” അര്യസിക്ക ണന നാലു സംവത്സരം വേനം, ഇത്‌ അറിയാവന്ന്‌ ഒരുവ അ" അയാ്േക്കാറം പതിന്മടങ്ങു ബലമുക് ഒരാളെ മറിച്ചിടുവാന്‍ പ്രസേമുണ്ടാകയില്ലത്രെ. ഇതെല്ലാം കേംസ്വേഠം നമ്മുടെ കളിയും പിടുത്തവും എല്ലാം ഒമ്മവരുന്നു, ടിയുജില്‍സ പഠിപ്പി ക്ഷവാന്‍ സക്കാര്‍വകയും നാട്ടുകാരുടെ വകയുമായി സ്ക്ക രണ്ടം
മും എന്നുവില്ിച്ചുവരുന്നു. ഇവര്‍ കന്നവവധം പ്രവത്തിക്കം, ഇടഭിക്കണം എന്നും മദ്മമള തിനു പല നിശ്ചയം ഉണ്ടു, ഈ എല ഭക്‌ എല്ലം കൂടിയ പേരോന്നു.ബഷിഡോം എന്നതു്‌. മന്സ്സ്ിലും,ധാക്കിലുംംകമത്തി ലും ശഭ, ഈശ ശാസം, സ്വാമിഭകതി, സ്വരാജ്യസ്റ്റേഥം പം യോഗ്യന്മാമോടടം വണക്കം ഇവയെ്പു ഒരു ആമാക്കണ്ടോയി കണട എന്നാകുന്നു ബുഷിഡോം ഘോഷിക്കുന്ന”.
ി ലേഖനാമാച
ആട്യകാലക്കളില്‍ ഭയണ്ടങ്ജളെയും പെണ്റ്റളയും ഒരുപോ ചെ ഗണ്ച്ചവന്ന എന്നതിനു പലല ളമണു സിം അക്കാലത്ു്‌ പയുഷന്മാടൈ്പോളലെ യും ചെയ്യുന്നതിനും നായാ ഭന്നതിനം പോരുന്ന തികചനപോ ംഗീംം സ ഫിര്യം, ഗരഹജോലി എന്നിവയിലും അവര്‍ വളരെ വിദശ്ധകളാ യിന്നു. മതവിഷയങ്ജടടില്‍ അവക് വളരെ പാണ്ഡിത്യമുണ്ടായി രുന്നു, എന്നാല്‍ ബുദധറയും കാണ്‍പുഷിയസ്സ്റിന്‍െറയം മത ഒഴമുടെ ജപ്പാനിലേക്കമ്മ ആഗമനത്തോടുക്ൂടി, ഇത സ്ഥിരിക്കെ ശാം ക വൃത്വാസംവന്ു. സ്്്കറം ജനനത്താല്‍തന്നെ പാപ ഭത്തോഴകൂടിയവരാണെന്നു്‌ ഒരു മരുവും അവര്‍ പുയഷ്മാമേക്കാറം താണവരാജണെന്നു മററ മനവും സിോന്തിച്ചുയടങ്ങി. ജ്മാന ത്ത സസ്ധാഭിക്കുന്നതു സ്തരിത്വത്തിനു കുറവാണെന്നും ഒരു വിശ്വം സത്തെ നപ്പോക്കി. അതു കാരന്നം മുരനാഖിശിഖിബും കോമയി ജ്ഞ എന്നി വിംഷികറംം* അവുടെ അരിപ്രെരഡമളായ ക്രതികളെ ജവ്യ്തതാര ഒദോ പേരുകഠംവെച്ചു പ്രസിജപ്പെട ത്തോയിവന്നു! കലകരമത്തില്‍ ഇര വക മൂദമവിശവംസങ്ങളെലലം പോതി ഇപ്പം സ്്രിാേകതിയ പ ഗവാ ചിലവു ചെയ്തുന്ന പതതി കയ്യും കണക്ഷമിപ്പ. ഇവരുടെ ആഖശ്യത്തിനു തനിച്ചു ബയകലാശാലക ഭും മണ്ട.
ശ്മൃയ്യഭാളില്‍ മ സ്ഥമത്ത്തിനു' ഇന്നും ജല്പനിലെ രരം സ്ത്രിക്കു, ഇയ ലെരുകികവും കാണ്ടവാന്) കൌ ഉകവമള് സറ്രിഭന കെ വേറെ രാജ്യങ്ങളില്‍ കാണ്മാന്‍ പ്രയാസ മാണ്ൈന്നു കഴി സര്‍ എഡ്വിന്‍ ആര്‍നാഠംഡ്‌* അദ്ദേ ത്തിമന്‍െറ 4കുടലുകളം നാടുകളും എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ പ്രസ്തം പിച്ിികന്നു,
൯. ശരാചായ്യര്‌*
ശ്രീശംകരാചാര്യൻ ഏതുകാലത്തായിടിക്കാം ജീവിച്ചിരുന്ന തു ഇതിനെപ്പുറി പല പാക്ഷാന്തേരങ്ങളുമ്ട്‌. ശരിയായിട്ടു. കല ഇന്നത്തെ രിച്ചുപറവാന്ന ലക്ഷ്യങ്ങളെന്നമില് അതു കൊണ്ടു്‌, ചില പുസ്ലക്ജളില്‍ ഇതിനെസംബന്ധില്ു പ്രസ്താവി ചിട്ട ചി; ന ംഗതികളെ ചുക്കി ഇവിടെ ചേക്കകയായിരിക്കം ല്യ്ധ്‌. ൧ ലോഗന്‍സായ്്ിനെ റ വശം ശംകരാചാവ്വേരുടെ കാലം. കരലിവഷം ൩൯൩൧-ല് ന്ന വളരെ ടൂരെ പൊയ ൂടെന്നാക. അ, *ഇര യുഭാമുണ്ടായ ന്ന കാലത്തു വി യ ശക്ര
ശത്കകചചല്ലേര ി
ചര്യ" ജനിച്ചു? എന്നും, ഈ യുേമുണ്ടായതു നാലാംവേദ, (ഞില്‍ചേന്ട കക്ഷതുമുപോയ പെരുമാളുടെ കാലത്താണ്‌? എ ന്നും €കേര്%േ റയില്‍ കാന്നന്നു. ഇര പെരുമാറം മരിച്ചത്ര്‌* കരലിവഷ്ം ൨൯൨൧-ല് ആകുന്നു. ഇയ സംോ"റില്‍ അദ്ദേഹത്തി നെ കുഴിച്ചിട്ട സ്ഥലത്തു വെച്ഛിടുക്ള. കല്പിന്മേന്‍ കൊത്തിട്ട്ടു'. കേരളേഴ്്യത്തിയില്‍ പറളി ലം സ ഗേതികറം എത്രത്തോളം വിശ്വാസയോഗ്യങ്ങള: ണ്‌ എന്ന്‌ ആലോചിച്ച തീചലിയാക്കേണ്ട ണ്ടേ", 2. വേരന്മസൂതൂത്തിനെറ ഭാഷ്യത്തില്‍ ഒരു സംഗതി (യെ ആചാര്യ" ഇപ്രകാരം ഉൃദാഫരിച്ചിരിക്കുന്നു._. ഒരു സമയ ത്തന്നെ ദേവന്‍ സ്്ര്നയിപും പടടലീപുതരത്തിലം ഉണ്ടാവു അതല്ല; എന്തെന്നാല്‍ ഒരു സമയത്തുതന്നെ ഒരുത്തന്‍ രണ ഭിക്ഷു കളില്‍ ഉ്ദാവുക എന്നു അസംഭാദ്യമായിടതാകുന്നു ? 99 മ ഇത്രവൂരെ ശക ഉഞ്ടയിരിക്ന്പേ റം ഇല്റാത്ത വയെക്ഷറിച്ചു പറഞ്ഞി വശമില്ല, അതിനാല്‍, ഈ ഭഷ്യ എഴുതിയിരുന്നപ്പോം, മേല്പറ്തയ രു സ്ഥലങ്ങളും ഉണ്ടായിരി നം. കലിമ ബല്‍ ണമായ വി (അവധമപ്പ്യൊക്കത്തില്‍ പാടലീപുത്രം ന രിക്ഛുപേോയി. അന്തക ണം ഇരി മുബി മിിക്കം മിയു ജീവകാലം എന്ന ഭിലാംഗ്‌* അഭിപ്രായപ്പെട്ട ക്കുന്നു. 0൨. വൃഷദേവനെറ കാല ആതു ശങ്കരാചാവ്യര* നോപ്പുത്ു പോയിരുന്നു എസം, സ്വമി യുടെ നേരേ രാജാവിനുണ്ടായിരുന്ന ഭക്ത്‌ ബഫുമാനങ്ങളെ കാണി ക്കന്നതിനായി തനറെറ പുത്രനെ ശംകരദേവന്‍, എന്നു പേര് വിളി ചു എന്നും അവിടുത്തെ വംശാവലിയില്‍ എഴിരിയിരികകനന. വൃ ദേവനെ രാജ്യഭരണകാലം കലവര്‍ഷംഡബ ൩൧.൯൦ ൩൭൫൬ നം മദ്യ ആയിരുന്നു. ഈ സംഗതികട്ടില്‍നിന്നു ശതകരാചാ ദൂ കം രിയാ ജി ഫാ അരിപ്പ ടിക്ക, ഭ്. ആചാ്യരുടെകാലം രീലപ്പെടത്തുന്നതിനു ച യ ി്ക ലഗേ ഒരുവഥി കാണ്ിച്ചിടടണ്ടു. ആദഭ്യപേറഞ്ഞ ഭാഷ്യത്തില്‍ 4ഉ്മതും ഉണ്ട വ വഫിനാത്തതുമായ കാര്യത്ങാം നമ്മില്‍ ഒരു സംബന്ധവും ശ്രണിപ്പാന്‍ പടില്ല ന്നും, അതിനുഭാഫരണമായി പൂന്റവമ്മനു മുന്പില്‍ ഒരു മല്ലിയുടെ പുത്രന്‍ രാജാവായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു (എന്നം കുണടന്നു? ഇ പശ്ചിമ ഥധയിലെ വായിരുന്നു. ഇദ്േഥം കലിവകഷം ൩ ൬൯൧.ല് ജീവിച്ചി രുന്ന എന്നു്‌ ഒരു ചെയ്പുപട്ടയതില്‍നിന്നു നിശ്ധയിക്കാം ഇപ്പം ഒരു പത്തു മലിവര്‍ഷം സർ. മദ പര ത്തു” ൩൬൯൧..൦ അതിരുകളായി നില്ലന്നുണ്ടു". ഇവയെ ഇനി,
നി ഭലേബവന്മമല
യും മുരൂക്ിക്കൊണ്ടു വരുവാന്‍ ഇതിനെ വായിക്കുന്നവര്‍ ഉത്സാവറി ക്ഷമല്ലോ, ശ്കരാചാ്പരുടെ ജനനസമയത്തെ ഗുഫസ്ഥിികൊ ആട അ്ദോഗത്തിനെറ ജനന്നവര്‍ഷം ക്രിസ്ത്വബ്ദം വ൮0%.മാണ്ട തിരിക്കാന്‍ ഇടയുണ്ടെന്നു ശ്രീമാന്‍ സ്വമിക്കുണ്ഡുപിക അഭി പ്രായപ്പെടടിരിക്കനന. ൦ശ്കരചരിരത്തിലും, 4 ശങ്കവിജയ? ത്തിലും, ഇദ്ദേഷത്തിവറെറ കാലത്തെകകിച്ചു യാതൊന്നും കാന ന്നില്ല. കാലത്തിനെ കാലം ഇമ്ിനെ ഇരിക്ക. ഇനി സ്ഥ ത്തിനെ പടക്കുകതന്നെ.'
കൊല്ലി തിരുവിതാുവുകളില്‍ക്രടി സവക്ലൂജലം ഒുകന്നതായ ഒരു റഭിയണ്ടു, പെരിയാര്‌, ചെല പഴ, ആലവാപ്പുഴ.ഇവയെ ല്ലാം ഇതിനെ അംശങ്ധാക്കളള പേരകം ആകുന്നു. കാരം, മീ അംമാസങ്തളിലെ കാനമ യ മലത്തെ പേടിച്ചിട്ടു പല മു്യോഗ ന്മാരും, ഭോശത്തില്‍ന്മിന്നു വിക മിയുന്നതിന് ചില ദിനാ അം ന്യവെരമം കഴിപ്പുഃകമ മോഹംകൊണ്ടു വളുടെ സേട്ടമാും (മകരം മുത എടവബ്നിവടെ ആയലവയിലുംയ ചൊവ്വയിലും പോയി സാമ ിക്കാവണ്ടു്‌. അമസിക്കന്നതിനായിട്ട പുഴയുടെ ഇയകരകളിലും ഓ പുണ്യ ന്മാരുടെ മണ്ിമേടകളും ബഭ്ുറു ക്യമണ്ട്‌. പെടിരാറി ബറ ഒരുത്തി പൂരാ സപ്പസിജി മോടേക്ടിയ മുറ്റി എന്നു പേരു്‌ ഇതിനെ അടുക്ഷലാകുന്നു കാലഭ। എന്ന ശര്ചാദ്യരുടെ ജന്മഭൂമി.
ചൂളി ചാപപരായ്യയേം രിചയോരുളയോന്ി
അഴിസ്വല്ൂഴലധോത്തേ പുഞ്ചാവി: അല്ലാസുരാലയന്‍
യൃദ്ധിമാനുത്തരേ രീരേ തസ്വ& പഠവനപാഥസല
കശ്ധിദ്ദേശ മഫാനസ്തി കാലഭിതി സുവിധ്രതണ
ആലാ്യരുടെ അമ്മയ, കാലടിയില്‍ പട്ടാപൂട്ടിയസ്ഥലത്തു കെട്ടിട ന ഇന്നും നില്ലുന്അഞ്ട്‌. ഇന്ിയുണ്ടാവാന്‍ പോകുന്ന പുഷ്പ്പം ക്രി ഒയ്വാപ്യരുമട ജനുഗനസ്ഥലം അറിയ അക്കവിധത്തില്‍ ഇനെ സ്തൂംകേമാിടിക്കം.
൧൧. ചിത്ര
ഞാന ഇവയെ മറന്നിരുന്നു; പക്ഷേ ഇവ എന്നെ മാന്ില്ല. അതു പിടന്ന അങ്ങിനെയല്ലേ? പസ്ത്കപ്പട്ടി അകത്തൊരിടത്തു വെച്ചിരുന്നു. രൊ, കഴ്‌രയു ഏുതോ,രക്കടപ്പുനേ തുറന്നു. ്രിവശിവ! മഹംഭഥ്വത്തിയന്‍റ ചക രണ്ടും കാണ്മോനില് ുണ്ടര്‍ട്ടസായ്ിനറ നിഘട്ഡുവില്‍ വലുതായ രണ്ട തുമ്േങ്ം,
ചിതല്‍ 28
ഉണ്ടാ്ിടടണ്ട'. എന്തിന പരയുന്നു? ഭധവതിമയര്തന്റെ പിശാ ച്പിടിച്ചു; ശിക്ഷാനിയമത്തില്‍ നരഫത്തിമുതല്‍ അന്യമായ കായ്ുരറവേരം ഒന്നും ഇല്ല. ഒരോ മുര്‍ഘടസ്ഥോനമം ളില്‍ ൂന്നകഠംപോലൈ പുറവകഥം ക്രഭിജിിക്കു്നു. ഇത്രവമുടെ ചിതല്‍ വിടുന്നു വന്ത
ഭൂഗര്‍ഭശാസ്ത്രമെപ്പാം മോജ്യയോസ, ഭൂമിയുടെ അന്തിരംഗ തു അഗനിമയമായ ഒരു ഭ്വവസ്ത് മണ്ടനും മറവമല്ലേ അതു പ യുന്ന ₹ എറ വാദം അവി ടയെല്പാം ചിതല്‍കടികയറി പ തതുവരന്നു എന്നണു'. പരമോങ്ിലം എരനെയോ? എന്ന്‌ ഒരുകാര്യം രിരച്ഛയാണ്ട്‌. ഇന്ത്യയി, കണ്ണാടിയും തേക്ഷമരവവം രിച്ചു എന്മെങ്കിലും നിലത്തിട്ട, അതു ലവന്‍ ഷമാം കൊണ്ടു മൂഭപ്പെടും, മണ്ണുരട്ടിക്കളഞ്ഞ:ല് അതിന്‍െറ ചു ്ടില്‍ ്രധിയ തലയും ബമുദ്മ താടിയും ൭൫ വളെ പ്രാണകത കാണാം, ഇവയുടെ നിം മാത്തയാഞ്ട്‌. കണ്ണ കാണിട്, മണ്ണപോ (ഇതില്‍ വലിയ സ്ക നിച്ചു പ മി യ്ിചും പോട ഇവ കളിച്ചുതുംങങ. ഇവ ചിതലാണെന്നു പരഴയ്ടല്ലോ.
ഇവ അഗ്നിപദിതക്ഃളുടെ ആകൂതിയില്‍ നടുക റിയൊ വാവേ ചുറവഭ ചെരിയ സജിം ഉമുദ്മ വിയ പുരവകാം ഉണ്ടക്േം, ഇവ ദോന്നിഭറിറ അടിയില്‍ ഒ വലിയ ജയ കൂണ്ടാകം. രഭികൊണ്ടു ഒടി ഇവയ്തം നട്മക്രഭാം ജവയ്ം നേ സ്പോക്കിനുഹമ, വഴി മൊട്ട ഇടുകയാണത്രെ. ഒരു ഭിവസം (൭,99 മുടടകഠംവിതം ഇടുന്നതിന്ന ഇവയ്യ്ോരോന്നിനും ഒരു പ്ര ബവൃുമില്ലെന്നു ആടോ തിര്‍ച്ഛയാക്ിടടണ്ടത്രെ.
മഴക്കാലത്തു ലിലടിധസങ്ങളില്‍ ഈ പുഠവകഠം പൊട്ടി ചി കേകമദോടക്രടിയ പ്രാണം ഇുജതുരെ പ്രറരേവക്ഷ പറന്നുട ആം. അന്നുരാത്രി എത്ര എന്റ്മാണ്ട അഗ്നിപ്രവേശനം ചെയ്യുക. അന്നത്തെ കുറികളിരുല കണത്തിന്റെ കായ മൊന്നും പറയു ന്നില്ല,
ജത, ഇതെല്ലം പരമാതഥങ്ങളാണ്ട', ഇവയെ കി വറ പ്രമദണങ്ങളെയും ഉണ്ടാക്കാമോ? എന്നു ശാസ്രതമ്മശമാര്‍ പരീക്ഷില്ചുകൊ്േട്ടെ. തുരങ്കം ഉണ്ടാക്കി നാട്ുന്ന കട്ടിത്തേല ന്മാര്‍ പരണിക്കാരും ചിധകമ്ളവക കുടികയറി പാക്വാന്‍ പുതി യ പ്രദേശങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവരും തടിച്ചി ഇവരുടെ എല്ലാം രാജ്ഞിയും ആകുന്നു വിന്നു ചിലർ അഭിപ്രായപ്പേടന്നു. എന്റെറ ശുമുത്പ്പനവെറ പൂദ്ികന്‍ ഒരു കാങ്ജനാണെന്നും മറം പറയു അ ഇരേക ശാസ്ത്ര ജ്മോ്മാടെ വലിയ വെഡപ്പണൈങ്കിചും, ആര്യ
0 ലേഖനമാല,
(ത്തെ സംഗതി സമ്മതിക്കും. പരക്കേ രണ്ടാമത്തതിനെക്കറിച്ചു ഒന്നു ഒണ്ടു തക്കം പുരപ്പെടവിക്കാനുണ്ടു. ഭൂമിയുടെ മുക്കാല്‍ കൂഗം ചിതലും കാല്‍ഭാഗം ഇവയ്ചചവോണ്ട മ്്ണമായിിക്ാമ്പാഠം, ചിതല്‍ ഇന! എവിടേയാ പോകുന്നതു്‌ ഇവ: അണിഅഅണിയാ രി മമേജേന് പുരപ്പെടുന്നതു പുതിയ ടിക്കുകഠം ക്ൂപിടിപ്പം ല്ലം പക്ഷികളുടെ കക്ഷി നനിറപ്പുന്ോണെന്നകന്നു എന്റെറ പ്രക്ഷം, ഈ പറവകഠം തിക്കിത്തിരക്കി വരുന്ന ദിവസം കാക്ക ഓ ഇം്ങിയ ന്തു തിതവോനനമാണ്്‌, അന്നു" അവ ക" “വയര്‍ നിറയസ്സുപ്പിടാം വിപ്പിടംതെ?
ഓരോ ഇഈയാപോറകഠം പരരമിത്രകളുതരാടികളോടക്ൂടി ര തയും പരഞ്ഞു ഉ കൃഷ്ണമദയ പല മോഗക്കളേയും സാധിക്കാനാ ി,ുരത്തേക്ഷ ശ്രമപ്പെടടുവരും; മുടനെ ഒരു ഓാസ് വാമകകുളിക്ക അതോ കാക്ക പക്കുന്നതോ കാണാം, പറയുടെ കഥ കഴിഞ്ഞു. മുന്പു പോയിട്ുക്ളവരടെ കഥയറിയാതെ പററി രീകൊളുത്തിയഗുപേലെ ഇവ ഇനെ വന്നുതുഭങ്ങും, എല്ലാററി യം ഗി അന്നെ, സൂരയത്ലേമനട്ിന്ു അല്പം ബും ക ക്ഷയും കൊക്ക പന്തും പ്രാവും എമ] ഈ വലിയ നാശഡ്ര വഹത്തെ അരി ഇുഭല്ിയില്‍ നന്ന ഇല്ായ"മചെയ്ത അവയു ടെ മലിനമായ ൂ്യാ്രമക്തെ പിശ്ുദാമാക്കു്നൂു കാമന്‍ ബ ുംസമംണന്നു രോ പഠുന്നതു കേട്ട, എനെ മനസ്സ ആപപ ത്തില്‍ വന്നില്ല ശേഷി ട്വ സ്മാ്നിരേദ്മിരകേന്നി ലല്ലോ; എന്നാല്‍ പിന്നെ കൊള്ളാം, ഇവം വഭിവിന്‍പ്രകാരം പുസ്തക ങളുടെ നേരെ പൊങ്തുക്ഷൊണ്ടു തന്നെ ഇരികം. ഒരുപാ ടൂമണ്ണണ്ണ്റ ചിലവംക്കിയ്പതെ ചില്‍ വീടപിട്ട പോകയിറ്റ. എ ണല്‍ ന്നെ സംശയമാണ്ട്‌. ഒരു മിക്ക ല് ഒഴിക്കമ്പോറം അവ മെ്മിംത്തു പൊുും.
ച്ചിതലിനവെറ ജീവിതചരി്രത്തിലെ പല ഭാഗങ്ങളും കണ്ടു പിടിച്ചിട്ട. കലകൊമ്പന്മാരില്‍ ആരുംതങ്നെ ഒരു സഥേതിയെ ഇന്ുവരെ വിവരിച്ിടില. പുറവണ്ടാക്കാനുളള മണ്ണ കഴിപ്പാന്‍ ഇ വയ്യ, എവിടെനിന്നു വെക്ളം കിട്ടുന്നു? അ൯പതടി കഴിച്ചംല്‍ ഒരു മി വെമം കിട്ടി, അമ്ജനാത്തെ ഭിക്കില്‍ം അറാവേനല്‍ക്ക ട്ടം മത്തരത്തിനെര മുകളില്‍ക്ൂടി ചിതല്‍ പുരവണ്ാകകി ക്കൊണ്ടി.ക്ഷം, ഇവയുടെ തല ചട്ടിപേംലെ ഇരിക്കുന്നു; എന്നാല്‍ അതില്‍ വെമ്ളം കാണില്ല.
ഭംശ്യവശാല്‍ം ജീവിക്കുന്ന വസ്തു്ക്യൊന്നം ഇവ നശിപ്പി ക്കുന്നില്ല. 'അുകോണമാണ്്‌ പക്ഷിമൃഗാടികളെയും വൃക്ഷലതാടി
ത്തരോമചരിതം ദി
(കളയും നാം ഇന്നു ലോകത്തില്‍ കാണ്ടന്നതു്‌. അതല്ലെങ്കില്‍, മ .അഷ്യമ്ടടടി ചില്‍ തിന്നുകളയും. എന്നാല്‍ ഈ പരമാം ളപ്പില്‍ പണിയുന്നവര്‍ സമമരി ന്നില്ല. ചിതല്‍ കയറീട്ട വാഴ ഉണങ്ജിയരന്ന; തം നനയാതെ ൯ ഉണമടിയതുകൊ ജാ ആതില്‍ ചിത വന്നതെന്നും അയാം ഒരിക്കലും സമ്മതി ക്കതിലലം
ചിരല്‍ ഉന്ധുവര്‍കസ്തില്‍ ചേന്വയദ്ലേന്നം ഇവ കോഴി! (യുഭളപ്പോകെ മൊട്ട പൊട്ടിയല്‍ ഇടനെ ഓാടിന്തുടകളമെ അംറ സംഗതിക ഇവിടെ പ്രത്യേകിച്ചു പറയണ ിച്ലര്‍ല്ലം
൧൧൧0. ഉത്തരരാമമരിതം. ന്നൊമങ്കം.. ചിതരശേനം.
ദവി! ആശ്വസിക്കും, ആശ്വസിക്ഷ, ജയ ഗുരുജനങ്ങളും ന മ്മെ പിടിഞ്ഞിരിക്കവാന്‍ ശക്തരാകന്ന ലു." രാമാംബമാരും ജ കനം അരേജയയില്‍നിന്നു പോയതിനാല്‍ ഇണ്ടായ ടഖ്ധ ബാ ്വുജനവിഫേം ടോതു വായിട്ട്‌ അല്പം റ്യസനില്ളുകൊണ്ിടിക്കുന്ന പൂട്്ഥമിയായ സിത ബശ്സിപ്പിപ്പില്‍ ശൂരിരാമ ഉപയോ ശിക്കുന്ന സാന്ത്വന ൨ ചനുങ്ങളെക്കെ. കുന്നു ഒന്നാമമംം ഭഡ്രംഭി ക്കുന്നതു". മാമന്‍റെ ഇര വാക്കുകളും അതിന്ന്‌ “ഇയ ഞാനും. അറിയുന്നുണ്ടു*. എന്നഘും ബന്ധുജനവിരഹം സന്ത്രാപത്തെ ഉണ്ടാക്കുന്നവയാണു" എന്നാമമ സിതയുടെ മവുപടിയും കൂടിയാല്‍ (മുക്ക്‌ ഭമത്തരരാമചരിത" ത്തിന്റെ ആകപ്പാടെയുക്മ കഥയുടെ ഒരു സംക്ഷേപ വിവടണം കട്ടന്നുണ്ടല്ലോ. സീതാപരിത്യഗേ മാണല്ലെം ഇതിലെ പ്രധന കഥ. മാമന്‍ സിതയെ നിക്കു അതു രാമനെ മനസ്സ്റോടകൂടിയാ്നോ? സിരയെകൂടടാരെ ഇരിക്കു വാന്‍ രാമന്‍ ശക്തനാകേന്നുണ്ടോ! ഇവ രയം സിര ഉഹ ഗേചേരമായിടടദമ പരമാത്ചങ്ങളല്ലേ? എങ്കിലും സീതയുടെ വ്യ സനത്തിന്നു അ
യശവസിക്കും ആശസിക്ക്‌ന_ കുണരസ്പ്രധാനമായ ഒരു കൃതി ഈ വാക്കുകളെക്കൊണ്ടല്ലു ുടോണ്ടയു* എയില്‍, ഏതു വക്കേകളെക്കൊണ്ടൊടന് അതു വേണ്ടതെന്നു ഞാന്‍ അരിയുന്നില്ല. ഇര നാടകത്തില്‍ മറ൨ സേങ്ങളെ സ്‌ഫൃളിപ്പി ്ിടിപ്പെന്ന ഞാന്‍, പരയുന്നിലു. ഒഅങ്ജനെ അഭിപ്പായടപ്പടുന്നതു ഭവഭൂതി മിക്ക ചും അപ്പരാധിയാവോത്തേ ഒരു സംശതിക്കു അദ്ദേഹത്തിനെ കററ
മ്മ ലേഖനമാല
പ്പെടത്തുന്നതിന തുട്യമാകന്നു. അത്തേ സങ്ജാം അതതു ളില്‍ ഭവഭൂതി നല്ലപോലെ വരുത്തിട്ടുന്ടു". എങ്കിലും മസ പറയുന്ന മാതിരി ഈ കൂതിയില്‍,
കരുണയൊരു സേം ചതു യാന.
പിണ ദിയെ വഹിച്ചിടന്നുതേ മിമി
രിന ര ചുഴിെന്നി യൂം മേദങ്ജം കാന.
ൂടികിചുമവഷെല്ലാം വെള മത്രേ നനച്ചാല്‍ അതുകൊണ്ടകന്നു “ആശവസിക്കുറ എന്ന പത്തെ ഒയ്യമായി പ്രയോഗിച്ചതിനമല്‍ നുമമുടെ കവി സാമാസ്നല്ലെസ്ന പറയുന്ന ഇ, എതു അഗാധമായ ജഖലേചനാശകതിയുടെ റമമോണ്ട്‌ ൽ വാക്കില്‍ അഭിയിടിക്ന്നതെന്നു വിഭപോന്മാരിച്ചയക്കി കൊമ്മട്ടെ, ($ത്തരോമചിയനത്തിലെ കഥ മിക്കവാവും ത്ത ഭമോയണനത്തിചെ കുഥലതന്നെയാകന്നു, നാടകത്ത.ലെ കഥാ പ്രതഷന്മാര്‍ ഭാവശര്‍കമായ ഇ കാരയ ന വ൧ിക്കേ്ടതിനു (ക്ക മാത്യു വരതണന്നു എല്ലവേും സമ്മറിക്കന്നതകേ അ സീതാരാമ്മാരൊപ്പൂാട യു നായ ഭീനായകന്മാെ ഫൈ (ജവസാഫിത്യത്തില്‍ കാണ്ടന്നതല്ലെന്ന എല്ല കവികളും ഒരുപോം ലെ സമ്മരികന്നരകന്നു. എന്തിന്‌ അവലടൈകഥ എടുക്ക അ! സ്വാര്‍ത്ഥപനോയിം, സന്ുക്കളുടെ നിസ ്തിനു്‌ ഒരു പാര ാജിത്തിന്റ ആ മര്‍മ്മുഖന്റെക്ൂടിയും വടെ ഭാജക്ഷിയുമള ഒരു ദ്യോഗസ്ഥനായിട്ടാന്ന ഭവേഭൂരി വൃൂ്ിചിടടമയ്‌.
(ഇനി നമുക്ഷ കഥയിലേക്ഷ പ്രവേശിക്കുക, ജാമതേവിന്റെം ജേം കുണ്യാന്‍ വസിഷ്യുടെ ജക്ഷയില്‍ ഭാമാബേമാര്‍ ജൂശ്വ (ഗാ ശൂമത്തിലേക്ഷ പോയിരിക്കുന്ന, ശ്രീരാമനും പൂന ബിയും അയോല്ലേിചിടിക്കു്നു, അപ്പോഴേ അ്യവക്രമുനി ുശ്യത്രംഗാധ്രമത്തി ഇവരുടെ അടുക്കലേക്കു വരുന്നതു", ഇം എഴുന്നതുളിയിടിക്കുന്ന വിവരം അടിയിക്കവാന്‍ പോക ന കഞ്മുകി പരിവുപോലെ ഭാമദ്ന എന്നു വിളിക്കുന്നു, ഉട നെ പരരിഭൂമിച്ചു* മഫാരാജാവ്ന എന്നു തറവരീകകുന്നു, മന്‍ മദഡാസത്തോകൂടി ശീലിച്ചയുപോലെ വിളില്ചുകെം (ചാന്‍ പായുന്നു. ഇതിലൊട്തവുഥില്ല.
ുരുപാലേനു തൂക്കാം നമിച്ഛിടം ജലേണ ഘനാങ്ങളുമങ്ങനെ അലഘയ്്രരി സജ്ജനവും തഥാ ലിലി പ്രകൃതി ഗൂണിനാമിയം
ഭത്തരോമേചരിതം ി
ഇദ്ദേഹത്തിനെ വിന്നയമാഫാതമ്യം ഭം്ശുജയത്തില്‍ കര ണിച്ചിടടമതയ രാമനററ ശട്യപരാക്രമത്തെക്കിച്ചു ചിതരശ അസമയത്തു ലക്ഷ്മണന്‍ പരവന്‍ പോകമ്പോഴിത്തെ വാക്കിലും ല്ലുപേലെ സ്‌പഭിക്ു്നുട്നല്ലോ. സിതയും രാമം മുനിയോടു" അടിക്കടി ചോടിക്കന്നെ ചോ ഭൃക്കള്ലക്കൊണ്ടു" ഇവക് ഗുരുജനക്കളുടെ ക്ഷോമത്തേയം മറവം രിച്ചുറിയുന്നതി നമ ആഗ്രഷത്തെ കാണിക്കുന്നു, വസിസ്ലാടികം ഇവോ പറവാന്‍ കല്ലിച്ചയച്ചിടടമമതില്‍ ഒന്നു സംഗതി കമ പ്രര്യേകം എത്തു പറയേ്മത്ടു്‌, ഗരികാലത്തില്‍ സംഭ വിക്കാവുന്ന്‌ ഗ്രെ സാധിപ്പിച്ചുകൊടടക്കണ്ടനോ ന്ന്‌ ഈ കാലത്തും പ്രബ്ലമായിിക്കുന്ന വിചാ വളരെ പരാതനമ തിട്ുമതംണെന്നു മേല്ലറ്ഞഞവയിലെ ഒരു സംഗതിയില്‍നന്ന തിക്കാവുന്നതാകുന്നു. പക്ഷേ, ഇപ്പോള പല യമസ്യ ഈ മുപായം ഭര്വാക്ക്മാരുടെ പ്രമ അമുക്ഷവാനാണ്‌ ഉപ യോഗിക്കുന്നതു". കമ്മക്കക്കിംകമഃ സത്തില്‍ കോട്ടമാമ്ഖഴധും വരി കക്ചക്കും ആവശ്യ പ്പുടം. കട്ടക്കാര ത്തെഷഥ പരയു കരയുവേണ്ടം അന്നും ഇക്ഷനെരുന്നെയോ? മോം പ്രഭകഠം കയിശ്മുളവക്കിടേണം എന്നു വസി ഫ്ലാള്ഞെ കേട്ടിട്ടു ശ്രിരാമന്‍, ജനാമ ഭത്തിനുവേട്ി. ക്ഷനിവുസുഖ്വസ്ററ ഗമോക്കിലിുമല്ല ഭനകുത്തേജയയൊല്പുലം, നമരിലഴലില്ലെനിക്ഷപേക്കിപ്പുന്‍ന. എന്നു പരയുന്നു. ഇതു കോംക്കമ്പോഠം സീത
ഫിക്കുകയും
റവും ചെയ്യുന്നില്ല. പിന്നയോ? 4 ഇത്രകൊണ്ടുതന്നെയാണ' ഘകലരജോക്ഷന്മാരില്‍വച്ചു" ഉത്തമനാണെന്നു" ആമ്യപുതരനെ ശ്രാഫിക്കുന്നതു്‌" എന്നു സീ അഭിപ്രാരപ്പെടന്നു. ഫാ! സുചഭിത കളുടെ മനോഗതി ഇങ്ങനെതന്നെ ഇരിക്കേണം. നായകീനായ
മം വെഭൂതി മാരേ ത്തതുടെ ഇപ്രകാറമമ്മ വാക്കകളില്‍ അതിഭംഗ യായി പ്രദശിപ്പി ച്ചിരിക്കുന്നു. അതല്ലാതെ അവയ ഒഴ കണക്കു ലോക
രില്‍ കൊടേതതിട്ടില. ിത്രമിപ്പിക്കുലാന്‍ അയച്ചിട്ടു, ബുദ ക്കുന്ന ദേവിയെ വിനോടിപ്പിക്കവാന്‍ വേണ്ടി, ശ്രീരമേനറെറ ചരിതരത്തെ എഴുതിയിരിക്കുന്ന കാണുവാന്‍ നീത
ി ലേഖഖനമലേ
യും രാം പോകുന്നു. അതിനാലിനി ഞാനും ചിത്ര ത്തിക ചില സംഥതികഷ്ുി" അഭിപ്പയപ്പുന്‍െ രത്സാഷിക്കാം.
മിഥിലവ്വേത്താന്തേത്തെ കാണിക്കുന്ന സമയത്തു ശ്രീരാമനെ കണ്ടിട്ട്‌ 'ശ്യമളമായും കോമളമായും? എന്നെല്ലാം പറയുമ്പോം എനിമ സികശിദോമണിയായ ശാരഭാനകത്ാവിന്റെറ മള ഭൂവവം എലത്തളേവുെ എല്ലാം ഒ ഡവരുന്നു, ചില നവി(നകവി കളിപുദമ ഒെചിര്യക്റേഷ്‌ വേഭൂതിയേയും ബാധിച്ചതിനെക്റിച്ചു ഞാന്‍ അത്ൂ്പെ ടന്നു.
ഇത നാടകത്തില്‍ നേംപോക്ഷമമ വാക്യ്ജം വളരെ ചൂതു ക്കം മാത്രമേ ഞൊ വായിലായി ഒകിന്നേള. അവയിലൊന്നു ചിതൃമശനുത്തില്‍ ചുക്മിളയെ കണ്ട്‌, സീത ഴം വത്സ) വേറേ കെ സ്ര യമ്മതാരാണ്ടെ 7 എന്നു ചോഭില്ചതകേ അ, ഇയവക പാലിത്ജംം, കണ്ണിയും കയ്യുമായി? കഴിയുന്ന ഈ രത്തരമചരിനാത്തല്‍ കാരിമഘപടലങ്ങളെക്കൊണ്ടെ നിറ ഞഞിരിക്കുന്ന ആക ശാത്താടും മഴയോടാക്രേരിയ ഒരെ രാത്രിയില്‍ മിന്നല്‍ പിണ്ണതകളന്നപോലെ ശോഭിക്കയും ചെയ്തുന്്ടു, ചി ത്രദനുമെന്നവ്യാജേന പൂദ്ുരാമായതണകഥയെ കവി ഇവിടെ കൊണ്ടുവരുന്നു ഞൊ പറയേണ്ടല്ലോ, ഇതെയ്രയോ (ആവശ്യമായിട്ടു്തകേന്ന, സീതയുടെ പരിവ്വത്യനിഷ്ഠയും ശ്രീ രമേനിവു്ള സ്ഥിപ്രണയവും ഫേയുവായിട്ട' വള വളരെ മഖം ഫമേനുസ്വിനിയ യ സീത സിച്ചി്ണ്ടെന്നു കാണിച്ഛലല്ലേ സീതാപരിര്യഗത്തിനറ കാഠിന്യം വഴിപോലെ ഒെളിപ്പെടുക ള്ളു, എന്നല്‍ ഗ്ൃഫകിട്രതതെപ്പി പ്രസംഗിക്കന്നതിലും കയി ഷികന്നരിംം ലാന കൊണ്ടു അതോദ്്യകോണ്ഡം മുഴവന്‍ വിട്ടിരിക്കുന്നു. പ്രക്ൃതത്തിനു' ഇത ഭാഗം അത്ര ആവശ്യമല്ല. വനവാസത്തിങ്കന്‍ നന്ന കാദ്യങ്ങഥം,
ഭത്തരോമചഭിതം ി
പ്വരം പ്രേമാല്‍ പതുക്കെച്ചെവിയിണയരികില്‍, ചുണ്ടനും യോരോന്നൊക്കെ ക്രമവിട്ടതുമിതുമുഭചെ.. യ്ക്ോപ്പമോദോകടക്തോല്‍ ഏറോക്കെടടില്പുണന്ം്ാനെയമിരരസം ,ആാമമറരങ്ങളും ചെ രാതേ ഒന്നെ നമമറംക്നവധിിവസം ാത്രിതാനേ കഴിഞ്ഞു. ശരഥയുടെ പ്രതിച്ഛായയെ ചിത്രത്തില്‍ കണ്ടിട്ട്‌ അതിനെ ിക്കുന്നസമയം, “ഭവരിസ്‌നുഷയായ ജര ജാനുകിക്കു മംഗളം ഭവിപ്പാനായി അമുന്ധരി ഹ നനപോംലെ എപ്പ സമയന്്ും അനു ഗ്രാഫി മ" എന്നു മാമന്‍ പറയുന്നതില്‍ ഭംവിയയേ ക്യ ട്ടി സൂചിപ്പി്ുന്ില്ലെ എന്നു സംശയിക്േണ്ടിയിരിക്കന്നു. പ്യ്ൂനകളും മറ ! മും രള എന്നാല്‍ ഇവയ്ക്കായി കവി കഥയെ ച്ചിട്ടം ഇപ്പ. സാസ്സസുകളേ യും, നമികളേയും, ഗിരികഃജയും കവി എര ഹൃരയേഗമമായി ചണ്ണിച്ിരിക്കുന്നു. ണണ്്റജാക്ഷി മരിച്ചു സേഗണമടടിടുന്നപകഷങ്ങളാല്‍ പയ്ണകടിയ നബുലഞ്ഞുവെള്ിയില്‍കാണുംവിധംഭംഗിയില്‍ അടു മാന്പപും നിറയുമിപ്പമ്പാപ്രദേശങ്ങളെ.. വീഴടന്‍നിറഞ്ഞിടുമതിന്‍മ്യത്തിലിക്ഷിച്ചുമോന്‍ ചിത്രദനം നിമിജം സിര ഒരു ആഗരവം ജനിക്കുന്നു (അതായയു്‌, വന്ദവദസേത്തില്‍ തന്‍െറ പ്രാണവല്ലമനാരുമിച്ചു (പോയി താമസി ച്ിരുന്ന പ്രദേശങ്ങളെ ഒരിക്കല്‍കൂടി പോയി കു അന്നതിനുതന്നെ രാമന്‍. വത്സ! ലക്ക! ചലകഷ്ക്ണ൯._ഞം൯ തയാറായ രിക്കുന്നു" രമിച്ചു പോകുന്നതിനു തനിക്ക ല്ല യിസമ്മതവും ഉണ്ടെ എന്നു ജ്യേഷയനു സംശനിക്കവാ൯ പോലും കാരണം കൊടുക്കു തെന്നു വിചാർത്താലകന്നു സഹോദരനില്‍ സ്റ്റേധബല്ാമാന ത്തേടകൂടിയ ലക്ഷ്കൂണ൯ ഇപ്രകാരം മരപടിയാകന്നയു്‌, കവി യുടെ ബുദ്ധിവൈഭവം പഠയംുന്നതമ്ലു. ണന്‍ രഥത്തിനു പോയതോടടകൂടിം സത ക്ഷണംകെ ആ" രാമനാ മേല്‍ച.ഭി താങ്ങുന്നു. രാമന്മ സീതയില്‍ അതി
ി ലേഖനുമാല,
(യ വാത്സല്യ (രിിവംമമണേല്ലൊ. സംശങ്ിക്ഷ വന്‍ പാടില്ലാത്ത വിധത്തില്‍ അയ" കവി കാണിക്കുകയും ചെയ്യ അഞ്ജു.
എന്നില്ലതതിന്നു ലകഷ്ി, സവരമിവറം നയന
രം ഭപീയുഷാരാ,
(തന്പംഗിസ്ുമമോ എന്‍ തന്തവിന്ബുവടം
ചന്നല്ലുരന്നേ
എന്നറി ഗളുത്തിന്നതിശിശിരമതം
ച്രജഹാരംനമുക്കിം നൊന്നല്ലെ്രേപ്രിയതോനിവ്ടെ വിം കത്രമോത്തംലസ്മദ്വം
(പ്രരിഫാരി._ഭേവ! വന്നിരിക്കുന്ന
(ആ “ബിര വന്നിടിക്കനം ഏന്നു യെപ്പടടിട്ടം എന്ന പോലം പെട്ടന്ന്‌ അയ ആയു (ന എന്നു ശ്രിരാമന്‍ ചോഭിക് അ. വാസ്ത്രവത്തില്‍വന്നിഭിക്കുന്നതു വിേകതന്നെയാണ*. ജന അറം രാമനെക്ഷറിച്ചെന്തു പറയുന്ന എന്നരിവാനായിട്ട" അയ്ഛിയ ണ ര്‍മ്മുഖനായി വിഫേം യത്സമയം മൂത്തികരിച്ചുവന്നിരുന്നു എന്നു പിന്നി$ണ്ടയ സംവേരധഭളക്കൊണ്ടു” നമുക്ഷറിയാമല്ലൊ. ഭമ്മുഖല്‍ വന്ന ശ്രമമെ റ ചെവിയില്‍ പഠയുന്നതു രംഗസ്ഥി (തജനബളുടെ ഉദത്തിന" അഗേചേമാ പിടിക്കുന്നില്ല ദ്ലിന്തെ നാല്‍, അ കാര്യം ഇന്നതൈന്നു പ്രസ്താവനയില്‍ നഭനെക്കെം [കവി പഠയിച്ചിടടണ്ട്‌.
നമിതാ പറയുന്നിതു ദേവിയാം
ഭനകജയ്യമഫോ ബല്ലാദൂഷണടു
ഭനൂജഗേഷമതില്‍സ്ഥിതിമൂലമാം
,അനലശ്ുദിയിലോ ബചഹുശത്കപോറ
ഭര്‍മ്മുഖനില്‍ിന്നു സീരാദേവിക്ക വന്ന ടൂ ലോകാപപവാഭ
(ത്തെ കേട്ടസമയം, സിര, വനത്തിലേക്ക പോകവാന്‍ തയ്്ം ക്കിയ ഥം സീതയെ വനത്തില്‍ കൊണ്ടുപോയി കുളവാനുപ യോ ശിക്ഷവാനായി ഭ്േ്ണയല്ല, “പുതിയ ജാവ രാമന്‍? ലകട്ടണ നോട കല്ലിക്കയുംചെയ്തു.
(ീതോമന്മാരെ വേര്‍ിപിടിക്കുന്നതിനു' (യമുനായി ത്തിക സിച്ചിടന്ന മുനിസംഘം? ലവണനെറ പീഡയാല്‍ രാമനെ (ശരണപ്രോപിക് മംചെയ്തുന്ന. ശാകുന്തളം വായിച്ചിട്ടു വര്‍ അ (തിലെ നായകിനായകന്മാരുടെ ല്ലചപസമയത്തു" ആമ്രരമത്തില്‍
ഭത്തരോമചരിതം ി
വരുന്ന ആനയേയും യഗേത്തെ മുടക്കുവന്‍േ വരുന്ന പിശാചുക്കളേ യും ഈയ സന്്ിത്തില്‍ മക്കാ ടിരിക്കുകയില്ല. കവികറംകഷ' ഇങ്ങ ഇത്തെ അവസരങ്ങളില്‍ ഈ വക ചിലകുടുംകൈകറഠം പ്രയോഗി ക്കാതെ നിവ്ൃത്തിയില്ലം മഹാകവികളുടെ വാക്ക കഠിക്കുകൊണ്ടിരി ക്കം, ഇടപ്പോഴാനഷട്ടകള്‍, അം അവസാനിക്കുവാ൯ തിടുക്ഷമാ തായം കഥാസസന്മിത്തി്വെറ ശെരരവം നോക്കാതെ, എപ്പോഴും സമയം അതിക്രമിച്ചു? എന്നെ 4സന്ധ്യകോലമായി? എന്നോ പ മയ കാലം 'ത൫െറ യഥാ്ചാസ്ഥിതിയെ ശ്ധിക്കപോലും ചെയ്യുത്തേ ആ ഫസോദോ്ിയായ സീത * ടവ്യപുതന്ധ നമസ്ത്രരം? എന്നു പറ ഞു ത്തില്‍ കയറിപ്പേകന്സ്‌ ഇയ്യയും പഠാഞയാവതിനിസ്ധം കവിയുടെ ലോചന എല്ലം കിക്കിലും ഒരുപേചൈ ചെനിട്ടുണ്ടെന ഗ്രാഫിക്ാുന്നത്രണല്ലൊ. ക്യ്ജം ഒന്ന്‌ ഒന്നില്‍നിന്ന്‌ പരരദ്ലുുന്നപോംലെ ഇടിക്കുന്നു. കൂരവിതാസാമത്ലും മാത്രം കാണിക്ക ഡതിനായി ഇതിലൊയു ദ കവും ഭവഭൂതി കൊണ്ടുവന്നില്ല. എന്നാല്‍, എല്ലം പര്യം യ പ വി യുന്ന. വള .ഷ മജ അലങ്കാരവും ഇതിലില്ല. മമത മ ഴുവന്‍ വിം അന്ൂപമായി; ന്ന, ഇവക്ഷവേ ടി ഭവഭൂതി ഒരു മുഷ്ണിയുഭാവും ചെയ്തില്ല. കഥാപുരുഷാന്മാരുകെ സ്വവ്ജറം എത്ര സ്വാ്ത്യേമായി വെളിപ്പെടുത്തിയ രിക്കുന്ന! (കയുടെ വണ്ണ്ണനശകതിയും ഭ്രവദ്്റനിയംതന്നെ. ഈ ൃതിയി ലെ ഒരു വാക്കെടുത്താല്‍, അതിനെറാഭാ കം പലഭിക്കിചും കണാ തിരിക്കയില്ല. അതു സൂക്ഷിച്ചിട്ടാകന്തു കവി ഇതില്‍ പമമ്മളെ പ്ര. യോഗിച്ചിടമേ്‌. പത്തു യാം. ന്ഥം, ഗിരം തിയി, ജുപ്രേരകയംം മോദം, ഖേരം, വിരോധം, പിലഹ്ൃഭയവികാ ജോനാ. (കം, വേന്താ്സശയക മൊല. വേം ളി ബ്ല പകഷ. കവിംശ്യരുട കയം പ്രറവാനോ ഇല്ല. എതു കഭാണ്ഡന്മാര്‍ വന്നാലും ഭവഭൂതിയോടേ. തവപേകൊേയളുും
(മഫാമേഭുവിനെ വിവരങ്ണം ആവശ്വപ്പേട്ട ഒരാര്‍ംക്ഷ* ആ (ംളിരമോയമലയിലെ ഒരു മരത്തിനറെറ കൊന്പു കരണിച്ുകൊടുത്ത മാതിരി, ഭവഭൂതിയുടെ വമായ ഈ കൃതിയിലെ ചില മംഗി കരം ഇവിടെ കാണിക്ഷവാന്‍ ഞന്‍ യതറിചചിട്ടണട*, ഈ രദ്യമം ചിലരെയെങ്കിലും ഇര നാടകം പലതവണയും വായിച്ചു അതിലെ ഭംഗികമള ആസ്ധടിക്കുകയും അവയെ ഇതന്മോരുമെഗുണത്തിനും (ബന്ത്ോഷത്തിനും വെളിപ്പെടത്തുകയും ചെയ്യുവാന്‍ ഉത്സാഷിപ്പി കന്നു എങ്കില്‍, ക ട്‌
൧൨. തുഖെനസ്ത്ാകം.
ഞ്ചെ ത്ഛുററകിത്തി എന്നെന്നേക്കും നിലനി കുന്ന
തിനു വല്ലതും എല്പെടത്മേണമെനനാള, പല ഭാഷാഭിമാനികള.
ജയും അഭിലംാെെ സലമ തുട്കിയ സയില്‍ വറ
ഇരാകുന്നതിന്ു (യുബ്ചഷ്മമ്മോടിയല്‍ കമ്മി സിൂട്ിയുടെ
രു ക്ഷണപ്പയ്രം കല്ുകലംന്പു" എന്ിക്കം കിട്ടുകയുണ്ടായി.
വാരിക യം എറിക്‌ റ [?
ന്നെ നമമുടെ ഷഷയുടെ ഭദ്മഫേയവായ യ മഷ്ഥാനെ മലയ ഭരികഠം പരമ്പരയായി പറഞ്ഞുവരുന്ന “തുഞ്ചന്‍? എന്ന പഭത്തെ ഈ സന്ിത്തില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നതും വിലിയൊരു ക്ണമായിട്ടുക്ള ശരിയാണല്ലോ.
ഇരവക വിചാഭങ്ളിതിനിന്നും എനെ മനസ്സിനെ മോചി പ്ലിച്ചരിനുശേഷം, ഇ്ചാത്തു ഗുതനാഥനെറ സ്തൂരണയ്ല്യായി (മ്മം വല്ലതും പ്രവത്തിപ്പാനുണ്ണൊ എന്നു" ഒരു സംശയവും. എഏനിക്കുണ്ടാധി, അദ്ദേഹത്തിനെ റ യശസ്ത്രംര ൧ നാട്ടിലെല്ലം അഭ്ദേശതടന്ന മറപ്പിച്ചു നാടടിടടണ്ടാല്ലാ, ഉല്ലയ്യോ അത്താഴം കഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നതിനു മുമ്ായിട്ടോ പുരണം വായിക്കാത്ത മല (രളേത്തവാട്ടകാം പുക്കു ഇല്ലെസ്ധതന്നെ വേണപേരയുവാന്‍. രഠില്ലപാണി പരതിയൊട്ടം നടത്തിടും മണ്ണിളക്കി
ഞ്ചാിസ്താരകം ി
ഭയിനാവംഡിന്വെറ കഥാപപസ്തുകത്തിന്ം, രാമായണം, ഭദഗവതം, മുതലായ കിളിപ്പംടടുകളെ കടി മി കഴയാന്‍ ഇനിയും സാധിച്ചിട്ടില്ല. ഈവക കൃതികളുടെ കത്താവായ ആ മഫാത്മോവിനെയുണ്ടോ പി നന മലയളികാം മക്കം ഇല അക ടം റലയമോ പരന്തേരീസുുസ്തുകശാലായ:രെചിര്യമില്പംതെ എന്തെങ്കിലും (തുഞ്ചന്‍പറമ്പില്‍? തുടട്ടെ എന്നു ലാട ഭിരിക്കുമ്പോഴാണ്ട', തുലാത്തിലെ /ഭസികരഞ്ജിനി?യില്‍ ഇരവിധം വായിപ്പന്‍ എനിക്ക സംഗത്ിയായയു്‌. 4പ്രകൂതാനുപ്രരനമാ തി വരുണ അനേകം ആനുഷംഗികവിഷയമളെ എല്ലാം രക്ളി ക്കളഞ്ഞു" അനസ്തൂതമായ കരുപാണ്ഡവകഥയെ മാത്ര അടിസ്ഥാ ല്പെഴത്തി വാലും തലയും ഇല്ലത്ത ഏതാനും പദയഭമളക്കൊ ആ" ഒരു ഭാരതസംഗ്രഹം ഭാഷയിത്‌ചെയ്ത വയ്ക്‌” എഴുത്തല്ല ന& നാം എത്രയോ കൊണ്ടാടുന്നു, ഇതേവരെ കൊണ്ടാടിയദ്ര അം പോ; ഇനി ചില സ്തരരകവും മറവം വേണം പോലം ഇത സ്ഥിതിക്കു" ഒ൦ക്ഷരംദപാപും വിടാതെ ൭൮ ഗ്രന്ഥത്തെ ഭാഷ യില്‍തിത്ത കു്ഞിക്കട്ടന്‍തമ്ുരംനെ കേഴളിയര്‍ ശിരസവേദ്ധി ചാലും മതിയാകമം1ന ഇതെന്താരു കഷണമാണ്‌. കഞ്ഞിക്കുട്ടന്‍ തമ്പുമാന്‍ തിര ഭാരതതഭ്മയെ സ്ത്രിക്കന്നറിന: എഴുല്ലൂനെറ കൃതിയെ നിനിക്കേണമെന്നുണ്ടോ ക്ഷം ചും വിടാതെയും വ്ൃത്തവുംകൂടി മാഠഠരേയും ഉള്ള രമ്പയൂരാനെറ പ്രഭിഭാഷ നമ്മുടെ സാഷിത്യസമൃഷ്തിലേക്ഷ ഇപ്പോം വലി യൊരു സസ്ധാല്യമാണെന്നു സമമരിക്കുന്നപക്ഷത്തില്‍ക്രടി എത്ത ക്ലൂന്‍െറകാലത്ത്‌*, ശ്രമസാദധ്യമായിരുന്നാപും, ആവിധമുമയേ ഭാഷന്ത്രന്മയനം ഉപകാഷ്ര്ഭമായിത്തി രന്നത്ലായിരുന്നു എന്നു സംശയ്രേഭതെ പറയുവുന്നതകന്നു. ഇക്കാലത്തുക്രടി “പരി പൂള്റിമായ പുസ്തകം കൈവശം കിട്ടിയിരുന്ന എന്നുവരികിലും അമുമ്വന്‍ ഒരൊവ്ൃത്തി വായിച്ഛു ഗുണഭേോഷനിരൂപണം ചെയ്തു അതിന" അധികപേര്‍ ഉണ്ടാവുകയില്ല. ഇൻ ലേഖനകത്ത വിന്‌ അയ" അശക്യേമംണൈന്നു തീയമാനംതന്നെ. അതിനാല്‍ ഭാരതത്തിന്റെ സംഗതിയില്‍ സ്ഥാലിപുലകന്തൃ*യംതന്നെ സദ! ഥശേയണ കരണിയമയിത്തിന്റിരിക്കുന്നു " എന്നിങ്ങി നെയാണു കലയാളഷേയെ സവവാത്മവുകൊ്ചും സ്്റേിക്കന്ന നാമുടെ പ ്ധിര്രേഷ്യുനായ ഉപേ്നവ പ്രസ്താവിക്കുന്ന”. ഇവർ കാര ,മള്ലെക്കൊണ്ടായിരിക്കാം ഏറു ത്തക്ഛൂന്‍ ഭരരസഗ്രഡത്തെ ഒരെ പതയ വരിയില്‍ശ്രടി മലയാളത്തില്‍ അവരിപ്പില്ലതു. തന്റ ൃതികഠംക്കു കഴിയുന്നതും പ്രചാഭമുന്ടാക്കി സഭാഷാസ്തക പരിഷ്കാരവും അഭിവൃദ്ധിയും ഉണ്ടംകേണമെന്നു കരുതി പടമരര്‍
നി ലേദ്വനുമാല
പൃഭ്യംകൊണ്ടെം മറവം വളരെ താണസ്ഥിതിയില്‍ കിടന്നിരുന്ന തനറെറെ മായ്തരഭാഷയില്‍, ഒഗ്തുദ്രമക്ഷരസംയകതം ടൂരത പാരിവള്ജ ഭജന എന്ന മരത്തെ അവലംബിച്ചിരുന്ന പ്രബലന്മാരുടെ തട തക വകവയ്മ്യതെ ഭരതോടിപ്പരാണങ്ങളെ നിമ്മിക്കവാന്‍ എഴുത്തക്ണൂന്‍ എയ്യമ തരം ശിച്ചിരികേണം! എഴുത്തള്സൂന്‍െറ കിളിപ്പുകഠം (വാലും തലയുമില്ലാത്ത? പര്യങ്ങംണെന്നോ അവ നുഷ്യരെ സജ്ജന ളക്കേവാനും ജനങ്ജറം പമിതകളതാടിക ഭളിത്ര്‌ ന്നെ ഭൂമിക്കാതെ അവര്‍ ഒടുവില്‍ ഭാവവിമുപ്പരായി മോക്ഷ കി തേടുവാനും ഉത്സംഭിപ്പിക്ന്നില്പെന്നോ നുയുംതന്നെ ഇനി മുമ്പില്‍ ള്‌ ണ്ട] മാന്‍ ക്കുന്നില്ല, എനറെ പ്രിയസുഹൃത്തായ രാജടാജ വ്മകോയിന്ത്ുരാന്‍ തിമ
കൊണ്ട" ഇരവിധം എഴുതിയതു” അവിടുത്തെ ശിഷ്യജനക്ക കൂയ്‌ എന്നെപ്പുലെയുക വക ഗരരുതവക്കേടുണ്ടുന്നള് ശമോ സനിപ്പാന്‍ കണ്ടുപിടിച്ചു പ്രയോഗിച്ചു ഒരു സൂത്രമായിട്ടണ" ഞാ വിചാരിക്കുന്ന”, ഏഴുത്തക്സുനെറ കിഴിപ്പട്ടുകം *വാധം തലയു മില്ലാത്ത ക്ഷുദ്രമ്തികളാണ്നെന്ട വിധിക്ന്ന്പരക്ഷം, മലയാളസാ ഭമിര്യത്തില്‍നിന്നു* എത്ര കാ്യങ്ങളേയാണ്ട്‌ എ യ്വാമം കോം കാതെ തമ്ിക്കളയേണ്ടിവരിക! എഴുത്തച്ഛന്‍ കിളളിപ്പാട്ടകറം ക്രത്തമകാവ്യശംതന്നെ; സശയമില്ലു അല്ലെന്ന ശിച്ചിട്ടു ആ ശ്യമുഭണ്ടിം തോന്തന്ില്ല. അതരയമ; ഭവ ഉണ്ടായകാല ത്തു” ആവിര്‍കവിച്ചില്ലായിരുന്ന എങ്കി, ഇന്നു ക്ിക്കട്ടന്‍തന്പു രാന്‍തിരുമനസ്സിലെ മഹാഭാരത ജിലമരന്നെ ഉണ്ടോകരമാ എന്നു സശേയമാണ്ട്‌.
(അല്ലെങ്കില്‍, വാ ത്തിനു" എഴുത്തല്ലൂന്‍െറ ൃതികം (വാലും തഖയുമിപ്പത്തേ “പ്യങ്ങളുണന്നു സമ്മതിക്കുന്നതയോള്‍ (തന്നെ, എഴത്തശ്ശൂവറയും; അ്േഹടിന്‍െറ കാലത്തിനേരയും ്ഥതിക്ക്‌ അവ അത്ുതകരങ്ങളും അവ്യന്തം വിശിഷ ങ്ങളും ഗു ,അപ്രമമളും യ കാ്യങ്ങളാണെന്നു സമതിറിക്കുവാന്‍ ഒരു യസേവുമില്ല. അതുകാരണം, അദ്ദേഫത്തിനെ ഇതുവരെ ്ടാടിയതു പോരെന്തമന്നെയല്ം നമുടെ മൃത ജ്ഞേതാസൂചചകമായ രു സ്തരക്തെ കഴിയുന്നതും വേഗത്തില്‍ സ്ഥാപിക്കേണ്ടുമാ കന്നു, ഭവിജന്മാരുഷെ പാടശ്ു്രൂഷയ്കറ്റതെ അക്ഷരജ്ഞാനത്തി (അപോലും അദനല്ലാത്ത ഒരു സാധ ശു ഡീഴക്ഷരക്ക്ഷി യേ തന്റ ഭംഷയെ പോഷിപ്പിക്കവാനം സ്വജനങ്ങറാക്കു ര (സകരമായും എളുപ്പത്തിലും സാപദേശം ഒ. യി ഒരു അീനുപന്ഥാവില്‍ക്രടി ഭാരതത്തെ തജിഖമചെയ്തിടടമ്ളതിനെറ മ ഫിമ ്വിടെ₹ ആ ഭാഷ പരിഷ്‌കൃതവസ്ഥയില്‍ വന്നതിനെ
ുഞ്ചനുസ്താരകം നി
ശേഷം വിഭ കൊണ്ടും ധനംകൊണ്ടും പ്രചിനുകാലം മുറല്ലൂത ന്നെ കേളികേട്ട ഒരു ക്ഷത്രിയജേകടുംബത്തിലെ *സരസറ്റത രവി കിരിഭമണിയോയ ഒരു പണ്ഡിതവല്യന്‍ വിദ്വാന്മാരായ ടതു (ഭൂക്കൊണ്ടു" അലംകതമായ മരു സമൂഫ്തിനായിടട' അ മാഷ (യില്‍ ഭാരതം തജ്ജമചെയ്യുന്നതിവെറ മഫിമ എവിടെ? ഇതു ണ്ടും തമ്മിലുക്ള അന്തവും അതോടക്രട എഴത്തച്ലുസ്‌ അഭിന വവ്യസേനേക്കാളും ഒരു സ്തരാകത്തിനുമമ, അവകാശവും യല ചി ജംതോവം അധികമധികമായിട്ടണ്ട' കാണനന്നതു'. മറിച്ചുവരു ലേ തരമില്ല, അതിവേഗം പോകുന്ന ആിക്കപ്പുലുകളെ ഒം, രിക്കന്നതിന” ഇക്കാലത്തു സുവഭക്കളായുമ ഡാമഗ്രികളോടം പ രില്പം'പടി ചരുവമുദമ കപ്പല്‍ക്കാടോടടംൂടി എയ്യയോ കറ്പുലു ക കറ്ിത് വ അമേടിക്കയിേക്ള്‍ ഭീവഡവും ഴി കന്നു, അവരുടെ പേരുകാംക്രടി ആരമ്കിലും കേരാംകന്നുണ്ടോ? എന്നാല്‍ ആവക ഉപ്പകരണങ്ങറം ഒന്നുശ്ംമതയും അസ്ഥി (മായ കാററിനെമാ്ര ഭയ്രയിച്ചും വളരെ പഠിപ്പും പരരിലയവു മില്ലാത്തവരം കൂമണ്ണ അക്ഷമന്മാരോയിത്തിന്ര ഒടവില്‍ നേ, ലിനോ" എരിത്തവരുമായ നാവികന്മായ്ോക്ൂടി ഏററവും അ പ്രരിഷ"ഉൂതസസ്രദായത്തിചുക്ള ഒരു കപ്പലില്‍ പവത്തോന്ന തമ ക്യ തിൽ കളാല്‍ ഭയത്രമായും അനിരിസ്രരത്താല്‍ $്്മോയും മമ. അടലാന്തിക സമുദദത്തെ കുന്നു" അമേഠിക്കുയെ കണ്ടുപിടി ൮ കൊളുംസ്സിനെ ഇന്നും കൊട്ടാടാത്തവര്‍ ആരാണത്‌" എറ്ിന്ു വമൂടപ്പറയുന്നു! നമ്മുട ഷാസാഡിര്യത്തില്‍ മുഞ്ച ത്ത്തലലൂര്‍നേയും കേള്‍ നസ്്യാടേയും കഴിഞ്‌ പത മ
൯ യോച്ചേന്മാേയിട്ട വേറെ ജയയയതെന്നെ ഉണ്ടെന്നു തോന്ന്നില്; ഉണ്ടാകമെന്നം രോനതനനില്.
൧൩. മാലതീമാധവം.
ഭവഭൂതി തനെ മൂന്ന നാടകങ്ങളുടെ പ്രസ്തരവേനുകളിലും തെറ ചരിതരത്തെപ്പററി പലതും പാഠഞ്ഞിടു്ട്‌.
(തക്ഷന്‍ഭിക്കില്‍ പരമപുരം നന്നു പ്രസിഭോമായിട്ട ഒരു
കയും വരതക്കാരോയും മദം എന്നു പ്രസിമോമായ കലന ത്തോടുക്ൂടിയവരായും അല്യോത്മനിഷ്ഠയോടക്രടിയവരായും ഉമ്മ മഫാഞബ്രോഹ്മേണര്‍ താമസിക്കിരുന്നു ? ഭവഭൂതി 4ഇര കലത്തില്‍ ഭനിച്ുവന്ം അത്തം വൃൂജയനായിരിക്കുന്ന ഒട്ടേപപല്വെര പ്രത്രം പവിയക നരി മിടിക്കുന്ന നീലകന്ണന്‍റ പയ്യനും ശ്രീകുന്ണ൯ എന്ന യാമാന്തരത്തോടുക്രടിയവനും തക്ടവ്യകേഴ (ണമീമാംസാഭികളില്‍ നിപുണന്നും നാഭകക്കാരില്‍ സ്വഭാവേന സ്റ്റേമുല വനും പ്രസിാന്ം യയ ഒരു മാക വിറയായിരുന്നു. വേഭൂരിയുടെ അമ്മ ജാുകള്റ്റിയം ഗുരജങ്ജനേനിധിയും ആയി ന്നു, ഭവതിയുടെ പിസ്കൃതമായ നാമം ഗ്രരീകണ്ണന്‍ എന്നാ രുന്ന എന്നും ഭവഭൂതി എന്നു പേര് സിിച്ചയു തെ കാണി കുന്ന അദ്ദേഫത്തിനെറ ശ്ലോകത്തിലെ ഭവഭൂരി എന്ന ശബ്ദുത്തി (൫൯൪ ചമക്കുരം ഫോതുവായിട്ടണ്െന്നും? ഒരു ഐതിഷ്യമുണ്ടു.
(തപണ്ചീ കം ഗരോവസ്ഥാമ്തി സ്റരേറനന്ാവിവ ശിഭിഭായ സ്തന വര്‍ദ ഭവഭൂതിസിതാനനെര? പരത്മപുരം എന്ന പ്രയന്നതു മല്ലേ ഇന്ത്യയില്‍ നുഗേപപർ
(തിന സമീപപമി്മ ചയ്പപരത്തിനെറ അടുക്ഷലായിരുന്നു എന്നു
അതിനെ വള്ല്റി്ചിടുള്ളതില്‍നിന്നു നമുക്ക ഏകദേശം ഉഭഫിക്കും.
ചയ്രരപുരത്തിലം അതിനടുത്തും കൃഷ്ണയജുര്‍്വേടികളില്‍ തൈത്തരീ യശാഖക്കായം ആപസ്തുംബസുത്രാവലംബികളും ആയ ബ്രാവമണ
(ടെ വളരെ ഗ്രാം ഇപ്പോഴും ഉണ്ടു. ഗേഃദവരിനുടി വേദ
തിയുടെ സ്വദേത്തിലോ അതിക്റെറ സമ'പത്തിലോ ആയിരു
അ എന്നതിനു വാദമില്ല. ഉത്തരരാമ ചരിരത്തില്‍ തന്നെ അഭ
ഥം അതിനെക്കറ ച്ചു" അ്ുടിക്കില്‍ പറഞ്ഞിട്ടു". പിന്നെമാ
ലതീമധേവത്തിനെറ ഒമ്പതാമത്തെ അമ്മത്തില്‍ അ പ്രകൃതമായി,,
(കേവലം ഒരു ദേശാഭിമാനിയുടെ നിവയില്‍മാത്രം, അതിനെ ൮.
ഭ്രിചിട്ടം ഉണ്ട്‌.
മാലതീമാധവം, നി
ാവ്യനാടകാലങ്മങ്ങളില്‍ നമമുടെ കവിക്കണ്ടായ്‌ ഒന്ന പഠ (ബ്ധിത്യതപ്പററി ആരും വാശിക്കന്നത്ലം പിന്നെ ചയുര്‍വ്വേള്ജ ഭിലും ഉപനിഷത്തുകളിലും സംയ്യയോഗമതങ്ങള്‌ലും അമ്ദത്തി (൭ യല്ല അറിവുണ്ടായിരുന്ന എന്ന്‌" ജയ മഫകവിയുടെ നാക (ഇങ്ങ വായിച്ചിടടവക് പ്രയാസം ശ്രദ ഗ്രഷിക്ഷാവുന്നതാ കന്നു, ഒരു കവിക്കു വിച്യസേസ്വമ്തു അധികമമകന്നതോട്കൂടി അ ഫോം ഉണടനന മ ത്തിമന ഭസിച്വിഭ്തിന ക്യ ുണ്ടാകമെന്നുക്ള ഒ. ഇംഗ്ല്ഷു പണ്ഡി ൨ സിദ്ധാന്തേരെത ഭവതിയുടെ ശൃരികറം പണ്ഡിക്കുന്നണ്ടുന്നു പറയുന്േദറം, എനി 9 ഈ സംഗതിയെപ്പുററ പറവാനുക്ളരെല്ലാം പാഠഞ്ഞുകഴി ഞ്ഞും കി അത്ര വ്യലന്നനും അദദഡത്തിനെറ കാവ്യം രഗുണയിന്ുങ്ളും ആകുന്നു.
ഫംവീചചരിതം, മംഖതിമംധവം, ലൃത്തരഭോമചചടിരം_ഇ വയകന്നു ഭവതിയുടെ മൂന്ന നാടകം, ഇവയില്‍ ഒന്നാമ ത്മ കൃതിഷില്‍ മനുഷ്യരുടെ ചിക്ത്ൃത്തികളെ പ്രദേശിപ്പിക്ന്ന തില്‍ കവി വല്യതായ ഒരു സൂക്ത്മോനം കാണിച്ടടി്വത്തതു കൊണ്ടും അതില്‍ ഉപയോഗിച്ചിടുമ ജയില്‍ ശ്രി മാഡ്‌ യിലോളം ഇല്ലത്തേതിനാലും അതാകുന്നു കവിയുടെ ആദ്യത്തെ ര ബന്ധമെന്നു പല വിദപന്മായം അഭിപ്രായപ്പെടുബ്. മല ഭിമാധവമാണത്രെ അഭ ബ്ജോമയായി ഉ്ക്കിയതു. ഉത്ത രോമചരിതം അദ്ദേഥത്തിഒനറ൪ പ്രജത്മയുടെ പടിപക പാലം ണെന്ന അതിലത്തെ രതവാക്യത്തില്‍ കാണുന്ന 4ശബ്ദുബ്രരമവി കവേ പരിണരപ്രജ്മേസ്യ റഠണിമ മാം? എന്ന പോകൊണ്ടും അതിലത്തെ സസ്സേമാധുല്യവാള്സേ്ി? ഗുണങ്ങളെക്കൊും (മക്ക കൂരിക്കാവുന്നതാകുന്നു. കവികലാടിേമണിയയേ കാളി സേന “ത്തേ ഭാമചരിതേ ഭവഭൂിവിശിഷ്യതേ? എന്നു ഭവഭൂതിയില്‍ ഒരു ബലമായ ജനി ിച്ഛു ഏന്നു പഞ്ഞു വര്തേ ക്ടതായ ഈ നാടകം അട്ടേഫം ഒന്നാമതായി മുണ്ടാക്കിയതാണെ അ വിചരിക്കുന്നതില്‍ അല്പം തുവകൂടി മ്ന്ന എനിക്ക ര അന്നു.
ഈ ബ്ദുമകയികളേയും ചേര്ടിടടള്ള വളരെ കഥം കേട്ടിട്ടു". ഭവഭൂതി ൪൪൪ ഉത്തരരാമചരിതം എഴറിതിതതിന്റ ഉടനെ കാളിാസമന്‍റ അഭിപ്രായം അറിയുന്നതിസായി അതിനെ അദ്ദേത്തിനെ അടക്കല്‍ കൊട്ടത്തയച്ചു. കാളിലംസന്‍ എന്ദ കൂളിക്കയായിരുന്നതിനാല്‍ നൂടകത്തെ വായിക്കുന്നതിനു ആട്ടേ ഹം കൊണ്ടുചെന്നാോട അപേക്ഷിച്ചു. അതില്‍ :അവിടിത രജോ ഭത്രിദേവം വ്ൃരംസി എന്നു വായിച്ചപ്പോ “സ
നി ലേഖനാമാല
ണം കുറയണം? എന്നും, മുഴുവന്‍ വായിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പേംം (ബ്ഥം മുക്കു കെട്ടണം? എന്നും കാളിദസന്‍ പഠ്ഞുപോലുരം പ്രകണേത്തെക്കറിച്ചുതന്നെ ഒരു കഥയുണ്ട്‌, ബ്രരമ (ഈായകന്നായിട്ടൊരു കൃതിയും ഇപ്പത്തേതു" ആ വര്‍ഗക്കാര്‍ ഇായേകന്മാരായിരിക്കുവാന്‍ അനുദ്ഥന്മാരായിട്ടംണെന്നും മറവം ഭോജ (സഭയില്‍ ഒരു തക്മുണ്ടായി. ആ കുററം തീക്വോനും ൫൫൯൦ സവജാതിസ്റ്റേഫം വെളിപ്പെടുത്തുവാനുമായി ഒരു രാത്രികൊണ്ടു ഭവദ്ൂനി മാലതിമാധവം ഉണ്ടാക്കിയതര. പെറേറമിവസം ഇതു സ്റ്റ്‌ വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കമ്പോഴം, ഭവഭൂി പുക്കെ ഉറ ക്കം യുടങ്കി. അപ്പോം കാളിദാസന്‍ *മോനായിരുന്സവെങ്കില്‍ ഇതുകൂടാതെ കഴിക്കാമായിരുന്ന? എന്നു പറഞ്ഞു എന്നെ:യ കഥ ണ്ടു. ഭവഭൂതി കാളിോസനൊ വളരെ ബഫഹുമനേം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നുള്ളതിനു സംശയം ഇല്ല. മാലതിമംധവത്തില്‍ കന്ത. ത്തേയും വിക്രമോറിശശിയത്തേയും സുചിപ്പിച്ചിടു കുമേന്ദകിയുടെ രക്കകളെക്കൊണ്ടും മാധവന്‍ സന്ദേശം അയ്്വ ൯ വിച്ച രിച്ച മാര്‍ഗ്ുത്തിനറെറ മാതിരികൊബ്ടും ഭൂതി കാളിമോസരുടെ (നാടകങ്ങളയും കാവ്യയും നല്ലപോലെ വായിച്ിട്ുണ്ടെന്നും (തെളിയു, ഇ സംഗതിയെ ബഖപ്പെടത്തുന്നതിറ" ഈ ഗ്ലോകമ്മമേയും ഉപയോഗപ്പെടത്താവുന്നതകേന്നു. ന്തോനാംമുകളംകാടടിയനിമിത്തോിയമാനാസ്തിാന്‍ ചെന്താഴില്‍ മധുവഷിണഃ ശ്ൂവണയോഃടവ്യകതവ്്റുഷത സന്തനോദിണോനി ബാലതനയട നങ്ക്രയപ്രടങ്ഥിനോ ന്താമായ തമംഗോണ്ടവണിയുന്നല്‍കൃഷ്ണപുണ്ടാ ജന! ന ശന്ത
ചിരിക്കും മദ്യത്തില്‍ കരയുമിതിനേതും നിയമമി.
ലയം തെററിക്കൊണ്ടമൂതസമമസ്സറഷ്റ മൊഴിയെ
സ്‌ഫൃരിച്ഛല്ലംകാണാം ലില ചെറിയ പല്ലങ്ങനെലസി-
ച്ിടിക്കം ബാല്യ നി൯മുഖകമലമോക്ന്നിതതു ഞാന്‍. ഭൂത്തരോമചരിതം
മുന്നമുണ്ടാം തന്ത്രം ഫാലം, വൂതജാലം പ്രഥമം തതോ ജലം (സാമാന്യമട്ടിനെ ഫേതുകാര്യ
(വാ ഇ പു
മാലതി മാധവം ി
ഫഥലമാവാക്കിനവെറ പിന്നിലോടി വരം ക്ത്തരരമേചരിതം.
എന്നാല്‍ ഇര വിദ്വാന്മാര്‍ ജിവിച്ചിരുന്ന കലങോംകഷ ണ്ട വ ശ്രതക്കളടെ അന്തേരമുളള തിനാല്‍ 2൩ പറഞ്ഞ കഥകാം ഉണ്ടാ 0 ഇഭയില്ലത്തോകുന്ു.
(കാളിദോസ൯ പകദേശം കലിവഷം ബന്.നം ൩൭൫൧ ജം ഇയ ജീിലിതന്ു എന്ന്ന ഇസ്ല പല പ്ഡിര ശ്യാമം തിച്ചിയാകി കൂയ്‌. ഈ അഭിപ്രായഭലിന* അനുകൂല മായ പല സധധേതികളും മമേശചനദ്രത്തേന്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റ പ്രാചീനായ്ുവത്തത്തില്‍ കാണിച്ചിട്ടു".
(കന്യക ജത്തിലെ ഭഭവോയിരുന്ന യശോവമ്മാവേ വേര (തിയേയും വകച്പതിയേയും ഭാജശ്രിയേയം വഴിപോഘല പൂജിച്ഛി (ന്നു എന്നും ഈ യശേവര്‍കമദവിന്നെ കാശ്ശൂരരാജവോയ ലളിതാ ഭിത്യന്‍ കിഴടക്കി എന്നും രജേനഭംഗിണിയില്‍ കാസതനനും
4കവിവാഥ്‌പതിരജേയ്്രിവേളന്യാടിസേവിന ഭിം യത യര്‍ശാവള്‍ക്ഷ ൪ ഗുണസ്തരിമന്ിതം
(ജശേവേര്‍മ്മായു കലിവച്ം ദ വുരക.മുതല്‍ സ്വവു൩.വരെ ക. ര്യൂകബജവും ലളിരാളിര്യ ൨൭൯൮.മുതല്‍ സവ൮ൃസ്പര.വരെ ക്കും വിയ കൂതിയും ഇക്കാലത്തുണ്ടം 'യിരിഭക്കേണമെന്ന നിശ്ചയമകന്നു. ലളിനാടിസ്യന്‍ ഓ ഭൂനിയെ കാശ്ലീരാജ്യത്തു കൊണ്ടുപോയി വചിയ പഭവിയില്‍ തമസിപ്പി ചിട്ട.
ഭൂപഭൂരിയുടെ കാലത്തെ സ്ഥാപിക്കന്നതിന* അദ്േഥം ഉപ ഷോഗിച്ിടടുമേ ഓഷസ്കംപുഠമേ ഒന്നു രണ്ടു സംഗതികഠാകൂടി പഠ യാ, മേഷാചരിനത്തില്‍ ബാണന്‍ കാളിഭാസപ്രളതികളായ വി ്വാന്മേടെ പേരുകറം പഠ്തിടടമള കരത്തില്‍ എന്രയോ പ്രസി ഭാനായ ഭവതിയുടെ പേര് പറയാറു ബാണഭട്ടൻ വേഭൂതി ക്ട മുദ്പില്‍ ജീവിച്ചിരന്നതിനാലായിരിക്കേണം. അമരകോശ തിറ ക്ഷീരസ്വാമിയുടെ വ്യഖ്യനുത്തില്‍ വേഭൂതിയുടെ കൃതി കളില്‍ നിന്ടടത്തു പഠഞ്ഞിടട്ട; ക്ഷീരസ്പമി ലളിതാിര്, ൯൭൨ പെരതരനായ ജയാപീഡനെ ഗുരുനാഥനായിരുനനു.
ി ലേഖനമ
ക്ഷീരാഭി [വിഭ്യേ ണ്‌ പ
ഇ ജയപീഡന്‍െറ രാജ്യഭരണകാലം ൨൮൪൬ മുതല്‍ ഡവ൮൭൪ വരെയായിരുന്നു
ലോകി്ുതന്നായ കാളിേസോടുപമിക്കവാന്‍ തക്ക യോ ശ്യമായ ഒരു മചാകവിയാണ്ട്‌ ഭവളൂതിെന്നു അദ്ദേഫത്തിറെറ കരതികറം വായിച്ിടുമ വർ ഒരുപോലൈ സമമതിക്കാതിരിക്കയി ൮. അതു തന്നെഷോ! അദ്േഡത്തിനു നമ്മുടെ മറ൨. കവികം ക്ില്ലത്തേ ഒരു വലിയ ഗണവും കരടിയുണ്ടു*. പ്രകൂതിലോകത്തി (൫൯൦ ആപ്പുടേയുമമ പ്രതാപത്തെ വണ്ിക്കന്നതിനുക്ക ശക്തി
പ്രത്മാവതികിലെ ശ്മൂശനം. ഇവയുടെ വ്ണ്ണനനകളെ പഠയാവു, അതകേന്നു, ഇവയെ ഇങ്ജന വ്്ി്ന്നതിനു ഭവേഭൂതിക് പ്രര്യേകമായി ഈ ശക്തി അത്ര അധികം ഉണ്ടാകുവാനുള്ള കാര (ണം അദ്ദ്േത്തിന്ു ശോണ്‍്ടവന്നേയിലേ ശശിതപദിതക്കളും യും ഘോരാരഞ്വ മായും മള പടിചയമാണെന്നും അതു ഡോതു വായിട്ട തന്നെ ഭവഭൂതിയുടെ സ്വദേശം ഇന്നതാണെന്നു ഏക ശരം ഉരഹിക്കാമെന്നും ചി പായുന്നു.
നുഷ്യയതുടെ കപടമില്ലരവയായ മന്ോവ്യപോരങ്ങളെക്ഷറി ' അട്ടി ത്തിനു നല്ല അറിവുണ്ടായിരുന്ന എന്നതിനു സംശയ
മലി അപി ടടിരി്ുന്നു. ഇവയെ ആസിചചിട്ടായി ക്കാം ഗോവട്നേോസന്‍
വഭൂതേഃ സംബന്ധ ഭൂ ഭാരതി ഭാതി)
ഏതത്‌ നകാുണ്ടയേ കിമന്ഗാരോടിതി ഗ്രാമ എന്നു പറഞ്ഞിട്ടു്‌. ഭാഷയിലും കനത്തിലും ആഭ്ളേഫത്തി അ എിരായിടടു 'വളത ചുരുക്കമേ വിഭന്മോര്‍ ഉണ്ടായിട്ടു, മേ ലെ ആയും പോയിട്ടും ഇല്ല. പലടിക്കിലും ശബ്ദം ത്തി
മാലതീമാധവം [ി
൯ പ്രതിധചിനി എന്നപോലെ ഇടിക്കുന്നു, പക്ഷേ അദ്ദേ അിനറെറ കൃതികളുടെ ഗണം നാടകീയമായിട്ടുമതല്ലം വൈണിക, യിട്ടു താകുന്ന. കുട്ടിഭാസനും ഭവഭൂൂതിയും ആയിടട വൃത്വം (സങ്ങളില്‍ ഒന്നിനു കാണം ഇതാകുന്നു, ഭാവഗര്‍ഭമായ്‌ വ, ക്കളളക്കൊണ്ടു കാളിഭാസന്‍ വിചാര ജമ സൂചിപ്പിക്കുന്ന സന്ദ ര്ളില്‍ ഭവഭൂതി അവയെ വെട്ടിത്തുറന്നു കാണി കടന്നു. ഇതിനു ഭാഫരദനേമായി ചില ഗ്ലോകങ്ങളെ താഴെ കാണിക്കാം.
രണ്ടാലത്ത്നമായ ചിത്രമെഴതിസ്സുതുവം കൊടുത്താനെടു. ത്തണ്ടാക്കി ിഷിരൂപസാരമേഖിലം താചേതസ്ൈവഷഗവം പ്ുണ്ടില്ലംത്തൊരതേസ്തഷ്ണിയിവളെന്നത്രേനിനുയ്ന്നഞാന്‍ രീം ധാതുമഹത്വലും വിവിനോടോത്ടിട്ട തന്‍മൂത്തിയും , ശ്രകന്തുളം
ന്നതാംധിയവറം രാമണിയമതിപിരന്നഴന്നൊരധി ദൈവമോ? ൂന്മത്വോമതിനുമ്മ സാഭനിരകംക്കെഴും മഫിതഗേഫമോ? ഇന്ദതന്‍കലം വിസം, നിലയ മുതലായ നല്ല വിവേകകളംല്‍ ക്മബ്ാണനിഫ തീക്തതണേവളെ വാഭമില്ല ചെവമുംസ!
മാലരിീമദധവം,
(ഇന്നായോ്ു ജനം തപോധേനനമിമംനിന്നന്പയം ചേന്നേതം (തന്നളേക്താംത്വയിപ്ര്സയിതാമസ്യ കഥ്ചിച്ചുതാം (ന്നായ'ഗ്രാഘ്യയിവറം പരിഗ്രഫഥണേ സാമാസ്യബുദ്േതേവിയാ തന്നാല്‍ ഭാഗ്യവ്‌.ധേയമായയു വധൂബന്ധക്കളംല്‍ വാച്യം. ശരന്തളം, ജിന്നെപ്പോേകള വക്ഷ്ൊടടവിലെടേധിലയടപ്പീതികെമേമമാകം തിന്നാ സമ്മാസ്യ്യ ോനംപലവഴി നിപിച്ാലംമിന്നകേയലേ എന്നുംസിപ്രകാരത്തിലുമിവളിലെഴറന്നോര കാരുണ്യം കൂമി്പിക്കാതിജന്നിടണമയിസുതനിമല്‍പാകോക്ഷണ്ത്തിലും മേല്‍
മലേതീമധേവം.
ഭഭൂതിയടെ നാഭകള്ളിലെ കഥപുരുഷന്മാർ മനോവികാ (്ങളാല്‍ ജിത്മാരായിട്ടു കഠിനമായി കരഞ്ഞു മൂര്‍ിക്കുന്ന സ്ഥല അല്, കാളിഭാസമുടെ ആമു രഞ്മുന്ന കണ്ണനിൽ തുക. ളെരാത്രം കളയുന്നു. കാണികുഠംക്ക" അധികം രസത്തെ ഉണ്ടം ന്നേതം അവരുടെ മനസ്സില്‍ പ്രബലമായൊരു വികാരത്തെ
ി ലേഖനുമാല
കന്തും ഏയു തരത്തിലള്ള കൃതിയാണെന്നു നല്ല നാടകം ഭിനായം കണ്ടിട്ട എല്ലാവക്കം അറിയാമല്ലോ.
ഇര ണ്ടു മഫാകയികളുടേയും ഗഭ്ൃഭീതിയില്‍ വലിയൊരന്ത മുണ്ടു"; കാളിമാസരുടെ ഗദ്യം സറി? ഫൃടയംഗമമായിരിക്കുന്നു. ഭവ്ൂതിയുടെ വമച്,കെട്ടിയ വാചകങ്ങളും അന്ധാളിപ്പിക്കന്ന സ മാസപഭകകമും നാടകത്തിനു" ഒഴിക്കും യോജിക്കുന്നവയല്ല. പ ക്ഷെ ഈ രിരി വകൂരിയെ ത്ര കറപ്പടത്തികടൂടന്നു ചി ചർ വാമിക്കമായിരിക്കം, ഫൂന്തുന്നാന്‍, വലിയ സമസ്ത അ" ഗരഭൃത്തിന ജീവനായ ഓജസ്്റിനെ ഉൃണ്ടാക്കുന്നരെന്നായിരു അ ബാണന്‍ ഒണ്ഡി മുരലംയ അന്നത്തെപണ്ഡിന്മാരുടെ മതം. ഓജസ്സ്രമാസകൂയസ്ത്രൂമേതല്‍ ഗഭ്യസ്ൃജീവിതം.? എന്നാല്‍ സഭ ഷണമത്കല്‍ ഈ റി അസംഭീവ്ിമാകയംല്‍ം, നാടകത്തില്‍ ഇ ുപാറില്ലെന്നഠിഞ്ഞു പ്രവ്തിക്കോം ഭാരം ഭവഭൂതി യടേതായി (ന്നു എന്നാകുന്നു അങ്ക വാഭിക്ക്നവടോടട' എനിക്കുള്ള. ത്തം,
മാലതീമാധവം എന്നതൊരു പ്രകരണമാകന്ന അതിലെ (കഥ കവികള്ലിതമായിട്ടുകള കന്നു, “ഇതര പണം അറം (അയുകൊണ്ടും കഥയും സാമന്്യേത്തിലധികം വ്രതയമ്ഥ കൊ ബം? ൭൭ പ്രബന്ധത്തിലെ കഥാസാരം ഇവിടെ കാണിക്കുന്നതു" ായനക്കാക്ക മചിക്കാരിടിക്കയില്െ്ന ഞോന്‍ വിശവസികന്നു,
ഈ കഥയിലെ പ്രധാന നായികാനായകന്മായ മാലതിമം (വന്മാരുടെ പിനാക്കനമാരോയ ഭൂരിവസവേരാരന്മാര്‍ പതമവ (തിരാജബിനെറയും വിദരഭോിനെറയു പ്രധാന മന്തരിമാരാക്‌ അം അധ വിയര്യോസം ചെയ്തു മേസിച്ചിമന്നതു്‌ ഒരു ഗുതവി യ ഇക്യു ഭവി ബാകി (ല് ഒരാറംകഷ പുയയനം ഒരാവക്ഷ പൂതിയും ഉണ്ടാകേന്നതായോല്‍ അവ രെ സ്പേതിമാക്കിത്തി നാം തമ്മില്‍ അപാര സംബന്ധമുണ്ടം ക്കേണം? എന്നൊ പ്രതി ചെയ്തിരുന്ന. യ വ്ൃതി്മയെ ാലിപ്പിക്കേണമെന്നാമ മദ്ദേശത്തേ കൂടി മേരാത൯ തററ പരതരനിയ മാധവനെ അവര ബാല തമായ മക്ക ടെ തക്ശാസ്രം പഠിക്കുന്നതിനായി വിമരാത്തുനിന്ന പത്മാവ തിയി ഭൂവസുവിനെറ ഒവറത്തിനാത്തു ഒഴ സ്ഥലത്തുപറഞ്ഞ ച്ഛ താമസിപ്പിച്ച, സമീപ സ്ഥിതികൊണ്ടു മലീമംധവന്മാക്ക സ്സ്ദമനവം അതുനിമിത്തം അന്വേസ്ന്േരഥും ഞ്ാക. (.അതിനിയേകേമെന്നു വിചാടിച്ചാന്ട്‌ േരതന്‍ ഇസ്കാരം ചെ.
മാലതിമധേവം ി
. അപ്പോഴേക്കും മാലതിയുട പിതാവും പത്മാവതിരാജാവി പ്രധനേമന്ത്രിയുമായ ഭൂടിവസുവിനോട്ട മലതിയെ തര ഇമ്മസചിവനായ നദ്മനന്‍ എന്ന ആറക്ക കൊടുക്കണമെന്നു ഓജായിനറെറ നിര്‍ബ്ബന്ധം കലശലയി്തുടകി. മ്ത്രിക്ഷ രാജ വിം കല്ലനയേയും തവ പൂറിപ്രതിജ്മോയയും ലപക്കുന്ന തിന തീരെ നിവ്ൃത്തിയില്ലാതെരി ണ്ടിനും തരക്കേട കൂടാതെ തന്റെറ ഇഷ്ടം സാധിക്കുന്നതിലേക്കായി ഭൂരുവസു തനി യും ദേവദത്തന്‍ ജും സമമപാഥിയായ കാമന്ുകി എന്നൊരു ബെരദേവ്ൃഭാസന്യസിനിയെ ചുമതലപ്പെടുത്തി, അതിന്‍റ ശേഷം കാമന്മകിയും അവളുടെ പ്രിജസഖിയയ ബുഭാരക്ഷിയയും ശിഷ്യയായ അവവോകിതയും പരിചടടികയായ മന്ദാരികയും ഓ ശ്രമം ചെയ്തുയുട്ങി. എന്നാല്‍, ബുദഥക്ഷി ലയുടെ പ്രധനേമാിട്ടു ശ്രമം നന്ന റ സഫ്മേമേരിയായ മയേന്ത്ിക യേയും മാധവന്റെറ പ്രിയസ്റ്റരിതനായ മക്മേനേയും പരസ്റ്റരം കൂട്ിച്ചകിന്നേരിനായിട്യിരുന്ന. കമമന്ുകിയും അവചോകിതയും പ്രാനനായികാനുയ ന്മാരുടെ സൂമ്മേളനത്തിനായിട്ടാണു? ത്സാിച്ചതു"; ഇകനെയൊക്കെ ഇരിക്കുന്ന സ കാലംമുത രാണം" നൂടേകത്തിലെ കഥ ആയരിച്ചിടി ന്നതു".
2: മന്മോജ്യംനതരിലെ മനോമാഷോത്സവത്തിയല്‍വെച്ഛു മാലതി മാധവന്മാകി പരസ്സുരഭ കാണ്മാന്‍ സംഗതിയായി. മാധ ൨൯ കോര്രിരുന്ന ഇ മാലയെ ലവംഗിക 4ഭര്‍ത്തൂദോരിക ഇതിങ്കന്‍ വളരെ കെരുുകട്താടുക്രടിയവളായിരിക്കുന്നു? എന്നു പരഞ്ഞു വാങ്ിക്കൊണ്ടുപപോയി. പിന്നെ മാധവന്‍ മാപതിക്കു തന്നില്‍ അന്ദരാഗമണ്ടോം എന്നുളള ശങ്കനിമിത്തം വ്യസനിക്ഷ മ്ലോഭം, മകന ഓരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു മാധവനെ ശാ ിപ്പിക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു. അപ്പോം കാമവശംവഭയായിത്തിന്റ ചിയാന്‍ എല്ല മാധവ ചിതരപര്തേ ലവംിക കന്ഭിക മുഖാന്തിരം കളസേനേക്കൊണ്ടു മാധവനെ കണിച്ചു. അതില്‍രുന്നെ മാധവന്‍ മലലതിയുടെ രൂപവും ഒരു കരും എഴുതി. ജാ ചിത്രാടം തിരിയെ ലവംഗികയുടെ കയ്യില്‍. ചെന്നുചേരന്നതോട്ടഷരടി ഒന്നാമമ്മം അവസാനിക്കുന്നു.
൨. കാമപരവേശയായ മാലതിയുടെ ക്കില്‍ ചിതുപട്യേ യും ഇലത്ഞതിപ്പുമംലയേയും കൊടുത്തു ലവംഗിക,അവള്ളെ സമ ശ്രയപ്പെടുത്തു ൯ ഉത്സാിച്ചു. ആ സമയത്തു" കാമന്മകിയും അവലേകോിതയും മലതിയെ വന്നുകണ്ടു മാധവനെ ശ്രേദ്വംശ
[)
] ലേദ്ധനമാല
ത്തേയും ഉ്കൃഷ്ഗണങ്ങളേയുംകരിച്ചു പറത്ഞു മലേതിക്ഷ മധ വനിലള്ള അനുരാഗത്തെ മപ്പില്ചുപപോയി. അവരുടെ സംഭ ഷണത്ത ൯, മാലതി യൊഴി്ലൂജവര്‍, രാജിനെ വാക്കന്സ
മാലതിയെ നനദനന്ന കൊടട്വൊന്‍ പോകുന്നതിനു ഭൂരിവ വിനെ ശകാരിക്കും ഉദിശി ശക്ത മുതലായവര്‍ ഗുരുജന അളെ ൂടടകകോതെ പ്രവരിിച്ിടടുമേതിനെ സൂചിപ്പിക്കയും ചെയ്തു.
(൩. കുമമകിയുടെ കെശലക്കഥംകൊണ്ടെ വീണ്ടം പാസ്റ്റ ഭേശനത്തിനായി മാലതീമാധവന്മാരെ ശങ്കപുത്തിലുഭമ കസു മാകരോ്യാനുത്തില്‍ വരുത്തുകയും, മാലതി അറിയാതെ മാധവന്‍, ഒരു ലതാമണ്ഡപത്തില്‍ മരു ജിലലന്ാറം, മംലതിയുടെ കാമ (സമഭക്ങളെ ലവംഗിക കാമന്ദകിയോടും കാമന്മകി മാധവന്റെറ (കാമപപാവേശ്യംകൊണ്ടുമല, കുഷസ്ഥിതികളെ ലവംഗികയേട്ടം ഖഞ്ണ്ിച്ചു. അക്ജന്െയിടിക്കമ്പോറം, ബുദോരക്ഷിതയാല്‍ പ്രേഴിത ത കികു ാിെം പരിവാരം ചാായപ്പോം, ഒരു വ്ൃ്രിന്ന തവിദ്ദെ പിടി ഭാവിച്ചു.
ന്‌ വി ന്നവര്‍ പരിഭൂമിച്ചു ആ സ്ഥലത്തേക്കു? ചെന്നു, അപ്പോം മാലരിമാധവന്മാക്ട്‌ അന്വേസ്ലം കാണ്മാന്‍ കഴിക്ഞു. മാധവന്‍ ല്യേത്തെ ഹിംസിക്കാനാി ഭാവിക്കു്വോാം, പെട്ടന്ന മകര (൫൯ വന്ന" അതിനെ കുത്തിക്കൊന്ന. മൃഗത്തിനെ റ അടികൊണ്ടു മകന്‍ മോഫലേസ്യപ്പെടട; അതു കണ്ടു മാധവന്‍ മൂര്‍ിച്ചും
(6. മാലതിയും മയന്തികയും മദധവമകരന്ന്മാരെ ആശ ്ിപ്പിക്വാന്‍ കൊണ്ടുപിടിച്ചു ശ്മില്ച എന്നു പറയേണ്ടല്പെം. പിന്നെ അവെല്ലവരുംകൂടി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിടിക്കുന്ന സമ (ര മാലതി മംമാരാങാവ്* നമുക്ക തന്നിരിക്കുന്നു. നമുക്ക ഫഭോജാവിനെറ സന്തോഷത്തെ ബല്ാമാനിക്ഷം എന്നു നന്ദ (ഇന്‍ കല്ിചിടട്‌ മരയന്തിക ബുഭാഭക്കിതയാല്‍ നിയുക്തി" വിവരം വന്തുപറഞ്ഞ പുരുഷനോടുക്രടി പോയി. മകര; ഇ വര്തമാനുംരന്നെ കേട്ട്‌ മാധവന്റെ പ്ൂയോ്പേഗം അധികമായേക്കമോ എന്നു ശദധിച്ചും കസമാകരോല്യോനേത്തിലെ കര്യം അവലോകിതയില്‍നിന്ന്‌” അറിഞ്ഞുമാണ്ട്‌ അവിടേക്കു
ലോടിവന്നുതെന്നു* ഇതിന്മുമ്പില്‍ പഠയേണ്ടിയിന്നു (ഇര വ്തമാനം മാലതിമാധവന്മാക്” ടൂസ്റ്റഹമായ വിഷാമത്തെ കൂണ്ടക്കി. മഭയന്തക പോയതോടുക്രടി മാലിക്കും പോകേണ്ടി വന്നപ്പം ഇര വിഷാദം എട്ടിച്ു.
മാലതീമാധവം ]
൭. അഞ്ചാമ്കത്തില്‍, മലതിയെ ലഭിക്കുന്നതിന്നു ഭദ്രകാളി ക്ഷ നഞ്ബേലി കൊടകകന്നുതൊിച്ചു മറൊരു വദിയുമില്ലെന്നു നി (ശയിച്ചു, അതിനായി മാധവന്‍ അത്തള. ഒരു വലിയ ശൃശഃ ത്തില്‍ ചെന്നു, അപ്പോം അവിടെയിരുന്നു മന്ത്ര സിക്ഥി വരു ത്തിക്കഴി്തെവനായ അഘേംപോണ്ടന്‍ എന്നകപോലികന്‍ അവ ൫൯൨ ശിയാ കപാലക ്ഡലയെക്കൊണ്ടും ആകാശമാര്‍്ു ത്തില്‍! വരുത്തിയ മഃലതിയെ അവിടെയുമ പുടലങ്ബ്‌ഒ്രെക ഭിയുടെ സഭമില്‍വെമ്പു വെട്ടി ബലി കഴിക്കുവാനായി ഭഃവിക്കയായി (നന, ഉടന്നെ അവനെ കൊന്നു മാധവന്‍ മാലതിയെ കടിച്ചും മേതിയെ അന്വേഷിക്കാനായി വന്ന രാജമന്മാരൊരുമിച്ു* മാ തിപോയി;യ മാധവന്‍ വ്യസനിച്ചുംകൊബു മടക്ജിപ്പോജേകയും ചെയ്തു. ലു
തത്തു കാമന്മകിയുടെ ഉപദേശപ്രകാരം, അവിടെയുളള ദേശപരഭേവതയുടെ ക്ഷേത്ര ത്തിനുക്തു ചെന്ന ഒളിച്ചിരുന്ന. ആ സമയത്തു, ലിന്താകലയം ജി വി ചാമേത്തിനുമ്ള മംശമസ്റ്റനേംകഴിതയും, മാലതി പരദേവതാ കൂനതകിനായി ലവംഗികോടേകൂടി അവിടെ ചെന്നു, മാലതി യൂടെ ്യൂസനശമനുന്തിന്മു ചിലരവിടെ വഴിയുണ്ടക്കിയിയുന്ു. കമന്ദകി അവിലൈഖല്ു മംതിക്ക വിവാഹത്തിനു" അലങ്കരിക്ക (ജള മംഗാരണങ്ങളും മറവകാണ്ടെ മകരന്നെ മാലതിയുടെ വേഷം ധിപ്പില്ലു, സാഭജാന്‍ മാലതിയേയും മാധവനേയും (വിയെ ഇറക്കി ശ്ഃപ്യമായി ഒര വിജനമായ ഉല്യനേത്തിലേ ക്യയച്ഛു; തൃതിമമാലതിയായ മകരന്മനെ ൯ന്നയെക്കണ്ടുവിവം
തന്ന അവമേടകിതയമന്‍ ഉപചരിക്കപപട മളം (ഇത്തില്‍ ഒളിച്ചു താമസിക്കുന്ന മാലതിമാധവന്മാരുടെ അക്കേ പോയി.
ി ഭലേഖനമഃലേ
൮. മള്‍ഗ്ുമല്യത്തില്‍വെല്ചു മകരന്േനോ ദേശകാവല്‍ക്കുര്‍ പിച്ചെ കാപി. ബാക്കിയുള്ളൂ മൂന്ന പേരും കളാംസ നോടുക്രടി ഓടില്ലെന്നു വിവരം മദധവന്നെ ധരിപ്പിച്ചു. ഉടനെ കന്ദേനെ സ ഥോയിക്കുന്നതിനായി മാധവന്‍ കളഘഥസേന്നോടടക്ര ഭി പോയി. മാലതിയുടെ നിഷോഗപ്രകാരം, ഈ വത്മമനം കുര മന്കിയെ ഗ്ഷിപ്പിക്കുന്നതിസ്ന അവചേോകിരയൊന്നിച്ചു ബുമാര ക്ഷിപയും മാധവെ പ്ിന്ന-കല ലവംഗികയും പോയി. മാധ രമ ന്തമാശടെ വത്തമാനുമഠി തിിച്ചുവരുന്നലവംഗികയെ നോവോ യി മലി മഭയറമികയോടുക്രടായെ തനിച്ചു പു (ത്തനം 1പ്പോയപ്പോാന, പൂവിെവരം നിമിത്തം, കപാലകണ്ഡ റിം ആകാശമമര്‍ഗ്ഗുത്തില്‍ക്രടി ശ്രീപഠു അത്തിതധകഷ കൊണ്ടുപോയി, ദേശകാവല്‍ക്കപോടടദമ മത്സരത്തി ല് മാധവമകരന്ന്മാൾ അവലുടെ ശെല്ലരത്തേയും ശക്തിയേയും തായാ അവര നിരുമന്പില്‍ കൊണ്ടു യി. മഹാരാജാവ്‌" അവരുടെ മ നോഡംമായ ആകൃതി കണ്ട്‌ അാ്കയപ്പെട്ട അത്ര യോഗ്യരായ ബം ്ഫുക്കളെ കിട്ട്‌ തിനു, മഗ്നോഡഫി എന്നപോലെ ഇരുന്ന മന്ത്രി തട്ടം ഇല്ലുംഥത്ോടടക്രരിയ സേവകനോടും സന്തോ ഷിപ്പാന്‍ പറകയും, യ യുവാക്കറക്ക* സമ്മാനം കൊടുതതയ യ്യും ചെയ്തും മാധവമകഠത്യോയും മദം തിഭിച്ഛവന്നപ്പോം, 4 തിയെക്കുണോങായിട്ടണ്ടയ അവരുടെ വ്യഡനദേടേക്രി എ ഭുമമം അവസാനിക്കുന്ന.
(൫. മ ഘതിവിദേത്താല്‍ സര്‍വവും ഉപ്പേക്ഷിച്ഛു ഭൂാന്മ പ്പോലെ മാധവ മക്മേനോടുക്രടെ വല്യ കൊട്ടില്‍ ചെന്നച്േന്൯, കാമേ്മോടം നിമിത്തം, സ്ഥലഭേവതകളോടുേന വ കളോടെ പക്ഷികൃഗാടികളോടും ലരാവ്വക്ഷാമിക ടം പോയ മഖരികെ അയോോഷിച്ചു ജാന ല് (വന്‍ ഒരു വലിഷ മൂര്‍ച്ഛുയെപ്രപിച്ചു. പിന്നെ ജീവിക്കു അ നിഷി മകള്‍ പ്രണവം ചെയ്താല്‍ ഭിന്ന (സമയം, കാമന്കുയുടെ പൂവശിഷ്യയായ സെയമാമിനി അവിടെ സ്സ്‌ മാലതിയെ കുപപകണ്ഡലയുടെ കയ്ില്‍നിന്ന രട്ിപ്പറി ചെടത്തു ൯ ശ്രിപിഷത്തില്‍ താമസിപ്പിച്ചിടടുണ്ടെന്ന പാക യും മാലതി കൊടുത്തയച്ച ഇലഞ്ഞടിമാല കാണിക്കയും ചെയ്തു്‌ മാധധമക്ന്മാരെ ഒശവസിപ്പിച്ചു. മധോവനോടകരടി സെ ഭാമിനി ശ്രപ്പദിരുത്തിലേക്കും മകരദ്മന്‍, സശ്രേഷാസന്തപേമിശ്ര (എഭയനായി കാമമമകിയുടെ അടുക്കലേക്കും പോയി.
മലേതീമാധവം ി
൧൦. മാഘതിയുടേയും മാധോവമകത്ദേന്മാരുടേയും വരമ (മൊന്നും അറിയാഞ്ഞിട്ട ഏററവും വ്യസനുത്തോടക്രടിയ കാമന്മ (കയം മറവം പ്രാണത്യാഗം ചെയ്തു ഡിക്കുന്വോം, മകന്ദേന്‍ ന്നു" അവരെ വത്തമാനുമെല്ലംം അറിയിച്ചാശവസിപ്പിച്ചു. മാ തിയുടെ ആപ്പത്തു നിമിത്തം വ്യസനിച്ചു ജീവഫാനീ വരുത്തു വാന്‍ ഉത്സാഫിക്കുന്ന ഭൂടിവസവും പരമാത്്റം അറിഞ്ഞു സമാ പ്പെട്ട. രാജാവിനും നന്ദനും മദധവമകരന്ദന്മോടോടടക. വിധമെല്ലാം തിരുകയും, പിന്നെ എല്ലവരും ഒന്നിച്ചുചേന്റ വൈ സന്നോഷേത്തേട്ടേഷ്രി പിരിയുകയംചെയ്ു
ഇ കഥയില്‍ പറഞ്ഞിട്ടു സംശതികഥം നന്ിട്ടഛതു പ്രത്മാവത! എന്നൊരു സ്ഥലത്താണ്‌, പരമാവരിക്കു വിന്ധ്യ ഓപവിരങ്ങാളാടുകഷസാമിപ്യംകൊണ്ടും കാളപ്പിയനാഥന്റെറ അമ്പലം ജയ പരത്തിലാണെന്നു പറ രയിട്ടുളുകൊണ്ടും പത്മാ വതിയും ഉജ്ജയിനിയും ഒന്നാകുന്നു എന്നാണു” ചില പാശ്ചാത്യ .ബ്ിതന്മായടെ അഭിപ്രായം, കാഉപിയനാഥമദിറ അന്സ്ലം ഉജ്ജയിനി യുടെ ഒരു അലക്കമോണെന്നാകന്ന ബേട്ട അദ്ദേ ഫത്തിനെറ കുഭബ്േഭിയിയ പഠ യിരിക്കുന്നു .
പരത്മാവറി ഉജ്ജയിനി തന്നെയോ അല്ലയോ എന്നു തീച്ഛ പവിന്‍ പ്രയാസം. എന്നാല്‍ പത്മരവതിയേയും അവിടെയുമ്ള ഭനങ്ളേയും കരിച്ചു ഈ പ്രകരണഞത്തിിന്നു മനസ്റിലക്ഷാവു ന ചില സംേതിക്കളെ ഇവിടെ കാണിക്കാം. പത്മാവതിയുടെ സ്ഥാനും വരയും സിന്ധുവും കശ്രഭ ച്ചേരുന്ന സ്ഥലത്തായിരുന്നു. ഖവണനുഭി അതിനാരികെ ഒഴുകിയിരുന്നു പത്മാവതിക്കുടുക്കലൊരെ ഭക്കില്‍വെച്ചു മധുമതി സിന്ധയവിനോ? കൂടിച്ചേന്നുണ്ടാഷിരുന്ന. ച്വതമവതിയില്‍ വളരെ തെരുവുകളും തെരുവുകളില്‍ മണിമേട ളം ഉണ്ടായിരുന്നു. പുത്തി ചുദവം ചെറിയ ഉദ്യാനം അവില്‍ ചികകതില്‍ മൂശാലകളും ദേവേയങ്ങളം ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടങ്ങളില്‍ ക്രീഡായേയും സ്വൈസേ്പേത്തേയും ഒെഗ്രധില്ു യുവതികളും യുവാക്കന്മാരും പോയിയുന്നു. നഗരത്തി പുറത്താ യിട്ട്‌" ഒരു ശ്ൂ.ശാനവും അതിനടുത്തു" ഒരു ഭദ്രകാളി ക്ഷേത്രവും ണ്ടായിരുന്നു.
പരത്മാവതി അന്നൊരു രാജാവിനംല്‍ മിക്കപ്പെട്ടിരു്നു. രാജാവിനു സേവന്മായണ്ടായുന്നോ എന്നു ചോമിക്കേണ്ടല്ലേ. കന്ത്രിമാകം കൂടി ആ സേഖന്മാരുടെ പ്രിതി സമ്ധാടിക്കേണ്ടിയിര അ, ഭയത്തില്‍ വലിയ സൈന, ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഇപ്പോഴത്തെ പോലീസ്സ്റസ്ൈദ്യത്തിന്‍െറ കായില്‍ ഏര
ലേഖനമാല
ന്നേ അന്നുണ്ടായിരുന്ന. രാത്രി കാവല്‍ക്കാര്‍ നശത്തി ൭ ചും നടന്നിരുന്നു. ജന്റം ലോഡമണരേയും ബമാമതക്കാ യും വളരെ ബല്ലാമാനിച്ഛിരുന്ു. ബുദാമതക്ഷാരായ ഭിക്ഷുക്ക കും ഭിക്ഷുണികളും വളരെ പഠിച്ചവരും വലിയ വിദ്വ്മോരായിക്ര ഭി പൂജിക്കുപ്പെട്ടിരുന്നവം ആയിരുന്നു. അവരൂടെ വിഫാരമ്ഖം ചലില്നിലയങ്ങളംയിുന്നു, പ്രസ്തരര പ്രകംണത്തിലെ നായികാ (യരു പിതാക്കന്മാര്‍ കാമ്മകിയേടൊരമിച്ചു രു വിര ത്തില്‍ വെല്ലായിുന്നു വില്യം ചെയ്തിരുന്നതു്‌. പക്ഷേ, സ കല ഐഫികവിഷയങ്ങളേയും ഉപേക്ഷിച്ചു നിവാണത്തെ മാത്രം ാക്ഷിച്ഛിരുന്ന കാമശകിടയല്പോലെയുള ഭിക്ഷുണികരം വരി യ കാമചരിതങ്ങളില്‍ മുക്കി മഴിഞ്ഞിരുന്നരെകനെയാമണെന്നു മസ്സിലകേന്നില്ല.
ഇയ ഭാത, ബുദധമതക്കാരെക്ഷറില്ലു പയുന്നതായ രു (നാകം കരടിയും അവ ശ്ദക്വും മ്രരക്ഷസവമ കന്നു, ഈ മൂന്നു കൃതിയും രണ്ടക്കിയതു സ്ലൈസ്ത്വകാലത്തി (൫൯ഐട്ടാവേഷ്ശതത്തിന് മുന്ധിലായിടിക്കേ അമെന്നകന്നു ചില രെ മതം, കാരണം, അക്കാല ബും ആ മനാവലംബി കൂടുടെ പ്രതിപപക്ഷികളായിത്തിന്റ ബ്്ാദമണരുടെ വിരോധത്തി (൫൯൨ മരക്കിനനെ തടുക്കാനുമമ ശരക്തിയ ലലിയവരാല്‍ ഇടി ക്മത്തേക്ക യേഗ്വേതയെ ഇല്ലത്ത വിധങ്ില്‍ അധോഗതിയെപ്പം പ്രില്ഛിരുന്നു
അന്നു പത്മാവതിയിലെ സ്രരീകറംക്ഷ' പ്യാത്തിറങ്ങി നന്നു ൂടെന്നോ വിദ്യ അഭ്യസിച്ഛുകരടൊന്നാ ഉണ്ടാമിരുന്നില. കം കഴ ഏകാന്തവി*സം അജ്ജാതമായിുന്നു, അവര്‍ വലിയ യോഗ അളില്‍ പോകയും രാജവിഗിയില്‍കൂടി സഞ്ചരിക്കയും ചെയ്തി അ. അവിടെ ഉല്‍കൃഷ്ണവിഭ്യാഭ സേം ലഭിച്ചിരുന്ന വളെ സ്റ്രീക. ഭൂണ്ടായിന്നു, ചെര്പക്കാര്‍ സാിയ്യത്തിന്നുപറമെ സംഗീതം, ചിത്രമെടുത്തു മുതലായ കലവിഭ്യകളം അഭ്യസിക്കയും അവരില്‍ അവക്കു വളരെ നദപ്പണ്ബയം സിരിക്കയും ചെയ്തിരുന്നു.
(മാലതിയെ കാളിക്ഷ ബലി കൊടുപ്പാനായി കപാലകണ്ഡല കോളോ പായുന്ന ലിക കൊണ്ടോ കപ്പെടന്നവക്കു* ഇരുപത്ത്ചു വയ്യ തിക്ഞ്മിടിക്കേണമെന്നു പ്രണേ്ജള്ടില്‍ പറയുന്നു. അനില്‍ പിന്നെയാണ്‌ മാധവന്‍ കരലേതിയെ കഴ്യാണം കഴിക്കുന്നതു”. അപ്പോം അന്നു ശൈശവ ലിവ വേണന്നു തിജന്മു്ായിരന്നില്ലെന്നു ക്ഷ ഉട ഹക്ഷാവുന്നതാ്ടു്‌,
മാലതീമാധവം ി
ഇനങ്ജറം പഥിഷ്തതന്മാരായിരുന്നവെങ്കിലും, അവക മൂവി ശ്വാസത്തിലുകള അരുചി കഠവുണ്ടായിരുന്നി്ച അവര്‍ ശരകനങ്ങളെ നോക്കിയിരുന്നു മാമാംസവിക്രയത്താല്‍ സാ രിക്കാന്‍ വഫിയാത്തതരൊന്നും തന്നെ ഇല്ലെന്നായിരുന്ന അവരു ടെ വിശ്വാസം.
മാലതീമാധവം ഒരു മൃത്രിമകഥയാകയായി, അതൊരു വാസ്തു വചരിതമാണെന്നു രോണ്നിദയാനോയി അന്നത്തെ പല ആചഭവി ചരരങ്ങളേയും വേഭൂതി ഇര കൃതിയില്‍ വരത്തിട്ടോയിറികഷമെ നമ്മ ഒരു മുഖ്യകരണംകൊണ്ടകുന്നു താന്‍ ഇ പ്രകത്തെപ്പ രി ഇത വിസ്തരിച്ചത്‌.
ഈ സ്വല്ലമായ വ്യതി രാനത്ത ല്‍നിന്നു നമുക്കിനി മാലതി ാധവത്തിലേക്ക തന്നേ പ്രവേശിക്കുക. മാലതിമാധവത്തിനെറുക (൧ കഥകളുടെ ഭണ്ഡരമായ പുംണേങ്ങളില്‍ നിന്നെടത്ത നപ്പെന്നു പറഞ്ഞുവല്ലൊ. കഥോല്ലദനെമ്തികല്‍ കവി തെറ മേധാശതി (യെ കാണില്ലിടുണ്ടെമ്തിലും, കഥയിലുക്ള പല സന്മര്‍മാളെ കൂ; ഭപ്പർത്തു നരിലും കഥാനീറ്റിഫഅത്തിക്കലും അദ്ദേഡം തററ ബുദ്ധിശക്തിയെ വ്യപേരിപ്പിച്ചിടില്ലെന്നു തോന്നുന്നു,
ടക്കത്തില്‍ സൂത്രധാരനും നടനും കൂടി വേഷക്കാരെ തില്ല യാകകന്നതു കന്ദോല്‍, രവിംപത്തേ സദ്യ കഴിഞ്ഞു ഉലയും കുറല്ൂറ ജാനുത്സാഹിക്കന്ന കഥകളിക്കാര്‍ ഭതരിയിലെ ആട്ടക്കാരെ തില ഇക്കേകയാണൊ എന്നു തോന്നും, ഈ പ്രസ്താവം ഈ പ്പെര വ്തിയില്‍ ആലേച്േനക്കാവുകൊണ്ട പ വിലകളും വന്നിട്ട ന്നു കാണിപ്പുന്ന്ള. ഒരു പരസ്യമായിരിക്കുമോ? ഈ പ്രക ഇം തൃംഗാസേപ്രധാനമായിട്ടുഷമ്രകൊണ്ടു" ആ സം സ്ഥായി .ഇിട്ട നില്ലേഛണം എന്നു തിയ സംശയം ഇല്യ, പക്ഷേ തിരി ഞ്ഞാല്‍ തിരി ഞ്ഞര്‍യ്്ു കാമേദേവനാന്‍ പ്രഷരിക്കപ്പെടടവരയയേളളൂ എന്നു വന്നാല്‍ കുടെ പ്രയാസം തന്നേ. ഒരു നാടകമായാന്‍, ൭ (യികനോയകന്മമരോവശ്യം തമന്ന, അവര്‍ തമ്മില്‍ വളുടെ അന്ധ വം ഉണ്ടായിരിക്കേതാണ്‌. ഇതിനു മരലതിമാധ ന്മാര്‍ ഇ ഭരിക്കട്ടെ. ഒരു സമയം :അരജ കൊഴുപ്പിക്കാന്‍? ഇവര്‍ പോരെ (5 വെച്പായിരിക്കാം മഭയന്തികാമകരന്ന്മാരെ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്ന തു" ഇതും സംിക്കാം, അപ്പോഴയ്ചമാണു' മന്മാരികയും കളഫം നും പൂഠപ്പെടുന്നതു. എച്ചാംക്രടിട്ടൊരു കലാപം,
മൂന്നാമഭത്തില്‍പ്രവേശിക്കുന്നവരില്‍ ഒദരോരുത്തക ക്ട ണ്‌ അധികം പ്രസംഗിക്കുവാന്‍ കിയുക എന്നൊരു തക്ഷമാ്ത്‌. ലവംഗികയഞ്ത്‌ ഒടുക്കം സമ്മാനം കൊണ്ടുപോകുന്ന. ആ അ
ി ഭലേക്നമാല
ത്തില്‍ ഒരു വ്യാഘത്തിനെ കൊങ്ടുവന്നതുകൊണ്ടു" എന്തൊ കരാരയസാ്യേമാണ്ടണ്ടായയു്‌? ശൂശമനേവും മൂഭലബ"ട്രെകാളിയം എ പമമളനാര്‍കത്തില്‍ മകരന്നും മടയന്തികനയച തമ്മില്‍ അന്വോ (ബം അനുരാഗം, ഉണ്ടാക്കുവനോ ഉണ്ടന്നു കുണിക്കാനോ വലി തൊരു കടി വേണമെന്നു്ടോയിരിക്കാം. ഇതിരിക്ട്ടേതമ വൃ ഞിന്റെറ പര്രമങ്ങളെ കവി വളി്ിപ്പികന്നത പേടിച്ചോടിപ്പോ ന്ന രു പെണ്ണ്ിനെക്കെത്തു വേണമേന്നുണ്ടോ? ഇതില്‍ ഇതി നോട" ഏകേശം സമമ്യമുമമയു" അഞാമമംത്തില്‍ ഉപയോഗി ചരിക്കുന്ന ദ്യ്ക്ാെന്നുരോനനുന്നു. തനിക്കേററവും അ അരാഗത്തോടടകൂടിയവനം അപ്പോം ന൫൪റ പതി ആവാത്തവ മായ മാധവന്നെ നലേമേങകങ്ങില്‍ പരസ്യമായി മംലതി താങ്ങി പലിടിച്ചിരന്ന നന്നായില്ല, മയന്തികയം, മകര്നെ അറി ഞ്ഞില്ലെന്നു നടിക്കാം, മലിക്ക്‌" അതിനെ തരവും ഇല്ല,
കപ്പാലകണ്ഡ ക്കൊണ്ടു മലതിയെ കൊണ്ടുപോജിച്ചുതു കവിക്കു ശ്ര്‌പദ്ധയത്തെ വള്്്പ്പഠനാണോ എന്നു ശരം എല്ലാവ കം മണ്ടാകന്നതാണു'. അപ്ോോഘേണ്ടന്േ നുമോവശേഷനാക്കി ച്ചെയ്തുനോടുക്രിം കപാലകണ്ഡലയുടെ കഥയും അവസാനിപ്പിക്ക യായിരുന്നു നല്ലതു, പിന്ന, മഃലതിയയെ അന്വോഷിച്ചു 'മറ൨ കൂവദൊക്കെ പേ പ കവി കളുഹസനെ വിട്ിച്ചുവരുത്തി കഥ പായിച്ചു" മചി എന്നു്‌ അറിയുന്നില്ല. ഇവയ്യെ ചിനം പുറമേ, ഈ പ്രകരണത്തില്‍ വേറെ ഒരു കുറവു കണ്ട അഞ്ജു, കഥാപംതഷന്മാരില്‍ ഒ. മോരുത്തരുടെ സ്വഭേവത്തെ മ മളവയടേ ടില്‍നിന്നു വേര്‍തിരിച്ചു പ്രമശിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള സ തിലം ഭവകൂൂനിക്ക കാളിദസക്ഷ്ുപോലെ കാണ്ൂന്നില്ല. മാല തിയ്‌ മയേന്തികയും മാധവനും മകരം എലം ഒച്ഛിലിട്ട ഭിച്ചതപോലെ ഇരിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ശേന്തത്തിലുക്ള കഥാ പ്രയഷന്മാരെ നോക്കുക. ചെം മെറാമളടെ മതിരിയന്നെന്നു പ്രവേ അതിലില്ല. ഷോ"ന്തന്‍, കണ്വന്‍ ശകുന്തള, മഡ്വ്യ ൯, ശാര്‍ങ്‌ഗവരന്‍-_.ഇവരെല്ലംം വെവ്വേറെ തരക്ഷാരോണു'. ശമ ഞമുയുടെ സഖധിമാരുടെ സ്വാഭാവ്ിലുള്ള വ്ൃത്യസവുംകൂി കവി (6ിര്‍ദ്ദേശിലിട്ട്ടു". ഇ സംഗിയെക്കിച്ചു മ. ടോ, രാ, രാജരാജ ചമ്മക്കോയുത്തന്ുരന്‍ തിരുമനസ്സുകൊണ്ടു ോശകുന്തളത്തിന' അട്ടം എഴുരീട്ടശ. വിശേഷമായ അദ്താരികയില്‍ പ്രതിപം ഭിചചിടട കൊണ്ടു" ഒമാന്‍ ഇയ്രയും പഠഞ്ഞു മരിയാന,
വരതിയുടെ കിതയുച്മേ ഗുണക്കളെക്കറിച്ചു ഞാന്‍ ഇതി അമുമ്പില്‍ വിവഭിച്ചിടടണ്ടല്ലൊ. അവയെല്ലാം മാലതിമാധോവത്തി
കേരളസഷിര്യപഭിഷത്തു ന
ചും ധാേമായി കാണ്ടേന്നണ്ടെന്നു ഞാറ ഇവിടെ പ്രത്യേകം മുറ പ്രതി പരയുന്നു. അവയോടുപമിക്കമ്പോം മേല്ലറങ്ഞ സഖ ലിനങ്ജറം ഏററവും തുല്ല്ങമായിത്തിരുന്ന ദൃശ്വവിഘയങ്ം, മനുഷ്യരുടെ അന്തക. വിികളുടെ അതിസ്സ്റേഥ്‌ യ മ ലാരി യം മാലതീമംധവര്തില്‍ ഇവയെ അതിമനോഫാമയേ വിധത്തില്‍ ത്തി റൂമ കാണമ്പോറം, വിദകേശിയനായ ഈ കവിയു ടെബ്ദഭിവിംശഷത്തേയും അറിവിനെറ അധധേരയേയും കവിതാ ംസനയേയും കടിച്ചു നമുക്ക വിസ്ത്യിക്കാതെ കഴിയുന്നവ
ഇ ഡ്രകുരണത്തെ പരിഭഷപ്പെടുത്തിയതു പ്രസിദാനായേ രാജ്്രി കൊട്ടാരത്തില്‍ ശരുണ്ണ്ണി അവര്‍കളുകന്ന. അദ്ദേഹത്തി (൯൨ കവിതാമാധുട്ുത്തിനു” ഈ കൃതി ഒരു ദൂഷ്ന്മേമ?യിരിക്കന്ന തിനും ഇതിന്‍െറ ഗുണഗണങമളെക്കറിച്ചു ഞാന്‍ വല്ലതും പറ ൂന്നതായോല്‍ അതു; ഞം തമ്മി ഇഷ്ംനിമിത്തം, നിഷ്റു ക്ജപപതേമയി വരുവംന്‍൯ പ്രയാസമായിടിക്കന്നതിനലും ഞാന്‍ ഇര പ്രബന്ധത്തെകഷറിച്ൊന്നെം അമിപ്രായപ്പെടന്നില്ല. എസ്പി ലം മഹാകവികളില്‍ അഗ്രഗഞ്ബനായ ഭവേഭൂയിയുടെ ഗര്‍ രയ പഭബന്ധ്ള്ലെക്കൊണ്ടു നിറഞിഭിക്കന്ന ഒരു ശൃതിയെ പ്ര യോഗസയകടം കുറഞ്ഞ മലരാളമഷയില്‍ ഇരവിധം സര മായി എന്റെ സ്റ്രേഥിതന്‍ ശങ്ജമചെയ്നേക്്പോം, മനി ക്ക" അധികമായ ആശ്ചപ്യവും അദ്ദേഥത്തില്‍ ബഷുമാനവും കുണ്ടകേന്നണ്ടെസ്്‌* ഇവിടെ പഠയാതെ കഴികയില്ല.
ഗത്‌ കേരജസാഹിത്യപരിഷത്തു"
ആമ്പള്‍പ്രിയംഭരണമങ്കിനകാളക്രടം ്രമ്പുംകരാല്‍മിഴിതുളുന്പിനകങ്കറെ ഭം ചമ്പോലമെന്മനസി ചവ ണിഞ്ഞകേോലം കസ്പോടക്രടി വിലസീടുക മന്മഥ.
(മാസേ മയ്്ായിക്കൊണ്ടു നാമസ്ത്രാരം! ഇ മഫത്സമ്മേളന (അതിനെ ഉദ്ദേശം കഴിയുന്നവേഗം നിദിഫ്ഠുമാി ഫാലിക്കുന്നതി (അ ടൈവവും ഗ്രരുജനങ്ങളും നമ്മടെ അനുഗ്രിക്കമാറാകട്ടെ. ്രംവനുങ്ങളായ സ്ഥാപന ളൂലും പുണ്വട്കന്മംരായ ഭവ ,അഷന്മരോലും അലങ്കരിക്കട്പുടിരുന്ന നമുടെ
(രോ ഭിക്കുകളിലായി അടുത്തകമലയ്ത്‌ ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന
ി ലേഖ്വറാമാല,
ക്ഷോഭങ്ങറം വേഗത്തില്‍ ശമിച്ചു ശാശ്വതമയ സമാധാനവും, ചൈതന്യവും വീഞ്ജുംഅവിക പ്രകശിക്കുന്നതിനു" ഇശ്വരന്‍ കടക്ഷികുട്ടെ.
അല്ലയോ സസ്യ! ഗവാനായ വ്യഘ്ഘ്യോലയേശഭന്‍റ അധിവാസത്താല്‍ പ്രശസ്തമായ ഈ സ്ഥലത്തുവെച്ചു" അഭിരാമമം യ ഒരു സായന്തനകാലത്തില്‍ നിതൂഡമവും ദൂരദോയവും യയ ഒരു ലിദപത്സമാജം ഇതാ ഇപ്പോഴും എനെ സ്‌മൃതിപഥത്തെ അധിരോണംചെയ്യുന്നു. കേരളകവികലകിരീടപതിയുടെ അദ്യ ചഴതയിലാണപ്പൊ ആ സമ്മേനം നിദിഫിക്കപ്പെട്ടു്‌, തത്ത ദൂശനായ ഒരു അദല്യക്ഷനറെറ ബമഭവം നമ്മളെ സമാധാനിപ്പി ക്ന്ന ഒരു കാലതഴക്ഷറിച്ചു' അനുമാനിക്ഷവാന്‍പോലേം ഈര ജ ഇം അശക്തമായിരിക്കുന്നു. ആ തിയമനാസ്ിലെ അനാഗ്രദഥത്തെ ന്നുമാത്രം അവലംിച്ഛകന്നു ഒന്‍ ഇന്നി അഗ്രിമപിരത്തെ അധിരോഫണംചെയ്യുന്നതു, ഈ സ്ഥനത്തോക്കല്മ തിരച്ചിലില്‍ (നിങ്കാം എന്നില്‍ കാണിച്ച വാസ്സല്യളത്ത ഞാന്‍ അനുസ്തരിക്കക. യും, അതിനായി എന്‍െറ കൃ ജഞ്ജര്‍യെ യന്‍ ഇതാ പ്രമമിപ്പി ക്കയും ൭)
(മഹാജനക്ങളേ! ഷാപപോഷണം നമ്മുടെ ഒരോരുത്തതു ടേയും കരണിയങ്ജളിലൊന്നാണെന്ന ഞാന്‍ ഉപമശില്ലേ കഴിയു എന്നില്ലല്ലോ. ദേശാഭിമാനം എന്നപ്പോലെ ഭംഷാഭിമാനവും അ ല്ലമെനിം വിചദശിലമുമ്മ എല്ലം മലയാളികറംമംമണ്ടാകേന് (തായേ കുലം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്ന. ഈ അവസരത്തില്‍. ഇതേ രെ ോഷാകടുംബത്തിന്റെഠ മ്രേയസ്സിനായി പരിശ്മിച്ചിട്ുളവ രേയും ഇപ്പോ? ശരമില്ലുവുന്നവരേയം മെന്‍ മറന്നുകളഞ്ഞിട്ടി ൮ എന്നു തന്നെയല്ല. ഭക്തിപുസ്രം ജം മനസ്സുകൊണ്ടു" അ ടെ ആരാധിക്കുക്രടി ചെയ്യുന്ന." എന്നാല്‍ ഇന്‍ഡ്യയിലെ മറ൨. രല ംസകളുടേയും ആമുന്ികസ്ഥിതികെക്കിലുും ” പരിദശാധി ക്ന്നസമയം, മലയാള കളുടെ ഭഷോഭിമാനം ഇനിയും ഏതു ശേ 'ജിലാണ്ടെ കിടന്നത്‌ അനായാസേന മനസ്സിലാവുന്ന കന്നു.
പിദ്യാഭ്യസേം ലഭിച്ചു കേരളീയരുടെ ഇടയില്‍ ചിലക്ട (മക്ക പാദ്യം അഭിമാനത്തിനു" ഫോജുവായി ഒരു സാഹിത്യ ണ്ടെന്നും അതിനെ കാലമന്സമിച്ചു പിജ്യേിച്ചു' അഭിവൃിയം ക്കേണ്ട ചുമരുലയുണ്ടന്മം സമ്മതിക്കുന്നതിന് തന്നെ വളരെ സം രയം കുണ്ടന്നു, പൊെരാസ്ത്ര ശാസ്്ര്പാരംഗതരയേ അവരില്‍ ശം ബ്ലികന്മാര്‍ എന്നം സൂരത്തില്‍ കഴിച്ചക്രട്ടവാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു; ത ക്ുകന്മാര്‍ തക്കക്കശമതികളായിടടം
കേരളസാഘിര്യപരിഷത്തു 8
(കളകട്ടേം വിഷയത്തേയും വേഷത്തേയും ഗണിക്കാതെ കേവലം ശൂന്യമായ ആകാശത്തിലേക്കു ഗമിക്കുന്നു. ഭാഷാരിമാനത്തെ; പ്രസ്തേിച്ചു്‌ എന്തെങ്കിലം പ്രവക്ിപ്പാന്‍ അവുടെ ഇടയില്‍ മ ദുര്‍ല്ലഭമാണ്‌. കേരളീയര്‍ അവരുടെ വിചാടങ്ങളെ
പ്ര്പടടവിക്ുനനയു' കേരളഭാസോമുഖേന ബയാല്‍തന്നെ കൈരഴ്ി ഴം കേരളത്തിനും സവിതോമുഖമായ ഗണപെരജ്യല്യം സിഭി ശഴമാഴിുന്തു. പക്ഷേ, നമ്മുടെ ഇടയില്‍ പലകം 'സംഭാഹാണ വിഷതത്തില്‍പോലും മലയാളഭയെ ആശ്രയിക്കുന്ന വലി ൭ വൈമനസ്ത്രമകളപോലെ രോന്നന്നും മലയാളത്തെ മലിന പ്പെടത്തുന്ന ക്തേത്തില്‍ നമമ്ില്‍ ഇംഗ്ലീഷുപരിച്ചവരെമംതരം ക പ്പെടത്തുന്നതു ശരിയായിരിക്കയിലല. മണിപ്രവാളത്തില്‍ കവ (ഇലെയ്യ്ുന്നു എന്ന വ്യജ സസ്ത്തടില്‍ ആശയാവിഡ്റംണം ചെയ്യുന്ന കവിക ലളിതകേമമുമായ ഭാഷയെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്ന നാട്യത്തില്‍ മേയ ലം ഗ്രാമീണവും ആയ ഒരുദരം ഭയെ അടപ്പുക്ുന്ന ഗദ്യകാന്മോയം മലയാളികളുടെ ക്രടുത്തില്‍ ദുര്‍പ്വഭ ൮: എന്തിന ' വളപെപ്പയുന്നി! “പുളകോല്‍ഗമകാടിവചപ്പ സഭ പൂനുമേവപ്പനഃ പുനാസ്ത്ുമഫോ? എന്നു അക്ഷവിരെ സ്തൂതി ചല സ്യാ നമുടെ മിക്കി മം എറന്ന എനിക്ക ചിലപ്പം തോനിപ്പേംകാവഞ്ട;
കേരളകോവിന്മോടില്‍ പ്രരിഭാവിലാസമകവമൈല്യാവരും ഈ വിഷയത്തില്‍ ബളസാഫിന്യകാന്മോെ അനുകരിക്കുന്നു ാഷാളിവമോനുവിഷയത്തിൽ സറി ഉചിതമായിരിക്കും, ബ്കിമ ച്രശതേപോ്യോയമുടെ മിക്ക കൃതികളുടെയും പ്രഥമാവതാരം ബമ്ളിയിലായിരുന്നു, പ്രസിഭാനും രാജ്യരന്ത്രനിപുണനമായ ഭമേശച്രഭത്തന്ും തറ ക്രറികളെക്കൊണ്ടെ വര്‍ഷയെ അന ഗ്രാമിക. ലോകമഷംകവിയായ ശ്രി വിന താക്രദിനു സ) രിജനീനമായ ആ്ലോയഭഷോയില്‍ നൈപ്പണ്മിദ്പാ്ഞിടടല്ല്ലോ അദ്ദേഫം നനറെറ കൂികടമയ എ; തന്നെ പ്രഥമമായി സ്വഃ യില്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടന്നതു്‌. വിഡ്ലരംഭയതോല്‍ ഉദാര കളെ വദ്ധിപ്പി ജന്നില്ല. പ്രതത്യ സ്വാഭിമാനം അങ്കാളി കളില്‍ ഡ്വേദാളിമാനുവുക്രടി ളരിച്ചതിെറ ഫലമായി ആവരുടെ സാംഭിത്യം മല്ലോ ഭംരതിയസ്ധാദിര്യ ളേയും അനി ശരിപ്പിച്ചിടിക്കുന്ന നമുക്ക്‌ അവദേയം അവരുടെ ാഹിത്യ പരഭിഷ്ത്തിനേയും പിന്തുതുന്നു" ഏല്ലാപ്രേകാടത്തിലം നല്ലി കന്നു
ഭരഷാസ്മുല്‍ക്കം ഒയഭ്യകാലത്തു പ്രാ്രസമുമായത്തേയും പി (നീട്ടു ജനതയേയും അവലംബിച്ചിജുന്നതായിട്ടാണട: രാജ്യചരിത
നി ഭലേദ്നാമലേ
ങളില്‍ിന്നു കാണുന്നതു്‌. മോജചഭിത്രത്ിദെറ യഥാത്ോരത്തെ കരിച്ചു നവീനപണ്ഡിന്മാർ എത്രതന്നെ സംശയിച്ച, അതു പ്രാചിനകാലങ്ങളില്‍ പ്രഭക്ക്മാര്‍ ചെയ്തിട്ട, സഫോിരുപദിഗ്ര
ഭോജരാജാവി ലേക്ഷപ്രദാനാങ്ളും ം അത്യര്‍തിവി ജംഭിതങ്ളാണെന്നവരികിലും, അതിന്‍െറ വൃത്തില്‍
മുക്കക, സന്ദോഷം അന്നുണ്ടായിട്ടല്ള കവികര്‍മ്മരാളെക്കൊണ്ടു ഗരം നീ്ങിപ്പേകന്നു.
പ്രാതനകാലക്കളില്‍ പ്രക്കേമാരുടെയും ഭാജാക്്മോയുമ യം കീഴില്‍ കവി സമാജങ്ങളും വിദവത്സകളും രൂപ്ീകരിക്ക്പുടി തന്ന, അഭൃസ്ലവിദ്യനമാകം പ്രതിഭവിലാസമുമ്വക്കം മായേ
സമകളില്‍്‌ പാരിഷന്മോരാകവാന്‍ സാധിച്ഛിരന്ന്ളും
അക്കാലത്തു", യഥാത്ഥവിലവട്മോക്കം നിഭി:നത്വം വളരെനാധം അനുഭവിക്കേട്മിവരാില്ലം “കത്സയ സ്കൂ! കപട ക്ഷകൈന്റമണ യോര്ഷാസ്ഥിത്ിപാതിന ന എന്നായിരുന്ന അന്നു രാജപ്രസാമം ഒരിക്കാത്ത വഭപ്മായുടെ സമാധാനം, സഹിദ്യത്തില്‍ വൈമു ഖ്യം കാണിക്കുന്ന രാജാക്കന്മാരെ സസേമായി ശകാരിച്ചു ശടിപ്പെ ടുന്ന കവികളുടെ സംയ ളും ചിപ്പറയല്ലിരുന്ന
ഇരവക സഭശതികം ശിക്ഷക്ക്‌ അപരിചിത. എന്നാലും പ്രസംഗവശാല്‍ പ്രക്ഷളുടെ സാഷിസ്പ്സംഥകണ ജ ഒെ മപസ്തസിച്ചു എന്നേയുള്ളു.
മലയമളസാഷിവ്ൃത്തിനും പ്രഭജനസഫായം കി്ിയിട്ടില്ലെന്നു ഞു. ചില കയമ കാക സ്ഥാപന തന്നെയും ഇതി നഭാഫരണങ്ങളായട്ടണ്ട്‌. എത്തി ബായി അക്ഷ ്രക്ക്ിലും ജവ സാമവ്തതിലും നിന സിജി ച്രപോ ഇ നാട്ടിടെ രര്‍ക്കളിലം ജനിരിയിുംനിന്നു ലഭി ച്ിട്ില്ലെ്ന്‌ മപ്പില്ലുപരവാന്‍ ഞാന്‍ ഒരുക്ഷമാണ്ട.
ലോകത്തിലെന്നവയ്സം, സാഷിര്യലേകത്തിലം ഒരു നിയ ്്രനശകതിയുടേയൊ നിയാമക്േറയ സ്വം അത്യാ യമാമ, കേരള സാഫിര്യത്തിനു കദേക്കാലമമങ്കിലും ഒരു വക. ക്യധിപ്യത്തിനെഠ ചായയില്‍ ശന്തേമയേം സുഖമായും പരി ലസ്ധിച്ചുവളതവാന്‍ യോഗമുണ്ടായിട്ടണു', കേരേവര്‍മമ വലിയകോ ക (തിരുമനസ്സിലേപ്പോലെ സവസമ്മതനായ ഒരു
കേളേസാിര്യപരിഷത്തു” ി
പ്രിന്നെ കൈരളി അനുഥോയായിത്തിനറിികകുനന, ഇന്നം നമമുടെ ട്ടില്‍ യേഗ്വന്മാരായ മഹാകയികം ഇല്ലാക്ല്ലം ആ ഷവ തിലകന്മായടെ സെനിഷ്യികളായ വൈഖരിപൂ്ങളാല്‍ കൈ ളിടേി സലങ്കകിക്കപ്പെടുന്നതുമുണ്ടു, അവരെ ഞോന്‍, ഈ സ ,9ര്‍ത്തില്‍ പൂയ്യം വന്ിക്കയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ, കക്ഷി പ്ക്കനിമിത്തവുംമറവം നായകത്വം ലമിക്കന്നതിന്നു ഇവക്ക കരംരന്നെ ഭംഗ്ൃമുായിക്കാടെന്നില്ല.
സവരേന്ത്രബേധേവും കാല്യേപ്ര്ിയം മമ പ്രജകറം വദി ക്യൂവമന്ന ഭാജ്ളില്‍ ജഗസഭായരാല്യരണം നടപ്പില്‍ വരു തു" അപൂദ്മല്ലപ്പൊ. മലയളഡാഷിയ്യലോകവും എകദേശം അതുമാതിി ഭടികപ്പുടേണ്ട പാനിഷില്‍ ശത്തിക്ഷഴിഞ്മിരിക്ഷ അ, തിന്ന വേർ വ്യയവസ്ഥകളോടടക്ൂടി ഒരു യോഗം ഉണ്ടം യിരിക്കേണഘയു* അയം വശ്യമന്നു. ഇപ്പോ കൂടിയിരിക്കുന്ന ഈ സമാജം അതിന് പാടയ്പ്പകെന്ന ഞാന്‍ വിശ്വസിക്ക. കല്ല നിയന്തരിഭവോനു.. തന്‍പോഷണത്തിനം ഇതിന മുമ്പും ചില സമാജം മണ്ടാകാരിരുന്നില്ല. അധയുടെ ഉദ്ദേശ അലം രൂംവല്‍ക്കണ്ടവും സിപ്പഫണിയം ഉയിരു അവഷ്വില്‍ ഭാഷ പോഷിന്നുഹ്ന്ദം ചി കാലങ്ങളില്‍ മിസ്റ്റര്‍ കണ്സത്തില്‍ വശീസ്സറമാപ്പിയയുടെ ഉത്സോത്തിന്മേല്‍ അതിന്‍റ ഉദ്ദേശ സാ്യേത്തിനു്‌ അദ്ോനിക്കുകയും സ്തൂത്തവുങ്ളായ ചില ഗുണ ളെ സ്പാഭിക്ഷുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടു്‌. പക്ഷേ കേരളിയ രഗ്ുരാപവാദം ഒ വക സമാജക്ളെ പ്പോലും ബാധില്ഛു പോയതില്‍ പരിരുപിക്കയല്തെ ഇൻ അവസമത്തില്‍ നാളു കത്തവ്യമായിട്ടമഒതു്താണട₹ പ്രസ്തത സംഘവും അപ്പകാമികള ശ്‌ പ്രാപിക്ഷമെന്ന ശങ്കയുണ്ടെതില്‍, 4 ഇല്ലത്തെ സംഘ പ്ര്േത്തെ"യാണു്‌ ഞാന്‍ മ്ുയസ്തമായി ഗണിക്കിക.,
ഭാഷപോഷണവിഷയത്തില്‍ യഥാശക്തി പരിശ്രമിച്ചുവരു (ന അസ്തദടശന്മാരാകുട്ടെ വാഭിക്ൃത്തില്‍ കാലുന്നിത്തുടങ്ിയിരി കന്നു. ആംാതളക്കൊണ്ടു പണ്ടത്തെപ്പോലെ വല്ലതെങ്കിലും കൂട്ടികടടുവാനൊ സഹായിക്വാനാ എല്ലാ്ക്ോഴ്ം കഴിവുണ്ടായി എന്നു വരുന്നതല്ല. അല്ലയോ പ്രിയപ്പെട്ട വവക്കന്മാരേ ഷോ സാഗിര്യത്തിനെറ ഭി്േയ്സും ഉപകാരം നിക്കളുടെ അ കൈതധിമായ ഭഷോടിമാവാത്ത്യും അക്ഷീണമായ പരിത്ത്രമ (ഞ്ജേയും ആയ്ര്രയിച്ചിി്കുന്നരാണ്ട്‌. ങ്ങളുടെ ഈ സമംഭത്തെ (ആഫഥലോയെകമ്മംകൊ്ടു" ചരഭിതാതഥമക്വോന്‍ ന്നിങ്ങാം.
മേ ലേഖനമാല
വിചാരിക്കുന്നു എങ്കില്‍, തഴെ പ്രസ്താവിക്കുന്ന ചില അഭിപ്പായ അമു ഭവം നിങ്ങളുടെ മുന്പില്‍ അവതിപ്പിക്കുന്നതിന: ഞാന്‍ നിഷാമൂടെ അന്നവാമത്തെ കാംകഷിച്ചുകൊള്ളൂന.
൧. ആയവ്യയക്കണക്കുകറം രാഭ്യരണത്തില്‍ ഏപ്പേടടിടി കന്നവക്* എത്ര്ങോളം ഉപകടിക്കന്രവോം, അതിലും ആവശ്യ മാണ്ട" ഇന സമാജത്തെ ഉൃദ്ശേശമമളോടുക്രടി ആരംഭിക്കുന്ന സര്‍കഠാക്ഷ" ഒരു നല്ല സാദിന്യലരിയ്ര. ഏതെ്ലം വിദേധക്ഷ കില്‍ ബുദ്ജകഠം മണ്ന്നും അവ ഏതേതു ഇനാക്കളില്‍ പെട്ടവ യെന്നും അറിഞ്ഞാലപ്പതെ, അഭിവ്ൃദിമാര്‍ശ്ണുങ്ളെ ആലോചിച്ചു രീച്ചിയാജന്നേതു" സുകരമായി വരികയില്ല. തന്മൂലം ഒ നൂ) ഭാഷാസാഫിര്യ്ചരിത്രം ഉണ്ടാകുന്ന കാര്യത്തില്‍ ഇര സമാജത്തി ൫൯൨. ശ്രദ ഒന്നാമതായി പരിയുമെന്ന്‌ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കു,
൨. മമമ ശൂതികള്െ വായിച്ചു രസിക്കുന്നതിനും പഠിച്ഛു മന തത വികാസ വരമന്നതിയം യൂരനികാൾ നന്ന രരിനും ഒരു നിഘ്ഡു ആവശ്യമമോന്നു, വിദ്യാത്ഥികംകകം ഗ്രന്ഥകാന്മോക്കം രെ നിഘഴ്ഡു അചവരിവവവസ്തമില്‍ ന്നാന്നെന്നു' ഞാന്‍ വിചചിക്കുന്നു. നിഘര്‍്ഡുനദമാണമത്തെ ചെയ്യുന്നതിനു്‌ വിശ്വോന്മാരോയ ദഷപണ്ഡിതന്മാരെ ചേയ
രു കുമ്മിരറിത്യെ അതിവേഗത്തില്‍ രൂപവല്‍കരിച്ചുകാണ്മാ൯ ഞാന്‍ മോിക്കന്നു, ഇന്നു നാമ്മൂഭ ദേഷയില്‍ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്ന സകല പര്കള്യയും ഇത നിഷഴ്ഡുവില്‍ ശേഖഭിക്കേണ മെന്നു* മോന്‍ പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. ഇതിനും പുറമേ, ശാസ്തരഗ ്ഥക്ഷളെ ഉണ്ടാക്കുകയും ഭാഷാന്യപ്പൈടത്തുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ ായത്തിനും സെരകട്യത്തിനുമായി ശാ സതേതികശബ്ദൃങ്ങളേയും, ' അതിനുക്ള രീ; സൃഷ്ടിച്ചു" ഇതില്‍ ചേക്കേണ്ടയ അത്യവേശ്യമാകന്നു,
(൦. നൂമ്മുടെ സാിര്യത്തില്‍ ഗുണപരമായ ഏതു ൪ ത്തിലുമള കൃതികളാണ്ട? കരഞ്ഞോ ഇല്ലാതെയോ ഇരിക്കുന്നതു എന്നു നോക്കി മനസ്സിലാക്കി ആ തരം ഗ്രന്്ങളെ പ്രസിഭോപ്പെ ഭക്തുവംന്‍ വേണ്ട ശ്രമക്ധാം ഇൽ സമാജം എല്ലം കലലേന്തും ചെയ്തുകൊണ്ടിിക്േണ്ടതാകുന്നു. അധികാരികളുടെ സ്വധമനു അരി വിഷയവിശീകരണവും കാഠിന്യവും ക്രമപ്പെടുത്തി പല
ളിലും അനവധി ബുക്ഭകളെ മലയാളത്തിലേക്ക്‌" ആവത രിപ്പിക്കേണ്ട കാലം അതിക്രമിച്ചിിക്കുന്നു. സഃസ്തൂതത്തില്‍നിന്നെ ണപപോലെം ഇംഗ്ലിഷ്‌, തമിഴു, ബങ്കളി എന്നീ ഷകളില്‍നിന്നു പല പസ്സുകംം നധമുടെ ഭഷോയിലേക്കു" നായിപ്പിക്േണ്ടതു്ട്‌'.
കേളേസാധിന്യപരിഷത്ത്‌ നി
൪. ലുഷ്തിപ്രായങ്ങളായ സമ'ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ മുദ്രപേണത്തില്‍ ഈ സമാജം സഭ മൃത്സാഷിക്കേന്ടതാണ്ടു. വിശിസ്ല്ളയ എ ത്രയോ ൂതികര്‍ം താളിയോലകളിലും മറദം ചിതഭിനെറ മുതല ജി കിടന്നു" അവയെ തേടിപ്പിടിച്ചു: വെളിയില്‍ കൊണ്ടുവരു അമു" ഭാഷയുടെയും, ഒരു സമയം ചാടിതരത്തിനൊയും പ്രകാശന ഭശകളില്‍ അത്യന്തം അന്മക്രലമായിരിക്ും,
൫. പ്പെനഡമളായ നാമുടെ പ്രചിനനവിനഗരന്ഥാം ക്ട്‌ ്യാജ്യന്നേങളില്ലയ്ക്േയാല്‍ അവയെ സാധരരണന്മര്‍ ആസ്വ ക്കുന്നില്ല. സവ്യദഖ്യനങ്ങളയി പ്രസിദികടിക്കപ്പെടന്നതു" ദം ഷയ്ചവിലു്യോസത്തിന്ും ശബ്ദമായ ഒരുസമ്പത്തായിരിക്കും. പ്രമ്തിനു* പടന്തംകൊബ്ടു" അര്‍ത്ഥകഥനം ചെയ്യുന്ന സസ്്്ം യംകൊണ്ടു നൃഫ്ിപ്പേടതുതു്‌, വ്യാഖ്യാനം സുസാധ്യമയേ രു സും ിരയപ്രസ്ഥാനമപ്പ. സര്‍വ്വതോമുഖമംയ ജങ്മംന്വും അസ്ക്ളു സന്ദ്മോചിതമംയം സ്ധപ്രഭമായേം ഭാനം ചെയ്തുനമമ സമര പുമുമ്ളവരെ ഇതിനായി പുറപ്പുടുകയുള്ളു എന്ന" സമാധാനിക്ക ലന്‍ മഷ്മുണ്ട്‌
൬, ഇല്ലഗ്രന്ഥങ്ജാം ഏഴുന്നവക്ക" സര്‍വ്വം പ്രോരസാഡ ഇം ലഭിക്കേണ്ടയാണ്ട്‌, ധനാകൊണ്ബ” എപ്പോഴും ഇയ സാധിച്ചു എന്നു വി കയില്ലെങ്കിലും, നിര്ൂപണങ്ജമേയോ പ്രശംസാപയ മേയോകൊക്വങ്കിലും ഇതു്‌ എപ്പോടും ചെയ്യേണ്ടതാകന്നു ഗ്രന്ഥനിരൂപണം ഇര സമാജത്തിനെറ ൃദ്യങ്ളില്‍ ഒന്നായിരി ക്ഷേണം, തികഞ്ഞ പാണ്ഡിത്യവും നല്ഗുന്പപരിചയവും വി (ശിഷ്യ പഭിശുദാമായ ഒരുഹൃമ്യവും എല്ല നിതരൂപകന്മാക്ടം അ വശ്യം ആവശ്യമായിടടളതകെന്നു. ഇന്നു ശ്രന്ഥനിരൂപണത്തിനു* കാഴ്പുകെട്ടി പൂപ്പി ഭ്ളവരില്‍ ഏതു പേക്ഴ: ഈ വക ഗുണ ഭൂണ്ടെന്ന” എ മ്ര്രാതാക്കറംക്കി അംഗുലീഗണനംകൊണ്യേത ന്നെ പരി്ഛേഭിക്കാവുന്നതാകന്നു, ഗണമോഷവിചമരങ്ങളില്‍ ലി (ഇമായിരിക്കേണ്ട വിഭ്വന്മാനസം പ്രണേത്വിഷയകമായ ഗ്ര ഘുത്പിചിന്തനകളെക്കൊണ്ടു മലീമസമായാന്‍ അവകൊണ്ടു"നി ഭിഷ്ടമായ ഫലം അല്ല സിമി ന്നതു്‌. അതു ചില നിരൂപകന്മാ (ടെ അവശോളനമ്കളം ചി മേടപ്രമാണിച്ചു അതിസ്തികളും സാധിര്യലോകത്തില്‍ എടയ്ക്ിടം കട്ടിക്കലദാങ്ങളുടെ ജന്മഫോയു ക്കായി തരുന്നുണ്ട്‌. എന്നല്ല, ഇതു കാണം ജുല്യനിന്ാ) രരിഷകൌന്തി യേഠാകേനിചില്‍ റ? എന്നീ വകക്കാരൊ; ്യമവക്ഷ സാഷിര്യപരിമ്തരമത്തില്‍ ഉത്സാഫംതന്നെ കറഞ്ഞാ ൦ വരുന്നതു. ഇത്‌ വിഷയത്തില്‍ ശരിയായൊജു പന്ഥാവിനെ
ി ലേഖനമാല
െട്ടിത്തെളിയിച്ച്‌' അവടെ അതില്‍കൂടി പ്രവത്രിപ്പിക്കുണ്ട ചുമ. തല മേലില്‍ ഇര സമാജമിന്നായിരിക്കം.
൭. നമ്മുടെ സ്ലം, കോടതികളിലും കല്ചേരികളിലും അ കാ വഴിക്കുള പ്രവേശനവും, പ്രച്ചാവും, മാന്യമായ സ്ഥാ (വും സ്പാഭിക്കേണ്ടതു* അവ്യവേശ്യമാ്്‌. നം പ്രസംഗിച്ചും എളുനിയും സാധാണേജനങ്ങിുടെ ഇടയില്‍ േഷാഭിമാനം ്ടാക്കാമെന്ന വിചാരിക്കുന്നത്‌ ദൂസ്സുധമാൊരു കു മാണ്‌, പ്രയോജനാപേക്ഷയോടകരടാരം വല്ലകാദ്യവും ലോകത്തിലുരണ്ടു എന്നു സംശയമാ. അതിനുല്‍ മലയ ഉമാഷഭ്യസനത്തില്‍ ഏട്ട ദിഭിക്കുന്നവക്കേ, ഏത്നിലയിലും അവകം സക്കാര്‍ പിക ക്കിത്തിക്കേണ്ടതും അത്വാവ ശ്യമാകുന്നു. സാകെ സംസ്ഥാനത്ത്‌ പമ വിദ്യാലയക്ല്ലെക്കൊ ബ്‌ ാാസാിത്യത്തിനു" സഹായഠും മല്ംര്‍ഫവും കൊടുക്ഷവം (൯ വേണമെങ്കില്‍ എളുപ്പത്തില്‍ കഴിയും. പഠശോലാധികൃതന്മാ ടെ ഇഫ്ണമനദസരിച്ചു"; പല പ്പസ്തുക്ടളേയും ഒരേ കാലത്തു തരം ക്ലാസില്‍ മുപരരോഗി ന്ന ഇപ്പോഴത്തെ ഡ്രദായം ഒട്ടം ആശാസ്യമപ്പം അതുകൊണ്ട്‌: പാലപുസ്തുകപ്രേതക്കംക്കാകട്ടെ ഇനരസിഘിന്യകാരമക്കോകട്ടെ ഒരു കതത വഴിക അന്നില്ലെന്നരന്നയല്ലം പളിുടങ്ങളില്‍ നാടന്നകൊണ്ടുമ്മ അ ലവരില്‍ചിലരുടെ യാ ലികവൃ്ത മരനീയവും ആയിത്തിനിരിക്ഷ അ, പപ്ലപുസ്തുകനിയന്ത്രണത്തില്‍ ഒത്തൊരമിച്ചു പ്രവത്മിച്ചു ചില വ്യസ്ഥകഠം വരുത്തേണ്ട അത്യാവശ്യമകന്നു, സമാജ ഞി മെയ ഗൂമം വേണ്ടു" കേരളത്തിുക്ള ഷാ അമു അധിപന്മരടെ ഒരു യോഗം സ്ഥാപിക്കന്നതിലാണട'. ഇര യോഗി ോഷഡ്യചചം ഭാജ്യത്തിനും പല ഗുണങ്ങളും സി ക്ഴവോനുന്ടെന്നു തൊന്‍ നിങ്ങള്‌ പ്രത്യേകം ഓമ്മിപ്പിക്കേണ്ടതില്ല ല്ലോ, സഭയുടെ ഉദ്ദേശക്ക്ളെയും പ്രവൃത്തികളെയും മഃജനങ്ങളെ അരിവിച്ചു" അവരുടെ കാം സരസം" ഉ രാക്കുന്നതിനും, ഭാഷയേയും സാഹിത്യത്തേയും സംബന്ധിച്ചു" കൂണ്ടായിക്കൊണ്ടിടിക്കാവുന്ന സംശയ വാമിച്ഛു നിവ്റിക്ക തിനും സാിദ്ര്‍ലാകതതില്‍ പരിഗ്രരമിക്കന്നവടെ പല പ്രക ത്തിലും പ്രോത്ാഷിപ്പിക്കുന്നതിന്ം മറവമായി സമവകയായി മെ മാസികയുടെ പ്രചരണമാകുന്ത മറെറാരു പ്രമേയം.
൮. സമാജത്തിവെറ നടപടികളെ വ്യവസ്ഥഖെ
അം മേന്‍ ഉപമ്യസച്ചു കായ്ുങ്കളെ എപ്പാം വഴിപേലൈ നിദ ഹരിക്ുന്നതിന്നും ഒരു ചെഠിയ കമ്മിററിക്ഷു വേണ്ട അംഗങ്ങളെ.
ഭപ്രകൃതിശാസ്സരം ി
രിത ഇ ിവസംന്നെ അവരെ പിയില്‍
ൂക്കേ്ടതകെനനു, ചം വാഭികവത്താലും പി യാ വളെ ശ്രദധപരിപ്പിക്കവാന്‍ സാധിക്കുന്നവര്‍ വളുടെ 3ർ്ര്‍മോക അം അജു കാണം, ണാളിമംസികളം, ഉത്സാഫശിലയാും വി വേകികളുമായ ചെപ്പുകള്‍ ഈ കമ്മിററിയുടെ അംഗങ്ങളായിരി കടന്നതായിരിക്കം പറവ പ്രയോജനകരമായ മര്‍മം, യേ യം സാിര്യത്തേയും ലോകോപപകടപ്രഭമായ ഒരു ന്നന്യപര വിജില്‍ കൊണ്ടുവരുവാന്‍ യത്റിക്കന്നവടോടു: എനിക്ക ഒന്നമഃ രമേ പരവാനുളൂ്, പ്രരിഫാലച്ഛയോടകൂി പ്രവത്തിപ്പാന്‍ ടകടടവശ്മില്ല; വിക ക്കാര്‍ ൧൨൨ പന്പഥക്കളില്‍ പ്രവേശി ച്ലകൊ്മടടെ. തിലലലികമയ സമാന്തയും സന്പാമയത്തേ യും വകുവെയ്ത്രാതെം അന്റല്‍കണ്മായ ജീവിരോദ്ദേശരത്തെ നിദ ഹിപ്പാന്‍ പരിശ്രമിച്ിടടഖഃ ക്മമയോഗികളുടെ സന്താനക്കളയേ കോേമിഷയവാകഷമാള്ോ്‌ പക്ഷെ മോന്‍ ഇകകനെ ഉപദേശി ക്കേണ്ടയാവശ്യ മില്ല. മനസ്സാക്ഷിയുടെ വെളിച്ചത്തു", പരമോദ്ദേ ലു യ പി മായി കയി, തൃത്യനിച്ചുയോഴം അക്ഷീണമായും പിഗ്മി ക്രാന്‍ ശുഭമായ ഫടലോയെത്ടക്രടിയ സപ്രാധം കാലതാമ. അം കൂരഭാതെ കേരളത്തില്‍ എഷ്കും ശോരിക്കന്നതാകന്നു.
(0ിയതം സംഗ തമരഗേ്വേഷര ശനം അഫലപ്പേപസുനാ കര്‍മ്മ യല്‍ രത്സാത്വികമുല്യതേ.
എന്നു്ള ഗിതേപേനിഷട്വാക്യത്തോടകൂടി എനെ പ്രസംഗരത്തേ ഉപസംശര ച്ഛുകൊള്ളുന്നു
൧൭. ഭൂപ്പകൃതിശാസ്ത്രം
ലൃമ്തര്‍വോംബരമേജ്ല്യ കക്ഷ്യപോരിയേഷ്ണിത സ്വമല്ലേശത്
ൂജജലശിഖി 2 യേമയോ? ഭൂഗോളസ്സ്റര്‍്വതോ വൃത്ത ക ഭൂമി കോശത്തിന്റെ മടത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.
അതു പഞ്ചഭൂതങ്ളാന്‍ ഉന്ടോകകപ്പെടടളം ഗോളാകൃതിയില്‍ ഇരി
കന്നും കുന്നു. (സര്‍ല്ൃതപര്‍പ്താരാമഗരാമചൈര്യചയൈശ്ചിതഃ കൂടംബകസുമഗ്രന്ഥി കേസരപ്രകട്രെരിവന ന
ി
ി ലേഖവനമാല
കദംബകസുമക്തിന്റെറ ഇരളൂകം അതിരെ കുരുവിനെ എന്നപ്പോലെ. ഭൂമ യെകന്ു പതം ഗാമംം വര ഇവകാം ച്ചരികിഴിക്ം മപപടേകസ് യയ സ്യ (തോ ഭിയാഭിം യമകാടിപു്ം അധസ്ത്രട സിപടേസ്ക്ുകാല ്യരകേ ഭാതി മൈന ൨ ലതി ഉയേമംകഡോഥം, വയില്‍ ഉച്ഛയും, സിപ (തില്‍ അസ്കരമനകാലവും, റോമില്‍ അദിരത്രിയും ആകുന്നു. സമോ ര സല്‍ പരിേഗ്്ുതാംശ പ്രഥ്വി ച പ്ലഗ്‌! നിതരാം തസിയാന്‍ ര്യ തല്‍ പൃസ്ൃഗരസ് ൂത്സ്യാ സമേ തസ്സ പ്രരിഭ്യ്്ുമ [ മെ വൃത്തത്തിന്റെ വൃ്മപപടിയിയുടെ നൂറില്‍ ഒരു മോഗം (മക്ക വളൂവിറത്തെ ഒരു വരയായി തോന്നും ഇതുപ്പോലെത ന്നെ, ഭൂമി ഒരു വലിയ ഗോളവും അതില്‍ നമുക്ക്‌ ഒരിക്കല്‍ കാ (ണഃവുന്ന ഭാഗം വളരെ കല്ലും ആകയാല്‍ ഭൂമി പരന്നേതായി കാ ന്ന ബ്രക്തോ യോജന സംഭ്യയം കപപരിധിസ്സറഷ്ു ബ്ലിഭൂയുകുതയാ ന കായ യി ൭ ഭൂമിയുടെ വൃ്തപിധി, അതായതു" ലുരാളവ്‌, ൪൯൩മയേ ഭനയാകുന്നു. ഭൂമ രേഖയുടെ നീളം ൧൭ ൮൧.൦. ഒരു യോജന യുടെ ൨൪.ല് ഒരു ഗവും ആകന്നു. ഭപാജസ്മിതാ ഭൂഭേവയ്രത്വ പ്രതി ദൈവസികെ ഭയോസ്മെര പായി ഗരഥനക്ഷതരണോ? ൬ ക്രസമന്ധിനമായ കാശം സ്ഥിമോയിടിക്ന്നു നക്തം ഉരഡ്കമി്ടാക്ന്നതു ഭൂഭമണമാകന. രപ ാനാം ഗോള ജാനി സവ്യം വിധി അമിനി ര? സാരം സൂ്യിമുഖാനി ീപ്യന്തേ? ൭ ഗ്രദഥമ്ാക്ക പ്രകാശം കെട്ടക്കന്നതു സൂ്യനാകുന്നു. സൂ ക്ലനദോടട* അഭിമുഖ യിടികന്നെ ഇവയുടെ ഭഗം എപ്പോഴും പ്ര ശമ തായിരിക്കും. അതാതിെറ ൨. പോലെ അതാ തിറ വയ്്ുത്ിനും ൃത്വാസേമുണ്ടായിടിക്കം.
ഭപരിശാസ്ത്രം ി
ഇര ്്രോകങ്ങറം ആവ്യർട്ടിയത്തില്‍നിന്നും മാസ്ത്രചോരയ ടെ ഗോളൂദ്യോയേത്തില്‍നി നം എടുത്തവയമകുന്നു, ഇവയില്‍ പ്രഠഞ്ഞിരിക്കുന്ന തത്തപങ്ങാം പാശ്ചാര്വന്മാരുടെ ശാസ്തരത്തോട ളരെ ആന്നു രിച്ിിക്കുന്നു.
ഭൂമി തെ ശോമമാകുന്നു എന്കിലും അതു" പരന്നു കാണ്ടുന്നു. ഇതിന കാണം നാലാം കത്തില്‍ കാണ പ്ിടടണ്ട. ഒരു യോജന മൂക്‌ അയ്മു"യാഴികമകുന്നു, വൃത്തപരിധിയുടേയും മയ മേഖ്വയുമ്യും ഇനില്‍പപറമ്തതിട്ടു. അളവുകളെ അമ്മുകൊണ്ടുപെ ,ക്കിയാന്‍ കിട്ടുന്ന, സംഭയകൂം യൂോപ്യന്മാര്‍ ഇവസ്ുച ഗണിച്ചു ീല്ലിയാക്കിയിഴിക്കുന്ന അൂവുകമ്ും വ്ര യോജിക്കുന്നു”, ഭൂമി തിിയുന്നതിനാലാണു" രപ്പുകലുകാം ഉണ്ടാകുന്നതെന്ന" ഇതില കള ആറാമത്തെ ഗ്ലേകത്തില്‍ പറഞ്ഞിരുക്കുന്നു, & മോണിയില്‍ പോകമ്പോം കരസ നീല്ുന്ന സാധനങ്ധറം ചിക്കുന്നതായി തോനനുന്നതുപോലെയാകുന്തു നമുക്ക നക്ഷയ്ങറം ചലിക്കുന്നതാ ജിത്തോന്നുന്നതുടാ എന്നു" ആര്യട്ടന്‍ പഠാഞ്ഞുകകന്ടന്ന, പണ്ടു ൫൫ കാലേല്‍ റേംമാപണം വളെ പ്രസധിേപ്പെട്ട നായിരുന്നു. ഇറിനറെറ അധീനത്തില്‍ അന്നാന്ദോയിരുന്ന ഭാജ്യക്കളില്‍ സൂല്യവ അസ്ത്രമിച്ചിരുന്നില്ല. ജാവം എന്ന ഒവിപില്‍ കാപ്പി, അടി, കരി ബു കരുമുളക്‌ ഇവ ധാരാളമായി ഉണ്ടാക്ഷയും ഇവയെ അവിട, ത്തുകാര്‍ അസ്യാഭയക്കാക്ഷ കൊട്ടത്തു വളരെ ധനം സമ്പാഭിക്ക. ജും ചെയ്തിമു്നു. ഇന്നും അവിടെ ഇര കല്ചുവടം നടക്കുന്നുണ്ട്‌, ആദ്യപോഞ്ഞെ കാലന്്്‌ ൭ വീപുകള്‍ ബുദധമതത്തെ രംഗീക്‌ രിച്ചിരുന്നു. ഇതിനടുത്തുമമ. ബാലി എന്ന ദ്വീപില്‍ ഫിവുക്കാം അധിവസിച്ഛുവരുന്നു. ഇതെപ്പാമകാണ്ടും മൂന്നാംദ്ല്ോകത്തില്‍ പ്രരയുന്ന സ്ഥവങ്ങളെ കേട്ട്‌" നമുക്ക അതിശയി ക്ഴവാനൊന്നുമില്ലം അമേടിക്കാരാജ്യത്തെ യദ്ര്‍ട്ടന്‍െറ കാലത്തു ക്ടുപിിച്ചി്ടിലല. അതുകാരണം അദ്ദേഥം ജയ ഭാഗത്തെ സിോപഭം എന്നു വിളി ക്ിരിക്ു്നു.
്യോരിശ്ു സരിമ ഉല്യത്തിസ്ഥാനം ഓരേവക
ല്ല ഉ നാലി നി തികേിച്ചം ജവത്തില്‍ വിവരിച്ിടബ്്‌ ഒരു സംവത്സ കൊണ്ടും അ യാനിക്ന്ന ഭം സൂലയശതികൊണ്ു്‌ നിയ പ്പെ ;തതിവന്നിുന്നു മവ കാല്കില്‍ ഭാശിചക്സ്ഥി തിയും ആര്‍നോന്്ും മരം കുപിടി്ലു. രവയര്‍ട്ടന്‍ം വി തൃഭസന്‍ം വമധുപയി൯, ഭാ്രാലാവ്യര്‍ ഇവരപ്പോം റിയ ല്യോമിശ്സതര ജ്മാമാകനനു, മുവരുടെ ഗന്ധക്ളില്‍ ഗരസ്ഥു)
ി ലേഖനമാല,
തികം, കാലഭോഞ്ജോം. സോമസൂദ്യധഫഞണങ്ാം, ഗ്രഥനക്ഷയ. സഗേമങ്ജം, ചര വൃദിക്ഷ റം, അഭ്ചയ്രരാഗസ്ഥിതി കഠം, സോമരവിസക്രമങ്ങാം, ജഗഭവിവരണം മുതലായവഷേക്ക രിച്ചു പ്രതിപാടിച്ചിടടയ്ടന എങ്കിചം, ഈയ സംഗതികളെ സംബ ത്ഥിച്ചു നമ്മുടെ അ മുകളില്‍ പലക്കം' തെയ അരിവാണുമ്ല ൭". വല്ലവരും ശരിയായിടടുതു പറഞ്ഞുകൊടുത്താല്‍ അതിനെ ഇവര്‍ ആംഗ്ലേയന്മാരുടെ വിഡ്ധ്‌ഡിതവമായിട്ടേ വകലെക്കു, ഗ്ര ,അങ്ങളടെ ശരിയായ കാണം ആമ്യട്ടന്‍ നിദ്ദേശിചചിടടണ്ട്‌, എ
ംം ഇവരുടെ വിശപസം അവയ ടാകന്നു ര.ച്ലാകേതുക്കള. (ടെ വായകളുടെ വലിപ്പു്തിനാലംണ്ട എന്നകേന്നു
൧൬ ഗുണദോചനിരുപണം
ന്നി
ഗുണദോഷനിരൂപണം എന്ന തസമാസപരത്തിനു" എകദേശം മയ ഇംഗ്ലീഷു" വാക" *കര്്ടിസിസംാ എന്നാണ ൮ എന്നല്‍ ഇടിവു മോഷം എനം കം
മില്ല; സംഗീതം, സാിന്പം, ലിയരമമുത്തു്‌ എന്നി വില ണ്ണ ഠം ഇ.നിന്നവരെന്നു വിവരിക്കുകയും, അവ ബ്രിന്വയകം ഓ നികളില്‍ ഏത്രത്തേളമന്ടെന്ന കണടുപിറിച്ചു പ്പ കരാത്തോനും അതാതു സല്‍കൃതിയുടയും അള സബേന്ധില്ല ശാ ്ര്രത്തിനെംയും അഭിവൃദ്ധിക്കും അവയെക്കിച്ചു പ്രതിപാിക്കുക യും ആകുന്നു ശ്രിടിസി സം എന്ന ശ്രത്തിനെറ പ്രവൃത്തി. മ്പറഞ്ഞ ഭ് പക റം ശരിയായ മലയാളപരം ഉണ്ടന്നു ന്തേനനില്പ. പക്ഷെ, ആ പാദാത്ഥങ്ങാംം" അനുസരിച്ചു സ മ്മുടെ ഇടയില്‍ സാധാണേമയി നടത്തിവന്ന ക്രിയ ചിദ്ര ഷണമായുമ്ള ടഷാരേപേണമാണെന്൯ം വാക്ക സധമമതിക്കാതെ! മില്ലും
ഗുണമകകെ മാത്രം കില്ല സ്ക്രോത്രചൈയ്കുന്നതുകൊണ്ടോ, മ ടര ഥലവമില്ല; എന്നരന്നെയല്ം മോങ്ങം നോടിടകയും ചെയ്യും, ുണമോഷക്കളെ വേ്തഭിച്ചു്‌ അന്ഗുഹബുളിയോടകൂടി കഃ
ച്ചു" ഗുണ ഭാഗത്തെ അധികമാക്കുന്നതിന്ം ദോഷാശേങ്ങളെ
ുണമോഷനിരൂപണം 9
അതിനാല്‍ ഗുണദോഷങ്ങളെ വിവേചനംചെയ്യേണ്ടതു" ഏതയുമാരിരിയിലംണട" എന്നു നമുക്ക” ഇനി ജലോചിക്കുക ഗൂ (ണമോഷനിരൂപപണംചെയ്യു്നതു യാതൊരു ഷ്ണവിചാടത്തോടുംശര ഭരിതതെന്നുതന്നെയല്ലം സാിര്വവും, കരിയും, കവിയും, നിത പരണംചെയ്തുന്നാളും നന്നംകേണമെന്നുളമ ഏകമനസ്റ്യോകരടി വേണമെന്നും ഇവിടെ സമത്ഥിച്ചുപ്രസ്താവിച്ചുകെയളുന്നു. ഗുണ ഷനിരൂപണത്തിനു ഈ ഗൂണങ്ജാം പൂത്തിയായി ഉണ്ടായിടി ക്കേണമെങ്കില്‍, അയ്ക്ക പക്ഷപാതരഫിതമായിരിക്കേണം. ഏതു കൃതിയെ നാം പരീക്ഷിക്കുന്നവേോം, അയിഒന്‍ റ കത്മാവായു* എന്നു കള സംഗതി ആലോചിച്ചിട്ടവേശ്യമില്ല. അതിനറെറ വിഷയം, കൂതി, ഉദ്ദേശം, പ്രയേ ജനമാഗം ഇതുകമെക്റിച്ചു' ആാലാചി ക്ഴന്നതോടക്ൂടി, സ്വമാഷയിചും അന ഭാഷകളിലും അതുപോള്ല മ ൃതികളുമായി ആനിനെ നാരതമ്പ്പെടടത്തിനോക്ഷകയും ചെ യകണ്ടതാകന്നു. ഇങ്കെ പ്രവത്തിക്കുന്ന സര്യയത്തോടും സാ തില്യ്തോടം നിഷ്യുക്ഷമായിട്ടും വേണ്ടതെന്നു.
ഇതു ചെയ്യുന്ന ആറം ഏഏതുതക്കോരനായിരിക്കേണം എന്നു"
ഇ സ്മര്‍കത്തില്‍ ചിന്തിക്ഷേന്തായി വന്നിരിക്കുന്നു. ഈ സം ശ്രതിയെ തീരെ വിസ്ത്രിക്കകാരണം, ഭാഷാസോിര്യം കടയ മ ശശൂദ്മളില്‍ കയറി, അരിന്ദ അനംഭപരമോയ യശ്റ്്ിനെ സമ്പാ ഭരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല ഏന്നു തന്നെയല്ല പടിഷ്‌ഉ മേശയിലേക്ഷ പ്രവേശിക്കുന്നതിനുക്രടി അനേകം പ്രതിബന്ധഭജറം നേരിട്ടുകൊ ആം ഇടിക്കുന്നു
4മാടോടുപോലുമിവിടെക്കുടിക്രടിടാതെ
രടവിഴ്ുളളിഞ്ഞെളിയന്നവരുണ്ടു കേചിയന
ഗുണമോഷനിര്രപശാസ്ത്രത്തില്‍ “ചെപ്പടിവില്? കഃ ണ്ടാ പ്രയോജനമില്ല; മയിപ്പിചികക് ഭി മേള ഭൂമിപ്പിക്ന്നമുകൊണ്ടു സ്ഥിമോയ ഒരു ഗണവും നമുക്ഷ ഉണ്ടാക അമ്മല്ല. ഗുണഭോഷനിരൂപണംചെയ്യുന്ന ആയം ബുദിയും അല്യസേ ലവിശേഷവുംകൊണ്ടു" ഒരു വിദപനായിടിക്കേണം; ഏതു ഗ്രന്ഥ (ത്തെ നിരൂപണം ചെയ്യുന്നുവോ അതുസംബന്ധമായ ശാസ, തില്‍ ഒരു പണ്ഡിതനും വാസ്ധനായുമളാളു മായിരിക്കണം, സ ത്യയകനി തേനും അപക്ഷവാഭിയും ആയിരിക്കേണമെന്നു പ്ലസ്തം ലിച്ചുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. നിഷ്്ളങ്കമായ നനിതിജഞ്ചാനാത്താലും പരമശത്രുവിനറെം ദോഷങ്ങളെ അയാളുടെ മാ ഗുണങ്ങ.
ന ലേഖനമല
ഓന്‍ ലോപിപ്പിക്കുവാന്‍ തക്ക പ്രസന്നകരമായ ചിത്തെരേദ്ത്താ കും അട്ടം അലങ്കിക്പ്പേട്ടിരിക്ഷേണം.
ഇവേക. ഗുണമാക്ളക്കൊണ്ടു ശോരിക്കു്ന ആആമേയാകന്നു (ഇ ഉത്തമനായ *ഗുണമേഷനിത്രപക൯" എന്നു വിവക്ഷിക്കുന്ന യ്‌. ഇകനെയുള്മ ഒരാറംക്കേ ശരിയായവിധം ഗ്രന്ഥപരിശോ ന്ചെയ്താനും ഗുണഭോഷങ്ങളെ വെളിപ്പെടത്തുവാനും പരമാ (തീഥജാളായും നവനുവമമളായും ഉമ അഭിപ്രയങ്ങളെ പ്രതിപഭി ച്ചു അവയ പ്രചാരം വരന്തുവാനും ോയ്ച്ച സാിര്യത്തിനും സംവിനയുന്ടോക്ഷവാനും സാധിക്കയുളും
ഇരയും പറഞ്ഞതുകാരണം, എന്തിനാണ്‌" ഗുണഭോഷാനിരര പ്രണംചെയ്യന്നതു്‌* ഇര പണിക്കു ഉപയോഗിക്കുന്ന ബജിയും സമം വില്ല സലൂംവ്യളയം നാിക്ന്നതിനു ഉപയോഗി ക്രോ! എന്നൊരു ചൂര്‍്വപക്ഷത്തിനു വഴീയുണ്ടെന്നു തേ, നന്ന്ല്ലം എങ്കിലും അതിനും സമാധാനം പറാഞ്ഞക്കും.
(കാവ്യം അസ്തൂനമളയിടിക്കന്നതാബല്പൊ ഹോോസ്് അ ഭരിമാനഫേതു, യതൊരു തെറവുകളുമില്തെ എല്ല രിഴ ഞ്ഞി ട്ടു മൃതി അമേ ഷരല്‍തന്ന ഉണ്ടാക്ഷവാന്‍; കഴിയു'മാ എ, അ സംശയമാണ്ട്‌. പിന്നെ മന്ദസ്യരാല്‍ സറ്റേമോ എന്ന കാ തം പറയേണമോ! എന്നാല്‍ ഗ്രണഭോഷവിചാരംകൊണ്ടു ഗ്രണ ബക്ക പൂതി വതത്തുവാനും മംവളെ ഫുരക്കുറെ ഇല്ലായോമ ചെത്താനനം സാധിക്കന്നതണേല്പെം, അിലുംവിശേഷിച്ച്‌, എല്ലം രലങ്ങളിലും, എല്ലാ സന്ദി്ങളിലും സതക്കാവ്യണെ സ്ത്രി ക്ഴവാന്‍ ശക്യമായി എന്നു വഭികയിലും കാലശകതിയും മസയ്യശ തിയും യോജിച്ചു പ്രവമ്തില്ചടല്‍ മാ്രമേ ഇതു സഖകരമഴയിവ ഭികയുള. ഗുണദോഷനിരൂപണവിച്യുടെ മു്യമായ ഒരു പൃത്വയം രിവ്യാണേശക്തിക്ക പ്രയോഗസൊക്വ്പം ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കന്നനര കന്നു, ഇന്നതു" കൂന്‍കൃ്മായിടടാമതു . ഇന്നമ്‌ അനുകരണീയമാ തിമ", ഇന്നതു പൃജിക്കുപ്പുടവന്‍ തോഗ്യമായിട്ടേല" ൨൪ അ കാണിച്ചു മനോഫങ്ങേളം അന കം മൂമായളള. പ്രതി വിശേഷ്ങളേയുംം ജീവ ലേയും സെല ശ്യ പ്രഭൂതിശുന്നക്കളേയും, എന്നുവേണം, സക മല്‍കൃഷുസ്റ്ികളേ യം മാനിക്കുന്നതിലും, അവയുടെ ശൂണംപരളെ ഡഡ മിക്കുന്നതി] ലം ജനങ്ങളില്‍ അഭിരുചിയണ്ടക്ഷി പത്തമകാറയങ്ങമെ നിമിക്ക വാനുള്ള മാര്‍ദ്ലൂളേയും സന ഭങ്ങളേയും അവ്‌ സ്ഥക്ളയംഗുണ ടോനനിരൂപണവില്യ ഉഞ്ടാക്കിക്കെണ്ടിരികകന്നതമകന്ന.. ഈയ [വില്യയെ ബാരമിെന്നമ്മ നിലയില്‍ രിധ്ൂിക്കുന്നരി ൯ നാ
്രണമോഷനിരൂപണം ]
എപ്പം വിചാരിക്കുന്നുവോ, അ സഹിര്യനാടകത്തി ൯൦ ചരമാ്കത്തില്‍ നാം രിക്കുന്നു എന്നു നിശ്ച രിക പിന്നെ വക ചെല്ലി മ തിന്മ സാഫിര്യത്തിനു അമോഗനിയല്ലാതെ വര്‍്നയുണ്ടാക. മെന്നു വിചാരിക്കയും വേണ്ട.
ഇതിനും പുറമെ; ഇ വിദയപേരിശീലനത്താല്‍ നക്ക മററ. പല ഉപപക്മങ്ങളും ഉന്ടായിവരാറുന്നതു കാട ഇതിന്റെ ഒഴിക്കു ചും ത്ളിക്കളഞ്ഞുക്രടാ. കലാവിദ്യകുളേയും ഗുണദേോഷനിരൂപണ ത്തേയും സംബന്ധിച്ചു പ്രമാണ്ഭജള്ളെ്വററി പര്യാലോചിക്കുക യും; അവഴയ അന്ുസമിച്ചു പ്രവത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാഥാക്ക ബുദ്ധിശക്തിയെ ആകഷിച്ചു' അരിനു അതിശയമായ ശമതിരയ ണ്ടാക്കുന്ന തക്കശാസ്തരത്തിറററ പല ഭാഗങ്ഭം അഭ്യസിക്കവം (ര, കേവലങ്ങളായ വിഷായക്ഷമളെ ഗ്രാഗിക്വാനും നി്ണ്യാസം കൂഴിയുന്നതകെന്നു. ഇതെതരഭയം വിശേഷമായ ഒര വിദ്യയോ മാണ്ട്‌.
എട്്ടിക്കന്നനകന്നും ജയ പരിചയം ഇപ്യതതവക്ക അതാതിന്റെ പ്രതുമ പോകുന്നതോടടക്രടി, അവയിലുള്ള രൂപി ക്രമേണ കുറഞ്ഞു" ട്ടില്‍ നിണം ഇല്ലാനകെന്നു, ഗ്രന്ഥപര്‌ ശോധനചെയ്തു (ണവക്കു", ഈ പ്രമാണങ്ങളായി നൂ്പ പരിചയം വേണമെന്നു കു ണിച്ചുവല്ലെം അുോതുവായിട്ട അവനവനെ വിവേകത്തേ
യും ഭാവനയേയും ച്ചു ശരിയായവിധം പ്പസ്ത്ക്ളളെ
പ്പ രീക്ഷ ണംചെ്തുന്നവക്ക, സി
ത്ൃത്തിലും റവ കലാവില്ലകളിലു സ്മിമോയും സ്മായും അഭി ചി ഉണ്ടായിരന്നാന്‍ം അവര ഭക മഗ ുങള 9 ഡരവേശിു്ിക് ൫ സ്മ ഗൂങ്ളില്‍ക്രടിത്തന്നെ നയിപ്പികസ്നേയിന* അന പ്പം (മ മാഗൂ യായിരി മം. അരി ധിരൂപണവി മന്ന ഷ്യൂരില്‍ അസ്ൂയാമഭമത്സവ്ക ളെ അകററി മനസ്സിന്നു സ്സ്ക്രോ ഖം പ്രകൃതിക്കു മാധുല്ൃവം ജനിപ്പിച്ച്‌ അവയ അന്യോനം അമമാഖനയം, സ്വം, ജജിചും മണ്ടോമെന്നു പുന്ന തില്‍ ഒരു അനിശയാക്തിയമിപ്പ. ഇതിലധികം ഉത്തമമായ എ തൊ മ്ശമ്തെയാങ്ഞ്‌ ഒരു വിട്യ ഫിപ്പിക്വാനുെയ്‌*
അതിനാൽ സാഷിര്യത്തിനു കിത്തിയും, സ്ഥിരതയും, ലോക, ആില്‍ ജറാങ്ജാംകക പരിഷ്ാമവും, പസ്റ്റസ്റ്റേഥവും, ഫൃടയസ
ലേര്ധനമാല ി
(മാധാനേവും തത്തരോത്തേം ണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടു ഗരണദേഷേനിരൂപ വില്ല എന്നും പ്രചരിക്ഷമാറകേണമെന്നു സകലലോകനിയന്താ ലിനനോട അവ്വാതമനും മന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചുകൊളളുന്നു.
൧൭. എഴുത്തച്ഛന്‍
(ഇന്നൂഭിമാരുടെ ശല്യനിമിത്തം, എട്ത്തക്ൂനു* സ്വദേശം വിട്ടു പോകേണ്ടിവന്നു നാട്ട ടു, സ്വശിഷ്യന്മാമോടക്ൂടി, അട്ട ഴ പോയി തമേസിച്ചിരുന്നതു്‌; കൊച്ചിയില്‍, കിഴക്കന്‍ 'ചിഠര യിരുന്നു,
തായ്കച തെക്കവശം മമമ, ശേകേനാശിനി എന്ന പുഴയും ഒ ഷിണപഞ്ചവടി എന്ന അതിന തിദത്തുദ വാവും കണ്ദു സ ന്തോഷിച്ചു', ആ പ്രദേശം ശിഷ്യന്മാമോടക്രടി, തനിക്കു തമസി പാല്‍ ക്യാണോനച്‌ അരം രിച്ചു. എനിട്ട്‌, കിഴ പ്രിളിമോല്‍ തോടും തെക്ഷ ശോകനാശിനി, പടിഞ്ഞാറ പട്ട
പത്തു്‌, വഭഗ്ശശരി എന്നി ആയിരം പണം വീതം കെ ഭമ്തു്‌ നഃലായിംത്തിനു മന്ന്റരരചു പഠ ജെല്ല പലിശ പഠ ലട നിശ്ച ിക്ഷയും ചെയ്തു,
രരമാനന്ദാഗുഹാരം പ്രഥമമിഫ ശിവം സാംബമൂ്രിം സവര്‍ക്ും (സമ്ഷോീഷുഞച രാമം മുനിവസ്േട്ടമൈര്‍ സമ സൂരിവയ! അശ്ന്നന്നം 'സനപ്പിഴ സവയമപി ചല്‍ ഭ്ൂസോല്ലേനേര്‍സ്യൂം. (ജന്മം വമഭ്യം സകര്‍ധ്വന്‍(യയവമിഘ മസനസ്യസ്റ്ം ഭൂമിപനോം.
എഴുത്തള്ളൂന്‍ ി
ൂ്വേ പിഞ്ചാ്യകട്യാവേയണടിശി തഥാ പര്യം പഥം വാ ഭാമ നല്യത്ത്യയോമപി ഖലുനിയനക്രോി കേടോ സ്ത്രിൻ ദേശ മഫാര്‍ത്മ വിബ്ധജനനനത സ്ുനദായഞാഷ്യ ൂത്പാഭവശ്ചാധിനഃാഭഭകേമഥ സ ജഗ്രാഹ കാരുബ്വസിന്ധ
സബ്പല്‍ക്കഷേരരാരിശസയൃതിഗ്രഫേഷ്ോവം പ്ലഥഗവപ്ലേശക ളും സകസ തമ്േ ിം നവന്മകം തിശ്ചിത്യഡേസഫന്ത്രുനി.ഷമഫ്രല്‍ ഗേഷോവട മ്രേണി (സജ മാ വിതിയ്് ശാന്തിവിധയേ ഭവസ്യയ തുപ്ലേോ ഗുര
ഈ ശ്ലോകം, മേല്പറഞ്ഞ സംഗതികളെ കാണിപ്പം നായി എഴുത്തല്ലന്‍ ഉണ്ടാക്കിയവയാണെന്നാക്നു പഞ്ഞുവര തു", ഓഷാചണ്ഡകെരശികത്തിന്ദെറ കര്വായ മ. രാ, ര, ാക്കോത്ു ഉള്ണുക്കനനാണട്‌ എറ ആവശ്യപ്രകാരം ഇവ (യെ അയച്ചു തന്നതെന്നു നാ്ിപുസ്സരരം പറഞ്ഞുടകൊളുന്നു.
ശേകനുശിനി പമ്പാസേസ്ററിവെറെ ഭൂ കൈവഴിയാണ്‌ മ ഗം പനിതിനിവസിര വ്വം യവം ്ടോംഗ്ലോകത്തില്‍ കൊട്ട", ഇവഭില്‍നിസ' വിഭോ (ഇയു വല്ല ജ്യോതിഷക്കാരും ഞു ആണ്ടും മാലും തീയതിയും ശരണിച്ുണ്ടാക്കിയാല്‍, ആ വിവരം എഴുത്തക്ലൂനെറ കാലം തിച്ു ാക്കന്നതിനുമ മറെറാരു മാര്‍ഗ്ൂമായിത്തി ജന്നതമന
ുബ്വഞ്ഞ പരിന്നാലുമാങ്കളിലൊന്നിലായിരുന്നു എഴുത്ത ച്രൂന്‍ തമസിച്ചിരുന്നതു്‌. അതിന് ഇന്നും എഴുത്തച്ഛന്‍ മഠ) എന്നാണു? പേര്. അവിടെ അദ്ദേഫത്തിന്‍െറ മെതിയടിയും സ്വ സ്്രഡിഖിതങ്കളായേ ചില ഗ്രന്ഥങ്കളംവെച്ഛു പൂിച്ചുവരന്നു ഒ. നവരായരികാലന്ത്ു" അറിടെ കേമാ വി്ഷവപ്പം മ ജു. ന ല്ല്‍ മഴിചഴിവ വമായ ചിജ്മാസങ്തില്‍ ഉയ ത്ുന്നാറം രാമസ്വാമിക്കോയരത്തില്‍ ഒരു വിക്കു",
൧൮. ഒരു ഐതിഫ്വ.
(ആലത്തൂര്‍ നമ്പി)
ഇദേഹം അഷ്വൈല്യന്മാരില്‍ ഒരാള്‌, അവരില്‍ ഒരു പ്രമാണിയും ആണു". ഇല്ലം പൊന്നാനിത്താലുകകിലാണം', നവി മാ" ഇരുമാതും കീ ഉന്ടാവാനുക്ള ഒര കാണം കേട്ടിട്ടു ഇതില്‍ വാസ്തരവമെത്രയുണ്ടെന്ന വായനക്കാര്‍ തിച്ച്യക്ട്ടെ
ൂരിക്കല്‍ അനുന്നു കലശലായിട്ട വയറില്‍ വേദനതുട്ങി. ൭൦ സാക്ഷാൻ അനുന്മന്ന തന്നെ! ഭനുത്തിനു* ഇന്നവരെ പിടി ടക എന്നില്ലല്ലോ. അശിനി കാടി പരീക്കിച്ചുനോക്കി; രയ ഫലം ഉണ്ടായില്ല. എന്നിട്ടു മന്യരെക്കൊണ്ടു ചികിത്സ പ്ിപ്പെങ്കി. മാ്ല്‍ ചര രണം ധരി ആ (ജ്ധിയുടെ അടക്കല്‍ ചെന്നി, പഠിച്ചപണി പ്തിനെ്ം നോക്കി. ഒരു ഗുണും കാന്തി വൈളയനും ദോഗികം വലിയ വിഷാദമായി, അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോ: ഒരു ഭിവസം
യ പുതുമഴ പെയ്ത. അപ്പോം നമ്മുടെ രോഗി കിടന്നു പരു
കഅിത്തുംങകി. നസ്ധിക്കം ഇതിലെന്മൊ കളവണ്ടെന്നു മനസ്്റി ലായി, ഒന്നുപരിക്ഷിക്കേണമെന്നു വിച്ച. പിറേറഭിവം വായില്‍ ഒരു, കഴല്‍വച്ചു്‌ മരുന്ന്‌ അതിദ്കടി ഒഴിച്ചുകൊടത്തു. എന്തു പഠയുന്പ മീ ക്കം ഡ്ര ളര സന്ത ഷിച്ചുപോയി.
പൂതുമഴ പെയ്തു സമയം ദോഗിയുടെ ഇഴച്ചില്‍ കണ്ടപ്പം, ബ്രാ്മണന്‍ മഫസല്ങ്ളില്‍ ഏരെമ്ചിലും മനഷ്യതൂപമായി വ ത്ജയിരിക്കുമൊ എന്നു നമ്പി സംശയില്ലു അതതില്‍ വി ഷാജ്വാലകൊണ്ടെ ഒര് മരുന്നുകറം ഫലിക്കാത്തതെന്നുംതിച്ുയാക്കി. ഭട കിച്ച നനക്കണം
അശധിനിരേവകറംക്ക്‌ ഇ കേട്ടപ്പേ.ം നന്ധിയുടെ സാമ ,൫്വ്യം ത്രത്തോളമു്ടെന്നു കാണേണമെ'സ* ഒരുമോരോണ്നി. അഭിന്‍ ഒം യെ പക്തിയു വേഷംധിച്ു" നമ്പിയുടെ മ്മ യല്‍ മൂന്നുനേരം ചെന്നു :സിജകിറ എന്നു ശബ്ദിച്ചുപോരുക പ രിഡായി. ആദ്യകാല നമ്പി അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ൨ എത്തിയപ്പോ, ഉ്ണികഠം മു മനോഹരമായ പക്ഷി അവിടെ വജമെന്നും ആറിനെ കഠണിച്ചുകൊടക്കാമെന്നം മറവം പഞ്ഞു. ലക്കി ര സമ്ത്തി ശടിക്വന്നു “സോം? എന്നു ബ്ദ! ചു. ഉടനെ നമ്പി ഇപ്രകാരം ഒരു ശ്ലോകം ചൊല്ലി.
രു ഐതിഷ്യം ന.
കാലേ ഷിതമിതദോജി കരതചംക്രമണഃ ശൂമേണ വാമശയ അവിധ്തമൂത്രപുരിഷ സ്‌ ജിതാത്മാ ശോ നഃ സോറ മിതം കത്വാ ശരം ജ്യ ത്വം ശത വവാമഭാഗേ ശയ്യ ഭിഷശി കിം പ്രയോജനം ഇതിന്‍െറ ര ഇനി അറിയേന്ടത്രര്‌. തക്ഷസമ ത്ത്‌ ഭവം ഫൃ യോന ക (ഇത്തെ മിതമാി ഭജിച്ചു"; അല്ലം നടന്ന", ക്രമത്തില്‍ എത്തു ഭാഗവൈല്ഛു കിടക്കണം, മുത്രപരീഷമ്ങളെ ഥം കളയേ മെന്നു തോന്നുന്നുവോ അപ്പോം കളയണം. സ്്ികടില്‍ ജിത യിരിക്കുന്ന ൃത്മവോറകൂടിജവനായിരിക്കയും വേണം ിതാത്മോ? എന്നുമളതിനു *മിതാത്താ? എന്നും കേട്ടി. ഇതാണു ശരിയെന്നു പലരുടെയും പക്ഷമുകഷു". ഇപ്രകാരം ആയ ഇരിക്കുന്നുവോ അവനാണ" അദോഗിയായിരിഷക എന്നകന്നു ര്്രകാത്ഥം. ഇയകേടട്‌ പക്കി പോയി. പിന്നേ വന്നിട്ടുമില്ല. കുറച്ചു ഭവനം കഴിന്തെപ്പേംറം രണ്ടു സ്്രാവമണകട്ടികം വന്നു അവരെ വൈക്ടം പഠിപ്പിക്കേണമെന്നും, എന്നാല്‍ അവ വളരെ കുട്ടികള കയാല്‍ വല്യ അഷിരം പ്രവത്തിച്ചടല്‍ മാപ്പുകൊടുക്കന്നത തെ 'ശിക്ഷിക്കുന്നത്ു സത്കഭമാന്നെന്നം ന്ധിയയോടു' അപേ ക്ഷിച്ചു, അതു അനുസരിച്ച്‌ അവരെ പഠിപ്പിക്വാന്ും തുടങ്ങി, ഒരു ദിവസം അവര്‍ നഡ്ധിയം വയസ്സായ അമ്മയെ എതു കരിണററില്‍ ഇട്ടു. ഭാഗ്യംകൊണ്ട്‌ അപ്പകടം ഒന്നും പററാതെ ആ സ്ത്രീ കയറി. പിന്നെ ഒടിക്കര ശ്രമത്തിനു വെപ്പിത ്ണമറല്ലാം ഉച്ച സമനമവന്നു നിലറിളിതുടങ്ങിയ പുലയക്ഷ: ഏട ത്തുകെടടത്തു. നമ്പി ശ്രാാത്തിന ഒരുക്ിവന്നാപ്പേം ഒന്നും ഇല്യ എപ്വാം ആദ്യമാ ഇണ്ടാക്കേണ്ടിവന്നു ഇരിനൊന്നിനും ദ്ധി ശിഷ്യന്മാരെ ശിക്ഷിലില്ല. ഒരിക്കല്‍ നമ്പി ഇല്ലാതിരുന്ന സമയം മ തലവേഭനക്കാ ൯ അവിടെവന്നു അയാളുടെ ഭീനാഡവമാവം പറഞ്ഞു. ഗുരുനാം (൧൯ അവിടെ ഇല്ലെന്നും എന്നാല്‍ അച സുഖക്കേട്‌" ഭേദമാക്കാ മെന്നും നമമുടെ ബ്രാഡമണകട്ടികറം പറഞ്ഞു അയാള്ടെ അക. ത്തേക്ക വിളിച്ചുകൊണ്ടപോയി. ഇവന്താ കാണിക്കുന്നതു്‌
നട ഭലേഖനുമലേ
എന്നരിവാന്‍ നദിയുടെ ഉണ്ണി തട്ടില്‍പുംത്തും ചെണ്നക്ടി, ഒരു പരന്ന കിണ്ണത്തില്‍ കുറെ വെകമുണ്ടായിരുന്ന ഭീനക്കാരനെ അതിനടുത്തു ഇത്തി അയാളുടെ തലയുടെ പുറവും ഒരു മുന്നു പട്ടി തലയോടു" എടുത്തു താമൈെച്ചു. അപ്പോം നൊിയുടെ ഇരുഭാഗത്തുമായി രണ്ടു തവളകളെ കു. എന്നാല്‍ തവളകറം ഇമകന്നില്ലം വൈമ്യന്മാകള്‍ പരിഭൂമവുമായി;; അപ്പോം ഉണ്ണി ുകളിലിയന്ന' വെം ഇളക്കവാന്‍ പാഞ്ഞു. അതു ചെയ്ത കുടന്ന തവളകറം വെ്മത്തിലക്ക ചാടി. തലധെപ്ലാം ആദ്യം രുന്നമാതിരി ആക്കി, അയാടെ മിന്യവ്യം മമായി, നയി വന്ന സമയം ശിഷ്യ ന്ന ഉണ്ടായ വിവരമെല്ലാം നമ്പിയെ അറിയിച്ചു. യാട" അവര്‍ ആരാണെന്നും പറഞ്ഞു. എതര ന്നേ പരിത്തമുന്ടോയാലും ൭ചി്യംശൂടി ഇല്ലയാല്‍ മതിയാ ചലി്ലേന്നു" അവക്ഷ മനസ്സിലായി” എന്നും പറഞ്ഞു നസ്പിക് മര വരളും ഒരു ഗ്രന്റും കടുത്തു. ആ ഗ്രന്ഥത്തിലുള്ള. കരു യോഗം താഴ എുലുന്ന. ഇതു സാധാ വൈമ്യഗന്ഥ ളില്‍ കാണില്ല.
(ഇാളികേപേയോയുക്തം വിപക്വം നക്രമുത്തമം
തരി ോഷശമനം വൃഷ്യം ഗ്രാഥി ഭീപനുപചനം.
ഇതിരന്‍റ താലം, നാളികേടത്തിനറെറ വെല്ളവും 2: ടി കാച്ഛിക്ഴിച്ചാന്‍ 'യിമോഫാഭധറംശമിക്കും, ശക്തിയും ഫേനവും ണ്ടാകും എന്ന കന്നു, നൊരു വൈ്യനല്ലെ; വൈല്ൃക്കാ ടട ചോദിക്കാതെ ഇതാരും പരിക്ഷിച്ചനോക്കതെന്നുക്ടി പ്രറഞ്ഞിരിക്കാം.
വരത്തോടകൂടി ഒരു ശാപവും കൊടുത്തിട്ട്‌, ജഴ്സി ഒളി ച്ചിരന്നു നോക്കിയ കാണേ അവിടെ എന്നും ആക്കെ്ിലും രേറാക്കു മം ണ്ടകേം എന്നായിരുന്നു ശാപം, ഇന്ത" ഇനം
കണ്ടുവരുന്നു എന്നാണ്ട" എന്റെറ അറിവു",
പിന്നെ അമ്മയെ കിഅററില്‍ ഇട്ടതു" യ ഭിവസം ഗംഗ അമുവഴി പ്രവശിച്ചുപോയതിനാലാണെന്നും,ൂ്രമോത്തിനുവെച്ചി ന്നതു" എടുത്തുകൊടുത്തു" പുലയരുടെ രൂപമായിലന്ന പിതൃ ടംക്തുന്നെയാണെന്നുകൂടി അവര്‍ പറയുകയുണ്ടായി.
ഇനി ഒന്നു പഠയാനുക്ളു" ആട്യത്തെ കത്തില്‍ കാണി ചിട കാലമേതെന്നും ഫിതപായ ഭക്ഷണം ഇന്നതെന്നും അതു മിതമായി കഴിക്കുന്നത്‌ എങ്ിനെ എന്നും ആകുന്നു. ലേഖനം ഭീര്‍ഫിപ്പാന്‍ വഴിയുമ്മ തുകൊണ്ടു ഇതെല്ലാം നല്ല വൈദ്യക്കാരേട്ടേ ചോടിക്കണം എന്നു മാത്രമേ ഞാന്‍ ഇവിടെ പഠയുന്നുള്ളു.
൧൯ രണ്ടു സന്ദേശങ്ങാ0ം.
ആടികവി കുലളിരസേനാണെന്നും ഇ രീതിയിലുക്ള ഞദയതൂരി മേഘസന്ദേശമാണെന്നും ആകുന്നു പലരും പഠതവരുന്നതു". ഞാന്‍ ഈ അഭിപ്രായക്കാരല്ലു. പരക്കെ, വിഭധാന്മാര്‍കൂടി ഇതിനെ സമ്മത ച്ചിഭിക്കെ, ഇതിനതി രായി വാഭി്പൂന്‍േ എനിക്ക വളരെ സംശയമണ്ടായിരുന്നു, അ ക്കാലത്തൊരിക്കല്‍ം, കഞ്ഞിക്കട്ടന്‍തമ്പു ാന്‍തിരുമനസ്സിപെക്കാ ബാന്‍ എനിക്ക തരോവന്നു. അപ്പോം ഈ സംഗതിതെസ്ബേ മിച്ചു എനിക്കു പരവാനുതെഴം ഞാന്‍ തിമ റ്റിയിച്ചു. അട്ടം ഒരു പക്ഷവാടിയായിത്തീന്ര എന്നുതന്നെയ്റം എന്‍െറ അഭിപ്രായത്തെ; ഒര പ്രസംഗമുഖന പ്രസിഭധപ്പെടത്തുകകരടി ക.
'ഏറണംകളത്തുമ പല വിദ്വമന്മാരെയും രസിപ്പ്ില്ല ഈയ പ്രസഗഗേ്മെ ആസ്ത്രമോകിയാങ്ട” ഇ മുഖവുര എഴുുന്നതെന്നു വിടെ നന്മിപൂര്‍ധ്ം പരസ്വിച്ചുകെ്ുന്നു. അതിലെ ചിലേ ഴം ഇതില്‍ചേത്തിട്ട്.
(സ്േശകഷ്യത്തം സറ പി്ലസ്ഥംസം കളിഭസേനദ കൊടട ഞാം നക വ്ല്ികിയുടെ, ശാപപമുണ്ടാകാനിടയണ്ു". വാന സന്ദേരമല്യ മേഷാസധേശരതിനവെ മള്‍്ുരശി രാികിന്ിടു ചേ സിതാസേ ഷത്തിനയ വാനന്മരെ പറഞ്ഞസ്സ്ന്ന ഘ്ടത്തിലുമമ ഭൂാഗാിവരണം കിജ്ിന്ധാകാണ്ഡത്തിലും, ഹന്ത മാന്‍ സമുദ്രം ചാടിക്കന്നരിനുശേഷമമ്മ പുരവഴ്റ്റനം, സീന (ഇം, മൂതൃസ്യം ഇവ സുന്രകാണ്ഡത്തിലും ജയിടണപ്പൊ ഭാമ ജണകവി മരിനെ വിചി. മിക്‌പഭിചരമില്ായ്ുക രണം ന്യത്രക്കൊരത്താരു തവേളക്കാം? പഞ്ഞുകൊടക്കുന്നതു ശ്രിരമനുപ്ല; ബാലിതെപ്പേടിച്ചു നടക്ക നന്ന പാടിയ തിനാല്‍ ഒ പ്രവൃത്തി " നിരിഫിച്ചിരിക്കന്നത. കാളിദാസന്‍ മേഘസന്മേത്തില്‍ ഭമേഗിരിയുടേയും അമുകയുടേ യും എടയ്്ച ഭൂഭാഗവിവദണം പൂദിഷണ്ഡത്തിചും, പുടിവയ (ഇടയ ദേവദര്‍ശനം, ദൂതകൂത്യം ഇം ഉത്തഭഖ്ത്തിലും വളി; രിക്കുന്നു. മേഘദൂത്‌: വാദ്ിമിരാമായണം കണ്ടിട്ടാ" ഉണ്ടാക്കിയ തന്നു കാളിരസന്‍ അദ്ദേഡത്തിനെറ കാവ്യത്തിനെറ പല ഭി ക്ഴിലും സൂചിപ്പിചചിടടണ്ട്‌. ആഭ്യത്തെ ശ്ലോകത്തിലെ :സീതാരമ? ശബ്ദം, മരൊറാന്നിലെ സ്്ാര്കാം &നിനക്ഷ സീതമനുമാ ക്കന്നോണമേ ചെയ്തരവഠം എന്നതു ഇവയെല്ലാം മറ വാ
ടൂ്തെ സംഥായിക്കുന്നു. ഇതെപ്പക്കൊണ്ടും സന്ദേശകാവ ൫൯൦ ആടികയിസ്ഥാനാ്തിനു കാളിസന്‍ ലയും ന
1] ലേഖനുമാല
നഅസ്തറഷ്മായല്ലോ ന്നാല്‍, സലായിയായ വിപ്രലംകളംശാട തിന് ഒരു യത്തെ സകല കായയും ിദഷിലളം ആ സേത്തിയ' ഏേും യോജിപ്പും മ്യാക്ന്മയില്‍ തറ ദ്യം നിര്‍മ കൂ അതിനു സജജധൃത്തമെന്നപ്പേര്‍ സന്ധി ച്രതും, ഈ കൃതിയുടെ ശബ്ദംത്ഥവൈചിത്ര്യങ്കളെക്കൊണ്ടു സി ലി മയക്കി ര വിമയൊക്കൊണ്ടു യി പടി ഷ്പ അടിയും, സികന്ും, പണ്ഡിത നം. ഗംഭിഭാശയന്മായ ളെ മയയുസേദ്മേശമെന്ന വ്യാജേന ൯൦ ശിഷ്യസ്ഥാനം വ ഫിപ്പിച്ചം കാളിയും മാമ സയാനെന്ന്‌* ഭക്യപയൊതെ നിവൃത്തിയില്ല.
(4മേഡളൂതിനെ പി്ുടറ കായ്കളില്‍ ന്നൊണ്ട്‌ മിട (രം, ഇതു ഒരു ബുഭോമരക്കാന്‍ ഉയോകകിയതും ബുഭോമുനിയുടെ ഭിേയരിയതക്കള കാണിക്കുന്നതും ശന്മേസേം സ്ഥായിയായി മാകുന്നു. ഇതി പറ്റും മേഘസ്മേശമാള്‍ളുത്തില്‍ക ഭികനനിരിക്കിലും, ഇതിനു മേസന്േശമായിടട വം താൊയ സഞ്ബസ്ധമബ്ു യ ബെൌമാകയി സായേഡമസ്യൂരണ ന്്രയത്തില്‍ മേഫസന്ദേശോഗ്ുംക്ളുടെ വിലെ പാം ശ്രമത്തില്‍ പൂടിപ്പില്ല തമന്‍ പ്രൃതകാവയകഥയെ നാടതുക. എന്നൊരു അമ്തു സോമര്‍ക്ധൂം കാ?
അപ്പതത്തേയും വിശിഷ്ടകൈരത്തേയം അനുസടിച്ചു ണ്ടു ഗംസസന്ദേശങ്ങളു്ടു" ലര രണ്ടാമത്തേതു്‌ ആ മപ്ര കനായ തതേമേശികചചാ്പരുടെ കൃതിക. ണ്ടിലും ഒരു സന്ദേശത്തിനവിന അക്കം ബഗുടസമായി ഘടിപ്പിച്ച ഭൂ. ഒന്നംമത്തേതികനക്ിച്ച്‌ അല്ലം പറയാം. ഇതു ശാന്ത അയ്രാനുമായിട്ടുമ ഒരു യോഗസ്തരഗന്ഥമാണെന്നുതന്നെ പം ജാം ജീവാത്മോവുപരമാത്മോവിനെം. ഒട ക്കാലക്ഷ മന്ന പഞതയയുക്നതായി്ടം സുഷുമ്ലാനാഡ) മുതലായ ശരിാഡീ ഭാഗങ്ങളെയും വാതി സ്ഥാനും മരവും വിവി
ീവാത്മപരമമതമാക്കളുമട ഐക്ചസാധകമായ ഉപനിഷലം ക്ൃപ്രതിപ നമായ മൂകം വിവരിക്കുന്ന ശത്തഭോഗവും ഇതില്‍ അംക്മിയിരിക്കുധ
എല്ലം മേടധസന്ദേശത്തെ പിനടനറിടടുതായത്രു കഡന്മേശമെനനം മകാകിലസന്മേശമമന്നം ബ്ദ ക്യു ഇവ ണ്ടും മവായാളികളാല്‍ വിശേഷിച്ചും ആദരണീയക്കളകേന്നു.
രണ്ടു സന്മോശങ്ങാം ി
എമ്ുകൊണ്തെന്നാല്‍, ഇവയുടെ പൂര്‍പ്വഖണ്ഡ ങ്ങളില്‍നിന്നു മലയാ രാജ്യത്തിന്‍െറ ആസകലം ചുയക്കിയ ഒരു ഭൂവിവണേവും അനന കം സംവത്സര 0ംദഃ മുന്പും കേരകൂതിനറെറ സസ്ത്രഭായവും നി രയും ചരി ലവും നമുക്ക ഗ്രശിക്കാവുന്നതാണ്ട്‌, ്ുകസന്മേശകാര്യ ത്തില്‍ ്േകംക്ക* അത്ാപുഷ്ണിയും ഡ്രാഡാടി ശബൂിയിഷ്ുയും ശിവം മെ ലെ, സരമുത എന്ന ഗുണം കുറച്ചു കറവായിട്ടാണ്ട" കാണുന്നതു, പ്പ്‌ രമഗ്രരവണത്തിരു ആത്ഥബോധമുണ്ടാകുന്ന ്കങ്ല്യ ഇതില്‍ അധികമായ, തിഭംഗം എന്ന വൃത്തദോഷവും ഇതില്‍ സുലൾ യി കുണ്ടുന്നുണ്ടു'., എമ്ിചു., ഗുണഭാഗം നോക്കുന്നതായോതല്‍, സന്ദേശകാവ്യ യത്തു യുവരാജപഭവി ശ്രുകസന്ദേശത്തിനാണെ അ സര്‍പ്വസമ്മരുമാണ്ടതാനുംന ക ഇതിനെ അനുജസ്ഥാനത്തിടിക്കുന്നതു" കോകിലസന്ദേശ കാണ്ട്‌, ഇതിന്റെ കവി മടനേവിക്രമസഭസ്യരില്‍ ഒരാളായിരുന്ന മ്ഡശാസ്രികളുംകന്ു. ഈ പണ്ഡിതന്‍ ശാസ്ത്രവി മങ്ങളില്‍ അതികഠിനതക്കകക്കശനാണെങ്കിലും, കവിതയില്‍ അതിസരമുല ഭിതപഭവിന്യസേരസികനുമാണ*, ഇതു പ്രഗമദദഷ്ണിയില്‍ അയു കുതമാണെന്ന്‌ തേന്നോമായി യ വാസ്തവത്തില്‍ സഞ്ച
ശാസ്ത്രങ്ങളില്‍ കടുയരേോല്‍കടരായിയാലും പദ്ൃത്ജളില്‍പ രിമൃടൂരതികളാം ബ്ുധന്മാര്‍ തൂക്കാം തന്നമലിടിച്ചു പൊടിച്ച കൈകറം ള്യപ്ര്യേന്യകനിത്തുതലോടുമല്ലോം.? ഇാനിന്തനകയികളില്‍ പ്രസിഭാവായ കൊടുങ്ങ കെ; ്ണിടമ്പരാന്‍ തിരുമനസ്സിരല വിലപിടിച്ച ചിന്ത ലെ മുമ്പറഞ്െ മൂന്നു സന്ദേശക്കൂടെ ഗുണര്‍ോഷനിരൂപണമ: കൂടിയ ഒരു ദ്ര്രോകം എടുത്തു കാണിച്ചു സംസ്ത്രുസയ്യേശങ്ങ ഉ സം ്മിചുഷ പരസംഗം ഇഡി വ്‌
ൂണ്ന്നേഷന്തരവണസുഗേം കോകിലാലാപജംലം അപപ പരവംഗ്ിരാഞ്ചാനമവാമം ശ്രക്യ പരശ്യന്‍ മേം പ്രസ്തമരസം സ്റ്ിശ്ധഗംമീരശബ്ദം സോല്‍കണ്ണസ്സുന്‍കമചിയിബുധാം വിപ്രമായം വേദ ഷേ.
(ഷക വും കോകിലകളയിരുതംകേവലം കേടടമോരം പ്സാത്മപ്രയഡമിതേടടം പരമോഴിചായുന്നാ ശുഭച്ചെഡ്ുകേട്ടം
0 ലേഖനമാല
തിണ്ണം ഗംഭീഭശബ്ദത്തൊടേ രസമുതിരും മേഘമവ്പോടുകണ്ും ഗ്ച വിട്ടേമുതക്കണ്ണയെടടവനതളി വിപ്രനോടിപ്രകാരം,
ഇനി ഭാഷാന്തരപ്പെടത്തിയനല്ലാതെ സ്വയമേവ മലയാളം അയിലണ്ടാക്ക്‌ വില്‍ എപ്പാംകൊണ്ും മൂമ്ിട്ടനിഡ്ുന്ന മുര ബന്ദേശത്തെട [ററി അല്ലമമൊന്നു പറഞ്ഞോട്ടെ, ഇതിനു" ഇത്ര സന്ദേശ. ക്‌ ഇപ്പാത്തതായേ ഒരു വലിയ ഗുണമുണ്ട്‌, ഈ കറ്യത്ത ന്‍െറ കവിയും കഥയിലേ ബായും ഒന്നാകയാല്‍ം ഇനികെ വിപ്രലംഭത്രപരത്തിന്നു സ്വാന്ദവേസിാമാണെന്നു് (ഒരു മാഹാര്വം സ്ത്ര മംണപ്പൊ. കദ്്യവിഷയം കവിക്കു അന്ദ ഭവഗോ്ചരമയിടട്ക താണും, മറവിക സഹൃദയന്ാക്ക കാ പ്യസോസ്വനേംകൊണ്ടുമാത്രമേ ' അമു" അനഭേവപ്പെടന്നലു. എന്നു ചിലർ പറയുമായിരിക്കും. എങ്കിലും, ആകറ്പു നോ ക്ടിമ്പോറം, വാസ്ത്രവതൂതിമങ്കറം. താധിചുള: അന്ത കവിയു ടെ മനസ്സില്‍ ഉ്മാകുന്ന വികാരങളു മറവു വരില്‍ ജനിപ്പിക്ക അതിനെ ഗുര ഘലതവത്തില്‍ കാണിക്ഷതെയിരിക്കയില്ലു,
ഇ ടില്‍ ശപ്പോതതില റക ഒരുപോലെ ഭംഗി കിച്ചു പണം. ഈ ഷോവിയുട വിര സംസ്‌കൂതപര്‍പ്രരേംഗബാഫ്ുര്യമന്നൊരു മോഷം ചില മലയാഉദോന്മവത്സലന്മര്‍ പറക്തുറിരവേഷതം ശൂ മയു സന്ദേശത്തിന്റെ ആവര്‍ാവത്തോടുക്ൂടി ശമിച്ചിടിക്കന്നു. അവിടം പ്രസ അപ്രസാദി ശബ്ദുംഭക്കാങ്ങളിലക്ള പ്രതി) ഞി ഇതില്‍ ഒററ ദ്കത്തിലങ്കിചും വെളിപ്പെ തെ ഇതു ട്ടില്ല. ഷാകവികാം പ്രദസത്തിനവേണ്ടി അത്ഥപഷ്ഠി നശി പ്രികമെന്നമ്ള അച്വാം ഉത്തമഷകവികളെ ബിക്കി പ്ലെന്ന വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ട" ഇയ മലയാമുത്തിലെപ്ം സഞ്ച രിക്കുന്നു.
ഇയക്രടതെ മലയാളഭാഷയില്‍ നിമ്മിച്ചിടടമേ മറ സദ്ദേ ശരങ്ങളെപ്പറി ഇവിടെ യാതൊന്നും പ്രസ്താവിക്കുന്ിലല.
ഇനി ഈ പ്രസിധപ്പെടു്ുന്ന കാ്യൂഭക്ഷറിച്ചു അല്ല മൊന്നു പറഞ്ഞു ഈ മുഖവുര അവസാനിപ്പില്ലുകളയാം.
എനെ ആവയ്യയ്രകാരം മുന്ന തികം പരിട്ഷപ്പേട ഞിത്തരമെന്നു കഴിഞരുമേട്കില്‍ കത്തിക്കല്‍ തന്മുരാതി മനസ്സുകൊണ്ടു കല്ലിച്ചുപരഞ്ഞ്യ എന്നും വംശായപ്രകാരം പ്രവ ര്രിക്കാ്ഞതിനു" ഒരു പരിഹാരമായി ശങ്കചചരിതനെ പരിഭം ഷപ്പെടുത്തേണ്മിവന് എന്നും ൧൧൭൨൩. താന്‍ പ്രസിഭോപ്പെട് തിയ യ കൃതിയുടെ മുഖലുഭയില്‍ ചിലര്‍ ലായിച്ചി
ശരകസന്യേശം ി
ക്കാം. മേല്ലാനയെ മൂന്നില്‍ ഒന്നായ (കാമംബൈരീകഥാസോറം ല്ല സിധപ്പെടുത്തികകിഞ്ഞിിക്കുന്നു. ബോക്കിയുമവ ബ്ദം ഇതാ പ്രാത്തുകൊണ്ടുവരുന്നു. പക്ഷപാതം എന്നെ വ്യോിപ്പില്ചി ഭു മാന്‍ പലതും പൂസ്മുകയാരണന്നു ചിലര്‍ പിയോ എന്നു കരു പരിഭാഷ .ജപ്പററി താൊന്നും രാർ പ്രായ പ്ട നനിപ്പ ഇറിനറ അറി: * ഡാധാരണമായിട്ടുചം ഗുണ സജിം അനുഭവസികന്മള്‍ അദിഷതിരിക്ഷരി്പം " മലയാള ഡഷയുടെ അഭിവൃദിക്കായിക്കെ ട്‌ അന്തമായി പരിശ്രമിക്കും അതി അരി പ്രവത്തിക്കുന്ന മാവിൽ ചത്സംമിപ്പുക്കയും ചെ്വയ ന ഈ പിരുമേവി അഃ കം ലാസ അരോഗ്ഡശായനാ രി ഇരി : നിനു ഞന്‍ . ചയ്യുന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനധിന എവ ഭാഷ വത്സരന്മാം ചേരി ിക്കുമറുന്നു വിശ്വസിക്ക ല്
കൂരികറം ബും ഭാഷാകവി കളുടേയും ചരിതരഗന്ഥ അളൂടേയും ഓടയില്‍ ഒരു, മാന്യഡഭവിക്രെ അലമരിക്ഷമെന്നു്മ രിന സംശയമി പതഞ്ഞൂവ. കാ മായം ഒരു ഷ്യ ലും ഇവര പ്രസ്ധിഭപ്പഴ താത്ത റായ കോകലസാനദശത്തുനറെറ ശൂലം സ്വദ്യമായി നമു ലിപിയില്‍ നജ്മി പ്രസി പ്പെടത്തു ൯ സംശ റിയാതിനെകഷിച്ചു' സമമാന്യത്തിലധികം സന്തോഷമുപെന ഇവിടെ പരഷാതെ നിവ്ൃത്തിക്ു.
൧. ശുപന്മേം കൊല്ലിസക്കാരില്‍, കണയന്ന്ര്‍ാലുക്കില്‍, വൊപ്പിചി
(ല് വടകകംഭാഗത്തു ൃപ്പൂതമംഗലം എന്നൊരു ക്ഷേതരമുബദ. അ വടേക്ക" ശമ്കചാപ്പി ശം ജനനസ്ഥലമായ കാലാഭിയില്‍നി
അ രണ്ടുമൂന്നു നാഴിക മൂമേദിാകം, സ്ൂ്ൂതമംഗഡാത്തിനടത്തു പോലിസ്സുസ്റ്റേഷന്‍റ ഒരുക പ .സ്വിലാിയന്നു കഴിഭ്ിച്ചിമ ് ന്നതു". ആ സ്വത്ൂപപത്തിലേക്ഷു ക്ഷേത്രത്തിലെ മര
രരയമസ്ഥാനുവുമുണ്ടായിരുന്നു. ജവ സ്വരൂപം അദ്യവന്നിടടഫകം ദേശം ഇതുന്തൂററില്‍ ചിലനം വേത്സാമായി ന പ്ര്ൃമ്മി ക്കണക്കുകൊണ്ടു കാാമത്രെ. . ഇപ്പോള്‍ം ക്ഷയം സക്കാര്‍വകയാ അ. ഭേവസ്വം പക വസ്ത്രമഴിച്ച്‌ ടു ഒ മനായ്ക്രലെവ? കളള കൈകര്യം ചെയുന്ന കണ്ടരുമമ കോമലന്ൂടിപ്പടേ മകന്നു
ശുക സന്യേശത്തിവെറ കത്താവന്‍ ലകഷകിഭാസര്‍ എന്ന കൂവി കരിാദ്ധിള്ളി മഠായ്യയലെ ഒരു നന്രിപ്പടോയിയുനനു, ഇട്ടേ
ി ലേഖനുമാല
ഹത്തിഒര കലം കാണിക്കുന്ന കലി 4ലക്ഷ്യരംഗേശരടിറ (അ തയു" കൊല്പേവള്‍ഷം മുഭ്ന്നതിനു ൭൧൩ നംവത്സരം മുന്പായേ കലിദ്ധിഷം ൩൨.൧സ൩ുയണെന്നു ചിലരും, ആയല്ല :മൂനിയഃ സത്യ? (അരായകു്‌ കലിവര്‍ഷം രവ. കൊല്ലവര്‍ഷം ന൯൬)എന്നരാന്ടെന്നു മറ൨ ചിലും പായുന്നു, കവിയുടെ കാലം കാണിക്കുന്നതു രണ്ടാമത് കലിയും, കവി ഏതുകാലത്തെ തുദ്ദശിച്ചു സന്ദേശം നനിര്‍ക്മിച്ചുവോ അതു കാണിക്കുന്ന ക്വി ന്നാമത്തേശുമാണെന്നാകന്നു എനിക്ക ദോന്നന്നതു. ഈ രണ്ടു കാലങ്ങളെ നിജപ്പേടത്ുന്നതില്‍ ശുകസന്മേശത്തിലെ .. ൪. (൨.൩. ൩൩൪, ൩൭. ൫൫൪. ൭൬. ൭. ൮൧. ൬൫ ൬൭ ൬൮. ൭. ൭൧. എന്നി ഗ്ലോകള്ം സായിക്ുന്നനാകുന്നു, കോഴിക്കോ ട്ട രമ്ചൂരന്‍ ഇരിന്ടനോക്കിള റ്യഖ്യനത്തിനെറ സല്‍ എഴുതിട്ടു ഒരു പകള" വെന്നിമല പിഷാ്ത ടുന്ന സംഗതി കൂടി ഈ സന്മിത്തില്‍ ആലോചിക്കേണ്ട തുന്നും
൯ ചെദ്ഡയക്കില്‍ മന്മബ്ദദിയായ മ ബാലക
(നായിരന്നതു കാരണം അദേഹത്തെ പഠിപ്പിച്ചിയന്ന ശാസ്രികൂടി മഷിഞ്ഞുപേകേന്നതി൯ നിശ്ചയിച്ചു. അതു കേട്ട അകായിലു ൨൪ വരെ വയസ്ധനിച്ചു പ്പും ഇനിടത്തെ കൊട്ടത്തള ക്തിലുകള കരി ിനെക്ടരി കഴിച്ചിട്ട്‌? എന്ന മകെ ഗത വിനെ അറിയിച്ചു. ഈ ശകാരം ശാസ്്രികര വളരെ രസ്പ്പിലൂം കൂ്ിഡന്യൂടിയെ അദ്ദേഹം രണ്ടാമതും പഠിപ്പിച്ചു തടി.
ിഡ്ധ്‌ഡ്മിയായിരന്ന കട്ടി ടഡില്‍ ഏത്ര വിദ്വാനും കിര ാന്മായിത്തീന്ന്നു മറെറാരു ഐതിഫ്യകൊണ്ടു' സ്ഷ്മാകം.
(മ്മുടെ കവി പരദേശത്തു സഞ്ചഭിക്കന്നകാലത്ത്്‌ ഒരു രാത്രി രു ബ്രാവമണലേയത്തില്‍ ചെന്നുചേറ്ര. അത്താഴം കൊട കടില്േനതു ന്നല്ല പാത്തു ചപ്പാ അനവു ]
(തണ്ടപ്പംകൊഞ്ടു ഉറക്ഷവരതെ കിടന്നു മേശിക്കമ്പോറം, തില്‍ മില്‍കടി ചിത മ വാതില്‍ ആശ സേരോതു ഉണ്ടായി. ഗരദഥത്തിനകത്തുമളവരില്‍ ചിലര്‍ ഗു കസന്േശം വായിച്ചു" അഞ്ചാം പര്‍വാന്‍ തുടങ്ങി. ഒടുക്കം ഗ്ലോകാത്ിതതക്ിച്ചു വാഗ ഭം പടപ്പ. രക്ഷി; കഷരീഭാസന്‍ ര ിചാടിചി ക പയം ഒത കേട്ട എല്ലവരും ദി താനൊ കടിബ്വകകിന്‍: എന്നു ചോദിക്കയും ചെയ്ത. പിന്നെ അവര്‍ അദ്ദേ വഴിപോലെ സല്ംജികു എന്നു പരയേണ്ടല്പൊ.
കോകിലസന്യേശം ി
ഷ്ടവിധിയുട യജമയ അനുസരിച്ചു" ഭാപ്യാവിയോഗ ദ്യഥയിയ രാമേ:പടത്തു കിടന്ന വലയുന്ന ഒരു പുരം പ്രേമ ചാപല്യമ്മേലം റിയാല്‍, നികവിഞ്ഞു വയസനി നു നമതിപം മാ മന്‍ രായികയ തെ വഴി
സമശം അയയ. ഇതാണ്‌ ഇര മഫാനുമഃവദെറപ്പസി മായ ശ്രകസയ്യേശത്തിനെറ വിഷയം.
൨. കോകിലസദ്ദേശം
കോകിലസന്ദേശകര്‍രാവായ ഉു്ണ്േശാസ്്ികളുടെ കാലം നൂിശ്ധയിക്കവന്‍ ന്ലുതായ ഭരുവഴിയുയടു, അദ്ദേഥം ചേന്നാററ്ു ന്ൂരിപ്പട്ിലെ വലിയോരു സ്റ്റേഥിതന്ദം ആശ്രിതന്മായിരന്ത; ന്യൂ ിദട്ടിലെ തന്ത്രസ്മാല്ലയാത്തില്‍ ശാസ്്രികുടെ ഒരു ്രകവുമണ്ട".
(ശേപ്രേലേച്ടുലപപടലോത്താളതളോരു മേരി.
രഹഗക്കുമ ഖൂരിക്തവീണാ പ്രവി
രധക്കാഡം
സ്‌ഫായറ്ിപാ്ത്ുമിമഷിതോഭൂമഛോളാമഹേളാ।
ഉ്ചവാവസാനഭിവ യം അവളൂഥസ്്റനേതതിനായിട്ടക ത്രേ
യുടെ മാര വയന ശാസ്തരികളു ടെ അല്ലെന്നു അദ്ദേഫത്തിന്റെറ ക വവിതഭീതി അറിഞ്ഞിട്ടഥവര്‍ പഠയുമോ എന്നു സംശയമാണ്ട്‌. നമപൂഴിപ്പാ്ടിലെ കിം തന്ത്രസമുച്ചയത്തില്‍ കാണിച്ചിട്ടു കലി കൊണ്ടു (്രലിവഷം ത൭൨൮.൯ കൊല്ലവര്‍ഷം 0൨) നമുക്ക രിശ്ചയിക്കാം,
കല്യബ്ദഷിതിയത്സുന്യനജനേഷമഭോധിസ്യേ യ
(അൂതോദൂഗുയിതദയ മിയു മേസേക്കനാട
(ര്യ തമ വപുട താനംമനാടേയണം
സ്സ്റോയം തന്തരമിഭം വ്യധാല്‍, ബഷുവിധം ദ്ധ ശ്ത്രക്ൂ്ുവംല്‍ .ശാ്്രികളും ഇക്കഘനൂതുണ്ടായിരിക്കെണമെന്നു പറരേണ്ടല്ല,
ശായ്രികളുടെ ജന്മഭൂമി കാമജീപുത്തിനടത്തു പധനി ടെ വകു ലാഭപോരം എന്നശംമമായിലന അതി ൫൯൦ അക്ഛൂന്‍ ര്‍ട്ട്കനാഥനും അമമ മ്കമേവിയുമായിരുന്ന, അ
വര്‍ ആസ്ത്ംബസ്മത്രാവലംബികളം വധുമോത്രക്കാരും ഒരു. ഭത്തമകലത്തില്‍ ജനധിച്ചവരുമായിരുന്നു ശാസ്മരികാം വലിയൊരു
ി ലേഭ്വറാമാല
വിഭവനായിരന്നു. എങ്കിലും, ഭിഭൂരനായിുന്നരിനാലം, തന്റ പിദ്യയെ പടിപാലിക്കന്നരിനു സ്വാശത്തു ആയും ഇപ്ലാരി രുന്ന തീനും നാടടവിട്ട ആന്ധ്‌റ, കള്റ്ാടക, കലിംഥം ചോളം കേരകൂടോ ങ്ങളില്‍ സഞ്ച പ്പാ ഇടി. അധികം മലയാളത്തിലാണ' രാദൂഫം മസിച്ചിടൂ്മതു”. അവിടെ കോഴിക്കോട്ടു (കക്കര? ്ഥന്ഗരം) മനേവികരമ്നു ഏന്ന സാമൂതിരി അദ്ദേഹത്തെ വഴി പോലെ പഴിക്കുകയും ശ്വികമോയനം? എഴസ്നായ പ്രകരണംഐ ദൂളുവാന്‍ അദ്ഹം ൃത്സാിപ്പിക്കയും ചെയ്ത എന്നും മറവം ആ ശരതിയുടെ പ്രസ്തവേനയില്‍ഡി ന വ അറിുന്നും
ഇര പ്രകടം കോഴിക്കോട റളിജില്‍െല്ലു ന്നായി ഭര്‌ അരിള്‍ പറടടിടടഷ്ുത്‌. കഥയിചെ ഒരെ ഭഗം നഃസ്നിടടു ചയ മലപര്‍ത്രില്‍വെച്ഛണട്‌. € രാമതകത്തില്‍കേഷേസ്ടി കളെ വദസി ിടുസ്ദ്‌ മറ്റിക/ ജര ന്മാരുടെ വിവോ ത്സവം കൊട്ടില ഏകമേശം മലയളികളുടെ സംബന്ധം യയ ണ്‌ ഒരത്വകക്യവും മല്ശാളികളുടെ മരത്തെ അനു ബഭിച്ചി്ന്നു ഇതെല്പകൊണ്ടം കൂട്ണ്ഡശാസ്രികഠം കോള തടില്‍ മന്ിചിുദണ്ടജ സം എം സമി
്നതകേന്ന.
സാശൂതിടിമഫാരജാവിനെ മന്സ്സിയെ ശാസ്്രികം മക്യ മായി വശ്കില്ചമു,
കൂണ്ധപ്പ മണ്ഡകെരവഭവട്ര്രോസുമെജയഗ്രിയോ ഫേതുഭകതുരിവ്യസുഭ്യസണിംഗമന്‍നിവായുസ്ത്രയി നോച്േത്‌തനിപ്സപപേടോലസലു്ുട്രവല്‍ ബാരഗേശേശിബിംേമേഷ്യതിരൂലമപ്‌പ്രേയസിനഃഥുപൈഃ എന്നാഗ്്രാകം കൊണ്ടാണെന്ന: കേടടിടടമയ്‌. ശാസ്ത്രികളും കാക്േശ്ശിടിട്േരിിയും മെയി കോഴിേഭടകോവിലകത്തുവെ ചു നന്നി കള റക്്ജോളയുംമാവം പിയല 'പല പല കഥക ൭ ഒട്ടം അപ്പ പിള, ഇവി എടു്തൂ പറയു ല്ല ഏന്നാല്‍ അഭദ്ദേത്തിനന്‍െറ വാഗിലസേത്തിനറെറയും ൫ ശക്തിയുടെയും ഉട കാണികന്നരിന്നു, പ്രസി ഉണ കിലും, ഖല കളെ വിടെ കാണിക്കു. കാള്‍ഃപ്രപ്യൂപകാകരകയാവൈകത്ണുമാക്്ചചയ ീക്ണാട സന്ധിം സധ:സികതിസുക്മ്നില്‍ ചള്്ദ്കേഡവഭിപ്പയോനിധിസി്സന്ധ്യ്യിന്ധ്യടേവി ്ഥംദ്ധാമാജതഥിര്‍ത്ധടപ്പേടുതയടല്യകിമാപ്യംപോലം
കോകിലസന്മേശം, ി
ഏക ിപിഷ്ഠിഘടനാസഞ്ജതശദ്ോേയ യക ചായം തിരു സ്വരഗ്ാ്ി ൂതനികൂളല്‍സദസരില്‍ പരരപ്രപംതവ്വഥം ണം ന്ത ഭിഗ്രേത്‌ ജിഹവാമമ ഇതു ഇനെ യുടങ്കിയാല്‍ അവസാനിക്കില്ല. അതിനാല്‍ കോകിലന്നന്ദേശത്തിനന്‍െറ വിഷ്ഷയവുക്രടി പഞ്ഞു ഈ മുഖ പുര നിന്നു കൊല്ലിയില്‍ ചേന്നമംശേലത്തു ഒരു വേനമ്തില്‍ ഭാര്യയോ ടെമിച്ചു സുഖില്ൂര്യ ഭദ്താവയ കാഞ്ചി ൪൪ കമ്പയാറടില്‍ ക്കുത്താതി മദാമ്മ അവക്ോടക്രടാതെ ഉന്നമുന്൯, രണ്ടു മൂന്നു മാസം അവിടെ വിധം കഴിച്ചുകൂടി. പിന്നെ വിര വേദന സഥിക്കുവഡി രയായിട്ട്‌ അയാം ഒരു കോകിലം മുന തററ ശാന്തം, ഒരു സന്ദേശമയ്സന്നും അതാണു" കോോകിലസന്ദേശത്തിനറെറ ദ സന്േശകാവ്യ്തമ്യപ്പറി ചി. ല്ലാം പഞ്ഞക്ടത്തില്‍ ഭണ്ണിനീലി സദ്ദേ എന്നെര അഷ്ാകരിയക്കറിച്ചു കഴല്ഛുചി ചര ളവാന്‍ ഭാ". വിട്ടുപോയി. ഇതില്‍ ഉപമോഗിച്ചിരി കടന്ന ദാാരിരിയും സന്മഘോടിയുടെ കുലവും മവ നോക സ്വോം, ഇതെ പഴ കൃതിയാണെസ്ൂച് തിന ഒരു സംശയവും ുണ്ടാകടില്ല. ഇടം സ്േകര്ജിനി*യില്‍ വിസ്്ൂില് പ്രസ്താവിച്ചു കാം വോന്‍ ജഭയുകഷവുകൊണ്ടെ ഞാനൊന്നും പറയു നില്ല. എന്റെറ അപേക്ഷക, അതിനറെറ മുമേസ്ഥന്‍ ഇഷ്ണജനവാത്സദ്യത്തേ ട്ര! ജയ സന്ദേശത്തിലെ രണ്ടു മൂന്നു ഗ്ലോഷ്ദ്ദൈ അച്ഛുനന്നിടട്ടന്നു നന്മിയോടക്കി പറഞ്ഞും കൊണ്ടു അവയെ വാഴ ചിന്നു. അമുറകരകടോടി സജിനി കയം രിരളോളിതിരനീരാമംഥദഗാഭിരാമം കരമകേലിരുകപ്പാലം മം ഗളം പിംാളാക്ഷം ലമകറം മുലപൂണ്ടം ദൈവരംവെല്‍റു തക ക്കം. ലെ കു യമധന്ദ ദഫേന്തംൂകിക്രകി! ചേളംപോലെക്ചിരറിവിളഠിതാരകാണോം നികായം ഭളേപ്പോലെ പു ഭിവനിരയ്ക്രാഗടെ തചയ്രസല്യത നാളംപോലെ നളിനുകാട്ടേല്‍ശതാളംധരാജിഴ്‌ എല്ലാം കേട്ടവനൊരുനുവാശ്വാസിക്കിന്‍െ ന്നേരം കന്‍ടിച്ചെങ്ും കയില്‍ നിനദം ക്രയമക്കുവുനോംവം ഒന്‍ദിച്ചുടെച്ചതയുഗശ നോടാഷറ്തുവണ്ടിന്‍ന്ിനാരൈ.. രെന്‍റല്ലപ്പേംമൊരു പടുകലൈക്കാടിവന്നാന്‍ വസന്തം
൨൧. ശ്രീ ജയടേവയ്‌*
ലവിഖ്വല്‍ശിരോമണ'യായ ൭. രാ. ഭാ, വലിയകോയിത്തമ്പു ൯ തിുമദാസ്സ്ിലെ സായം ചോതുവാി, രാമപുരത്തു" വാടി രുടെ (ഭഷോ്ലോപിറ വി്യാവിനോടിനിറയില്‍ പ്രസിഭപ്പെട ത്തുവന്‍ സംഗതിയായിട്ടുള്ള വിവരം വായനക്കു മി രിക്കം, അതിനെ മൃതിയുടെ പേര് “ഗീതഗോവിന്ദം? എന്നം കന്നു, ഇരിനറെറ കത്തവായ ജയവകെക്ഷില്ലകേന്നു ചില തൊക്കെ ഇവിടെ പഠവാന്‍ ആരംഭിക്കന്നയു*
ജയഭേവര്‍ ഉത്തമഗോത്രത്തിലുഭ്ള ഒരു ബത്കാള ചോവമണനാ രിരന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്‍െറ ബന്ധുക്കളുടെ വംശജന്മാര ഇപ്പോഴും കൂണ്ടത്രെ. വിഭഭൂമിയില്‍ അജയ എന്ന നഭിയുടെ വടക്കെ തീര തു കിന്ദയില ശ്രാമമയിരുസം അദ്ദേത്തിന്റെ ജന്മഭൂമി. അതിനെപ്പരിം
(ച്ണ്രിതം ജയദേവകേനംടേടിക പ്രവണേന
കോഴമില്ല സമദരസംഭവരോഹിണിരമണേനാ? എന്നിങ്ങനെ തനറെ കവിതയുടെ മൂന്നാംസ്ി്ണു ത്തില്‍, അദ്ദേഹം പഞ്ഞി ശീതഗോറി; ിന്നതന്ന അദദൂഫത്തി ൫൯൭ അല്ലറ പേര് ഭോജഭേവനെന്നം അമമയുടെപപേര്‍ വമാ ദേവി എന്നും ആയിരുന്നു എന്നു കാന്ടന്നു,
രി ോജവൈപ്രഭവസ്യവംമംോവീ സുര്രിഭയദവകസ്യ പരംരശരഭിപ്രിയവേന്ധുകണ്േ ശരിഗിതഗോവിന്യകവിത സ്ത്ര
ഇ ജയേ പ്രസന്നോഘേവം, ചയ്്രാലോകം, പക്ഷധരീ എന്നിര്നെയുമ്ള കൃതികളെ ഉണ്ടക്കിയ വിദര്‍ശീയനായിര ്ണ ജയേവരല്ലെന്ന്‌ ഇവിടെ പറയേണ്ടു" ആവശ്യമാണല്ലോ
ജയദേവരു' ലക്ഷ്ണസേനനറെറ സദസ്സ്റിലെ ഒരു കവിരത്ന മാതിരുന്നു എന്നൊരു ഐരിഫ്വമണ്ടു”.
(ഗേേദിനേശ്ച ശരമ്നോ ജയദേവ ഉമഃപതി
കവിരജേശ്ധ രത്നാനി സമിത ലകട്യണസ്യ ചര്‍
ഈ കം, ഗദ്ധയില്‍ം, റ കോവിലകം കം പാ കില മ്യത്തേതമകന്നു. ഇതു്‌ (ഉണ്ടാക്കിയതു ജയമേവയരന്നെയോ അദ അദ്ദേഫത്തിതെറ പ്രശംസകന്മാരില്‍ വല്പവരുമേം എന്ന അറിയുക.
രിജയമേവയ്‌* ി
(ഖാചച പല്ലവ ത്യമാപതിധ സന്ദശം ഗിരാം ഭാനിതേ ജയദേവ ഡ്വ ചരണ ദൂ്ഘ്യോ തൂത ശൃശോരോത്തരസത്‌പ്രമേയചരന്ൈരാചാല്യഗേവേഭാന. സ്ൃീംകാപിദധിശുതശ്ുതിധരോധോയിക്യിക്കപേതി
കൂമാപരിധദര്‍ ലകഴ്യണസേനമെറ പ്രധാനമന്ത്രി ആയിരന്നു,
സന്‍ കൊല്ലുവഷം ൨൯൧. ജീവിച്ചിരുന്ന എ,
അ അട്ദേഡത്തിനെറ ഒരു ശിലഃഘിഖിതത്തില്‍ന്ിന്നു്‌ കാണ്ടന്നു.
അക്കാലത്തു്‌ നമമുടെ കവിയും ജീവിച്ചിരുനനിരിക്കേണം.
ചെറഡ്യത്തില്‍ അദ്ദേഹം ഒരു നീതറഷാനരക്കാന്‍റ നില യില്‍ പല ഭി്മിലും സ ആ റച്ഛിട്ട്ട". മുരയേടേയും വൃ്മാവന തതിതന്‍റയും അദ്ദേഥം ഭചിച്ഛിടടഖ മനോംഘങ്കളോയ കരം വായിക്ഷമ്പോരം, ആ സ്ഥാ അദ്ദഹം സന്മധിചചിട്ടു ണ്ടുന്നു' നമുക്ക തോന്നതിരിക്കയിപ്ല
അദ്ദേഫം ഇങ്ജനൈ സഞ്ചരിച്ചു സഞ്ചഭിച്ചു" ജഥന്നാഥപൂര ത്തത്തി, അവിടെ സന്തതിയ ലത്തിട്ട' ഴിച്ചിടട്ടായ
ശനപ്രകാടേ ഉയദേവക്‌: കല്യാണം കഴിച്ചുകൊടുത്തു. തന്റ ്യെപ്പുറി? 'ഗീതഗേോവിനിത്തില്‍, അദ്ദഹം ഇപ്രകാരം ഞ്ഞിരിക്കുന്നു:_. ഭവാശേവതാചര തചിത്രിതചിത്തസത്മാ പത്മാവതിചരണചാരണചക്രവര്തി ശ്രീവംസഭേവരതികേളികഥാസമേത. മേതന്തനോതി ജയഭേവകവിഃ പ്രബന്ധം.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിനുശേഷം, ജഷമേവര്‍ പതറിയോടട. കൂടി കഥകേണ്ഡി എന്ന ഭിക്കില്‍ പോയി പാത്തു. അവിടെ വെച്ചാണു" ഗീതഗോവിന്ദത്തെ മുണ്ട ക്കിയത്‌. ഇതിന്‍െറ ച്ച യും കാളു്തില്‍ ഒ ക കേട അവയസ്ികള്‍ മായ (തെറ അന്യായമായ കുമ്‌ ല്കളെപ്പുററി പഷശ്ാത്തപ്ിചു്‌ ശ്രീകൂള്സൂന്‍ യുടെ മാപ്്യചോടിക്ുന്ന സദമര്‍ത്തില്‍ം, “ഭേവിയുടെ പരമത" എന്റെറ ശിസ്സ്റില്‍വെച്ചു ഏറ മദ തംപത്തെ ശരമിപ്പിക്കേണ?മെന്നിെനെ ഗിക ഭധയോട്ടേ പായുന്ന തായ] പറയേന്ടിന്നു. പഠാത്തോല്‍ ദൈധകോപപവും ഇല്ലെ കില്‍ രസധക്കവും മുണ്ടാവുമെന്നു കുതി, അദ്ദേഫം റ്്കം മുഴ നക്കോതെവെച്ഛുപോടയി. തിരിയെ വന്നപ്പോഠം അതു്‌
8 ലേഖനം
(ബൂഗരേഖണ്ഡനം മമശിടസിമണ്ഡനം ദേഷിപഭവല്ലവമുദോരം? എന്നിപ്രകാരം പൂഴിപ്പി്ചുവെച്ചിരുന്നവതെ.
“ഗീതഗോവിന്ദം? ജയദേവരുടെ കിത്തിയെ നാനാളിക്കിലും പരത്തി. പല വിദ്വാന്മാരും വേളന്തം പഠിക്കുന്നതിനായി അട്ടേ ത്തിനെറ സമീപത്തു വന്നതും.
ശ്രമ ശിച്ചു, ആഞ്ടുതോവം ഒരു മഫ്േത്സേവം നടത്തുവാനായി ഒരു റജപത്രമാജവിന്‍െറ അടുക്കല്‍ നിന്നു" അദ്ദേഹം ധനംകൊഞ്ടുവരുമ്പോറം, കള്ളന്മാര്‍ അവ്വാം തട്ടിപ്പു ക്കം ഭയാഭവരെ വളരെ ഉപ ഭവിക്ഷയും ചെയ്തു
അതിനുശേഷമാണ്‌" അള്ളോ ലകഷ്യണസേനാിര ജേ യാനിയെ അലക്കരിച്ചതര്‌. ആ രാജോവിനറെറമരണാസന്തരം തേവര്‍ സ്വഭേശത്തേക്ഷ പോയി. പിന്നെ മരിക്കുന്നതും അദ്ദേഡം അവിടെരകന്നപ തു.
ഗീ ഗാവിങത്തിഷെറ ദയ ിന്നു കല്ലു", അനി ററ ഭാഷധേോടക്ൂടി, ഇവിടെ കാടി
വസന്ത വാസന്ത്ികസമസകമാരൈരവയൈ
ഭൂന്തിം കുന്താറ ബദുവിഘിറന്ന്നസരന്നാം
അമന്മം ജിനി കല തയ
ചല ബംധാം ടേവ ൦ സമിമുംച സച്ചി
ശിം
ന്ത കളം ളിരലമംഗലരാപഴിഗീലന കേമറ മലയനമിടേ യകരനനികര ബിന കോകില ക്രജിനന കഞ്ജകടിലേ വിഷമി മര്‍ിരിഷ സഭാധവസര്‍നത യ്യരി യുവ റിജ ന സമം സഖി വിഭിജനസ്ധയ ദന്ത, രിക
വസസന്തേഘ്യ കാലേവളരുമൊരു മര മസാ ന്നന്തദപോം പക്രു നയനനാം കൂഷ്ണുെവനേ (രിഞ്ഞിടം നേരത്തേഴിവിവ ശയം ദാരോ കഞ്ഞി -യ്ക്ാനി്ങനെ സഖി പഠാക്കൂ പടുതരം,
ചയ്മനപര്‍പ്വമനമ ജത്തും
ചഞ്ചല വണ്ടുകളുടെ ത്ഥകൃതിയും
മി കയിലുകളുടെ
സുലമേകമി വസന്ത
ഭശാഗേഭചരിതം ി
(ൃണസിളൂഷ്ണന്‍ ക്രീഡിക്ുന്നു ൃഷ്ണുതം
അജിമാരോടു സാകം കൃപയുടെ മുകന്മന്‍
1൭. ടാ. രാ, ആര്‍. ൃഷ്ണിമചാടിയിം, മ. 90. രാ ബി, വി. കാമേശവി്ങയ്ര്‍ എന്ന ജ്ടുപേരം കൂടി ഒരു സസ്ത്തമാസിക, കന്ദുകം, പുതുക്കോട്ടയില്‍ പ്രസിഭാടപ്പടത്തിവ്നിരുന്ന
ഇ മുപസ്ലാസം മേട പരറംത്ത മാസിക, മ. ൪3, രാ, രമേ ശ്രചന്ത്രത്തേവറ ബത്കളസാിയ്യചിതരംം പ്രബ്ുദാഭാതം എ അിവയില്‍നിന്നു പല സംഗതികളും എടത്ത എഴ്റിയതകന്നു)
൨൧ യഗമാഗഭചഴിതം
ശാഗേചചദിതനെ കക്യം വായിക്കാന്‍ നൂയന്മയു ന്ോറിരി ഭന്നവരുടെ മുന്പില്‍ ഞാനൊരു കഠറക്കാരനായിള്ടാണ്ട്‌ നില്‍ക്കുന്നമ്്‌. കഴിഞ്ഞ കൊല്പാവസായത്തോടുകൂടി ഈ ക; തആതിനന്‍െറ അച്ചുടി മുഴുവനും കഴിക്കുന്ന. അയ പ്രസ്‌; കരിക്കുന്നഡില്‍ ഇര ആമല്പോപന സ്വം ഇവരെയും ഒരു പ്രതി ബന്ധമായി ഗിന്നിരുന്നു. ഞാന്നിരായുത്തില്‍ മന്പുറം അപ രാധമൊന്നും ചെയ്തിടടിരം നം പരലര ജോലികളുടെ റിരക്ഷം സുഖചക്കേടടംനിമ്വത്തം യു" എഴുനി അയപ്പ്‌ കാലതാമസന്നേ ഭ്ര ന്നം മറവം പറയുന്നത ശിക്ജാവുധി അധികരുക്കാതി രിപ്പാന്‍ മതിയെങ്കില്‍, അവയെ സജജനസമക്ഷത്തിങല്‍ സിനമ ൭ ഞൊന്‍ സമര്‍പ്പിച്ചുകൊള്ളുന്നു. ഇനിയും എന്റെറ മോഹം, പേലെ പല ബുദഭകളയം പരിശോധിച്ചു ഇതെഴുതുന്നത്‌: എ, (0ിക്ഷ സെകഷ്ലുമ്ായിടടില. ല്യവരേയും കരേ ശകാടിക്കയോ ഇര കവിയേയും കായ്യ ത്തേയും അന്നിയനമുമയി പ്രശംസിക്കടയോ ചെയ്യാണ്ട്‌ മുഖവ്ര എഴുതുന്ന യ്യ ചെയ്യേണ്ടവ" എങ്കില്‍, അവ രണ്ടും എളുപ്പ ത്തില്‍ സധാധിക്കാമായിരുന്നു, പക്ഷേ, അത്യപ്പേം വേണ്ടതു", സ ഹിയ്യരസികന്മാരോയ അഭിജ്ഞ്മാര്‍ വക ഗോഷ്ികംകണ്ടാല്‍ കൈക്ൊട്ടിച്ചിരിക്കയുംചെയ്യയം. േണ്ടവിധം ഇന്ന നൈന്നു* ഏകദേശം എനിക്ക േോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിലം, അുപോലെ പ്രവത്തി ാമിപ്പിപ്പാന്‍ എനിക്ക പ്രാപ്തം പരഴിചജവമില്, ഗുരുജന പു ക: എന്‍െറ തലയില്‍ വലിച്ചിട്ട്‌ എന്നെ പ ഭിക്ഷിപ്പാനോ എന്നുകൂടി ഒ്ാന്‍ ശിക്കുന്ന. അവരുടെ കല്പന കേോാക്കാതെ തരമില്ലപ്പോ. ഇശോര വും അവരുടെ അ
99 ലേഖനമാല,
അഗ്രഫവുംകൊണ്ടു" എല്ലാം ഗ്തുഭമായിട്ടേ പരിണമിക്കയുള്ളൂ എന്നു കമ സമാധാനുത്തോടക്രി കൃയ്യന ര്‍വ്വണത്തിനാ്ി ഒരു്ു്നു, രു തി കണ്ടാല്‍ അതിവെറ കതാവോര്ട! എന്നു അറി നായിരിക്കും വായനക്കാരുടെ ഒന്നാമമത്ത ദൂമം. ആതിനുാശ ഷം, ആ കൃതിയെകഴിച്ചുതന്നെ ലിലതത്ാം അടിവാന്‍ ഉത്സ രിക്കും 'പിന്നെമാന്രമേ അ്വായിക്കുവാന്‍ അാള്‍ രംഭീക്ഷ. ഈ കാരണക്ഷമക്കൊണ്ടു" ഞാന. നമമുടെ കവിതയെസംബന്ധില്ല ആലയമായ] അല്ലം പ്രസ്ുവിക്കടടെ. പന്തളത്തു കേളേവദ്തന്യുരാന്‍ തിരുമനസ്സു" 00൪൪ കരം ൧൧. ൭ന-മകയിരോനമാളില്‍ പന്തു കൊട്ടത്തില്‍ ജനി
ആരഭിച്ചു. ഏഴ്വയ്സ്റുവരെ അദ്ദേഹത്തിനെ അടുക്ഷന്‍ വിട,
സം യ്ത. ഇതി (നിലത്തെഴുത്ത്‌, കണക്ക്‌, വക, അമരം, സിഭാത്ൂപം മുതലായവയും ഗൂ!
രിച്ചു. അനന്തരം ജേ അവിട്ടംതിരനാറം തമ്പ്രാനെ അക്ക നിന്നം (കിരതോര്‍ള്ജുനിയം, നൈഷധം
അമ്മ കഴിഞ്ഞശേഷം തകം വയണ രു യി ശാസ്്രങ്ങളില്‍ അസാമാന്യയപണ്ഡിര്യം സമ്പാരിച്ചിയന്ന ത ക്കോതിരുന്നാറം. പീലി രാരമ്പുമ. തതി റിലെ അടു ക്കല്‍നിന്നും തക്കസംഗ്രഹം, അന്നെട്ട യം, മുകതാവടി, ഭിനകരം, (സാമാന്ലയനിരകതി, വ്യൂ്ത്തിവംം ഇവയും, പിന്ന്‌ *, പല ൫ കളേയും വ്യകരണഗ്രന്ം പഠിപ്പിച്ച അസധാരണ നൈ പ്രണ്ദം സ്‌ന്വാഭിച്ചും അറുപതു വയസ്സുവരെ സസ്ര ഗരന്ഥങ്ങളി രന്നെ പഠിചയിച്ചുമിരുന്ന നേരെ മാതുലനായ അത്തരതിരുനാ (൭. തിരുമനസ്സിലെ അടുക്കല്‍ ന്നും സിോന്തകെരമുഭിം മനോര ക ഇവയും പറിച്ചും ഈ കാലംകൊണ്ടു ഇരുപത്തൊന്നു വയ്യ
പ്രായമായി, ഇ അവസരത്തില്‍, ജ്യഷ്യന്‍ തീപ്പെട്ടുപോയതു കൊണ്ടും കടംബകാട്യത്തില്‍ പ്രവേശിക്കേണ്ടിവന്നനിനാലും ഗുരു തിനി ലടിതപം ജിത്നതിയിേനന. മിലെ പി ണിം ശാസ്്രഗന്പമമളും മറവും യേമവ പരിശിലിക്കയും കാ ലക ഷിക മയം പരിപ്പിക്കയും ചെയ്തുവന്നു,
ഒശവാംഗഭചരിയം ിി
ഇതപതുമുന്നമകത്ത വമ്്്ില്ട" അവിട കവിരയുബദക്കെ വന്‍ യുട്കിയയു. ചങ്ജാ്ലോരിയില്‍നിനനം പപ്പെട്ടകൊണ്ടി തന്ന ഗസുഭാഷിപയന്തില്‍ യര്‍, മാതിചികസമ യൂണ അംറും എുതിപ്രസിാപ്പെടത്തി. പിന്നീടു" പല പാത്രങ്ങള്‌ ചും മംസികള ലം പോതും വകയും ഗാം പ ളേമായ അനേകം പ്രബസ്ധജ്ജ ം എഴുതിപ്രസ്‌ ാപ്പെടത്തിടട്' 2 വേേശ്ചികത്തില്‍ വു കവി -കവറമകരമുി ന്ന പ്രതി പരക്ഷപത്രിക സ്വന്തം ഉംമസ്ഥ യിലും പ്രാധിപര്യത്തിലും നട വം തുടങി കവര്‌ കമം മുതല്‍ അതോ കാസികയായി ടം ടിം ആ മാസിക ഇയും സവ ഇതിന്‍െറ ആരംഭംമുതല്‍ ഇന്നേ ഖരെ അവിടുന്ന്‌ നകം ധണ്ഡ കാവ്യള്ജാം, കഥകഠം മുതലായവ എഴിതി ഇതി പ്രസി, അതീ, സസ്തുതത്തില്‍ ശഞ്ഖരിമലശാ്രാവിനെ വണ്ണ മിര പ ത്യാ വേറെ പല മൊഗ്ലാകങ്ങളം ചികി. ഇവയും; ഭയെ തഴിതിയ സുവി സുംഭചരിതം നിപ ലമളവുംമധോര്‍ചച ഭരിതം? ഷോനേടേകവും അച്ഛടിപ്പിച്ചുടില. അവിടത്തെ കിര ചായ്യത്തേയം പഠിപ്പിനേയും പി ൂാചിച്ുഴ തിജവിരര്‍ ഹരാജാവു തിരുമനസ്സുകൊണ്ടു" പ്രതിമാസം പത്തു രൂപ പടി ഞോഷികം കൊടുത്തുധന നിപ മേം അധിടത്തെ ശാസ്്രീയ സ്സ്റില്‍ ഒരംഗമായി സവികടിക്കയും ചെയ്രരിക്കന്ു എന്നല്ല" പ്രക ഡ്ലാവയോഗയമാഞട്‌
ഇയും പ്ര്താവിച്ചുതില്‍നിന്നു ബലം പ്രയോഗിക്കാതെ (തന്നെ കവിത തന്മൂരോദെഠ വശധതയംണടെന്നും ഒരു മഫകോവ്യം രിക്കാന്‍ 'തിരമണ്ണ്ിലേക്ക പഠിപ്പും ഡാപ്തിയും ഉണ്ടന്നും ശമനം.
ഇനി നമക്ക്‌ ഈ ക്യതതിലേകക പ്രവേശിക്കുക,
൧. ഒന്നോംസ്ി്ുത്തില്‍ അയോ പുരി, അതിലെ പ്രധ നോല്യാനും ഇവയെ വള്്റിലുതിനുശേഷ്ട, രാഗമേ വിന്റെറ വിജജപരശ്രമോല്യോതകള്ളയിടട്‌ം അദ്ദേത്തിന്റെ കീദ്മിയേയും പ്രതാപനും വണ്ണ്ിക്കു്നു, പിന്നെ സന്ധ്യേ ലിപി യത്തോടി : 0 സ്സ അവാനിക്കനനു.. അയോ ബൃ്രില്യത്തിലെ കൂന ്കമ്മറം ഇവിടെ ചോ
എന്താകിലും നുമ്മട നാരിമാര്‍തന്‍, കന്തമനനമം പവകയില്ലയെന്നായ്‌.
ചിന്താരസധം പൂ വദിക്ഷയാണോ ചെന്താമ ടത്താഥിനെഴ്ടം വികാസം. വാടിക്കാച്ചും പൊഴിയാത്ത പുഷ്യ. വാടിക്കുചേരും പുതുമോടി കൂടി പാടിപ്പടിചബടുമിവ്ണുമാരും പാടിപ്പുണ്ടെന്നു തീരഭംഗി. (ിലാബോേജമ്രേണി, ലസ്മേ.. ജാലാഭകോലുന്നതു തത്രകടന്മാല്‍ ബാലാ രന്നിപുള്ള ലോകാപപെതത്തെ നിനും
൨. ഉത്തമനായ ഒരു ാജാവിനറെറ ബുദ്ഥിപയര്‍ികമായേ മോണ പ്പണ്ലമകാ്യ" അക്ചാഥത്ത ജതരിയക്ഗ്‌ അനിദായങങളുയേ ുദധാഭിമ്സയ 4 കൂ റെ കഴിക്കാമാിരുന്നു എന്നു ശമന ഒരു പ്രശ പത്തോ രനധാംസര്‍ ഗും യുട ന്നു പയ ഭവ്‌ മംത ഭലോകാനിഷ്ക്ക്ായ മോം ൫ ൧ തിമാക്കി്പുേലിടിക്കുന്ന വളുടെ ചരക്കാംമായിടട.
അടി നല്ലി കത്തുന്ന ന്നായി അറി ജാഷിറിന മത്രമന്യസഭംം പരിചൊടനിഷ്ോോവയ്ഭാവം
പ്ഭിവാവകട ണത്തില്‍ മാത്രമാ.
വിഷയ ളുകേന്, ധര്‍മ്മോ ിഭയ്യോസത്തി ശേഷം ൂശ്മംഗഭന പുതൂഭനോടകൂടി വിശ ദിജഷ ഗിത്തെ വിധിക്കെം അവണ്ണം ചെയ്ക ബബ. ഭിഥ ജയം കഴിഞു ചശ്രവമ്തിപരഭവിയോടടക്രടിയ ൨൮. കഫാനുഭ:വള്‍ സ്ധുരാജയത്തിമലത്തി, പാട്ടമഷിഷിയോടെന്നിച്ചു സസഖധിക്കുന്നതോടക്ൂടി വസന്തകാലം വന്മചേരുന്നു, ഇര അധ സഭതില്‍ രദ്യനേകേികളെക്കൊണ്ടും ജലക്രിഡാകളുലും, മര്‍വ അധോബ്ലാപേരിയിലെ ലിരരുണന്മാർ വസന്തോത്സവത്തെ യും മഭനോത്യ ത്തെയും കൊന്നു. ഉഭ്യനേകേള്ികളെ വയി കടന്ന ചില പ്ക്ഷെ ഇവിടെ ഉജടിക്കാം. മാലതികസുമരലുജാട മാല്‍ മലതിത്തുവിംം
അഗ"മാഗേരച്ചരിതം ൫8
കാലതിവകളവേണിതെയും മാലരിവ്രരുജചേന്്രപേത്ുമമ.
മയ വണ്ണ അലമാപ്രയ ക്കൊണ്ടു അതിശയമാക്കിട്ടുണ്ടു്‌, അ ഠിസായുപ ശിച്ചു. ഗ്ലേകത്റം സര്േങ്ങളും അരമിനവക റ മി്യം സകിന്നു, അല്രഡ തില്‍ ശുംഗാരസസ്‌,ത്നി ത്ര കലശ തി വരുരയിട്ടു്ലതര വെകളൂത്തിനെറ മഠ ന്യ റല രായിടിക്കം. കവി നയര്‍മാഴും കാത്തുപോുന്ന നാഴ്കില്‍? ക്ഷധിപരിയു കരിപ്പത്ത, കാണമാണ്ട്‌ ഇരവക സുഖങ്ങളെ പുരവാഡി കം അഭി -.ന്ന്സ്‌ നന്ന പറയക പ്രറകയു ലൂന്നാസമഗ്ും അവ,സാിക്കന്നു, അവസാസഭോഗ്െ എ മം മഠനാഫങളും (൭ പര്യള്ടിലെ അതിലഗ്ലുവകൊട്െ വഡധ്താ്രസ്യമായ മ: മു ഹത്വാ പ്രകടം അനുഭവിട്ടുഴി ന്നതായി സൂചിപ്പിക്കുന്ന. അതിലൊരു ്്രോകമെമം പും ഇവിടെ എടത്തു ക്ട ്ധിന്നമായിമറിബിംബംബുഭമാശ്ുമ്ലി വുമായ മന്നമന്നതമുലഞ്ഞകന്നുകറം കമാന .നമര്പോയ്‌ മിന്നലല്ലമിളകാതയായ" കളകപേനഷുളതികറഞ്ഞുവ. സ്പൊന്നകന്നുമലരസ്പറ സു ഭളംഗിഞുവര്‍വംയടക്കിനാന്‍ി,
(൫൪. വസന്തകഷലത്തൊരുിവസം, രാജോവു ഭദ്യോടുക്രടി ്വാമത്തില്‍ ജാവിനേയും ഓാ്ജയയേയുംം വിവകമു (കാം ജല്ലംഭിക്കുംപോെം, അവിമസുച്മ വ്ൃക്ഷലതാരികറം ല്യം ഗിന്നി ലളൂ്ിചിരികകന്നതില്‍ വളരെ റ്മമരമുണ്ട്‌ം ഭാവ ്യോമദഥിമ യക്ിച്ു വളള്്ി്കനം. എന്നല്‍ ഇതു ്സ്തൂണേയുടെ വിശേഷന്നേത അന്നു വാത്തിനു അ (൫ ഗുണമൊന്നമില്ലെന്ന ജഇഅദ്ദേഥത്തെ ാര്‍മമിപ്പിക്കെ. പ്രേ (സിയുടെ വാക്കില്‍ ഉദ്യനവൈവണ്ണണചം ചസ്്ിലാക്കിയ ൪9 ജാവ കോപില്ു ടന്മാരെ കലശര്ക്ടടുന. ആമത്തെ അ (്രിതമാത്തിനു ഫേതു ഡിക്ുസ്്രികളുടെ തര കടത്തു പവ (ക്മലായൈന്നള്ള അവരുടെ സമാധാനത്തെ കേട്ട, മഹിഷിയെ പുരത്തില്‍ കൊണ്ജുചെന്നാക്കി, അമരാംഥനമാടെ പ്രരീക്ഷില്ു
ി ലേഖ്ഖനമാല
(ജാവ പൂവന്ന്തിചെ മരമായംപറിനി്ുന്നതോടകൂടി നാലാം സും അവസാനുക്കുനന
(൫. കസുമാവചയം എന്ന അഞ്ചാം തുട്ങന്നയസ ൂവേണ്ണണനുയോട കൂടിയാണ്‌. സ്ൂച്രന്മാരുടെ ഉദയസ്ലമന
അളെ വിഷായികടിച്ചുംകൊണ്ടു ചെയ്തി സന്ധ്യേ വളരെ
പ്‌
ചിഡന്നമു്യടനിച്ചു ഉ: കൃശന്ം
[റാ സ്സ ഭീപാളിയമക്കിയനുമനമികമലിച്ചു സീവ്ലംഗസന്ിമാമായ ഭേവനാരികളുടേയും അവരടെപൂവ ഷജന്നതിനറെറയും അരിത്പിന്നെ അവരുടെ യന്രോഴഭത്തിന്േറ യു വ്്്ുനകളകേന്നു ഇരില്വെ ശേഷംഭംഗത്തിലെ കഥാസ്തരം
൬. പൂക്കംപരിച്ചുകൊണ്ടു കയറിയിിക്കുന്നളര്‍്വശിമുത പേരുടെ വിമാനത്തെ ഭജോവു അക്ഷമനായിട്ട ന അതു നിമി ം വിമാനം ഇന്നില്ല; അപ്പം ഇവർ രാജാവിനെ പ്ിക്കനോംഭിക്കന്നു എന്നാല്‍ ' മം സ്മിത മായ വശഗേപിലസേത്താല അവര്‍ പ്രസധന്നകളായത്ത്‌ ന വിമാന ശ്രതിക്ക വേണ്ട വഴി അഭദൂഫത്തി് പഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നു. ശര യേ മാതിരി ഏക വ്രതം അനുഷ്ടിച്ച ഒരാറംതൊട്ടാല്‍ വിമാ (ഈം പൊണ്മെന്നന ഭേവാഗനാമാര്‍ പകല്‍, ജര്‍ടന്മര്‍ പല ഭരിക്കകളിപും പോയി അന്വേഷി ഒരു വൃഭായായ ചണ്ഡഃലിയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു, അവറം തൊടുകയും വിമാനോമുയരുകയും ചെയ്തു (സമയം ഉണ്ടായ രാജാവിനെ അത്ുയംകണ്ടു ഭേവസ്രികം രം ഭാവിനായിക്കൊണ്ടു്‌ ഫുകാദശിമാഫാത്തയത്തെ പുരുക്കത്തില്‍ പ ശിക്കുന്ന
രടിവരയയഫോപഫലഷോുവാം ടിടിനം ക്ജഭിയറഠിഫനോദരവന്‍, ആരിയതൂസുഭനോ ലേഗുനിചനോ
രിയഭാഭിരഭാഷരികമതനാ.
ഭശാംഗഭചഭിരം ി
രല്ലാസേത്തൊട നോറവകൊറംക ഭശമി സബേ്ധമി്പത്തേതായ്‌* ചൊല്ലളേം രിവാഡരം വസുമരി ജാനേജശന്മോഷനം; 'ജല്ലയേസ്്ുമനന്മകിക്കിയമപരൈശ്പാ്യുവും നാക്കനാറം മല്ലോ ഉപാതിരേകവുമ്[്തില്‍ താവോ ലഭിക്കും ദം.
(കാലേസ്റ്റാനുകേഴിചചും, കലിതരസമടന്‍ ശെച്േലം ധരിച്ചും, സ ശാ ടാ പി ലേയും ന്മാ ലാരിയുടെ തിരുനാമ്ജറം കതി,
നീലേശം മോശമേലത്തെതുവിധമിതനുശ്ിക്കം നി്ലവെച്ചും. ശജകലേശം ഭവിച്ചിടതതു വിഭുരെ്ം വി (നായ (തല്‍കാമം സാധു സാധിച്ലിടുമഖിലവുമെന്നല്പജീവാവസാനേ വന്‍ക നഡ്വേണ വൈവസ്വതകൂടെനിരി മഷിക്ഷയേഭവണ്ട, ചിത്തം ഹമ വിട്ടു നേറിടുക സുലഭമിതില്‍ സദ്വും നിവിവാം,
ഈ ഉപദേശമാണല്ലെം അധാംമചചരിതത്തിനെറ നായ വേര്; ഇതിനെ തശശേന്‍ ശിസേവേദിച്ചു' അന്നമുതല്‍ എകാഭശീവ്രതത്തെ “പിക്കും ഭക്തിയോടും കണിശമൊടനേസ്ഠി ച്ചു പോന്നു,
0. അക്കാലരത്തൊരേടിവസം, അതോോജ്യേയില്‍ വസി്യമഹ ഷി എഴന്നാമി. അട്ദേഫാമ്തെ ജഗ്രാവിധി” ആചരഭിച്ഛിരത്തിം കശലപ്ര്ലക ളം ചെയ്ത്‌, ഏകാമശീമാവായ്യത്തക്ഷറിച്ചു' അ വര്‍ അന്യേസ്ം സംസധഭിക്കുകയും മദഥര്‍സിയുടെ കഴ്ലനഡ്രകരം അട്ടിലെപ്പം ഇര വ്രതത, നാടപ്പു്മകയും ചെയ്തു. ആധ്രമവി വങ്േമക്ിച്ചു" ജജാവു വസിഷ്യുമദമര്‍ഷിയേ്യ ചെയ്യുന്ന ്രഗ് അറം വംശത്തിലെ ഘേകത്സേവസംവാമത്ത ഒര്‍കമി്പി ക്ടാതിരിക്കയില്ല. പ്രൂതകയി പ്രചീനുകവിയെ ചില പടടങ്ജ ളില്‍ അദിശയിന്നേണ്ടോ എന്നു സംശയിക്കുന്നതില്‍ ഒെചിര്യ്ററ വൊന്നുമില്ലന്നു വിശസിക്കന്നു
വമോടജാരയന്തികസതസഞ്ചായം
വിരേധേമി; വസി ി ര വാദി്രഷി്ലട
൮. പ്രജകമളെല്പാം ഏകി ന്ോറ തുടങ്കിയതുിമ തം രശംഗടന ഭാജ്യത്തില്‍ിന്നു കാലപുരിയില്‍ ഒരു നീച യമന് വ്യസനമായി. എന്നി
ി ലേഭനമാല
ശൂ ളേയും ജൂ ലോചിച്ഛിരിക്ുന്ന സമയത്തു്‌, നാരേദമംാര്‍കഷിയു ടെ പുഹ്റാടോയി, ഇയം, മാഘത്തിലെന്നപോമലം ഇര കാവ്യത്തി ലും വഞ്ണിചചിടുതു ഫഴപട്യങ്ങളില്വയിക്കായുന്ന കൂകനിമം യിട്ടത്മ്‌. ഏകാഭശിധാപോത്താ കിളപ്പു ട്ടില്‍ തത്രകാണായി ലരീണാപഴണിയാം മുനി മി്സന്നിപ്പേന്‍ നാദഭാനെ എ അ ചുരുക്കത്തില്‍ പഠ്തിംട്ട ഉള്ളും എന്നാല്‍ 4ഗ്രരവചഭിത? അല് മമായ അര്‍, വാസ്യ നാരാ വരവെ ഞ്ണിചചി ടും ലയ ട്ടു പ്രചിനകാവ്യങ്കളിലെ; വണ്ണ കടം തടേമ്യപ്പെ റി വോക്കേ ണ്ട്‌
ടോക്ചെയനമിപ്പുപെംജന്നിോ ക്ിര്ലേ തറോയയന്കൊണ്ടന്നിയോ പെരാവ വസിര്ജ ദംങ്ങിലോ ഹാരം കോരില്ലൊടി വിര രള ം പൊഴിുകണന്നിലേ ലിം ജാബേലേനീവ്ണം രൂപി
പാ മിിയവിയം കു,
രാ ചിഴ്ണുേടോന്തക. (കരേബ്ദവാദിധ ശെജേനാര്‍ളന ളിരാണ്യിശാില്‍ ഹൃഷികേശദകശവ സീതാപമതസസ്യഭാമാപതോേ മാരേ പീംബരായലകഷ്ിപതേവിമോ ധോപപറേമാധവാമോജലോചന സാധാണന്ത്ഒ്്രിമന്‍
ഇത്തരം നല്പതിരുനാമമെടപ്പഴ്ം ഭക്തിലകാടേ വിണകൊണ്യ ഫോഷിക്ഷയും ചിത്തംതെടളിഞ്ഞട മുന്മലോകയിലും
രരിഭയംന്നു ഓിവസംകികു യും [9 ം [॥
അശാംഗഭചരിതം 97
(ഇമ്പ്യാരെ എതു സ്ത്രിച്ചംലം അതൊ അടിസ്തിയാകി ല്ലന്ന്യെന്തുപറയേണ്ടു? നാദ അഭിപ്രായമനസരിച്ചു യമന് സന്യലോകത്തില്‍ ഡ്വാമസവിധത്തില്‍ ചെന്ന രിട്ു എട്ടാംസഗ്ുത്തില്‍ ഒടു ല് കാണിച്ഛിരിക്കുന്നു.
തതുപ്പത്യഗരമാസ്വന്മണിപ്പരികഠം പഴ
ചേിക്കുന്നതില്‍ം കിം
ചിതം ത്രൈലോകൃശില്പ്രഭവിനുവിഭവ. ബ്പൂത്തികിത്തിപ്പുതേവന്‍
(തത്രത്യന്ംമെരെ്പാമഴലുഭയമതം. കൊണ്ുമാനില്ഛുതാനേ
പിരസ്തൂന്‍ മിതപതന്‍ സപ്പഭികമലം വസേഭൂപശ മെത്ത.
൫. കാലന്‍ തറ മുദ്കമ്ടെ ബ്രദ്മവിന്റെറ അടുക്കല്‍ രരിവെച്ചയുകമഴും അദ്ദേഹം ഭരണമൊഴിയുവംന്‍ കാരണം ഭചാരികകന്നും അത്തിനെ മനസ്സിലാക്ക്‌ യ സമയം, യമനോട
സനിക്കേണ്ടെന്നും നിവ്ത്തിയുണ്ട ക്ഷാമെന്നും മം പറഞ്ഞു ആശ്വി്ിപ്പില്യ യമനെ നൂന്മ്ധന്‍ ഭത്രേയാക്ഷകയും, ഒരു മോഹി (നിയ നാ്മിച്ചു ഒശാംഗമനര വ്രതനിഷ്ഠയച ംഗംവരുത്ത (നായിക്കൊ്ടു മന്ദിരത്തിലേക്ക്‌ അയവു കയും ചെയ്യുന്നു. മോഹിനിയുടെ രൂപലാവണ്യ്തെ വമ്്്ിടന്ന്‌ പ്്മറം വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്‌.
൭ ദേവാധേനമാരുടെ നിദേശം കൈക്കൊണ്ടു" പകാ (ശില്യം ശരിയായി അനുഷ്ിച്ചുപേടന്നിന്ന രഗദഗേനു മൃഗ യരേസം മടിക്കുകയും, ഉൂടനെ ധര്‍മമാംഗൈ രാജ്യഭണേം എല്ലിച്ചു ഭാജ്യുോട അനുവാഭവുംവാങ്ങി നായട്ടിനായി പപ്പട കയും ചെയ്ത
അകഡ്പടിപറത്തുമപ്പെവിടയും നിരന്നിലിനം.
രകമ്പടികം വാമ വന്‍പരിശമറവമോറിത്തമാ
അക്പൊടിയുമാവഭന്‍ ചട ചടേതിമീ്കിവം
ക്പഫേവാഷ്യവും ബല്യാമ്ക്കിസേനാജനം പവേയിഭമോഫഫിര ധിഭൂമോച്യിപ്രഭാ. പരപ്പകേളാല്‍ ഭവാന്‍പവശത്വമദ്റിടൊലം
ി്പേരളരുസ്വരം ലിലതിവണ്ണമോതിശ്ുഭം- ഭോ ഭരമൃഃസ്തിതം സുഭി യാത്രയാക്കിടിനാം. കൂരശാംഗിവി ധിപുതരിതുന്നുടയഭാവിലിലാരസം
ശാ മണഞ്ഞിടുന്നറിനു മിഴ്രവിഷ്കംഒമായ" ലിശാലമിഴികന്തേനന്‍ പടുകാക്ഷപഥേയവും ശമന രിവഷിച്ചുടന്‍ വിുതിയമന്നെഴന്നെമ്ിനംന്‍
നായാട്ടകരിക്ഞമും വാമദേവാഗ്രമത്തില്‍പോയി അഭിവാജ്യ റി കയറ, രംഭാവേ" മന്ദരപര്‍വ ത്തിന്റെ പസ്ഥലകം ജില്‍ ചെല്ലുന്ന.
൧. പതിന്മൊന്നാസ്ുത്തില്‍ മന്മരഗിരിവയ്്ുനയടക്ങി യിരിക്കുന്ന, പത്മാടി പധിധ ബന്ധങ്ങളെക്കൊണ്ടാണ്ു' പ ശവേണ്ണൂന കഴിച്ചിടക' നാനത്ലക മൂ പോം സുലഭമാ ഭസസ്തഭായിയതുന്ന ഏകക്ഷപ്രയോഥവും ബന്ധും പ്രരാസ്‌മായിരിക്കേം പമ്ദൈര്‍ലഭമുലംമലയാളത്തില്‍ ജൂദ്ദേഫം ഇയകാംസാധിക്യ ബേം അത്കൂതംതോന്ന്നു
വാവേ വിഭവം വടം വിഭവില്‍ വൈഭിമല്‍
വദാരവം വല്‍വിവടേല്‍ വരും വരവവ വൈഭവാല്‍
(ക്ഷരം)
അചമദാരാമചായ പരേ മമ ഫേരുച ോച്ലുമാമപ്പേഫോേ മരാമമാനിസിമാമോ (വരദം)
മര്‍ ്വതത്തേ കണ്ടു പലിധ്കിലും ശമ്ികകന്ന കവി ഇടയ്യത്തിയ സമയം അതു വയകേരണാമ റക്കമോ എന്നു്രടി സംശയിക്കുന്ന
പ്രകാമം വ്യാകരണവല്‍ പ്രകാശിതലസല്‍പപരം
്രിരപ്രമതിശോജം തദ്ധിയകൃല്‍ പ്രത്യയാഡ്യമാം
സദ്വം ഗുണപൂ്റം സല്‍കര്‍മ്മജാതിവി ശേഷവല്‍
അന്നിത്യര്‍മളനഃ സ്റദ്യഭവിത൯ സ്ലരിയശാസ്ത്രമോ.
സഴയഭവിഎന്നുമായം പാഠഞ്ജതില്‍ കാ്യദ്ികന്മാ്ലം അ വല്ല താക്ടികന്മാരും ശഠിക്ഷമോ എന്നവരും ഭയപ്പെടുന്ന ണ്ട്കില്‍, സയുകതികമായുടമ ഖല്‍പ്രേക്ഷാലമമാരംകൊണ്ടു അതു (തീരാനേയുള്ളൂ എന്നു അവക്ഷ സമാധാനത്തിനും വഴിയുണ്ട്‌".
(ൂധമാഗോഭചഭിതം 9
൧൧൨. കാട്ടമേലയുമെല്ലും കുന്നശൂടിയ രാജാവും കവിയും സുഖവഴിയിലെത്തി, ജോവു ഒരു ചെരിയ പൊയ്ക്കുയില്‍നിന്നുവെ കമം കുടിച്ചു" ഇള്കാവവമമോറിരികദേബാറം, ഒരു പാട്ടു കേഠ്കുന്നു. സൂധയുടെ മദമാശ്ുമാറിനിക്കം.. വിധമതിമാധുടിചേന് ചാരുഗീതം അധരിതഭയിതമാാരേ ശൂൂവില്ലം ബ്വാ0 വരനെ നോറര നോക്കില്റവം.
ടന *സുരുചിമേഴികാനിം പാടിവഴസം? തരുണിമണി രാജ പിന പ്രന്യകജമായി, പതിനഞ്ചാം ന്ിതംമുതല്‍ ഈ സഗ പ്മാനവ്മര മോഷിനിലവണ്യവശ്യയാകന്നു മോഫിനിയുടെ കേശാഭിപാടയ്ുന ലോകോത്തരചമക്കാരജനകമായിട്ടു്'. പരഠയാന്‍പറവാത്തതേ പൻ പാടൂ? എന്ന ആലമമാരികം യത്തെ കവി നല്പപോെ ഒെളിവാക്കിടടണ്ടന്നു ഈ ഭോഗം വ ഭിക്കന്നവക്കൊക്കെ കാണം.
൧൩. മേദിനി കരേടെക്രടി വിധിശകതികൊണ്ടു ിഭിനേ്രിയനായ? രാജാവിനു അവരില്‍ അന്ദരാഗവും കലശലം ികൂ്ടിുടകഷി. കാമിക്ഷ. നാണമിക്ലപ്പ, കുടന്നുചോടിക്ക എ. ണാ. മവ്വടി ഏന്തയിരിക്കമന്നു പഠവാനുമ്ടോ?ഗമാം ഗഭനെ ൪൭൯൨ കേശപേശത്തന്‍ കടുക്കനാല്ലെ മോഷിനിവന്ന രിക്കന്നതു' യയവശ്യപ്പേടന്നെ സമയം ഒരു വരം രാജാവു അവാം 9 കൊടടക്കേണമെന്നു മാത്രമേ കരവേണ്ടായുള. പിന്നറ്തേ ക. യൊ? അഥ മാംഗമന്‍ രാജ്യകാ്ക്കളകൂടി മറന മോഫമിനി മോടുക് മദമമപേര്‍പ്പതുത്തിൽല്‍ സൂഖവമായി താമന്ിച്ചു.
(ത. തന്റ കൃത്രിമോദ്ദേശം ഏതൊക്കെ ഫലിച്ചുക ആം മോഫിനിം അമു മുഴുവന്നമാക്കവാന്‍ വേണ്ടി, മരന്മാലേറര മ മലയില്‍ മഷക്കി മതിമറന്ന മരുവുന്ന മഷമിപാലനോട രാജ്യ ത്തിലേക്കു മഭക്കേണ്ട സം ശതിയെമ്ിച്ചു പരയുന്നു. അപ്പോം കായ്യശെയവേം ഒര്‍മമവന്നു സ്വഭംജ്യന്തേകൾ മോംമിനീസമേത ജയി പപ്പു. സന്ധ്യവേലി രാജാവിനേയും, അസൂയലേശം കൂടാതെ, മോിനിയേയും സല്രികുന്നു, ശഥോമെരരികാന്ത പ്പോലെ
ടട മോടിന്‌ രാജമ്മിമാരാല്‍ വാര്‍ഷ പൂണ്ടു ഭൂപന്‍ രമിച്ചു.
രാജാവു മോിന്‌ സകരുനാഞൈങ്കിലും, ഏകാദശിവ്രതം മുട ക്ഷിജല്ലു. മേംിനി അതു മുട തക്ഷവും തരവുട നോക്ക
100 ലേഖനാമാല
കൊണ്ടിരുന്ന. ശുദ്മോപവാസംചെയ്തു കായ്ശേശം ചെയ്താന്‍ രാജാവിനെ മേകില്‍ സമി മോക്‌ സന്ധി യോ ഒരു ഭിവസം പടഞ്ഞപ്പേടാം, ആ സാവി അതിന ഒട്ടം അന്മകൂലിക്കാതെ തന്റ ഭ്തവിന്ു ഒരു വിഷമഘട്ടം വര്ത്തി വെല്ല കാഫ്ഠിലകയുടെ ചരിതം പറയമമെന്നു പറയുന്നു.
൧൭, ൧൬. പതിനമ്മും പതിനാവം സ്ങ്ങളില്‍ വസൂഭ ത്തേപ്പോഖ്യ നേമകന്നു കഥഭവിഷായം, എന്നൊരു ബ്രം കമന്റ, ഒരു കലകസ്തുകതയ വേട്ിരുന്നു എങ്കിലും, ഒരു കലടയോ ഭൂകരടിയാണു' അധികം രജ്ജിച്ച്‌. ഇവറം വസുഭത്തതിറ സറ ബവിവും അപഹരിച്ചു മൃഖയകൊട്ടിച്ചു :: ദ്േഡത്തെ പുറതറാക്കിം കപ്പി ഭത്രാവിന്ോട മുഷിഞടു കേ.പഠകലയംയി കയില്‍ക! ടിജതുംകൊണ്ടു താര ഗ്ൂഹമറിലേക്കും പോയി, വസുത്തന്‍ മരു
സത്തിലേക്ക കൊണ്ടുപേകെന്ന സമയം വസുമനെ കാനന, രാക്ഷസിയോറു" അയാളെ കെസ്നപിചിക്കവാന്‍ പറ്തരയ് രാക്ഷസന്‍ വഴിയെ ൨൦ വശരഭരകഷവാര്‍, ശ്രമിക്കുന്ന. ിംസമിക്കവാന്‍ പോേയെവളുടെ മനസ്സു വസഭത്തേചല്‍ര സെന രിശയത്താല്‍ അപപഹമിക്കപ്പെട്ട അതിന്നുശേഷം, അവം (അവളടെ ഭ്രോവില്‍റമിന്നു രക്ഷപ്പെട്ടതു അട്ഫത്തിന്ു വിം പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. ടക്ഷസനെ വസദത്ത൯ കൊട്നു വസൂഭത്തനും രത്വേലിയുംകൂടി ഗഭവടിവായ യാക്ഷസിയുടെ പ്ുറത്തുകറി കാശിംാജത്തു ചെന്ചചേന്ഠ. രാജാവു രത്താവോ ലിയെ വസമത്തന്ന ചയ്തകുകൊടുത. പണ്ടു രെ ഭരിദ്യം ഭയന്ന തരേഗ്രാറക്തില്‍ പ്പോയ കലപര്നിയെ വസ അന് വിണ്ടും കൊണ്ടവ. എന്നാല്‍,
്രതിയിലതിരോഷം പൂബ്ുകൊട്ോത്മേവിത്തം ക്ഷതി കുതിയയെറ്രാകൊണ്ടു തന്‍ തതേഗേഫോേ ശ്ൂിയുയമഭിമാനുത്തോട്ട പോയ" പാമ ധമ്മം ക്ിതിസുഭവധു പിന്നെക്കാലധര്‍മ്മം ഗമില്ചംം.
അശാധാഭചരിതം 101
പരലയയമിഹ നടത്തും കര്‍മമവള്‍ ഫഥലമുലകിലുടിക്കം നിക്കോ വിലവിപുലമിയന്നിടുന്നകര്‍മമത്തിനാളും'
ലിലസിതമനഭാവ്യം തന്നെ മുമ്മയത്തികാക്കും,
അവാം, ജന്മാന്തരത്തിന്‍ ചെയ്ത പപേശകതികൊണ്ടു ഒരു പ്ഴുവായിത്തിന്. ചാരിത്രമതിയായ ഒരു സ്ര തൊട്ടപ്പോം. ശാപത്തില്‍നിന്നു മോചം ിട്ടുമെന്നായിയുന്ന പരിഹാരം ക്ലി ച്വിതന്നു്‌. ഒരു ഭിവസം രാടടി്ല്‌ കമി സന്ധ്യവേധി അതി നെ യൊട്ടവാന്‍ അശതിയാകയും, ഉടനെ അയാ ഭയ 'യാ ജിത്തിയകയും, പടികൂമില്ലനിന്ന ബന്ധ്യവേലയെ വിവിരം ധരി ലിച്ച അവരം തുക പ്രാക്കും ചെയ്തു, അതു കൊടു പ്രിജന്മ അം ശാധയാം ചെയ്യരെന്നു സന്ധ്യാ ചി മോഡിന ഡോ ഉപദേശിക്കയും അപേക്ഷിക്കും ചെറി മോിനിക്കാകട്ടെ ഇത്ുക്ണെയെ കൂവുംകല്ുക്കവഥുബ്മായില്ലം
൭. പതിരേഥാം ള്ുത്തില്‍ ഉമയയ്റ്റന, ജഗ "മാഗർ ന] യുടെ ശ്രമം അധികമായി കണ്ട സമം അവു.-ം രാജാ ആമാ സ വ്യത്തിനുമമ ചം അചദിയലമേയും മതതിപ്പത്യു ക്തികാ: ഇമാം അകന്ന
൧൮. വര മുടകകകിലെ ന്നും അപമായിിക്കനന വ ത്തെ ചോഴിച്ചാല്‍ കൊടുക്ക മെന്നും ാജാവു മോഥിനിയോടട പര യുന്നു. അന്ധ്യവേലിയുടെ മുമ്പില്‍ വെച്ചു അശാംഗഭന്‍ ധര്‍ക്ഗ നെ മടിയിയി കിടത്തി വാളരകൊണ്ടു ആ കുട്ടയുടെ കുത്തവുക്കേ മെന്നു മോഫനി ്ടാമരു വരം വരിച്ചു. രാജാവു മേം ഹാല്യപ്പെടട വീഴുന്ന. രാജാവയ പുത്രനെ ഒഴിക്കും ഘനിക്കയി ന്നു ത സമയം, മേ:ഫിന്ി ചൊടില്ല പ്രകാരം പായുന്ന.
സുമന്മരശധാലാല്ലുയസ്ഥലിയ ല്‍വെ്ഛു മല്‍പാണ്ടിവ- അമന്മസേതുന്മിലന്‍ പി സംഗുഹില്ി ഭവാന്‍, ഭ്ൂമം തടവിടം വിടന്‍ സശപധഥം കഷഥിച്ഛന്നു വി. ഭൂമം തിരളുമെ്നെവേട്ടമയിലെന്ു ചിന്മിച്ചു നീര്‍ ട്ടെ കുപടങ്ങറം ൊനുബ് തകിലും കേവലം, കിട്ടതിലമന്റിടാ തിക മദ്വരം സത്വരം ,തരത്തിലയ്കതം കഥിച്ചിവട്െ ന്‌! വെടിഞ്ഞിടിലി. ആരത്തിലപപകിത്തിയൊത്തിഫ വസിക്ക വിതം.
198 ലേഖനുമാല
ഇതുകൊണ്ടൊന്നും രാജാവിന്നു മനസ്സമാധാനം ഉണ്ടോ തിട്ട സന്ധ്യ*വലിയോടായിക്കൊണ്ടും ഇപ്രകാരം കരഞ്ഞു പറ. യുന്ന. ഷേര്‍ ഞോന്‍ നിന്നെ വേര്‍പെട്ടസതിയെ പഭിലം. ഭരിക്കകൊണ്ടിത ത്തില്‍ കഷ്ട്ട ടന്നു വി ദൂഴിതഫലം കൂരി നോഗംക്കാരത പോമോ സ്യം ര്‍്ദൈവയോഗലിനി യുമുചിതക. (ക്ത്യതാമൂഡനാമി. ഷ്ണൻ ഫാഫന്മ! ശോകക്കലടിയ ലന്‍ ലീണിതാ കേണ്ടുന്നു അത്യൃത്തമനായ ധര്‍മമാംഗര്‍നം പതി്യയതാശിരോമണിയം യ സന്ധിയും വിവരമറികതു രാജാവിട്െ സമാശധസിപ്പി ക്ജവാറാ ശ്രമിക്കുന്ന, എത്തുതടന്നമായഘും വേണ്ടില്ല, സ തോയം ഒ സണരിയക്ൃര്യത്തേയും ഒരിക്കലും രൈവെടി ഞ്യുയരടെന്നായിുന്മ അവരുടെ 2൭.
ലിനു പരമ ാകിച്ും വം അരയ മൂഡ പിടിപെട്ടു െട്ടപപോടകം നതു സകൂതാതിമയ സിക്ക
൧൧൯. 8ഖസമ്രത്തില്‍ കിടകകന്ന തശമാംഗന്നെ ധര്‍മ്മോഗ ൫൯൯ യതിയകങ്ങളായ വാക്കുകരമുക്കൊണ്ടു ഗളഖണ്ഡനോല്‍സു കനക്കേവാന ശ്രമിക്കുന്നു രാജാവിന്‍റെ അപ്പോഴത്തെ ചിത്തവ്ൃ ആിയെക്കറിച്ചു പഠഞ്ഞിയിക്കേണ്ടനില്ലല്പ. കയ്രിനോടടം കര വാളിനോടടം സംബോധനം ചെയ്ക കഴിഞ്ഞു മഹിള നത്തു ന്നേ വിളിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ടു അദ്ദേഥം മയില്‍ കക്കുന്ന ത റ ടുന്നു. അപ്പോം ൨ി്ഥവാന്‍ പ്രത്യക്ഷ യി കുട്ടിക്ക വെട്ടരകാള്ളാതെ ഭാവി കൈക്ഷപിടിക്കുനനു. ജോവു ഭഗവാനെ സ്ത്രിക്കന്നു, മിക്ക മോഷിനിയെ തിരി ച്ചയല്യു ഗാംഗ്‌ കുളതരമിതരസമമം സ്ള്‍്ുത്തിലേക്ക കൊ പോകുന്ന
(ക്ഷതി കിമപി വത്ത്‌ ത്തരം സത്വമാണി.
ക്കിതിയില്‍ മശിതമെന്നായ്‌ കാട്ടിയക്മ്ജെനാരന്‍
ൃതിനപേതിരയേടടംകൂടി വിദ്യാലയ.
സ്തൂടിഭലരിതമാകം തല്‍പര പുക്കു വാ,
ഭൂഗ്‌മാംധഭചഭിതം 168
ഇതാണ്‌ ഇ മഫാകാവ്യത്തിലെ കഥാവിഷയം. ഇതി അടിസ്ഥാനമായ ഇതി വ്ൃത്തമെന്താണെന്നറിയുന്നില്ലം എന്നാല്‍ (ഇകോവ്ൃത്തിലും ഫകാമശിമാഫാത്മയം കിളിപ്പട്ടിചം കഥനടത്തി ടു സയ്യരദായത്തിന്ന ഏകദേശം” ഒരു സാമ്യം കാണ്മു. ഇയ" ഫുതുവിധമെജിലുമിിക്കടടെ. നമുക്കിനി മാര പട്ടത്തി ലേക്കു പ്രവേശിക്കുക, ഇുതൊു മഫാകാവയമാണെന്നു പ്രസ്താവി വല്ലം. മഫാകാവ്യത്തന്‍െറ ലംജണവമളിച്ചു' ആലോ കിസ മസ്ധായി; കാവ്യം എന്നലെന്തുര്‍ അനിച ഉ മന്തു എന്നും മറവം ചി പ്രശ്‌നജ്ജറം മമ സമാധാനങ്ങം എന്തെല്പാമെന്നു നോക്കുക. ഗുണ്നാലതംസഷിരെശബ്ലുത്ഥയ ഭോഷവ്ജിലെര ശഭ്യപമ്യോഭയമയം ക്യോം കാവ്യയവിഭോ വിദ 1]
ശരണം, അല ഭയ മോദ്മാഭോവം. ഇര വിശേഷണക്ഷളട (ലിഷശസ്യാത്ഥങ്ങറം ഗദ്യപമയമിശ്രതം കളില്‍ ഒന്നിസെഅവലം ബിക്ക്വോം നിനെ ക മെന്നു കാദ്യേയ്ന്മോര്‍ പായുന്നു) എന്നാണ: പ്ര യദ്രിയകരാവു കാവയ,ഒത്ത വിവമിച്ചിടടയ്‌. ഇതില്‍ ഗാഘ്ലം ചില ഭേദധ റിക്കി മററ, ചിലരും കാവ്യ ക്ഷണങ്ങള വിവില്ഛിരിക്ന്നു, &അംമാഷെട സുന്ന സാലിം ഒ ശര്്ത്ഥ കുവ്യഴന ഈ നിര്‍വ്വചനങ്ങഡ്യുകാരം നോക്കു തോയം, കാവ്യത്തെ ആടീറികകുന്നതായ ഒരു ക്രിയയും ഇടേ കാണുകയില്ല ലോകത്തില്‍ മേഷരഫിനമായ ഒരു വസ്തു ണ്ടോ! പിന്നെ. അവമപാപ്രയോഥംകൂഭമത കാവ്യമുണ്ടാ ന്നി അ വിമോധേമുരണ്ടം? എന്നു തന്നെയല്ല, അനിയരിങ്ങളായ തല) ക്ഷണക്കൊം കാവ്യം ഇന്നത്‌ അനീ ജീവ ഇന്നതു എ അ നിദ്ദേശിക്കന്നുമമില്ല, ഇരയായ യപ്പേം വലതായെരോശവട ബം വിദ ന്റ ഗ്രോകം നമുക്ക തരി ക്ഷയിച്ച. ഇപ്പോ പലരുടെയും മം ഗര്യമയമായോ ഗ്യമിശ്രമ്‌യേം മള മൃതികളക്മേടി കാവ്യം എന്നു വിളിക്കമെന്നകെന്നു.
൭ പ്യതരുപമാകേണ്ണമന്നു നിര്‍ബ്ബന്ധമിപ്പെന്ന ഇതുകൊ ൭ വിശഭമോകുന്നുണ്ടപ്പെര.
ഇഷ്ല്‍ ത്ഥ വച്ഛിന്നാ പാവന എന്നുകന്നു ഭണ്ഡി ക്യത്തെ വഴിവിട്ട അടയു, കുവ്യരസികന്മാകഷ അഭിമതമായ അര്‍ത്ഥമരൊക്കറിക്കുന്ന പാടസമു ഥം കാവ്യം എ ണണേല്്ല, അദ്ദേഹം അച മൂന്ന തരത്തിലുദന്നു പറഞ്ഞി രിക്കുന്നു. പെമ ഗദ്യം ച മിശ്രം ച തത്രിധൈവ വ്യവസ്ഥിതം.൭
194 ലേഖനുമാല
ഇവതിലൊന്നിലും കാവ്യത്തിനെറ ചില പ്രധാന ലക്ഷ അളെ കാണ ്ിടടില്ല. വാമനം വദശടന്‍ മുതഖയേവരു ടെ കാലത്തകെന്നു ആ വകയില്‍ ചില അഗേങ്ങടള കാവ്യ കജണങ്ങളുടെ ഗണത്തില്‍ ഒന്നാമതായി ചേത്്മ കുണടന്നതു".
(സാധയശബ്ദര്‍ത്ഥസന്മം ഗു സലേരഭഷിതം
സ്‌ഫൃഭഭീതിസോപ്പേതം ഭവ്യം കവിത കീത്തയേറ
(ശബ്ദ ത്ഥ്കളുടെ സംലടനാം അളി്യമായുംം ഗുന്നാ ലത്കാങ്ല്‍ അലാതുമായും പ്രകശമനങ്ങളായി റിന്ന രീ തികം, സങ്ജാം ജതുകമ്യോടക്രടിയും ഇരികന്ന കാവ്യം ക. ലിയധഭിപ്രാര്‍ത്ഥികളാല്‍ ചെയ്യപ്പെടേ്മു. ഈ വിധം തന്നേ വേറെ ശസര്ന്മാതും അഭിപ്പയപ്പെട്നണ്ട ന
്ി്ടോഷാ ലക്ഷണവര്‌! ഭി ഗരഭൂഷിരം
ബാലക്കോരസനേഴ വൃത്ത വാക്കു പ്യനാമദോശിന
(ടോഷോടവം, ലക്ഷ്മ രിന ഗണം അലാം ൪ സം ഇര ഉപകഷണങ്ളാല്‍ വിശപ്പു ശബ്ദും കുവ്യയ സം്ജോര്‍ഫരായി ഭവിക്കുന്ന അതായ, കാവ്യം ഈ വക ചക്ഷണങ്ങളടകൂടിയഭിക്കേണം.
കയം ുത്തകം കാവ്യ ഏമന്ന്നിനു സംശയ മില്ല. കാവ്യത്തിവെറ ജീവനേ രസമാണ്‌,
രംഗം കണം വീര ദരം സ്യം ഭയാനക
ബവഭത്സമത്തൂം ശന്തമെന്ന ആരസമൊസ്പല.
അലത്കാരം, ഗുണം, രീതി, വൃത്തി ഇവയെധ്വാം കവിത * അത്യാവശ്യമാണ്‌ എങ്കിലും ഇവ അപരിത്യാജ്യങ്ങളല്ല. ത ങ്ങള്‍ പകാ പിപി ചാന്‍ ശക്തിയില്ലാത്ത, പലരും അകത്തെയും ടിതിയേയും അവചംബ ല്ല കലം കഴിചുകൂടസണ്ടായിിക്കാം. രസശൂ്് മായ കവിത മൊന്ത ഗരണമ്ട്കിചുക ശോഭിക്കയോ സു ഖപ്രദമായിത്തിരുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. നേരേമമിച്ചു*, സ ബ്യൂ ണ്ുമംയ കവിത മററാഡംബര ളാല്‍ ഉപ്േകിക്കപ്പടടി ന്നാലും, സഹ്ഗൂഭയന്മാരെ ജയഡ ടിപ്പി കാതിരിക്കയില്ല. (ൂമത്തേലെടടിനിറവരുന്നു യിതേ പോന്നു തൊനൊന്നുകേ. ആൂമല്‍ക്കണ്ണി ണനിരണിഞ്ഞ വടനല്ലൂവോടട ഗാവ തഃ ്ൂമമനിത്തളിരോടെ ചേത്മിനിക്കാണ്േന്നരെന്നെന്നക. ച്യൂമലേമടളിവേണിചൊന്നമധുരച്ചൊണ്ലിന്നു കൊല്ലുന്നു മാന
രഗമാഗഗഭചരിതം 105
(രുസാിത്യുകശലന്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിടുത്മതി*നാടക്ൂടി പലരും യോജിക്കുന്ന ണ്ട്‌.
ഇതുകൊണ്ടും നനയില്ല. മരു കാവ്യത്തില്‍ വാ്യോത്റത്തേ ക്കാം അധികമാതെരത്ഥം സ്‌ഫുരിക്ന്നതു ചമലപഹാരകഴമായി രിഷമമെന്നുടളയ പനവ സിമ ല്ലെ. ഇതിനെ ല്ലാ കണ്ദഡിടിച്ചു വെളിപ്പെടുത്തിയ ആാന്വനനികേന്നു, (൧ നിയെ്പററി ഒരു പ്രകഠണവും അതിനൊ വ്യാഖ്യനേവ്യം ആമ പണ്ഡിത ധന്‍ എഴുതി.
മമേത്തമമരിശ യിനി
യ്യ വയം ധനി? ബുധൈഃ ഥി
(വ്യംഗ്യം ഉനക്കകോടികരുയെ ബ്ുധന്മര്‍ വനി ഒന്ന പായുന്തും മരു പ്രാചചനമലശാളകിയും കാവ്യ ക ഇൻ ഒരു ഗനം ഉണ്ടായി ക്നമെന്നു സികാ്ിലി രക്ക്നു
ചിന്തി കഷം റിരുപമരുചിരേന്നേണമെന്നിയവന്നേ രീമ്മിടറു ഭം ശ്വശ്‌വ കധിരാഭതി വൈഷമ്യമത്േ?
ശ്രരിശമാച്ള്‍ കാവ ലക്ഷണങ്ങളെക്ഷാച്ചു പഠാഞ്ഞിട്ു രരിാന്‍ നമുക്ക്‌ ഒരു ഉന്‍ക്കന്റെയ്ടാകാടെ ഇരിക്കയില്ം സ്വാമിയുടെ ശിവനേന്്ലഫഭിയില്‍ ഇപ്രകാരം കാണ്ടന്നു:
സദ ലരേയുകതം സരളപപഭയയരരം
കര്യണിം ദേവപെരരിപ്രിയ മമ കവിതാ. മ്മം തവം ഫാന്‌
108 ഭലഖവനമാല
(നത്വഭിലനിയ കാശം തമാചട്ട അഗന്ന, പണ്ഡിതരും കാവ്യ ശാസ്രത്തിഭല പല സംഗതികളേയും കരിച്ചു ലരതിപാിച്ചിടു്ട'. മമ്മടന്‍ അ്ടേഷത്തിനെഠ കാവ പ്രകാശത്തില്‍ കാവ്യത്തെ ഇപ്രകാഠം പരിക്ലേരിച്ചിികകുന്നും തോന ശബ്ദതി്തഗുഭണര അന്ലംകതി പുന്കാപിറ ഇതിലുള്ള അദ്ദേത്തിനെറ തടയശയം നല്ലപോലെ മനസ്്ിലാകേ ണമെക്കിയം ൮ ആചായയരുടെ ഈ ഗ്്ോകക്ൂടി ഓര്‍മ്മയില്‍ ഇടിക്കേണ്ടതാകുന്നു.
ി്തികതിനിയമദഫോ തം ഫ്ലാഭൈകമയിമനസ്പപരന്ത്രം (ജവസേരചിരാം നിമ്മ്‌തിം മാധതിര്‍മതികവേ! ജയതി
(രിര്‍ജന്ധരൂദികമായ ക്രി നിയമം കുടപ്പെടെ യും ചമ്ിരോഴിണിയായും അവ്ലാിനയ്ലതേയം നവരസ ക്കൊണ്ട്‌ മകള്‍ കൃതയുമാടിചികകന്ന ചിരിയെ വിച്ച കൊല കരയുടെ മോടി സര്‍ഭലചംഡണ വമ്ലന്ന) ഈ കത്തി വിമി ടവിലത്തെ ഒര ദത്തു മനി വിവി" “സ്ര യോഭനമലി ഭൂ സമനന്തമേരസാസ്‌വാഭനസമുല്‍രതം വിളി വേഭയാന്ത മന്ദം പ്രസി ശബ്ദ ചഭഭിശാസ്്ര॥ സ്യൂ ച] വന സോ നപ്പോല്്പനയാവ കണം യത കയം" ലേ കാത്തേള് തന പുണകരാ കര്‍മ?" (വേര് ചിലി ലംണമയും നാമ്പും അപൂറിചചമജകകാമേത്തെ ആ്ാിക്കന്നടായും കത്തിലെ പ്രധന ഷയ്ങളള്‍ വിഷായികടക്കന്നതായുമക് പര്‍ബ്ഥം കാഖ്യമെന്നു പഠയപ്പടന്ന) “മ ിമാതിപ്രറിപടേക ശബ്ദ ബ്ലോ എന്നു സിനി! ന്നഥാണ്ഡിരയ സേഗംഗധേ ആഞിത്‌ ണ്ിയുടെ വിവരണത്തിനു പുതിയ അത്കേല്നകൊട അരിന്ുപ്രച-ം വരത്തുകയാണു ചെയ്തിട്ടേ.
ഇനി മാകാവ്യത്തിനെറ ലക്ഷണക്കളെ കാണില്ല) ഈ ഭാഥം അവസനി്ിിം, കരു മചഥാകോവ്യത്തില്‍ ട്ടില്‍ കുറ രേയും മുപ്പനില്‍ ൂടരേയം സുജ ഉനായുടിക്കേണ മെന്നു" ഇരശാന ൦ ഘോിതായില്‍ വിധിച്ചിരിക്കുന്നു. “അഷ്ട;
അ തസ്ത യരിംശത്ര്‍ക്ല്രനംധികം? *സാഷിനു ഒപ്പന വ്തി യം
തിട്ട.
അശ്രാംഗഭ്ചരിതം നി
പതു പോകയും നമര സ സഭവശ്യ കഷതരിയോ വാപി ധിരോഭാമണാന്വി! ഏകവംശവേളപാള്‍ കല അഡഥോപിവം ശൂോഭവികശോത്മാനാമകോംഥി സഇഷ്യതേ.
ഏരവൃത്തമൈ॥ പപ്യൈരവസാനേര്യവ്ൃത്തകൈ
അാനവ്വത്തമയ। ക്വാപി സ്ക; കശ്ചന ദൃശ്യതേ
(രഫാകാദ്യത്തിന്നു സര്‍ഗ്ുബ്്ധം &വണം. കഥയില്‍ പ്രധാ
ബ്ല വഫിക്കുന്ന ഒര നായകുന്ന ദ വത്പുകവനാകണം. നാധകന്‍ ലിനോ ധിരോഭാത്തഗുണോത്താന യയ ത്രി യനോം ഒരെ കലത്തിചെ അനേകം ഓാജക്ക്മാരോ കലജ്‌രെന്മാരായ വു മെ പേരോ ആകാം, ശരംധേ ിരസേ്ങളില്‍ ഒന്നു പ്രധാന കായും അംഗിയായും മറവളവക അംഗങ്ളായും ഇരിക്കാം, സ ൪്്മോോന്നും രേ വ്യതത്തി പ സ൪ഗ്ാന്മുപപ്യം അസ്പ് ത്തിലും വേണം, ഫലുതെരിപും ഒരു ബര്‍ഗ്ഗുത്തില്‍ പല വ്ിത്ത ഒലളമ്രായും കുന്നു”)
*മാവ്യര്‍ശിത്തില്‍ പ്രഥമപരേള്ലേത്തില്‍ ഈ വിഷയത്തെ കിച്ചു” വി്ുേമായി പഠ്കതിട്ടുകര നെ ഇവിടെ ചേഷാന്നതു ഉപകിപ്രമോയിരിക്ക വസിക്ക
സര്‍ക്ശൂബന്ധോ ഫാകോ്യമുക്യരേ തസ്യ ലക്ഷണം.
കിയ ചി റം ഗാട്കൂടലിമ സമമമം
ഉൂയനേസലിലക്രിഡാമധുപഠനേധോത്സ വിപ്പലംകൈര്‍്വിവാൈശ്ധ കമാംരാഭയവണ്ണ്ണുന്ൈഃ തോം എക
അലക മസമക്ഷിപയം ര ഭാവനിന്മേഴം സര്‍മ്ട്തൈനേിവി ശ്രാവ്യവൃത്ത്ഗ്രസന്ധിരിഃ യാ ന്യ ല്ല ന ടാസ്‌ യ രി
൮08 ലേഷ്ധനമാല
ഇത്രയം പ്രസ്താവിച്ിട്ടഷതില്‍നിന്ന്‌ ഒരു കാദ്യമെഴിതി പ രിപ്പിക്ക എന്നത്‌ സാമാന്ക്ഷാരാന്‍ സാധിക്കില്ലെന്നു പ്രത്യക്ഷ ന്നുണ്ട്‌. സാമാസ്തക്കാര്‍ ഇതിനായി ശൂരമിക്കുന്നതു' സ്ഫ അമകേരമന്നാകുന്നു പൂര്‍ചൊയ്യരുടെ മതം.
പ്രതിഭ ശൂൂതാര്യംസ സിന കവിന പ്രത
ഫോതു॥ മുബ്ദസംബരസിജ്യക്യർ ലതാമിവര്‍
രബ്ണം വവും കൂരിയ വളത്തില്‍ പടന്ന വിത്തുലതഭയ്ക രിച്ചു" ജന്നപോശം ശൂവണാഭ്യ ഡനകളോടുകൂടിയ പ്രതിതേ ന്നെകവിതയെകഷിച്ു കാരണമായി ജിന്ന) പ്രനിേഎന്നതെ? ബിസ്ത്്ലികി പ്രോഷതാ പ്രജ്‌ഞം ത്രകാലികി മറ പ്രജഞംം നവനവോന്മേഷധാംിനിം പ്രതിഭാം വിം
ജ്താനലവാര്‍്വിശ്ധ്മാമോയ ചിലര്‍ അതിമോഷംകൊ ആം മേല്‍ക്കാന്നിച്ചു സംഗരികളളോമം കവി റാഭീതിയുടെ വൈഷ ക്ൃത്തെയും ക്കാതെ രം
വിതാ വിനാ ച്ച സ്വായമമവധകഷോ ന്ന പമോത്ഥത്തെ മറന്നും സേശ്ുന്യ ശം അത്ഥലമ്മാവോി മുഖും യ പമ്യക്ളെ ര്യ വിഴന്നയ കുണ്ടന്ന സമ യം, അവെയ! സദദ്േകവിതായ പകഷ്മിപപടത്തൂ വിവര്‍മമത ്വുരാധെ ഒക തില അനുസിച്ു പ്രാത്ഥിക്കയല്ലറെ മ ഭററത വ യമി.
ന്നായുട്ളോരലതായമകലെവെടി ഞതത് മ്പാമുപപേക്ഷിം
ഭച്ഛന്നായ പകാമികെവിട്ടിഫപരമപം ചേരുവ മോഫമ്
ഇന്നികകാണ്ടെന്നഷാകവികലമഖിലം താപപ്രയമകം.
നനന്നാല്‍ മെന ാനിനിയിവര്‍ ഇടെ. അകില്‍ ന്ായിക്കന
(ഏരരന്മോളേം സിക്കാ ജയയിടടായിരിക്കേണം ൪ ബികാഗ്രേസന്ദം കോപ്പും ജയ വെണ്ണ നാസ്ൂതിരി പ്ലാട്‌ ഈ വകക്കാരടെ ഉഡ്യലാനാധത്തിനായി പധിപടടകം നേ മേടങ്കിയു “പൊട്ടിക്കാം തേ ഭൂമ മുട്ടികകാെയൊരാസ്യ മാന്‍ പൊട്ടോഗ്ുകങ്ങളുണ്ടാകം ദുഷ്ടട്ടം നശിക്കണോ2
കായം പയുമ്പോം ഗുറസപഠയാതെ കഴികയില്ലല്ലു.
ശ്രാംഗഭചെരിരം 168
ഖല്ലത്തേപള്യപ്രഭവത്തിനോക്ക.. ഭിപ്ത്തേപഭു്രഭവംസുഖംപോല്‍
ഇനി കദ്യേോദ്ദേശത്തെമരിച്ചു നമുക്കല്യം ചിന്തിക്കുക. മരു ശരാസ്ത്ര്കന്‍ ര്‌ വിഷയമ്തെസംതിന്ധിച്ഛു്‌ ഇപ്രകാരം അഭിപ്പ പ്പെടുകാണ്ടന്നു _ വയം യശസാ രേ വ്യവഫാഭവിഭേ ശിധേക്ഷേരയേ സലയപ്പിനിര്‍ൃദയേ കാന്താ്വാമിതതഭയോപര്‍ദശയുളേന
(ഷി, ത്ഥം, വ്വനം, അമംഗലചഥാനി, പെ ണനര്‍വേയമൾ പരസുഖപ്രദമനംം സ മയ്സകന്തോപപദേശം ഇവ തെല്ലാം ക്യപ്രദിയാജനങ്ങളായിഴവിക്കു്നു.) കുളിമ സപ്രളതിക മൂടെ യശ” അവരുടെ കവേ കള അവലംബിച്ചു നിന്നു ചില കവിക അറ തെ കേട്ട മസ്ധിച്ഛു്‌ രാജി ക്ഷ ന്മാരം പ്രഭക്കന്മായം അക്ഷം സമ്മാനമായി കൊടുത്തിട്ടു ആ". മയ്യ, നാരായതട്ടതിടി എന്നിവരുടെ സുഖക്കടട കാ വൃയനിര്‍മ്മാണംകൊഞ്ടുമാടിടടയ്‌. ഇരവക സംഗനിക്ശേയു കിം ന്തികള്േയും ഇൻ സ്ദമിത്തില്‍ ഇതു വായിക്കുന്നവരെ ഒക്മി പ്ിന്നതു്‌ പവശ്യമാരിിക്കും,
ാല്യോദ്ദേശമ്ജളില്‍ മുഖ്യമായ ഒന്ന്‌ കൂഷ്യധ്േ്യര്‍പദേശമ കന്നു എന്നു ഈ ഡ്ലോകംകൊണ്ു സ്യ മാകന്ധവല്ലെ, ദ്യ ങ്ക മൂന തത്ത.ല് മപ ശോക്കാം, ഇന്നവ കൃത്യ ഇ നിവ അയക്കാം; ഇരയെ ചെയ്ത കാമ്മണംം അ
പള എനിക വിധികിും യി യ ഇ ശാസനകഠംക് എര ായി പ്രവവായില്ലംല്‍ അഷാതിെറ ഗു ആറഘുരവമനസിച്ഛു മിക്ക കള്ിക്കയും ചെയ്യംപ്പെ, ഇത്ത പ്രദഡധഥിത മായു ഉയര്‍കത്യോപോേം. വേം ഇര ഗണത്തില്‍ പട്കന്ന, ബാധ ജനങ്ങമുമെ ഇടയില്‍ അരിവ അധി കമായോടടക്രടി അവര്‍ മു്ധാഭലെ വിധകടയും ശിഷകളുടേ യും കാദ്യകായണങ്ജളെ അന്പോിച്ച തുടി. ലം കൃത്വാ ന്വോപ ശങ്ക മട്ടാ്നു മയിരിണ്ട. അം ഉര കൃയളുടെ ഗുണമോാളളെ യക്തിയുകമോയി പ്രയിപാിച്ഛു തു സ്റ്രധിതതന്‍റ നിലയില്‍ ഉപഭേശം ചെയ്തുുട്കി. സവ അമ്മിയമായ ഇര തത്തിലുചമ കൃത്യത േശത്തേയാകന്നാ പ്ുദാണങ്ജാം കൈക്കൊണ്ിടിക്ന്നഇ. ജം പിന്നമ്ത്പരി ജുപ്പക്കതിയെ പ്രപപിച്ച കാലത്തു്‌, രക്ഷയും തരവും നോക്കി കറസ്സിനെ ഭസത്തില്‍ മുക്കി മക്ക 4 ഇഷ ഭദ്യയെ്പോലെ ജന
110 ലേഷന്മാല
ക്ഷ ൂന്പയ്ളില്‍ അഭിരുച യും അകൃത്യളില്‍ വിമഖതയുംനെ ഭനിപ്പിച്ചുഭകകണ്ടാകുന്നു കാവ്യങ്ങളുടെ പൂപ്പട. ഇതിനത്രേ കാന്താസമ്മിമായ കൃത്യത ദേശമെന്ന പറയുന്നതു. ഇന വിഷയത്തെക്ഷറില്ചു മ. 4. ര. സി. അച്ഛുതുമേനോ 4 അവക്റം
കമം ല്ര്തരാവിച്ിടികകുന്നു: “സം
ചെയ്ുന്നും കാവ്യയുടെ ചാമിക്കാരകൊ്ങും ഡധവദേസ്വം കൊണ്ടും അതുക വായികന്നേ മിനു വേരശാസ്തര്ളേക്കാറം വി രെ സമം ശൃ്യമേവ്യനിരൂപപ സമ്തിനെറ സസ്ത്രഭായദം കൊണ്ടു" സ ഉുകളക്ഷരിച്ചു അനാഭവം ൪ ധികം റ അത്ുന്നതും കുരാന്‍ കാവ്യത്ജറം്ക നാമൂഭ ബിമ നയിക്കന്നതിനുക്ള. ശക്തി വേകശാന്രല ഉകകാളധികമുങ ന
സേമകോയണ്ണം യാതൂ്യോപദേശം ചെയ്യുകയാകസ്സ ക വൃക്ക വ്ര ഉന്ന ചം വായിക്ക അതോടുക്രല! നമസ്‌ രെ അവാപ്യമായ ആന മകന്നു നമ്മുട മന്യ ഉണ്ടകന്നു*, എന്നതന്നെയല്ലം ചില ക്യ വായിക്കുന്നവക്ു" ഈ ഒരു പമസുഖത്തെ കൊടുക്കുന്ന എന്നല്ലാതെ വികാല്തില്‍ കൂടി കൃത്യ ശം എന്ന ഒരു ഉത്ത നിര്‍വംഗിക്കുന്നുണ്ടോ 'എന്നൂടി ഞാറ ശര്ിക്ന്നു, വെദ്യനിനംപൂഴിപ്പുടേ്മായടെ കൃതികുറം ക ദ്യങ്കളല്ലെന്ന തിലും ധൈയ്ക്ത്തേടേക്ടി വാഭിക്ഷമോ! അവ യെന് ഉൃത്യ്ത്വേപേദശമാ്ടേ ചെയ്യുന്നതു മഹാകവി കാളി ഭസരുടെ (മേപ്ടടിയാതന്നെ എടുക്കുക! വിരഹവിഡ്യരകൊണ്ടു മുഴുകമ്പക്കാരനാ ഒരു റിടന്‍ മേല്ലോട്ടനോക്കിരിരന്നം കൊണ്ടു: (ുകിയമമ്പനോട കലേപ്രശ്‌നങ്മളോതുന്നുു അച്ചേ മുച്ചിടന്നുപോല്‍ സമം? എന്നല്ലാതെ വല്ലി കൃന്മളത്വേോപടേ ശരവും ബ കി ചെയ്യുന്നണ്ടെന്നു ഒരു നിതിന്‍ പറയു ഉ ത്യം മേശ ലെയ്യയായയുകൊ്ടു 4മേഷടുതംമയയസേ്േ ശരം? മുരഷായ ഉത്ത മകൊ്യങളെ വായിക്കേണ്ടെന്ന്‌ം അവയില്‍ ഏതം ഒരു ഗ്രോകടത്തം..്ലോകാജമത്തെ വായിക്കാനോ കേ അപ്പനോ ഭംഗ്ൃമത്തായിടടുമളൂകഠം പറയുമേോ$ അവ മനസ്സിനു
അശാംഗഭചേഭിതം [11
എന്തൊാനുത്തെ മന്ാക്്നു! എത്ര ശ്രിയം ശ്തേതയും ക്കുന്ന! കാവയഗ്രവണടനേന്തരമേവ സകല പ്രയോജന, ആമം സ്ഥായിഭവാസ്വാനെസമുല്‍ഭൂതം വേല്യന്തേസനകശ്ര യം രസന പജേപമാനുനം? (കുരയും കേ ഇുടനെനന്നെ എല്ലകോഴ്ു്ങളിലംച്ചു്‌ ഒന്നാമതായും വഴചകനു കഥാവസ്തക്ക ഭിലമേ തായ ്രതീയികൊന്റെ ഭവിക്കുന്ന നായും ആ ഉ (തജ്താനുത്തേടക്രട രയും മമ, സ്ധോനഭവമമകന്നു ആനനം ശതുകെടായിരിക്കാം ലോകപ്രസിമായ ഒരു ഇംഗലീ്സിഡ ആവിൽ കുവ്യേത്തെ ഇവിധം അടക്കി ഒതുക്കി വിവരിച്ചു. ത്‌. കേവലം കവി എന്നതു ഭ വപടിപുന്ണ്ു്ളും ചാ്മോനി (ബരാക്ക്മായ പക്കാ മന്യ ചിതമ്യത്തിയുടെ ധാ രൂപേണ സറ മം ഒരു പ്രകാശമേ" ഇയുകൊെൽ ചം കാതം കൃവ്യാമത്യയിപേദേശം ചെയ്ക്യണ്ുന്ന സാധിക്ക വാന്‍ ഞ്‌ ൯ ശ്രമിക്കു. കുഴവയം. കവ്യസേത്തെ അന്ഃഭവി പാന്‍ വായിക്കേണമെന്നേ ഞാന്‍ സിരോന്ത്ക്നുള്ടു സംഗിതം സാഭിത്യമ, ചിത്രമുത്തു" ഇവയുടെ എപ്ംം ഉദരം മനുസ്്ി അ ആനനമത്തെ കൊടുക്കുകയകേന്, വക്കേകളേ ഭായയു കൂ. സംഗീതത്തിനു രൂപങ്ങളും വിചാട്ജേളര മ്മില്‍ ജനിപ്പി ക്വോ പ്രയാസമാണ്ട്‌. സാധാരണതായിം ഒരു ചിത്തിര 7) ത്രയോ കുറഞ്ഞ മരത്തെ ഒരു സംഗതി മാതയര്‍മ കാണിപ്പാന്‍ തമല, എന്നാല്‍ സല്‍ിക്ഷാവയം്‌, അധികം പ്രയം ബം ശ്രഭാതെം അനുവധി മംര്‍ഴ്ണുളില്‍കൂടി സ്ഥ യിയായ ൪ അത്തെ മന്്്റിള്‍ ജനിപ്പികഷവാന്‍, കഴിയും. അറാണു' ഇ ഭി വിഷയ യം കയി ന്ന രിച്ചു കാവ്യത്തിലെ വിഷയത്തിനും അതിനെ പ്രര്‍ശിപ്പി കന്ന വാക്കകാക്കം യോജിപ്പും കുവയത്തിനു സേപ്രനേത്തില്‍ ശര്തിയുമുന്ടകം.
ത്തമകാവ്യങ്ങളുരട മുഖ്യമായ ഒരു ലക്ഷണം അവയുടെ അ (തിഥകല്പനനയിംലം ശബ്ദഭംഗിയിലോ രസാന്ദേവത്തിലലോ ഉടവു യത അസ്റ്നു അവഭിലെ പടങ്ങളെ മറവവാന്‍ സാധിക്കയി ലല എന്നതാകനം. വിഷയാകരത്‌ കറം. ശസ്ദത്ചര്‍ക്കം തമ്മി ലമ സംബന്ധം അവയില്‍ അത്രയുണ്ടു്‌. ഒ കാവ്യത്തില്‍ അ രത്ഥമാഞ്ട്‌ പ്രധാനം; അതല്ല ശബ്ജൂമാണ്മു്യം എന്നികാനെ ത ക്ിക്കുന്നവര്‍ വേണമെങ്കില്‍ -പരികിച്ചും നോക്കട്ടെ, അമകോ (വയം അഷ്ണാോഫുയവും വായില്ലു" ഏര നേ ഒരാരംക്കു രസി ചിരിക്കു അതര നരം അജം അയാറാക്കവിയാത്ത ഒരുഭാഷ
[1] ലേദ്വനമാല
യില്‍ അതിവിശേഷമായ ലും വൃത്തത്തിലം എഴുതി (രയ കാദ്യവം വായിച്ചു ഭസിച്ചിടിക്കും.
കാ്യേനമംം കാവ്യവിഷയം, അതായ കവി കഥതെ ഫി പ്രില്ുക്ടുപോയിടടക്: ഭീതി, കാവ്യത്തിന്റെ ആകൃതി അല്ലെ ക്ലില്‍ സ്വരൂപം, അറയ വാക്കളം വൃത്തക്കളും ശ്രടിയതു; എ അിവരില്‍ കാവ്യനാമം കാവ്യത്തിന്റെ ഒരു അംഗമല്ല, 4രത്തര രാമചരിത? എന്നാണു്‌ കാവ്യനാമം എന്ന വിചാഴിക്കക മത്ത൪ ഭമായണ കഥയും ൭ കാദ്യയവിഷയവും അറിയാത്ത ഒരാറം അതു" കൂത്തരനെവയം രാമെ റയ ചടിതമന്നോ ഉത്തരയ രയും രാമ ഒന്‍റയും കഥയെന്ന മറെറം പല പ്രകാരത്തിലും ശരിക്കു അ ഉണ്ടു" കാവ്യത്തിനു മോഷമൊന്നം സേോിരാനിവ്പ. എന്നാല്‍ റ രണ്ടും കാവ്യത്തിന്റെ അഗംളണ്ട്‌
റ ത്തരോമച്ചരിനം? നാടകത്തായോ ഭംഗിയോ ശബ്ദർിയിടേ ഴ മതം മറ സ്സുവെ്ഛു വായിപ്പുരഡി മാന്‍ സഹ്ൃയനനം കായ നികന്നും ത ഒരു വിദ്വാന്‍ ശമി ക്ല" അദ ത്തി്വേറ അനുറക്കളുടെ ഒരു വന്ന പ്രസിപ്പെ ടത്തി കഴ്മാല്‍ കൊള്ളാം. ഇുകപനെ വായിക്കു ശക്യമെമധി ചരം, അതില്‍നിന്നു" ഒരു സരിക്കാവയം വാിക്കുമ്പോം ഉണ്ടാകന്ന അയ വാചവാമഗോചരമടയ ശനം. ഒരിക്കലും ഉണ്ടാമന്നിലും ഉണ്ടംകയുമില്ല എന്നാണു” മുന്‍ പര്തതുത്തിലള്ളവ൪ നി യമായി അപ്പ യപ്പെടന്നതു്‌, അുകാഠണം, അത്ഥ്തെ നോ ക്കിാതിമ 7 ശല്ലത്തെ വെക്കേണ്ട; അല്ല ശന്യഭംശിയം കവിതയുടെ ജിവന്‍, അതില ഗഭ്യത്തി മാല്‍ മതിയല്ലൊ എന്നം മറവം മക്കിനന്നുതു മിഥ്യ വാഭങ്ങളാക്നു. ഇവ യെക്കടിച്ചാലേചിക്ഷന്ന ഘട്ടത്തില്‍ ഉത്തമകാവ്യമെന്നതു' എന്താ റ അത്ഥചമല്ലചത്തിനെ റയും ശബ്ദഭംഗിയമയും പരമകാഷ്ഠ യെ പ്രമശിപ്പിക്കവാനുമല ഒരു മാഷും. മഫാകവികംക് ശബ്ദ (ത്ഥവൈചിയ്യയക്ളോടക്ടി സേപ്രരങ്ങളാംയ കാ്ൃക്കളെ നിക്കു അതവനു വലിയ ബുഭമിമടടമിപ്പ, അവരെ സംബന്ധിച്ചി്തോളം ശബ്ദേശിയെ തൃഴിച്ചിടും അതഥമം.ഥിയെ നിലനിമേരണമെന്നും വമ പാദേശങ്ധാം' അസ്ഥാനത്തിലാകാനേ തമുള്ളും അക്ഷ സമ്യത്തോടടക്രടി ഭവിതിയാകഷരപ്രസം ഭീക്ഷിച്ചുപോടുന്നു എ അമ്മ കുററം ചുമത്തി മഹാകവി അദ്ദേത്തി വറ കയ ത്മ ഭാനേതയിയില്‍ മാഘ ഇ പ്രസ്താവിക്കുന്ന യഥട (തീത്തു വെളിപ്പെടകതിയിടികകു്നു,
ഭശ്ാഗഗഭചഭിതം [1
ഉണ്ടെങ്കിലും ഭൂരികളുത്ര സംഗ്രാഗം
ഇംഗ്ലീഷിലും ഒരുല്കിലം ആ പ്രംസമില്ല, ഈ വ്ൃത്തമില്ലു, അതുകൊണ്ടു മ യാളത്തിലം ആവശ്വമിലം എന്നി ന്തി ൮൭ കമളകകൊണ്ടു പ്ര സ്ഥലവും ആളികളുടെ സദയം കളയുന്ന തിനെ കണ്ടിട്ടം ഇരവകനക്ക റം മഫാകവികാംം അവളുടെ ചത്തമകവ്യ റം രിക്കും ബാധ .ക്ഷയിപ്പെന്തു വിധികത്താക്ഷ മ്മാര്‍ കല്ലി" മഞ്ഞധി വൃ്ധനിക്കുന്നു, ഉത്തമകാവ്യകാം ആരു ടേയും ശസനകറക് കി്ങന്നവയല്പം ഒരു പാശ്ചാസ്യ ഭ്ധിരറ താ9%7 കാണിക്കുന്ന അഭിപ്രയം സന്മദാചിന മായി ഭിക്കമന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു; [4ശൂത്തമകാവ്യത്തില്‍ അനന്മമാഷി ഭിമാന്ന വനി ഏങ്ജം വിലസന്നതരികക്ണും, ജഥാത്ഥകവി ഒരു കാത്ത വിവരി സ്വം, ആഷതില്‍ സറി.ഡേസ്യങ്ങളും 0ിശ്രഡമമായി മരഞ്ഞതിിാന്നു പേലെ നമു നോന്നും. അ മോഷം വിചാഭിച്ിട്മളവിനെയാണു പ്രടിപാ ലു” എ യിലും രതി അതിലെ ക്ൂലമംഷമായി നാം പ്യാലേംചി ക്ന്നധാഷിയന്നായം അമലാന്ാവിശേഷക്ഷള്ളെ അതില്‍ നദ്ദ ശില്ിടുമനായോ അല്്ലേ്കില്‍ അര്‍ത്ഥവിശേഷക്ഷാം അ തില്‍ അന്തരിച്ച ികകന്നോ നമുക്ക ഒരോന്നും. ഒരു കാവ്യ ത്തിലെ സർ വഗ്രധ റിശ്യിറിക്കന്ന പരപ്ൂഴ്്റടവൈശിഡ്യട വാ ചമേഗോചരമോിട്ട രണ്ട്‌. കയത്തിൽ ചാര്ൂമേ ജനെ യമ ര്‍ത്ഥാന്മസ്മാനകാംു താമര. അമകൊണ്ടു ന്നെ രണ്ട്‌ കാവ്യമാഡംത്മയം കല്പനാവൈര്‍വംകൊണ് പ്രദശാഴിമ അമു. ഇട്‌ കല്ലനഃഭ്വൈവേത്തെ സാധ അരിപ്രയം ലോ. പ്ര ോഭിപ്പിാവംന്‍ മ്രമന്നേതു യുക്തവുമപ്പഴ എളുപ്പത്തില്‍ ബാബ്ലയയകു, ാധ്യയമാംഗാതമയം ഒരു വിശേഷചൈ ച ന്ന
അതുഐെറ എല്ലത്തിന്ഥാനു മം്‌സം നമുക്ഷറിക്തമുക്ട; നു ന മുട പ്അമോനാസ്ല സംസാരിക്കയോ നധൂടെ ഭംഘഴില്‍ മ. പരടിചഠകയോ ചയ്തുയല്ലു. അതു നമ്മുടെ അധിനത്തില്‍ വത്തി കുന്ന ഒരു ഭ്യന്്യ. എന്നല്‍ അതു നുമ്മ അതിന്റെ അധ ത്തിലെ തരിക്മസ ഒരു യജമാനനംകന്നാ?
കാധ്യത്തെക്ിച്ചു ഇത്ര ഭിധമായി ഇയിടെ. പ്രസ്തായി
ചള" അധ്യാകുതമായോ എന്നാരെയ്ിലും ശ്യികന്നുണ്ടെങ്കിയം ര
111 ലേഖനമാല,
ഇത ശേഷമുമമവക് ഉപയോഗമായിത്തിരവാന്‍ എതി ചേത്ത (അണ്ന്നു നിക്ക വലി സമദധോനേമുണ്ടെനം" അവര്‍ ലക്ക മല്ലോ.
ഇനി ഈ കു്യത്തെസംബന്ധിച്ചു പ്ര്യേകമടയി അലം, (ജിക്കു പറവാനുലമതുകൂടി പഠാഞ്ഞു മുഖവുരയെ അവസാനിപ്പിക്ക ടട. കവി വിഭവനോണെന്നും ഒരു മഹാകാവ്യം എഴ വാന്‍ എ, ക്ല പ്രകാരത്തിലും ്രാണിയുമ്മാളോണെന്നും ഭയത്തില്‍ തന്നേ ഞാന്‍ കാണിച്ചിട്ടു", ഇര്‍ദഫത്തിനുക്ള കവനശകതി അനര്‍ഗ്ലൂള താണൈന്നും, 4ക്യന്‍ക്ഷയിയനാകമിക്കവിയെ വ.ഗ്‌ഭേവി സ്വിയം ശ്യയാതി അറാവര്ളിക്ഷന ബ്ദം, ഈ മഷഥാകോവ്യ്തി ന്‍െറ ഏമരംഗം എടത്ത വായിച്ചലും പ്രത്യയക്ഷമാകുന്നതാണ്ന്‌. പ ജം ഇതില്‍ ഉപപയോഗിച്ചിറഘ ഷ്ധയുടെ കാട്ത്തില്‍ രണ്ട പ ക്മക്കാരുണ്ടാകമെന്നളതിന്്‌ സംശയമില്ല, ഇരവി ഉളളൂരപ മേശവര്‍യ്കർ അഭിപ്പാപ്പെള്ിരികകന്നയുപോലെ ഇന്നത്തെ മല യാളകവിതയുടെ സസ്്രഭായം മഴമംഗലം, പനം മുതലായ കവികളു. ടെ കാലത്തേതില്‍നിന്നു വളരെദേദപ്പടിടടണ്ു്‌, ഇര സസ്ത്രദോ ത്തിന്റെ അസ്ഥിവംം മറപ്പില്ചതു ഭവ്മേണിനമ്ൂതിടിപ്പടന്മോ ഭാണട്‌.ന എന്നല്‍ ഈ കാവ്യം പുതിയ ഭിതിയേക്ഷാറം അധികം അനുകരിച്ച ദൂതു 4ോഷോട്നെഷധചയ്ു; /ചര്‍്രത്സവം? മുത രയ ൨ ഴിയ മാതിരിയിലുള്ള ശൂതികടളയകേന്നു, സംമിന്യും ൬ പാമേധുരമോകരുതെന്നും ആര്‍ലച്ചനാമൂതമായാല്‍ കതി രായിരിക്കം തി 'നാളികേപപാകത്തെക്ടടി ചിലഭിക്കില്‍ കടത്തി വെല്ഛി , എന്നാല്‍, മലയാളഭാഷ യുടെയും 9. ഭോ പാഫിത്യത്തിനേ രയും അഭിവ്ൃ്ഥിയെ കാംക്ഷി കണ്ടാകന്നെ കാവ്യം കഴിയുന്നതും ആ ഭഷേതിലകേണ്ടതല്ലേ! ക്കാലം മൂഡരണി ജഗതി ബുധജനം ദര്‍ല്യം" എന്നു തോതു (മ്മുടെ രാജ്യത്തും ധരാളം പാഠവേമെന്നു കണ്ടിട്ടാ" വെണ്മണി ജന്ൂടിപ്പുട്‌ ഇതവിധം പരഠാഞ്ഞിരിക്കന്നതു്‌,...
തന തം പരമില്ല സംശയമെട്ിപും
ല്യക്തമായി മന ന്നു മിക്ഷയുമാളുകം
ശമതികെട്ടുചമഞ്ഞിടുന്നുകൊണ്ടെ കേളേദഷേയായ്‌
മുക്തിമഗ്ഗുമതാഷ സദ്യ ഥയൊന്നുട പറയുന്നഞഞാന്‍. ൦
ഇരശേവരകാരുണ്യത്താല്‍ ഇജം പലക്ടം യ വിധമായി പ രിങമ ക്ടമാരകട്ടെ.
൨൨ കുപ്പൂലും കടല്‍വഴിയാത്രയം
വളരെ പുടതിനകാലഷുതല്‍ ഉട്ദേശം കൊല്ലവര്‍ഷം ര, വരെ, ഇന്‍ഡ്യയില്‍ ഏതട്ടേശിയര്‍ കഡ്പുലുകഠം പണിജവന്നു. ക പ്യലകഠം ഉണ്ടാശന്നേതില്‍ ഇന്‍ഡ്യക്കാര്‍, പഴയകാലങ്ങളില്‍ സ (ര്‍ഞ്ചന്മാടായിരുന്നു. ഇപ്പേം' യൂര്പിലുളവക്ഴ ഇവരില്‍നി അം ഈ ശാസ്ത സംബന്ധമായി പലതും പരിക്കാനു്ടു ഇംഗ്ലീ കാര്‍ പടക്കപ്പുലുകളെക്കിച്ചു പലതും പഠിക്കുന്നതു, ജന്‍ യയിലുണ്ടാകന്ന കപ്പലുകാം ഭംഗിയും ഉപയോഗസതകട്പവും അധികമായി ചേര്കൊണ്ടതം “അവ ക്ഷമയും മിടക്കമള്‍ പ ,ിക്കാരാല്‍ ഉണ്ടാക്ഷപ്പെട്ടവമന്നു പ്രത്യക്ഷത്തില്‍ മനസ്സിലാക്ക വാ൯പ്രയസേവമില്ല? എന്നു പരന്ത്രിസുകാരനായ സെവിന്‍ സ്‌ അദ്ദേ ൧൯.൭: നാറാണ്ടിതന്‍റ ആഭികാലത്തു എഴ തിയ (൫ പുസ്തകത്തില്‍ പരസ്താവില്ിരി്ുന്ു,
പ്രാച നകാലത്തണ്ടായി [ല് പ്രയാണക്ട്പെ ി അധികവില കം കാണന. അത്തെ, അവയുടെ വിക്കു വഴിയായ ഒരു വിവരണ്ണമെം കപ്പലണ്ടാക്കുന്ന സ്ത്രയങ്ങള പ്രതിപാരിക്ക ണ ഒരു ശാസ്ത്രഗ്രന്ഥമം നാം കാന്നന്നു്. രത്നങ്ധറം, ആനക 0, കതിരകറംം ആഭണമ്ങറം, യസനങ്ങറം, കൊടികറം കടകറം എന്നിവയ്യേയും മററവം പഠി പറയുന്നതയേ ഭോജനപേതിയുടെ 4യുമതികല്പതതാ എന്നോരു കൃതിയില്‍ കണ്പുലുകളെയും കറി, ച്വിചതെ്ാം പറഞ്ഞിട്ടണ്ടു്‌. ഇ ഗ്രന്ഥത്തെ ഇനിയും അ, ചൂ പരപ്പെടവിച്ചിടിച്.
രാധാകമുഭമുഖോപാട്വ്യോയന്‍ പ്രസ്ത്രതവിഷയത്തെക്കറി, എഴുതി പ്രസിഭ്പ്പെടടതതിട്മ ഒരു പുസ്ലകത്തില്‍നിന്നു ക ഭരികളുടെ അറിവിനായി ഏതാനം ചില സംധാതികളെ ഇവിടെ പ്രസ്താവിച്ചുകൊഴ്ുന്നു.
വൃക്ഷ ആയുദിടത്തില്‍, അതായതു സസ്യ ത്തില്‍, മര അരക്കും ചാതുര്‍ കഴിച്ചി. ചാജാരി്ല കള്‌ ഘം ൃദുതവമുംയും മാതരം മരമളോട ക്ര ഭിച്ചപ്പാന്‍ പ്രയാസധമില്ലംത്തുമായിരിക്കും. ക്ഷതിയവമ്ുത്തി ലത്‌ ഉറപ്പും മൂടി തമാമയുമായിരിക്കം; പക്ഷേ വേറേ ത്വിമത്തോട തോളിപ്ിപ്പാല്‍ ബംധിക്കില്.
116 ലേഖനുമഃല
ലഘുയല്‍ കോമളം കാദ്ലം സുല ബരഡ്മജാതിതല്‍ ദമാം ലഘുയല്‍ കാറ മഡാടം കജ്രജാതിനല്‍ കോമ സരതയല്‍ കാധ്യം വശ്യഭതി തദൂഭ്യതേ ഭൂഡ്ഥാംഗം ഗുരുയല്‍ കായം ശുദജാി ത്യം ്ജമേക്കൊണ്ാണ്ട കപ്പുലുകറം ഉണ്ടോക്കേന്ടമരന്നിം ആവക നകം സുഖവും സ്പയ്തും തരു മെന്നും ഭോജ അഭിപ്രായപ്പെടന്നു ദസ്ത്രങ്ളോയ വലിയ കട. കളെ കുക്ന്നതിനു' ഇരമതിി കപ്പൂലകഠം ക്രമ കഴിക. തില്ല ടു ക്ഷത്രിജകാഫ്യൈര്‍ഘടിതാ ഭോജമനേ സുഖസമ്പഭന ക അന്വേ ലഘുഭി॥ സുട്ൂഡ്ൈൈറിേനി ജലദഷ്ണുഭ നക, പ്രലതരോ മരഘഥംകൊണ്ടു പന്നി ല് ഒന്നിനും കൊള്ളി. അറി ജളേചയ്ു്നറിന്‌ ഒരു സഭവമില്ലം അതു ദൈവം നനിലലംയി; ത്തില്‍ ഉറഞ്ഞുപോകമു എന്നു ന്നെയും വലകകൊക് ട്ടിയയയ പൊളിഞ്ഞു താഴ്‌ കരയും ചെയ്യും. ിഭിന്നഭാരിലയം ഷന ന മമ്മു റ നപിസലയേനനക നൈഷാകിനം നിതി പച്യതം! വരില്ലേ സഭിരിമക്ജതേചച ക്പയല്‍പണഡയില്‍ ഇുജമ്പ്‌ ഉപരമോഗിച്ചടം, കഴറി൯ പ ച ശസ്ത്രം നടം ദോഷം സേ ജല്‍ പ്രസം ഉപദേശിക്കുന്ന
ക്കളുടെ വലിപ്പത്തെ അട സ്ഥഗമമല :ഡക്തികല്ലുനതുഃ അവയെ സനം, ശേഷം എന്ട ണ്ടായി ിക്ഷസ്ധ ഭു ത്ത ചാതി പളി ഉപയോഗിക്കുന്നവയും രണ്ടാമ ിചുമമ കരിയാതെ വയും ആകുന്നു. സാമാ വയെ കാട മദയേമം മീമം വം പട എന്നി ന അമ്മു കടട യ. [ംജിച്ചിറികന്േ വിശേഷാതത്തിു വയെ ജാമ്യം ഒര്. എന്നും ന്നറ എന്നും രണ്ടായ പി (രില്‍ ഇലി ഒ ൭ പിടിവുകകളെ പിന്നെയും, ജഥാശ്രമമം പരതും അഞ്ചു: ശാഖകളായി പിിച്ഛിിക്കുന്നു
ആഭുകക്ക്‌ ഇരിപ്പു മുറികളുടെ സ്ഥാന ഭ്ര ലും പ്പലകെ സര്‍റ്യമദതിക, മബ്ലമന്ിര, അഗ്മന്ദിര ൭ നീ മുമമനിരികായി ംനിടിച്ചിരിക്ുന്ന. ലഥയ്യയല്‍ കൂട മു്കവകയെ വേദക്കാലത്തും ട്‌ ര്‍ഡയകംക്കം യുഭോത്തിനും കും 'യോഗിക.വാന്‍ വേഷമകന്നു.
കൂപ്പലും കടല്‍വഴിാതരയും 11
അഗ്രാരോമന്ിം യന്ര സാജേഞ്മയാതഗ്മന്ിരാ
ചിപ്രേവാന്യയത്രോഷാം മണ്ണ കാലേ ഘാതം,
ഇത്ത ൭ കപ്പുലുകളിലായിടിക്കാം ഇുഗ്രമഹര്‍ഷിയുടെ മകന്‍ ജയന മൂക്കി ഒരു ദ്വീപില്‍ യുമോ്ിന്ു പോയതു", കയ റം പാണ്ഡവന്മാരുടെ വംശം നശിപ്പി്വേന്‍ മിക്ക ചെയ്തു ചതിപ്രയോഗത്തില്‍്ിന്നും വി്വാന്ും സ്ലൃഭയനുമായ വിദദരരു ടെ ഉപാഭശ്രകാരം അവര്‍ രക്ഷയെ പ്രാപിച്ചയം ഈ തരം (തെ കപ്പുലിലായിരിക്കാം.
(തതഃ പ്രവാസിതോ വിപോന്‍ വിദുരേണ നരസ്തര
പ്രാതതിമാനാം ഒര്‍ശാമടസ മനോമാരുരഗാമിനീം
ര്‍വ്വവംതസഹാം നാവം യന്ത്രജകരാം പരാകിനിം
ശ്രവേ ഭാഗിഭഥിരിമര നമൈര്‍വ്വിശ്രംഭിരി കതം.
(തം ആടിപര്‍്വം)
അത്തയയുവ കഡ്പലുകളില്‍ അദവധി ഭക്കവദ്രകന്മാര്‍ ളിച്ചു ന മത്ര യുവാ ഗം കട്ടിയായി മമായണത്തില്‍ പരയുന്നു". അന്ന്‌ ഉപാശിച്ച കപ്പലകളം ജത്താദരില്‍ പപെട്ടവയായിരിക്കാം,
(അവാം ശരഭ പ്രഞ്ചാനാം കൈവത്താനാം ശതശേതം
സന്നലോനാം ഥാ സമു നാം ിഷ്ഠന്തചത്യഭയചോദയല്‍
(അയോദ്ലേകോണ്ഡം)ു. ഗംഗജിലുമ്മ ഭവീപുകളില്‍ ജയസ്ത്രംര്‍മത്തെ നാട്ട! ലുപ്രവ
(രി തിരിച്ചുവരുന്ന സമയം, ബരളികഥം അദ്ദേഥത്തെ ടചന്നു തൂടത്തതും ഇ തരം കുബ്റ ളോടശരായായിരകക്കം.
ംഗാനുല്‍പായേതസോ നേന സധനോഭ്യതാന്‍
(നി ലഖാന്ുജയസ്ത്ംഭം ഗംഗസ്്രരേന്തേരേഷു ലം
(ഘേവംശം ൪.൦ സര്‍ഗ). ഇൂശ്വോഭത്തിയ പാല ഘട്ടില്‍ കപ്പന്‍യായകമ്െക്കറിച്ചു
പരായുനനണ്ട്‌. (൧: ൨൭: ൭ ൨: രയം ലു ച: ൧൬: ൨) ൭: വ്വ: ബു. ര.) (൧: ൧൧൬ ൧: ല് ജയേകുന്നു മുഗരമുന്ിയുടെ മക ൯൦ കഥ വിചരിക്കുന്നതു.) മാമായണത്തില്‍നിന്നും മഫാമാര ,തത്തില്‍നിന്നും ഇതിനുമദ്ധില്‍ ചില ഭാഗങ്ങളെ മദാരിക്കയുണ്ടം ല്ലെ. കപ്പന്‍പ്രയാണങ്ജളെ സംബന്ധിച്ചു പ്രസ്താവിക്കുന്ന മററ ഭാഗങ്ങളും അവയില്‍ ഉണ്ടു്‌. സീതാമയോഷണത്തിനായി പുറ
വ ലേഖവനമാല
പ്പെടുന്ന വാനസൈസ്പങ്ങളുടെ സ്രേരക്കനമാടോട്ട സഗ്വര്‍ രല ഭൂഭാഗങടളിലും പോയി ദേധിയെ തിയുവാ൯ തഅാജ്ങാപി കന്നും ഒ കൂട്ടത്തില്‍, സമു പുകളിലുഷ പരികളിലും ഗിഴിക ഭ്രീലം കോഷികാട്മോരുടെ കം ജവനവിപിലം സലീ പ്രിലും ലോഫിത സാഗരത്തിന്റെ തീരങ്ങളിലും സിതാദേവിയെ രാവണ ഒളിപ്പിക്കവാറ വഴിയുണ്ടെസ്ം അവിടെ തിരയേണമെ അം കല്പിക്കുന്ന. ലോഫിതസാഗരം ചെര്ുമലും, മററ രണ്ട ഒവി പകം ജാവോ, സുമാട എന്നവയും അകന്നു എന്നു ശിക്ക തി സമൂദ്രമവഗാഡ്മാംശ്ച പറ്താന്‍ പത്തനാനിച. (രിിന്ഥകാണ്ഡേം ന ൨) " രമി കോഷകാടോണോം ഭൂമ ജനകം, (ിഷ്ിസ്ഥാകാസ്വം രീം: ൨൩) 4കോഷകാരാണംം ഭൂമിം: എന്നതിനെ “ചെ.രഷോയരന്ുല്ലം കകജുള്ത്തിസ്മാനഭൂാനാം ദൂമീറ, അദയേതു" പപട്ടുകളുമെ (യല ഫു പഴക്കളിയിനിന്മനമാന്നവോ അവയും ഭൂമി എന്നു യയര്‍നിച്ചിരിക്ന്നു. പ്രച നകാലംമുതല്‍ ചിനരാജ്യം പട്ടിക ഉണ്ടാക്കുന്നതില്‍ പ്രസിഭധി സന്ധംിച്ചി താട കാളിഭാസമുടെ ശാകുന്തളത്തിലും ഘേനന്ദനനെറ യാത്രതേത ഴി ഇവിധം അവരയേകകിച്ു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ളൂരി പുര ശരിരം വരി വശ്യാമസംസ്ഥിരം ചേര ചിനം ഗുകമിവകേോ; പ്രതിവാര നിമാ ബദംശാമനുലിപ്യേച ലന്മനേന്മൂ്രേവഃ സുഗന്ധി മാല്യം ണൈശ്ിനുച്ചെ॥ സുശേ്വൈം യവനഭപിപിന്നെയും മറവം പഠി പറയുന്ന ഭഗേങ്ങഥം താഴെ ചേക്ടന്നു. ത്തതത്ത്ത്തല്‍ു സാ തംക്പം ബുധ കിം, തതോ രക്തഭജലം ഭീമം ലോഫിതം നാമസാഗരം. ചത യുദ്ങളവോം എന്നു ഗണിക്കുന്ന കൂത്തില്‍ ക. ഭിയുടോക്തിനെ കപ്പേം മനസി മന്നിടം. ബ്യന്ദനംശൈ സമേ യുട്്യ ടവിപൈസ്ത്രഥം ഡയ ടെ ലം
കപ്പലും കടല്‍വഴിയാത്രയും 19
മഹാശയ റായ സദ്ഥമേവന്‍ കടലിലുക് പല ഭപീപുകളിലേ യം മ്ശേഷമരാാക്ക്മാരെയും വേടന്മോരെയും നമളക്കുകളായ ഒന്നു ഷ്യരെയും പിടിച്ചടക്കിതായി സഭാപദിത്തില്‍ വിവരില്ചിരി കന്നും ബാശരഭപരവാസാംശ്ധ നൂപതിന്‍ മേയോനിജാന്‍, (ബിഷാമാന്‍ പുരുഷാലാംശ്ധ കഷ്്പ്രവേദണടനപി ക്വീപം താഭാവയം ചൈവ വർകളത്വ മാമി (്രഭപര്‍വ്വം) (കടന്‍വി കച്ചവടം ചെയ്തിരുന്ന വണിശവന്മേള്‍ ജോയി കഴ്സേകൊണ്ടുവന്നിരുന്നതായി ഭാമായണത്തില്‍ പ്രസ്താവിച്ിട്ണ'. രജസ്മയത്തെയും ഭിച്വിജഷത്തെയും കുറിച്ചു വവരികഷന്ന ഘട്ട ത്തില്‍ ഇന്‍ഡ്യയും പുറമെ അന്ന്‌ ഇന്‍ഡ്യുമായി ക്ഛവരം സഭ നിന്ന പല്‌ രാജ ഭശൂെയും പ്േയകഠം പറഞ്ഞു കാണുന്നുണ്ടു്‌".
പ്രാചിനന്മാരായ ബെൌധാ സന്‍, ഗെരതമയ, മന്ന ഇവ ടെ ധ.. സൂയ്ജളില്‍, കടല്‍യാത്ര ചിലര്‍ മചെയ്കകുടെന്നും, ചെ നൂ പ്രായ ധനനയ കവേ, മൂമകവുമായി ഇന്ന സംഖ്യ കൊടുക്കേണമെന്സം (൨൮൦ ൮ വരമോതി കാണിച്ചിട്ടു. (ബി.
൫ ൧: ൧൮: ൪; ശെ, ൧9% യ). വിഭിന്ന തി വെക്കന്നോറം,
സോമ മധു ഇവയെ വര്‍, കടതിയാ്രേ ചെയ്തുന്നാഥംം
നയുളവരെ എരേകതന്നു മനസ്്രരിയില്‍ പിധിച്ചിടടണ്ട്‌.
ആൃശാഭോഫ। ഗരഭ॥ കഞ്ഡശി! സോമയിക്രയി മു്യായി നമി ച തൈലിക കരകാരകഴ (൩. ൧൪
മുരജാതരകളില്‍ സമതിഥന്മാരും കാലദേശാവസ്മകരളേയം (സാമനോങ്ങളുെ സ്വഭാവത്തേയും അനുസരിച്ചു സാധനുമ്ജളുടെ ഭം കണമമക്കവാന്‍ നല്ല ശീലമുദളവരും തില്യയാക്കുന്ന തോതി അ പ്രാബ്്യമുണ്ടെന്നം അയന്സിച്ചു സക്മാരിലേക്കലള സംഖ്യ കകടടക്കേണമെന്നും മനു അഭിപ്രായപ്പെടന്ന്ട്‌.
ബമുദയാനുകേശലാ ദേശകാലാതിലശരിന
സ്ഥാപ്യന്തി ു യം വൃഭഥിം ധാരുന്ത്രധിശമം പ്രതി.
(രം അയേ)
ഇനെ എഴുതുന്നതായാല്‍ ഇരിനൊവസാനവും കാണി
൮. വളരെ പുരതേനകാലക്കളില്‍ ഉണ്ടാകി ദവരശാസ്തരപുരം
[1 ലേഖനമാല
ണേതിഫാസങ്ങളിലും കാവ്യ ഡാടകലേുന്ഥങ്ളില നിന്ന ബ്രാച കാലം രില്‍ ഇന്‍ഡ്ുക്കോള്‍ ഇന്‍ഡ്യയില്‍ കപ്പുലുകഠം പ്രണ്ടിതിരുന്ന എന്നും അവർ കടല്‍വഴി ക്ച്ചുവടത്തിന്നായിട്ടം ജം പിടിച്ലടക്കാനായിട്ടം മറവും പോയിരുന്നു എന്നു്രേയാസം കൂടാതെ നുമക്കു കാണോധുന്നതുകേന്നു. അ്ജനെ ഒരുകാലം ഇനി എന്ധ വരുമേ. ഇംഗ്ലിഷുകംയുടടെ സംഗയേത്തോടേക്രട] ആ കാല ത്തി ഒഡ്വിഭ്മവരിന്നായി ആയ്വേത്തത്തിചള വല്ലോം
ത്തൊയമിച്ചു ജത്നിക്കേണ്ടകന്നു.
൨൩. വെണ്മണി മകന്‍ നമ്പരിപ്പാട്‌.
കോടക്കാറണിരേര്‍നിരംയ ഫലിതമായ* പഠ പതുകപ്പറ
ഞ്ഞ വോക്ക്‌ വിമു നയനം ൂിയ്ുന്നമാന്തംവര
(0 നിരയുന്നകീത്തി, കവി മതി മിസ്റ്റല്‍ഗുണം
(ടിം ചെവയൊീനംസിഴക്ത്യനുന്നു 20 ഗൂഇംവിധം,
കൊച്ചി അജ്യത്തില്‍, ആപ്വവപ്പഴ്ും സമിപമക്മ വെ
പ്പി്ളി എന്ന രു വെത്മണിനമ്പയരിപ്പടന്മാരായ മന്ന! ന്മാരുടെ ജന്മഭൂമി. ൧൧൧൩. അമ്ല" നമ്ൂടിപ്പാട* കൊ മഃ കൂര്‍ പറ്റു അടട്ടതിടിയുടെ മനസ്യ.ല് നിന്നു വിവാഹം കഴിച്ചു കട വേളിജനിനുണ്യെ മ പായനാകന്ു മകന്‍ യസഴിളം ന്ന പ്രസിദാനായ നമ്മുടെ കം ബന്‍നനയൂിപ്പാം. ഗുദം ജനിച്ചതു്‌ .൧൦൧൯.ോ്െ മേമസം നു. യാകുന്നു, നന ഭരിക്കം സറരുമ്ോര നവരശന വണ്ണിരുന്നള്ലൂനെ? കോം. ത്ത മലയാളിക കുരുക്ഷമയിഴികകമല്പോ. മകര കവിഃ വനന അക്ലൂന്‍ം വിക്കാണൊെന്നും ലയുന്നതില്‍ വരെ അപ്പ ഇേമുണ്ടംകമേന്ന തോന്നില്ല,
(ഴം ബന്‍നനൂരിപ്പ്ടിലെ വികസം വളുടെ ലഘുവായി ഭൂ്ധതായിരുന്നു. എത്രയും പഴമസ്‌സ്പിായത്തിള്ള ചില ജ്യ പ്ളം അലം ഒത്തും അല്പ സാട്ദേഗം കട്ടിക്ഡത്തൊസം .ീലിക്കയുണ്ടാഷിടടി്ല. ഭര്നമായതില്‍പിന്നെയും റക്മം, അല രം, വ്യരകേരണം മുരുലായ മയന്റ ശാസ്രഗന്പറള ല് ഇദ്ദേഫ ജിനു ഞം പഴിഞ്ജായകന്നമയടടില് എനാ, ബാള്യഭമുതലചതന്നേ നൂിപ്പടടിലേക്ക കവിതയില്‍ അസാമാന്യ കായ നോയ മുത്മായിക യായി, യവ്വമായതില്‍പികന്നെ
വെന്യേണി മകന്‍ നാസൂടിപ്പാട* മി
മഹാന്മാരുടെ ഉത്സാഫത്തിന്മേല്‍ അദ്േഥം പലപ്പേഴമായി ചി ചല കാര്യങ്ങളില്‍ ന്നു ലിലതതെല്ലം ഗരിച്ചിടടില്പെന്നില്.
ഇാദ്ഘം ൧ 0൪൭.ല്, മുണ്ടയേതെക്കിനിയേടതുമനഡ്ത്ുല്‍ (രിന്നു വിവാഹംകഴിച്ചു, ഇൻ വേളി രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളളെമാതര മ പ്രസവിച്ചു. മൂത്തകുട്ടി കാലേ കാലധര്‍മ്മം പ്ര.പിച്ഛു.
ന്ൂരിപ്പാട* കവിതാവിഷഷയത്തിലപ്യാതെ വേരെ ജോ യിലും പ്രവേശിച്ചതായി കേട്ടിട്ടില്ല. ഗരഡസ്ഥസായിരുന്നിട്ടം ഇ ദ്ദേഹം കഴുക ടം പഠയത്തക്കവണ്ണും ന്നും അറന്ിഷിക്കയു ്ടായിട്ടിലും എപ്പാവ ഷയമ്മളിലും ഉണ്ടായിരുന്ന അമാന്തം നസ്യ ിപ്പൂട്ടിലേക്ഷ ദേശമസവിഷയത്തില്‍മാതരം അയ്യ മ ്ദാധിരുന്നി ൭. ഇദ്ദേഹം മലയാളത്തില്‍ പരസ്ഥലങ്ങളിലും ന ബഭിച്ചിടടടു, എങ്കിപം അധികമാധി താമസിച്ചിടടജമ കൊടുഷല്ലയം വ്ലൂണി യ യക നന യി പോ്ന പഴി എറണകേളത്ു കയവക പിവായിരുന്നതിനാല്‍, അവി ടെയും പ്പെംപ്പോയി കേനം താമഗസിക്കഡയണായിട്ട്ട ന്യൂ പ്പാ" ത ഉരേരോഗ യായിരുന്നു, & അധികനരമെരി ക്ഴഗ്നിമാസ്യാടിിനും മൂ ല്ലി? കഴഞ്ങന്നിജപൊുല്ല നമുക്ക ടി എന്നിവ ഇദ്ദേം പലപ്പോഴും വിലപ്പിക്കു വണ്ട്‌.
കള്്ില്‍്‌ നിയുണ്ടു കാമദന്തേകു വിഭമകനാണനുഭൂത്തൂനം രി. ക്ണ്ഡത്തേലാണട സ്തം തവ ക്ക ശാന്ത മുണ്ട രി്ണണന്നെന്നിടടമര ശ്രി തനടിയനിലിയഗ്നിമ്പേ വേര. ണിക പ്രലവക ടേയ്‌ തിയകതൃകയക്ിലില്ല
പരക്ഷേ പഥ്യംമാക്കുന്ന പതിവു പഞ്ജുതന്നെ നന്ൂിപ്പു്ടി ലേക്കു ഉണ്ടായിരുന്നില്ു. €അന്നേകാദശിയാകളകണ്ടേ പന്നു ണ്ടിപ്പ ചക്കപ്പഴം രിന്നാരാത്രികി്നു, തത്രസരസം സസ്യ രാംബുധേ!? ഇക്കനനെയെല്പരം പ്രവത്ിച്ചിരുന്നകൊണ്ട' മിന ക്ഞിനു' അധികമടയ ശമനം ഒരിക്കലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. കൊല ആതിലൊരിക്കന്‍ കാടുകല്ലൂര്‍വച്ചു" ഇദ്ദേഹത്തിനു നവരക്കിഴി പരതിവുണ്ടാഷിരുന്ന. ൧൧൩൬൮-വൃശത്ചികമാസത്തില്‍ കിഴികഴിഞ്ഞു. ജല്ലരിക്ക അവസാറില്ലതോടക്ൂടി പിയും മുടനെ വസൂദിയും ഇുടക്കി, മകാം ൨. നൂ- രാത്രി ഒരുമണിക്ക ഈ മഹാന്‍ ഇദാ ലക വിട്ടുപിരയു കയും ചെയ്ത. പനിയുടെ ആരംഭത്തോടക്രടി ബനൂരിപ്പാടടിന്" ഒരു നാടകയോഗഥക്കാരുടെ അപേക്ഷപ്രകാടം, അവക്കു ഒരു ഗ്്രോകമുണ്മാക്കിക്കൊടുത്തതു* അദ്ദേഹത്തിനെ ചരമ ്രകമാിതതന്നെ വിചാരിക്കാം.
ി ചേന
അയ്യം ന്പുരരങ്ങണഞ്തിനായത്തിനെ മത്ത കലോചിതം ക്ല്യോരോന്നു ഉടനിനോല്ലനടനെന്നട്പേരു കേദാരം പ്രിയുഷാശ്തുകലകേലപോനനനയേ! ഭകരപ്രി യ! നിന്‍ കൃപാ പീയയഷത്തിന്മ കൈതെേന്നു ജഗരാലംബേ കരുംബേശവി (ഇപൂരിപ്പുട* സരിപ്രകാരേണയും ഒരു സത്സ്വര്‍വിയായി നത, മനസ്സിനു ഒരു ചപിലതയും ഉണ്ടായിളുനനില്ലം ോണിപ്പയും ര്യം പെരുവതവമാഫോ പല്ടപ്പ്പിനേോം (നാണംനാല്‍കന്നിചപ്രഷുമയുമെളിയും തോല്ലൂടപ്പോലെ മെ്ും കണ്ടന്നേരത്തോപ്പനിവ പല വിഭവം ചേക്കു ട്ടിപ്പടചി (ണ്ടെത്തി മകജജോസനനുസസംസനമ്മ്ളത്തി ര്യം.
എന്നിപ്രകാമേള ഇദി പല ദ്ര കങ്ങളും കോർ സ്പോരോം, ബന്മൂരിപ്പു്‌ ഒരു വികൃതിയും കകവിയും ആയിരുന്ന എന്ന പലക്ം ദോന്നാനിടയഞ്ടം എന്നാല്‍ വാസ്തവം അങ്ങ നെ ഇതിരുന്നില്ലം കാലുഷ്യം എന്ന ഒര്‍മഭൂവധത ഇദ്ദേഹത്തിന്‍െറ അടുക്കല്‍ക്രട! പോിട്ടിച്ായിരുന്ന. നേരംപോക്കി൯ുവേണ്ടി ഇസ നെയെല്ലം ആക്രി കലക്കിയിരന്നതേയുള്ളു. ഇദ്ദേഫത്തി വെറ ശുഭത അദിയന്നവക്ഷ: ഇതമാതിരി ശകാരം അപ്പിിക൪ കായിമന്നില്ലെന്നതന്നെയല്ലം ബല്ലാസന്നേഷോപ്രവമായിരുന്നു ഇരിനമകെന്നു ്രകാരവും ആതമപ്രശസയം ആദില അധിഹിതമല്ലത്തേവിധത്തില്‍ സംയോരിപ്പിച്ചു രസഃപിടിച്ഛിട ക വളരെ ഗ്കഞ്ചാം ഉണ്ടാക്കുവാന്‍ ഇദ്ദേഫത്തിനു' ഇടയായിട്ടു കയ്‌.
(തിനും ശശാമാമലതനശസമകേരളോ്യന്നര്‍ഷ പ്രമട്ടില്‍ സ്ചഭിക്കം സിതമണിധരണിഭേവഫ്ുക്കവയ്യന്‍ ച്ുംകാരംത്തടൈതിക്ം കവികരിനിടിലം ന്ചൂഭയയചചമ്പോംനിനാ. ഫംകാഴേ പൂണ്ടനീയാമൊരുകവുനരിയെ സമാ കന്നിപോലം ഷ്ഠിയോട മരിപപഷ്ഠിയുഷ്ോരു വിശിഷ്ടം കവിവരിഷ്ഠര്‍ ക. പാ ട്ടിയനല്പപുകഠംനട്ടനുമമൊടേതി്ു ന്നായി ബവലവിട്ടു നീ കഷ്ണമെന്തിനെതിടിടട്ന! വഴിമുട്ടും പൊരി കെട്ടിടം
(ഇന്ൂരിപ്പാടല്ലോതെ വേറെ ആരുതന്നെ ഇവക പര്യം ൂണ്ടാക്കിയാല അവയെ അധകപ്രസംഗത്തിൽന്‍റ ൂത്തായിട്ടേ ആളുകം ഗഞ്ടിക്കുകയുളളു. പക്ഷോ, ഇദ്ദേഫത്തിനറെറ കാഴ ്ഞില്‍ അങ്ങനെ ശ്കിപ്പംന്‍കൂടി ഇടയില്ല. സമാനുകാലീനറ്മാം
വെത്ണി കെന്‍ നൂസ്ൂടിപ്പാട 138
രയ കുവികറംകൂടി ഏകകണ്മായി ഇദ്ദേഹത്തെ സ്ത ികകേയും ഇദ്ദേഹത്തിന്‍െറ യോഗ്യതയെ സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തി കൊണ്ടനന്നെ ഇട്ദേഡത്തിനു അസ്യ, പരപപച്ഛും മുതലായ 94
അഞ്ചാം വളരെ കുറവായിരുന്നു എന്നു പൂദ്്ുമ-യി തെളിയുന്നുണ്ട്‌
ന്ൂിപ്പട്ടമായി സംസാഭിപ്പൂ സംഗതിവന്നിടട വരും അദ്േഘത്തിനെറ കൃതികറം വായിച്ിടുക്ളവരും അദ്ദേഥത്തിനു ഫലിതം പരവനോേണ്ടായിരുന്ന അസമചാണ ശകതിരെകഷറിച്ചു അത്തൂരപ്പടോരെ യിരന്നിരിപ്പന്‍ പ്രയാസ,
പ്രാരംനതഫാല ത മേവമുചെയ്തിട:൯ ഭവാനോട മ.
ോതിഭനോക്കുകടവണ്ട സമമതമതാണ്ിന്ന്ുകണ്ടന്ന ഞാന്‍ എന്നു" ഇട ഘ്മകാിച്ചു പഠഞ്ഞിടടച്തില്‍ അശേഷം അരി! രരോക്തൂയില്ല. എപ്പോഴും റു്ജിപ്പിരിച്ചുന്ന ഒര-ഭൂടെ ഉദ്മില്‍ ജിന്ന" ഇയ രഡ്ു പിരവഷം എനെ ഉണ്ടായിക്കെ ബ്ടിമുന്നു എന്നു പലതും ആശ്ചയയപ്പെടടണട.
സറികട്യേത്തിലും നന്യൂരിപ്പട്ടിലേക്ഷ മന്മനയുണ്ടായിരികഷ
പി ലിധിച്ചിടുണ്ടയിരുന്നവത്െ. കിനാ വാസനയെ ഒുക്കുത്തിനെറ ഉതകി ഒരു മന്മതയും മണ്ടായിരു നില്ല. മല്ലസംികളക്കൊണ്ടും ഇദ്ദേഗം ജാദകവക്യ ത്തെപമോതിഥികരിച്ചു. പായാം പോംവഴി പോകമൊര തുന്പുംവാധമിപ്ലടത്ത? വിധത്തിയായിരുന്നു ഇദ്ദേഥത്തിനെറ മുക്കാ വകു ഥം. ഈ അമാന്തംകൊണ്ടാണു" കവിതകഠം പലതും മു്യവനാക്ഷവാന്‍ കഴിയാതെ ആഅദ്ത്തിനു മിന്‍ ഇടയോയു്‌.
മ്ൂിപ്പട്ടിലേക്ക ചിത്രം എഴുളുവാള്‍, ഒരുവിധം ശിലമു ്ടായിരുന്നു, ഏന്നാല്‍ സചഥജമായിട്ടണ്ടായിരുന്ന അമാന്തം ഈ വാസനുയേ ഫഥിപ്പി ചില്ല. ഇത്തി കൈവശം ചതുരഗത്തിനു വരല്ഛ കുളളികറംപോലെയുമള കാലികളില്‍ ചില അക്ഷം്ങറം എല്ലാം ുഴ്തിയ ഒരു പടം ഉണ്ടായിരുന്നു. ജര മിചം ഏന്തേത്ിലും ഒരു കുദ്യം വിചാരിച്ചും ഇളദത്തിനറെറ ആവശ്യപ്രകാരം ഭര പപടത്തിടല ചില അക്ഷംങ്ങ്ദെ തൊട്ടാല്‍ (ഇ ിച്ചാരിച്ചകായ്ുവം അതിനു സമാധാനവും തുമാമ ശവരസംവാര്‍മായി പട്യരൂ്പോണ ഇട്ദേം പഠഞ്ഞിനനു, ഇതി നൊ ദൂഷണം ഇവിടെ കാണിക്കാം.
ശുല്യത്താര്‍ശരൈരിയാംവര! കയ്യിപ്പൊട്ടനിന്നമമഷെ. ത്തല പ്രവത്തില്ചതും!
[1 ലേഖ്വമാല
ചൊല്ലിത്തന്നരുളേണമെന്നൊരുപുമാന്‍ചേട്യപ്പെടന്നുമ്ടുടോ മെല്ലേത്താനിഫഭചയ്തുപപേഫലമാണ്നൊന്നാതുകെന്നോമലേ
ബാദ്യരലത്തിയിതന്നെ നപൂിപ്പൂട്ടന്ന കവിതയുണ്ടാക്ക ൯ തുടിിയെ്കലക, അന്നു്‌ ഒറാഗ്ലേക്ങളട്യാതെ ഒരു കഥ യായി ശാതൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയതായി കേദവിയില്. ആഭ്യതൂതിക ളില്‍ പ്രധാനമായിടടത്മയ" (൧) പൂടപ്രോബന്ധമമന്നു. " ഇതു" ൧0൪൮.ലെ തൃശ്ശിവപേരൂർ പലര്തെപ്പുററി ഉണ്ടാക്കി ത ന്നും ഇതില്‍ പ്ുരാന്ുംഭാഗം ആ ചരകഴിക്തു ഉട യും ബം കഴിയു ഭാഗ്യം ഓരോരിക്കവായും മണ്ടാക്കില്േതതിടടല വയുമാ കന്നു (൨) ഭൂതിഭൂഷചടിനം രണിപ്രവമളം, (൩) പാഞ്ചാലി സവയ തുമ്മല്‍, (൪) അജ്തംവാസം ആട്ടക്കഥ, (൮) കമ രിലകഭാണം (൬) ജൂബ്ിലിമഫോത്സവം തുല്മല്‍, (ഒ) അതി മോദം നാടകം (൮) . ാസ്നപ്പണ്ഡേവം നാടകം, (൯) പിയൂഷൾ വിലയം നാടകം (൭) കവിച്ുഷണുമാല മഞ്ങിപ്രവാളം, (൧൧) അംബോപേശം മണിപ്രവാളം, (൧൨) അജാമിളമോക്ഷം മണി പ്രവ്ധമും ഇത്രയും ഖലതികഥം പിന്നെ മദം സമയങ്ങള വാതി രണ്ടടി വയാ.
(൨) ഭൂതിരൂഷചടിം എകദേശം ൫൨.൯൦ മടടവില്‍ തുടങിയ ഒരു ശനിയാണ്‌, മരിക്കുന്നജവംെ ഇര കഥയുടെ പല ഘട്ടം, ളിലായി മോഡം കം ഉനണ്ടാക്കിച്ചേത്ടിയുന്നു. കിലും കഥ ന്നും അചൃന്്ുമായിട്ടാണിടിക്കു്നത്‌, ഇതിപത്തെ കരവിതാറിതി മനസ്സിലാമന്നിലേക്ഷു ന്ന ഗ്ലാം ഇവിടെ ചക
,അദ്ിമിനുസമിടേനി മൊന്നുചൊപ്പേണമെന്നാല്‍ ുഴിമുഖിമണിയംഒളെ! ന്ത നിന്നോടവേണം കഥദവകിലറങ്ളം നിയോ പിന്നെ മൂള. അതിനിവിടെ വികൂടക്കോ? കട്ടില കടടവ?
പ്ുണ്ണ്ാക്കിപുണ്ഡരികായുധശരസിയോയ ധര്‍മ്മമാര്‍ഗ്ും ധഭിപ്പാന ക്കി സ ശസ്ത്ര പരൂമംചേവദന്‍തസ്തന്മോള്‍ ലൂം ണ്ണുക്കിമത്മിച്ചിടിന പതികം ത വായിലും മായമന്യ്യേ (ജല്ലോരാരിതുനാഗശംയികരമോ? ച്രേലിക്കുന്നതു.. ്ടല്ലോരപേസചിത്തമോ! കലവിയുല്‍ കുണ്ടേന്ന സേംപപരം
വെണ്ടി മകന്‍ നന്പൂിപ്പട 135
അല്പം പൊന്‍ഗിടിശൃംഗമംണനിമിഷകീഡാവിലംസങ്ങു.. ണ്ടപ്യാ, പോക്കളമാണ കാ്ടേക കമ്ന്ധം തുഭമിനിലലുന്നതും
(ബ. പഞ്ജോലി വ്വം എന്ന ഒട്ടംുമല്‍ ഏക (ശം .. 9൫൫." ഉണ്ടാക്കിയതെന്നു ന്നു. ഇതം മവ ജാക്കി. ഇ കൂറില്‍ നമ്ൂടിപ്പൂട്ടിലെ രടൈവത്തിനെറ്പു രി സ്കൂ വളരെ വിശദമായിട്ട്‌
൪ അജഞ്മോരവാവം ടട നധഥ ൧൧൭൭൫.൯ പമ മന യല്‍ വെച്ഛു്ടാക്കിയാണ്ട്‌. 2൪ കൂരി കിട്ട്യാ പ്ല ബിദ്പ്പേടത്തട്ടി്
൫൭. കാമനികാണം 008൭. ലോ ശാമേപ്പ ലോ ഉണ്ടു കക ടനകേന്നു, കവിക്കു വ്യ്പത്ത്‌ പര് യ ന്നി (ബാള്‍ ഇര ണത്തില്‍ ചില വൈകട്യഭമറം' വ്നിഴബൈക്കിലം ആക്യുടൈ ഇതു സന്നി.
൬. ജ്ചിിമപോ്യറം ടട 0൩൬0-ല് ഇട്ട ര റരന്നകേളുത്തു വന്നപ്പം, (നിര്‍ബന്ധപ്രകാരം സവിട് ജുബി ആദിയന്െകിച്ചു്‌ കല്ല ഒ വസത്തിനുകത്തുടക്ക ഒരു കൂറി. ഇതര ഇമാ കികളില്‍ ഒന്നാകുന്നു
ശാന്തം മുധകയ കഷം പുരത്തു വസ കണ്ട പ്രേം പകം മമായ പലെ ന:കേനിംണത്തില്‍ ഗാന രിയി ഗം കെഷ്ണു അതിമോഥം ടി ഹ്ലസമക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ബ്ദ സഖ നടേകം റം ലർ ഭൂമത്തിഒ ഡന്ത നങ്ളോകന്ു.
(6. കാത്തുദ്മില്‍ അച്ഛുമേനോ; ഏനാനും കവികളെ പഷ്ണ്ളോട സഭ്ശടപ്പുടത്ത! ലല പദ്യം ഉണ്ടക്കി നമ്മ പ്രാടിംലകം അയ്യൊ താരിറെ ൨ മദുപടിരായി ബ്ോകകിടക്മ ജെ ചെറിയ കൃതിര്ധകന കവിപുഷ്ണമലം
മേലായ കൃതിക ക്രടാതെ നാംപൂടിപ്പൂടടിന്നു ചിവ കൈ കൊട്ടം രം ഉണ എന്നി ഇവയിലോനനി മല്യ ഇദ്ദേഹത്തിനെറ അമ്പദ്ടശമായ യസ്സിന്നു കണം ഇി ക്കുന്നത്‌. ആ പ്രസികിക്കു പ്രധാനമായ കാം ഇ്േഫത്തി ൨൨ ഒററ ഗ്രോകാളാകന്നു. നരയിപ്പു മിലെ നിക പ്രസ ഒപ്പേടക്ന്നതിന്ന മുമ്പുതന്നെ അസ്ലം അനിതസോയാഠണ മായ ഒരു പ്രചാരം ന്നു കഴിജിടടമോ കന്നു.
138 ലേഖനുമലേ
മുക്കാലും മൂവമരാണി ജാതി ബുദാജനം ദര്‍പ്പം നല്ല മാഗ്യം തലകാലം കേട്ടുകൊണ്ടാടുവതഠിക. മഫാമൂഡലരണ്ടുഡാരാഗം
എന്നു നപിപ്പട്ടിന്നു തന്‍െറ അംഞബോപഭേശത്തിന്റെെ അവ സാനുത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടു. കല്ലിച്ചുകൂടീട്ടോ അപ്പാതെയോ ഇദ്ദ ഹം ഇവരുടെ രസത്തെ വേണ്ടതിലികം ഗണിച്ചിരുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു. ദരത്ഥഭംഗി യേക്കാറം അധികം ശബ്ദഭഗിയേയാണ്ട്‌ ഇടട്ടേഹം ഭിക്ഷിച്ചുവന്നതു്‌. പ്രാസാന്പ്രോസ്ങാം കൂരയും ഭശ്ലോകരധളെക്കാണ്യ ൯ പ്രസം. ശ്മാമൂഡന്മ കേട്ട കൊ ടട വാന്‍? വേണ്ടിട്ടോ അല്ലയോ കാവ്യനടകാലത്മങ്തരം വായി ചിട്ട സേജമമേന്മാാല്‍ സഫിക്കപ്പെടാത്തവയായതെറവുകം നം പൂിപ്പു്ിന്ന തമന്‍ കൃതികളില്‍ വരുംറിട്ടരണ്‌, പഭ്യപ്രബന്ധ ളെ സംബന്ധില്ു” ഒരു ശിക്ഷാനിയമം മഹ്മക്കുന്നതായാല്‍ തെല്ലാം വക്ക പ്രകാരം ഇദ്ദേഖം ഒരു കററക്ഷാരനായി വു മെന്നു പറവ ൪ ഞാ ഒരുജനനില്യ,, ഓരോകൃതികളുടെ അംഗ അറം വേണ്ട താരതമ്യാളോടു കരടി" ഇദ്ദേഹം ഒരു കൃതിയെ എസിലും പൂത്തിയാക്ക്‌ിലല. നാകേസി ടത 0ഡ്രേകാരം വിച ഭിക്കന്നനായാല്‍, ഇദ്ദേഗത്തിനെറ ഒരു നാഭകത്തിനെ്കിലം 9൭ പേരിനു അടീത കണ്ടില്ല, ഇവയിലെ ഗദ്യങ്ളും നാനി ര്ാകുഷള്ളൊഴികേയുള ഒറുമുക്കാലും പകയും ഒരു നാടകത്തില്‍ കാണ്ടവാന് ക്ര! വഫിയത്തേവശകന്നു. “വാക്യം ഭസാത്മക ക പയം? എന്ന പ്രമാണത്തെ മാത്രമ ഇദ്ദേഹം പ്രീബചമംയിവിചാി ക്നള ഇയ കരടാതെ, ഇദ്ദേഫത്തിന്‍െ൨ ശൃതികുമെക്കൊണ്ടു ഒരു ഉദ്ദേശസിഭിയും ഉണ്ടകന്നില്ല. ജനങ്ളറംക്ക പൃത്യാകത്വോ പരദേശ ചെയ്തി അവരെ അശുര്‍കമ്ഥങ്ങളില്‍ വിമുഖന്മംരാക്കി സ ഭവൃതതന്മാരാന്നേരിന്ന ഇദ്ദേഡ ശ്രമികകക്രടി ചെയ്തിരുന്നില്ല ഇതു വരിക കവികളുടെ കൃത്ക്കളില്‍ ഒന്നാണെന്നു ഇദ്ദേഹം അ ഭിഞ്ഞിരുന്നോ എന്നു ന്നേ സംശയമമകന്നു. അംബേപേമേശം, ഭരണം, പൂ പ്രബന്ധം, പല ഒറ്്രോകചറം ഇവയെ നോക്കി സ്രോം സോണ നാം ദുഷ്വിത എന്നു പഠയുന്നതിനു ഇദ്ദേഥ തിനു അധികം പക്ഷം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നു പക വേണ്ടിയ
(നപൂരിപ്പട്ടിലെ കൂതികളുടട സ്തൂ്നതകളെ ല്യമാടി ക ണിയ അസിര്‍വ്വംമ്യത്ങളും അന്യ ഭങ്ങളമായ അവുടെ ഗുണ മ്യ എല്ലാവരും വഴിപോലെ കൊണ്ടാടുന്ന നിന്നു. മേല്റ ഞ്രസ്പൂന്നതകളില്‍ പലയും ഇദ്ദേഡ്തിനെറ വഃസനാബലത്തിനന അഭ്യംവവിദശഷം കൊണ്ടു" ഉണ്ടാക്കേണ്ടതായേ പാരിപകവിത വരാ
വെണ്മണ)। മകന്‍ നാസ്ധൂരിപ്പൂട്ട* 17
തരിരുന്നതിനാല്‍ വന്നിടടു്വയാകുന്നു എന്നു" മയും സമ്മതിക്കുന്ന (താണഖല്ലോ. തെവകാം എരന്തല്ലാം വരുത്തിട്ടണ്ടായാപും തരക്കേ ഭില്ല; തല്‍ ഭാഷാതന്വിയെ കേരളമനുജര്‍ വെടിഞ്ഞിട്ട മുക്ാചുമി (പ്ലോാം വ്പാളം പ്ൂണമാഷാവനിരുഭയെ വശമാക്കുന്ന? ഇക്കാലത്തു കുലയാളമാഷസ്് അഭൂതുമായിട്ട ക്യുവരുന്ന ഒരു പ്രചാമുണ്ടാ ക്കുന്നതിനു" ദ്ദേഹം വളുടെ പ്രയതിച്ചിടടണ്ടു്‌, ഇതിന്ന സംശ മില്ല പരണ്ഡിതപാമന്മോര്‍ ഒരുപോലെ കൊണ്ടോടുന്ന" നം പൂളിപ്പുട്ടിലെ കൂതികളളയാനെന്നു സര്‍വസാമതമംണല്ല, വം (അന്മബേഖത്താല്‍ കവിതയുണ്ടാക്കു സഹ്ൃദയഫൃഭയോപ്ഠുടേനും ചെ
ഭാഷാകവികളില്‍ അദഗേസഭനായി ഗാണിക്കപ്പൂടേണ്ടു റിക നാമം എ സ്ക ൂണ്ടായിയന്നാം ഇട ;ാത്തിനറെറ പദ്യ യ്‌ അഭിയചി നോ അമിരിക്കവാ൯ പ്രയാസമാണ്‌. ഇദ്ദേത്തിനെറ മാനോധമ് ആഞിനറെഠ അപ്രതിഫരുമായ പ്രവാദത്തിന്ു ടേടത്തുംഒരു തട്ടു വരമന്നില്ല, മററ കവി ശകിക്കന്ന ഭിക്കില്‍ ഇമേ എര്‍ന്മ ലിലും തട്ടി ക്കും സസ്വേരിപ്രസാത്തോല്‍ അതു ബഡുരസ മായിരിക്കും ചെയ്യും, സംസ്‌ കൃതഷോയില്‍ അധികം പരിചയ മിപ്പെതിലും, അനില്‍ ചില വങ്കഷുകഠംവെച്ചുഭിന്നി്ിിക്കുന്നുുക ണ്ടാ, നംപൂരിപ്പട്ടിലെ മാസ്്രഷോ ണേ എന്നു ശമി ച്ചൂപേ' കം. കരസലില്ലായയുടെ ഒരു അതമാത്രമണ്ട'. ൃതനമായേ എന്തെങ്കി ൦ ഭാവം ഇല്ത്തേ നായി മയ ഗ്്കമെ കിലും ഇദ്ദേഡം മക്കളില്ല ഇയുനിമിത്തം ചമല്‍ക്കാത്തിന്ന ശുഖ്യഫേതുക്കളില്‍ ഒന്നായ ആടറത ഇടത്തെ പദ്യ ക്കു ധാരാളം മണ്ടാകന്നണ്ടു നപൂടിപ്പട്ടിലെ ശ്ലോകം ഒറക്കം പ്രസിമോമാ്ു'. ഇദ്ദേഹത്തിനെ ദ്്രോകഷളെ മറ൨ വരുടെ ദ്്കങ്ങളില്‍നിന്നു തിരിച്ചറിവാന്‍ വളരെ പ്രയാസ മില്ല. ഇവയെ കേഠാപ്റന്‍ ഒരു പ്ര്വേക സുഖമുണ്ടെന്നു സി (തൃരസ്ഞന്മാള്‍ ഒരുപോലെ സമ്മതിക്കുന്ന". ഒരു ദ്രോ, മിലെസിചും ഒരു പൊടിക്ക്ില്പാതെ വില്ല. ദരൂതകവിതയില്‍ (ഇപ്യരിപപുടടിലേക്ഷു ഒട്ടും ഭൂമം ഉണ്ടം ധിരന്നില്ല. ഈ ഗുണം കൃതികളില്‍ കാണ്മോനം ഉണ്ട്‌. സംഭഷോണപ്രയുകത്ജളായ വാക്യ ഓളെ ഇട്ദേഥത്ത്‌ ന്‍െറ പദ്യങ്ങളില്‍ വാഭിവിതിട്ട്ട",
പുഷ്യേം പ്രവിച്ചുതമനയദലിമയാഭാമുവിസ്ഥാനമുഖ്യം ഭിഷ്സം അവടിചിയസ്തിരവിതിതശത്‌ കേരമുഭീകാചനസി കഷ്ണം 99 വരിച്ചു വനമാല ചംമഭൂഷമവിശേ്മോ വൃഷ്ട്ഷ്ും മമൈവം മഫിതുണമയാ സാമയാ സാസോക്ഷി
128 ലേഖനുമാല
അന്തരയേമിഫ ചിന്തചൈവരിനു ബന്ധമെന്ത ഫ! ഡല) സന്തതം ചിന്ത തന്നിലിഫ ചിന്ത്ുമെന്നടെ ദുരന്തമോഷാമതു കന്തമേ! പരന്തിനോടു പരിപമ്പലിയം തവ കചാന്തരത്തിലണവാന്തരം പരന്തിയുക്കകം പാണന്മമാ, വെവമതെെന്തിനോ തളിടിളന്നനോ
സ്പ മേസ്ഥിതേക്േിഭവദോ 'മിഥുനിപ്പിതേല്‍ക്ട?ഗും ന്നനിന്നളള:സിംഫോ? ഒരികവലയളല്‍ *കസ്പകോനി സ്തരം; ഇന്നേക' ൯ 4ന്മകടി 4മകരിമിലിത്തവല്‍കച്ഡ
൭ ന്മിാജോഭാസ്്രമയമിവനിതെംണ്ടോയി കൊിടിടന്നെ
ഇന്നാണിവിഴയ്്ചനേരയി ഭവദ്ദാനപ്രഭാവക്കറംകൊ. ഒ്ടില്രാരമേമിജഷര്‍ത്ഥികറം കുക്കന്നിച്ചെ ്നട്പുഹേ ചെന്നായും പെയുമ റുംാജത്തവിടെ വന്ധ്യം പുിക്ട്ടമേ* കൂനമാരാധ്യുമ ളോ ബത പം.എകത്തിത്തൊഴത്തിപ്പോല്‍
എന്നി ദ്രോ മുന്പില്‍ പഠ പുല സംഗത്ികമളേയും ദൂഷ്യ കിക്കും
നപൂമിപ്പു്ടിലെ സംബുടികഠം കേവികേടടിട്ുഥ യം, ല്ലം .ര്പൊഴ്ിംച്രന്്നലിക്ഷം ൃദൃതരമമഴികകാണ്ടിന്നു യൂനാം
്ലുട്തേ
ക്കാ്ാടടിടന്ന ൦ ചല്‍ക്ഷളല്ിമണിമാര്‍കന്പിടും തമ്പുരാനോ, ഞ്ജ റ കിടന്ന കഴിയം ടന്ന പത്ര ഭബ്ബികോനുടയ കൊ്വ യുടെ കുട കനകം കസ്ധിടന്ന കചകഭ്മവടില്‍ മ്പ തേടി വിലസും പ്രിയേ എന്നിപ്രകാമേള സംബോധനകറം എങ്ങനെ കിര്ടിക്ഷ പ്ര! ഭവിക്കാതെ പോകും.
നഷ്യയതേയും മാം ബംകഷുമായ സ്റ്രോഭത്തെ പൂതന യായും ചമല്‍ക്കാത്തോ്രടിയും വരുത്തുന്നതിനുഛള ബാമത്ധ്യം ഇദ്േഡയേമാളം ഇപ്പോള കവികഠാക്കില്പ എസ്നക്കയ ല് കാണ: റ ്രോകങ്ങാട്ക്ൊൊണ് ലെല്ലിവമെന്നതാണ്ട്‌.
കിം കിണി കാട്ടിയുഥിചെവുപിഞ്ഞാണം മഡാരക്ഷയം ൨൮% കായ്ിത മേ കത്തിലും കരിപ്പു.വോ ഏക്കം ക്കികപ്പുനികളിനനോട ത ്നിവക
കി രക്ണ്ടംരശപ്പശില്പുചവരിക്കിന്‍ചചവട്ടില്‍ സുഖം.
വെണ്മണി മകന്‍ നപൂിപ്പടട* 129
ചീഠാറിക്കൊണ്ടോത്തിചിക്തങ്ങൊരു ചെവപശ്തുവിന്‍ വലതിന്‍ (ൂലഭഗം (അറിക്കൊബൊട്ടിക്കിഭൂമളിരൊട്ടമരിന്‍മെയ്ിലാക്കയുരണ്ടും കേററിക്കൊട്ടോശ്ുഘുംഘുവ വനിയൊടുകയറിക്കറവമാക്കാമഭണ്ഡം ക്മററിക്കോണ്ടങ്ങടിരോട്ടൊരു വൃഷമമടുത്തിന്നുടന്‍ വന്നിന്നു പ്രാളത്താവം പൊരുത്തുന്മിനു കടവയവം വീത്തുവാനുദമ കി. പ്്ാളത്തട്ടും പൊ ര്തിടിനു കട വടിയും സത്ജിയം പങ്ചപാത്രം തോ്ളില്‍ക്കിവിപ്പെ ഭി മമത ചെറിയ പഴംാണ്ഡവുംര്‍സി. വന്നാ. യ്ത തത്തു... അൂിപ്പട്ടിലെ കൃതികളൂല്‍ മപയോഗിച്ചിരികന്ന മഞിപ്പ വളത്തിനറെറ ശരുരിയെക്ഷരില്ലു പക്ഷാന്തരം ഉണ്ടാകുന്നതല്ല, ആതിലളിരപരങ്ങളുടെ രചനുകൊണ്ടു" വയ്ക്‌ അപൂദ്മായ ഒരു സാധാസ്യം ഇദ്ദേഥം വരുത്തിട്'. കവനുത്തിനു ഉപയോഗിക്കുന്ന ഷയുടെ കാഴ്യത്തിയ ഇട്ദേഖാത്തിന്ന വളരെ നിഷ്ഠയഷയുണ്ടായിരു അ, മലയാളദഷഡ്, ഏറവും ഉന്നതമായ ഒരു പവി കി ട്ടേണ മെന്നു" ഇ്റേഫത്തിന നിദ .ജമായി ആശ്രം ഉണ്ടായിമന്നു. ഇതിനുവേണ്ട വലിയവരുടെ സായമൊനം കരടതെ അല്ും ഭിക്കിയും അസമധാഭ്ങമായ കധതവോസനയും ഉ്ഒരു നംപൂ രിക എയ്രത്തോളം പ്രവഠ്ടിക്കുമോ അത്രത്തോളം ഇദ്ദേഹം പ്രവ രരിച്ഛിടുമണ്ട". കേരള്യക്ഷ മലയാളഭാഷാസാഹിര്യം സ്രപ്രഭ മയി ഇരിക്ന്ന കാലത്തോളം വെണ്മണി മകന്‍ നപൂളപ്പടട്ടിലെ പേരിനേയും ഇദ്ദേഹത്തിനെ കൃത കളേയും അവര്‍ ഒടിക്കും കൊണ്ടുടോതെ ഇര ംന്നതുമല്ല.
൨൪. ഉത്തരരാമചരിതം.
ടിപ്പു
(4തേരോമചരിത"ക്തിലെ കഥാവസ്ത്ുവിനെറ മൂലം ത്തര ഭമോയണറമാകന്നു. എന്നാല്‍ നാടകത്തിലെ കഥാസ്വയമ്തിന്റെററ പഷ്ടിവേണ്ടി മവദ്ൂതി പുരാണകഥയില്‍ ചില ഭേഗതികാം ലരുതതീടുണ്ടു്‌. ഇസ്രകണം ലോകതന്ത്രപാടംഗനനായ കവി യുടെ കല്ലനനാസമമേത്ലുത്തിയറ പ്രഭാവവിശേഷത്താല്‍ നടക കഥയും ശെരവക്കാവേോം അസംഭാവ്യതമയോ വന്നിട്ടില്ല. രണ്ടു
[]
130 ലേഖനമല
മഹവോശികളുമെ ണേവിധമായ സൂഭഷിതവിരയിനെ സഘി ത്ച അധികം ആയാസംകൂടാതെ അടിയുന്നതിന്നു വേണ്ടി പുരാങ്സകഥയില്‍ വ്യത്യസം ഭാഗങ്ങളുടെ ഒരു സംഗ ൦ ഇവിടെ ചേക്ന്നു.
(ഏത്തരരോമായണത്തില്‍ന “(്ൂര്‍രമായണക്ഥയെ കണി ചിട്ട വലുതായ ഒരു പഥലവും സിദിക്കരില്ലത്തതുകൊണ്ടേ, അ (തില്‍ മഉത്തരോമച്രിത ത്തിലെ തിരി ചിത്രശേനവും മരം ഇല്ലം
ശ്രീരാമന്‍ യസ്ഥാനമണ്ഡപപത്തില്‍ ഇടിക്ഷമ്പോം ഭദ്രന്‍ ധുമത്തന്‍ം, വിജയ മുതലായ ചന്മോര്‍ വന്നു പരന്മോരുടെ ടയില്‍ സീതാദവിയെപ്പുററി ഒരു അപവാമം നടകകന്നുണ്ടെ അ" അദ്ദേഫത്തെ അറിയിക്കുന്നു ഇതു കേട്ടി അവിശ്ചിന്മോഭ ഭനോയിത്തിന്റ രാമന്‍, ഗത്തഭമില്ലെന്നു കണ", തനറെറ ഭപ്രയ (സിയെ കാട്ടില്‍കൊണ്ടുപയി കളയുന്നതിനു സുമന്ത്രരോടും ലക്ഷ നോടും ആജ്മോപിച്ചും പരിത്രിച്ചു ഉടനെ സി വിശുദേയെ അ പരഞ്ഞു, സീതയെ വാല്ലരീകി തറ ആയ്രമത്തിലേക്ക മൂട്ടി ക്കൊണ്ടു പോഷി,
ആ മിവസം മുനിമാരുടെ ജയയവശ്യപ്രകാരം, അവരെ ലവ ടന്‍റ പീഡയില്‍നിന്തു രക്ഷിക്കാനായി, മന്‍ ശമ്രരഘ്ലുനെ അയച്ചു. പേംകവഴി വാവ്്കിയെകണ്ടു വയ്ിപ്പംന്‍ ശത്രഘ്ലന്‍ ആത്രരമപത്തിയംല്‍ പോയപ്പം, അന്നു സീത രണ്ടു കുട്ടികളെ പ്രസധവില്ഛതാമി അറിമ്മു.
ആയിടയില്‍ ഒരു ബ്രാദമണന്‍ രന്‍ കട്ടി അകലേമൂ്യയവി (നെ പ്രാപിച്ചതിനെക്ഷറിച്ചു* ഗോപു്പോമത്തിങ്കല്‍ ശിശുശവ ത്തേടേക്രടി വന്നു" വിലപിക്ഷവാന്‍ തുടക്കി. ശംബയക൯ എന്ന ഗു ഭൂതപ്സേനവെറ വര്‍ന്‍തപമാകന്നു ഇതിന്നു കാരണമെന്നു നരമവ (സിഫി മുനികഠം പറഞ്ഞതുകേട്ട്‌, അയാളെ കൊല്ലുവദനായി നിക റിം പളി കഴി ത്തിനു മോക്ഷവും കട്ടിക്ക ജീവനും കൊടത്തു. ഖെഭ്ൂരി ശബ കെ പഞ്ചവട്വയില്‍ തന്നെ ഇരുത്തി സു ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നതു* (്രീരാമനെ ഒരിക്കല്‍കൂടി ആ പ്രദേശങ്ങളില്‍ കൊഞ്ടുപോകുന്നതി (ഇന്നു, “ൃത്തരരാമായണാ്തില്‍ ഒക്കും ിക്കിനു ചെന്ന നേമത്തു കാണോഷത്്നറാ എന്നു മാത്രമേ പഞ്ഞി
(തപസവധാം കഴിയു" അഥ്ത് അോജ്യയി ലേക്കു മടങ്ങിയ ശ്രീരാമന്‍ അശ്വമേധ്യാഗംചെയ്ത്ന്‍ തുടന്നു.
ഉത്തരോമചരിതം 181
ഇതിനുവേണ്ടി നൈമിശക്ഷേത്രത്തില്‍ ഒരു യാഗശാല പണിയി കു ശ്രഭസമയതു ശ്രിരാമന്‍ അവിടേക്ഷ പോയി. ആ സമ ത്തു" വാപ്ലീകിയുമെ നിദ്ദേശപ്രകരം, കശലവന്മാർ എന്നു പേ ള്ള സൂശ്രിലവാന്മാരോയ ണ്ട താപസകമംരന്മാര്‍ യാഗശാല യുടെ സമീപത്തു വന്നു" രാമായണകഥയെ ഗാനാചൈയ് തു ട്ങി സകല ജനങ്ങളും ഇതു കേട്ട്‌ ആനയിച്ചു. ഈ കുട്ടിക ആരെന്നിഞ്ഞു" €ഗകേതിതിരെ വാഴം വല്ലികി തന്നെ കാ (ഞമാന്‍ രാമ്രേനുമൊരു ദൂതനെ നിയോഗിച്ചടന്‍.
ഭൂതതന്‍െറ അടുക്കല്‍, ഗൂരിരാമന്‍
ജാനേകിടേവി വി ശുഭായെങ്കില്‍ കൈക്ഷൊക്മല്ലെ! ന (നാലോകരും കാഞ്ഞ പ്രത്യയം ചെയ്തിടേണം എന്ന വാല്പീ കരിയെ സവിനമം അറിയിക്ന്നേതിനും പറഞ്ഞയച്ചു. ഇതിനെ അനുസരിച്ചു" സകല ജനങ്ങളേയും മുയല്‍ വച്ചും
(പ്ത്ഥിനുനമനനയായേ ജാനേകിലേവിക്കേം ക
ഭൂജണമില്ലെന്നൊരു സത്വ ഒന്‍ ചെയ്തിടന്നേന്‍.
ജോമി മണിമയ ലഷ്്യിജയേളുരിവര്‍ം എന്നു വാദ്ീകി സത്യംചെയ്ത ഇതിന്‍െറ പരമോത്ാത്തെ സ്ഥി ഭികിപ്പാന്‍ എന്നപോലെ ഭൂമിദേവി പ്രത്യക്ഷമായി സീതയെ ്രരരേള്േിേക്ഷ കൊങ്യുപോയി. അപ്പോം ലോകമാസകലം (ജിശ്ചഞ്ചലമായിത്തിന്ട. ഇന്ുകൊണ്ടു ശ്രീരാമ കോപ്ിച്ചു' ലേകേത്തില്‍ ജലപ്രളയമുണ്യാക്ഷമെന്നു പറഞ്ഞു, ഉടനെ സകല വന്മാതും ഭൂമിയെക്കൊണ്ടേവസു" സീതയെ ഗ്രീരാമനുു കൊടു പ്പിലു
അല്ല! ഉത്തമമേചഭിതറ ഭവഭൂതി) ആരാമറ കഥയെ ടുത്തു” നൂടേകരിയിയില്‍ എഴുതിയതാണോ! ഇതേതുപര്യരൂത്തിനഃ ന്‌ കഴിയാ? എന്നു ചിലര്‍ പായുമായിരിക്കും ഇതിന വവപടി ഒരു മഫാകയിരന്നെ പറയട്ടേ, വാസ്തവമായി സംഭ വിക്കുന്നമു നമ്മുടെ മനോവൃത്തിയെ അന്സഭിച്ചിക്കയിപ്പ, ഒരു വാസ്രവചരിയരത്തിനു ജീവനെ കൊടമ്കണമെങ്കില്‍ം തത്സംബ ശ്ഥമായി അനേകസംഗതികളെ ഗ്രഷിച്ചു', അവയെ ക്രമപ്പെട ത്തി, ത്ൃാഭയ്ങളായവയെ ന്ൃജിച്ചു" സംഭക്ഷേപിക്കേണ്ടവയെ സം ക്ഷേപിച്ചും അതിലെ നായകനെ വായനക്കക്കം സമ വനാക്കി ത്ളുടെ മു്പില്‍ ഇരിക്കുന്നതുപോംലെ തോന്നിക്കേണം. ഇതിന അസാധാരണ ശക്തിയും പിത്തം കൂടിയേ സാധിക്കു. ഒരു കൂല്ലിതകഥയെ നിര്‍മ്മിക്ന്നതിലകേട്ടെ ഭേ പാ്രമാഭൂടെ സവ
മ ലേഖനാമാല
രവിയുടെ മനോധര്‍ിമമത്തെ നിര്‍ഗ്ൂളമായി പ്രയോഗിക്കാവുന്നതുദകൊണ്ടു" ഇയു വാസ്ത്രവചഭിതൂഗരന്ഥനംപോര ലെ ഞത്ര ശ്രമ യല്ല" ഒത്തരരോമായണോന ഒരു വാസ്തവ. ചരിത്രമോ അല്ലയോ; ആക്കറിയാം. ഈയ സംശയം കവിയുടെ ബു ഭഥികൂട്ടിന്്‌ ഒരു കുറവും വരുന്്ുന്നില്ല. ഇതിനു മുഭഫേരണമായി സീതാപരിന്യഗസംഗതിരന്നെ ഹുക്ക, ഈ കാട്ടും ത്തരം മായ? തതി ുമമയുകൊണ്ട്‌ വ്രത എതു കഷ്ണപ്പെ്ിരക്ന്ു. ഇതുന്പിമിക്കം നാടത്തിലെ നായകനാണ്ടാകുന്ന ദ്യ ത്കി പരി ഭിക്കവാ൯ ഒവക്രിക്കു ഭഗിേപ്രയത്നം ചെര്ിടിവരുന്നണ്ടു", ഇനിനേട്ി അലം പായോ കികില് യ്രിഭാമനെ മു ദൈവമായി കല്പിക്കന്നപക്ഷം, ആയ സാഹസകൂര്യത്തിനു എ തയ ഒഴീകഴിവാണു" പറയേണ്ടരെന്നു ഞാന്‍ അിയുന്നില്ല. (സീത വിശ്ുായെസ അദ്ദേത്തിന്ന വിശവാസമുണ്ടെയില്‍, വിശ്വാ ൦ ജനങ്ങളില്‍ ജനിപ്പിരളും മദേറതുവിധേനയെങ്കിലു മോസിതയെ കളെ കഴിക്കാമായിരനാ, പക്ഷേ, ഭട്ടതിരിയുടെ ബമാധാനമായിലിക്കാം ഭാഗവരുന്മാര്‍ പഠയുകം
കാമധര്‍മ്മമയിസഭ്ത്യ നേ:ലേയി സ്വാതമാനനഭൂതേ ക നതവമറാ സോ ക്രിയാ ലകരപണേ സത്വം സതൈപകമയത്തേ പവനാപുരപപേതേ ്യദധയ്യ വ്യധിനംപാല്‍ 4
മനുഷ്യ യാതൊന്നിലും അത്വസകതിയുണ്ടാകളുതെന്നു* ന ഘാ; ഇര വക ഡോ്േത്വങ്ങറം രാമന്‍ പ്രവ രിച്ചതെസം, അതല്ലാതെ ജമ സകലലോകപരിപലേകന്‍െറ ആത്മാവിനു" ഇവയോടൊരു സംബന്ധായമില്ലെന്നും അകന്നു ഇവ (ടെ മതം. ഇതിനെപ്പറി തൊന്‍ ഇപ്പോ ഒന്നം പറവാന്‍ രുങുനനില്.
'രിഭമന്‍ കേവലം ഒരുമനുഷ്യനാനെങ്കില്‍ക്ടി സീതയെ കളഞ്ഞതു" ഉചിതമായ! സിത വിശ്രോയെന്നു മന" നിശ്ചയ മുള പ്പം, യശസ്സിന്നമാത്രം മോഫിച്ചു്‌ ഗോര്‍ഭഭാരത്തിനാലൊ ഭട്ടി വയ്യാ കൂടി വയ്യാത്ത? ൭൭൪൪ ധര്‍മ്മപപത്ങിയെ രാമന്‍ ജിയ" ഉടമപപക്ഷമണാ? വാഭിയ്രതിവാടികഠം എന്തുപഠ ന്നു ഏന്നു" നാക്കു കേറാക്കുകടന്ന.
ുത്തരരോമചഭിതം 188
ഭൂമി... രാമഭദരനിങ്ങനെ ചെയ്തതു നന്നായോ
ചെറിയ വരസിതന്നേ ചെയ്തു പഠണിഗരഷത്തി. നടികം കം നിര വം ചി,
ശരതി എന്താ ഒന്നും അടിഞ്ഞുക്രടാത്തവളെ പ്പോലെ കോപപിക്കുന്നതു്‌
ചോര പ്രമില്‍ പരന്ന പെരുകിൊരയശ സഗ്നിസംഭുിയോറം ഭൂത്തോയയമള ലങ്കപുരമേതിലതിലി. അക്‌ വിശവംസമുണ്ടാം പമസസ്രയയേമായുമമഖിലജനസമാ. രോധനം
തന്നെയല്ലോ സാരം ത്രി ാഡവന്മാക്കൊരു കലധനു, മാ. കട്ടി മരെറുയുചെയ്തുംന
പ്രരിവക്കിലിെറ കാരണങ്ങറം ലഘുക്കമേന്ന നോനി ക്കാം എന്നാല്‍, അങ്ജനെയ്പ, ശ്രിരമന്‍ യ സന്മര്‍ത്തി എന്തുചെയ്യും" മനുകലമതിനോട* അപ്രീതിയിപ്പംത്ത മലം വരം സീനയെ ദുഷിക്സ്പാര്‍ം, മതു അവരൊയ പതിവ (അയാണെന്നു വിചാരിച്ചുകൊണ്ടിന്നതിനുൈ ന്തര ഗണമാണ്ട കൂള്‌" അതിപുംവിശേഷിച്ചു', ഭമേനൊരു രഭാവാ്പ' സമരേമി ഖ്ലെന്നവെക്കാന്ദം പില. വിടെ ചെയ്യേണ്ടതെന്തംണെന്നം ലോചില്ലിട്ട വേറെ എന്താണ്ട്‌? എന്ന" ഒന്നും കാണാഞ്ഞിടടം കൂനൻ ആവിധം ചെയ്തു. ഗുരുജനങ്കളും ഇതിനു്‌ അനുക്രലമം ണെന്നു ഭവഭൂതി കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. വസിഷ്ഠുമഹര്‍ഷിയുടം ഉപദേ (ര നുമുക്ക്‌ അറിയാമല്ലോ. (൭ ആമോഭം പ്രജകഠം.് നിദ്യമുളവാക്ഷിടേണമക്കിക്നിയാം (രിമത്തോകിയ നിന്‍ കലത്തിനത മദമഡ ്മന്നരോദ്ടിടക
എന്നാകുന്നു അദ്ദേഹം ഭാമന്ോട 4 അഫ്ലവേകരനെ ഏല്‍ പ്രിചചത”. താന്‍ ചെയ്തു നാന്നാമിയെസ്സ്‌ ശ്രീഭമേനതന്നെ ബോ മൃമ്ല്ല.
വിട്ടകം കഠിന്മകമ്മംകൊണ്ടെ ചമ്സളേനാമെ.. അടലുടയയി മുശ്ധോ; രരനാരേട്ടിവണ്ണ്ണംാ
ഭവഭൂതി ന്യപേദലെ കാണിച്ചിട്ട്‌. അതിനാല്‍, സിതാപരി (ത്യാഗത്തില്‍നിന്ന" ശ്രിരാമന്മണ്ടാകന്ന അപകീത്തി വളരെ ലഘു വെന്നോ, അതമ്ളുങ്കില്‍ അത്ൊട്ടുമില്പെന്നോ പറയാം. ഇനി നമക്ക ണ്ടാമത്തിലേക്ക പ്രവേശിക്കുക. സീതയെ ശ്രീരാമന്‍ കാട്ടില്‍ ക്കളൂഞതിടട" ഇടപ്പയോറം എകദേശം പന്ത്ര്ടുവലിം ത്തോളമായിരിക്കുന്നു. അന്നുമുതല്‍ ഇന്നവരെ നടന്നിട്ടു സംഗ തികളെ കറിച്ചകേന്നു ആത്രേയിയേയും വനദേവത യേയും കൊണ്ടു. കവി പായിക്കുന്ന", വേരാന്തസാംത്തെ ഗ്രമിപ്പുനോയിടട* പൂടണേബ്രദമവംളിയംയ ൮ വല്ലി കിമഫ്ിയുടെ അടുക്കല്‍ (നിന്നു ഉണ്ഡകാരണ്യയത്തിലഭള മുസികളുടെ അടുക്കലേക്കു പുറപ്പെടു തെന്താനൈന്ന വസരേവത്രയായ വസ്തി ആ്രേയിയേട്ടേ ചേ: ക്കുന്നു. ഇതിനു മറുപടിയായി ആത്രേയ] രണ്ട കാരണങ്ങളെ പ്രഠയുന്ന്ടു"; മമ ദേവത ട്ടു കുട്ടികളെ വാധ്പീകിയുടെ അട്ട ക്കല്‍ കൊ്യുവന്നാക്കി......പതിനൊന്നാം വയന്്റില്‍ ഉപനയി ആ കട്ടി ക്ഷ ന്നതവന്ര ബ൦ധിക്കുന്നനല്ല.. അന ഞര, വാവ്തരീകി ചമനഷ്യരില്‍ ഒന്നോമറായി ശബ്ദബ്രരമത്തി*ന്റ
ഭവഭൂതി യതരയിയെക്കൊണ്ട പായിപ്പി ച്ചതിരെ രാല്ല ഭം മനുസ്സിലാകുന്നിച്ച. വാദ്ലീകി കുട്ടികളെ പഠിപ്പിച്ചു, രമാ യണം നിമമ്മിച്ചു; അതുകൊണ്ടു്‌ ബത്രേയിക്ക്‌ പഠിപ്പിനു' വളരെ വിഠുമാണത്രേ; പറിപ്പിക്കയും നിര്‍മ്മിക്കയം ചാ പരിപ്പിന്ച പ്രതി്ലന്ധകഠം അവയില്‍നിന്നുണ്ടായിത്തുട്ങി യ്ക്‌? ഇതെന്തെങ്കിചുമാവട്ടേ.
കോസേലവിദേഫന്മാരുടെ കുലേത്തു 6വേവേമംഗങ്ങളും സ്്രകളുടെ അഭ്യാസത്തനു അിഷ്യ്കളായിരുന്നില്ലെന്ു അറിയു സ്വോറം നമുക്ക്‌ സന്തോഷം തേന്നോരിരിക്കയില്ല. “പലപ്പോഴും അവർ രാജകാര്വങ്ങളില്‍കരടി പ്രവേശിച്ചിരുന്നു. പുരാതനാജതി കാരില്‍ തങ്കളുടെ സ്ത്രീകള ബ്മാനിച്ചിരുന്നവർ ഫിദുക്കളെ പ്പോലെ മറാരുമുന്ടോയിരുനനില്ലേന്നു കാണിക്കുവാന്‍ അനേക. ചക്ഷ്യത്ജാം ബരഹ്മണുന്പങ്ങളില്‍ നന്നെ കാണുന്നുണ്ടു്‌ സകല ലെര്കികവിഷയമങ്ളിലും മ്യമാഭില്‍ിന്നു ഭത്മാക്കന്മാക്ടം അള
ഭത്തരോമചരിതം 135
വില്ലംത്ത സായം ലഭിച്ചിരുന്നു." അന്നമിന്നുമായി സ്തൂരകളുടെ സ്ഥിതിക്ഷ് വ്ൃത്യസേവും ഇതുണ്ടകവാനുള്ള കാരണങ്കളം ഇതു കൊഞ്ടുണ്ടായിടടമള്‌ ദോഷം പല വിദ്വന്മോരും പലപ്പോട്ടം (മുക്കു കാണിക്ഛതനനിട്ടുതിനായ ഞാന്‍ അവയെ ഇവിടെ ആവ രിച്ിട്ടപശ്യമില്
ഇനി ണ്ോമത്തിലെ കഥാവസ്ത്രവിനറ ഒ സം്ജേപം ഇവിടെ കാണ്ടന്നു ശ്രീരാമ ശുടമുിയെക്കൊന്ന്‌ കെ ബലത്തെ നോക്കിക്കോ നന്നു എന്നു അഗസ്ത നം ലേ ടൂ ശം്യുകനില്‍നിന്ു കേളി അഹം മുങ്നരന്നേ വിമ (ത്തില്‍ നിന ഇറങ്മ്വോം ചെറുതായ മംഗളകര്‍ തിന (തതറോയിട്ട ലോപാമുടയും മറ “അങയുടെ വരവിനെ കാത നിഴ്ുനനു......ഇവിെ വന്നു ഞങ്ങളെ സന്ദോഷിപ്പില്ലലം ആനന്തം അതിവേഗ വിമാറാത്തില്‍്ടി സ ദത്ുചചെന്ട അശമോധത്തിനു ത്ുയിരിക്കയും ചെയ്ത്ാമപ്പെന്‌ ന്ന്‌ അവര്‍ ശ്രീദാമനെ അടിക്കുന്നു, ഗരീരോമ൯ പ്ജവഴിയില്‍ പ്രവേശിക്കാതെ മുത വാ്മെയെ അന്മ്ിപ്പാന്‍ വേണ്ടി അഗ ഷ്ല്യുമത്തികേക്ക്‌ പോംകനനം
ശ്ുദഷഃ തപസ്സുചെ്തള്‍ വിന്നു അഭ: അമ ചെയ്താല്‍ ലോകം സക അകലേമടണം മുതവയേ പഷ സംഭവങ്ങളലം പിഡികപപുടം മ ന്നമറവം ആ കലേദ്ുംടി ഒര വിശ പാസമണ്ടായിരന്ന നിച്‌ ഷം ആശയും തോന്നോതിടികകയി യ്മ? ചൂണ്ണിനെസ്സറോിജലല (്ചയുകളനെ കൊന്നതന്നോ്്‌ എല ശൂ ക മറ ധോം ഉന്ക്കികാലുടടം ന
പൂറിയെ വണ്ണ്റുനാസാമത്വത്തേകിച്ചു വല്വക്ക സംശയം ഉണ്ടെങ്കില്‍ ഒ കകബ്പത്തി റ വെ നോക്കി കേട്ട.
*കോംക്നനു്ടഗരജ്തുമോനിയിവിടെ ൭൯.
188 ലേഖനുമാല,
(പൊന്തുന്ന പൊത്തില്‍ വാഴം കടകം മമാ യ നിനം ചിന്ംവണ്ണം മക്കം ധവിനിയെതി; കൊണ്ടു മീര്‍ഫിച്ച മേന്മേൽ ന്തേക്കൊയാനപെട്ട ച്രീഥ വിരരിയതില്‍ പലി, (ണ്മ വ്യപിച്ഛ ഭന്നണ്ടിസുരഭിയതായ്‌; (ിതമായ രമയും. എങ്ടും കേഷികം തൂകി മലകളും മാന്‍ക്ര്മോറം മടി. ച്ശ്ധിങ്ങോടിനുടക്ഷമിവനവയം മന്നീക്ഷിച്ചതത്രേ ഭൂഡഥം എങ്ങും വഞ്ുവേളി സീലനിപുമടങ്ങളും, ഭംഗിയില്‍ "തിങ്ങി നമ്തഭങ്ങളിവയും,മു൯കണ്ടരാം വിറ്റി? ഇന അരിയതരമയ, കട്ടില്‍ *എന്നാജപുയ്രനൊെ മിച്ചു വഡിച്ഛിരാം ഞാന എന്നു പാവനം അപ്പം പ്രവ ക്തം സനയ ശരതനാക്കിയതു* വൈദ ക്ക രാമനു ഫു പ്രണധമാണ്ട്‌ "ന്ന മന്ന നിശ്ധയമണു"ം ഒരവന്മനരോളില്‍ സ്റേഥമദയോലവന്നും മാര നന തപമസൈ്യയദ്യമായാളരന്നെ, ചില മോന യില വ മരുവുമൊരു സുഖത്താല്‍ ത ഖവകത്തെ നീക്കും വാണ്ട സീതയുമായ" സു ഖന ബഷുനാറം 'ഞാ൯ ഞങ്ങ പിമ്പേ വാണപ്പോടമിരിനംെ കഥകളും. ചപ്പ കിച്ചു മീനം പ്രണപ്പേരുസികയക്കഥ തിം ച്ചി്പംപി ചെന്നിവനം കണന്നേക്കുെ! മാനിയാതെയിതിനെ. 'പ്ലോകന്നതിന്നെക്കനോന നില" പഞ്ചവടിയിലേക്കു പോകാന്‍ രമേന്ന തം കൊടക്കതുതതന്നു ധമ്മചത്ത യായ ലോപ ടും അഭിപ്രായം മ അയിരുന്നു, പക്ഷം അതു മനോ നേടിട്ട പറയുന്ന്‌ ഉചി രമലല്പൊ. അതിനാല ലോപാമുദ തൂ്ിമാമനെ ആശ്രമത്തി ലേക്കു വരുത്തുകയും തത്സമയ” മന പഞ്ചവടി പ്രദേശങ്ങ ളെ ചെന്നു കാണും. രാമനു അടിക്കടി മോഫാലസ്തത്തിനു കാരണങ്ജാം സംഭവിച്ചേക്കാം, അതുകൊണ്ടു്‌ ഭവി അതില്‍ ന
ഭപിവമ്മ കോയിത്തമ്പുരാന്‍ 187
ല ഒര്‍മ്മയോടുക്ൂടിയിരിക്കണെറ എന്നു" ഗോഭാവരിക്ക അറിവ കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു”. ഈ ശതുകൊ്ടു തന്നേയാകന്നു ഭഗവ (തിയായ ഭാഗീഥോ സീതാഭേവിയോടക്രടി എന്നൊ ഒരു ഗൃഫ ത്യാവ്യജേന ഗോമാവരിയെ കുണ്മോ൯ വന്നിരിക്കുന്നു,
(൨൫, രവിവമ്മകോയിത്തമ്വരാ൯
ഇദ്ദേഹം ൧൭ ൪൫ മകരമാസം ൧൭ ചനം ്ലിയില്‍, ലകഷ്ടീപുരന്തകൊട്ടാരത്തില്‍ ജനിച്ചു, ഇവിടത്തെ അ കലൂര്‍ പരപ്പന" സമിപത്തില്‍ ഉദ മൂത്തേടന്്ു നംൃരില്‍ം അ, ട്ിക്കുല മുതല, മോരോ സഖ്ക്കേകറം ഈ (ന്മാ ബവാധിച്ചുഭകാട്ടിരന്നു. എന്നാല്‍ ഇവയ്* നിജമന സ്രീ ബുജിശക്തി കഷയിപ്പിക്ഷവാന്‍ രിക്കും കഴിക്ിടടിലല.
കലഗുരവായ തരവാല്്റില്‍ രാമവാരിയരുടെ അടുക്ഷലാണ്ടേ* അക്ഷരാല്ലാസം ചെയ്തയ'. പിന്നിട്‌" ആയില്യടതിരനാറം കേരള വര്‍മ്മമകയിത്തയ്ു ന ചില കാവ്യനഭേകളളും മണ്ണടി രന്‍ തെ ശാസ്രിപ്പേ റി കുര കരമുടിയം ഇര്‍ദദഫത്തെ പരിപ്പു്ചു. ൧൭൨. ൭൩ എന്ന! കൊല്പങ്ളളില്‍, ഒരു പ്ര്്യേക (നാഥനെ (ജിരമിച്ഛു" ഒരു നിഘഞ്ജുവിംന്‍റ സംഹായത്തോടുക്രി പരിക്കു അധുസ്തരങ്ങളും വായിച്ചു" അര്‍ത്ഥവിവേചനം ചെറ്റു മാത്ര ദദേഥം ഇംഗ്ലിഷില്‍ വ്യൂല്യതത സമ്പാഭിച്ച ഇവിടുത്തെ വ്യാളം സവിഷയത്തെക്ഷറിച്ഛു്‌ ഈര വക കണക്കുകറം കാണിച്പുഴ്്നയു ജു. രവിവര്‍മ്മകോയി്മ്ു പാന്ംന്മായിൽന്നെ ഭവാഷ്വയരതിനുകള ഖ്യു ഇവിടുത്തെ സ്വതപ്രസ്ത്തമായ പ്രവിഭാവിശേഷകതെ ന്നെ ആയിരുന്നു. .൧൧൭൨..൯,ഇവിടുന്നു" അനന്തപ്പത്തേ മൂ തഅതകോയിന്തന്പുരാററിറ അടക്കല്‍ അഡ്ഠഗഫ്ൃഭയം പഠിച്ുതുട ഒലി. എന്നാല്‍ സൂത്രസ്ഥാനം കഴിഞ്ഞപ്പം, “ശേഷ തനന ന്നെ നോക്കിയംയമതി? എന്നു കല്ിച്ചതായി കേട്ടിട്ടു. ശരസേന്ദയെ അനുസരിച്ചു", ആ ശാസ്്രഗന്ഥം മുഴുവനും നാക്കി നസ്സിലാക്കി എന്നുതന്നെയല്ല അടിനെ മദവമളവരെ പഠിപ്പി ക്കൂ) ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌. ഒരിക്കല്‍, അഫ്ണാംഗഹൃയത്തിനു" ത്തിലും മലയാളത്തിലുമായി ഒരു വ്യാഖ്യോനം എഴ്സതുവാന്‍ ആരം ഭരിക്കയുന്ടോയി. അതിക ആലയത്തെ ഗ്ലേംകത്തില്‍ ഓര്‍മ്മയുള്ള. ഭാഗം ഇവിടെ കാണിക്കാം.
ദേശവരേണേഷോയിനഥമെരലിനാ ഫീസ്ഥഡാവയ്്ാല്‍ പരിഗ്ൃഫ്യ ക്ഷിതം
റ; 1) ടം മരം കഞ്ചന സസ്തൂമോ വയം. ക
വൈദ്ൃശാസ്്രം പഠിപ്പിച്ച തെര ജൃണ്ഠന്റെ പേരില്‍ ഇവിടയും" എത്രമാത്രം ബല്ാമാനമുണ്ടായിരുന്ന എന്നു താഴേയുള്ള (്ലോകേം വെളിവാക്കുന്നു്ടു.
ഇര മാനവന്‌, എന്തെങ്കിലും ഒന്ന കേട്ട, അതിനെ ടന ഗ്രാിപ്പാനനമ, ശരതി വിശേഷ ഉണ്ടായിരുന്നു, അ
൦ ഇടക്കിയ ത൭൯൨ ചില ബുദിവൈചിത്യത്ജളെ ഇവി ന്ന പലല കറിയും കാണിച്ചിട്ട്‌.
പനയം കഴ്‌ ഞ്ഞുമുതരല്‍ കുക്‌, മാതുഖനെറ കാരം തെറ വലിയകടംബത്തിലെ കാഠ്ങ്ങറം പ ക്കേണ്ടിവന്നു. ഈ ദുറിഫമാരത്തെ പ്രശംസാവഫമായ വിധത്തില്‍ വഹിച്ഛൂപോന്നെ എന്കിലും ഇതുനിമിത്തം കവിത മുതലായവ ജില്‍ ഇദ്ദേഫത്തിന്റെറ ബുദ്ധിയെ പ്രസിപ്പികകന്നതിന" അവസര മില്ലതയിപ്പോയേതു്‌ നാമുടെ യുടെ ഭംഗ്ൃദേേമെന്നേ പറ) വാന ഇവിടുത്തെ കൃരതികറം അത്മായ മംത്തരങ്ങു കന്നും
.൧9൫൯.൯൦ സും മല്യ ഇവിടന്നു' കവനം ചെയ്താന്‍ ടങ്ങി. രി ലെ ജേഷ്ഠന്‍ ദേധിസ്ത്ൂരിപരമയേ ഒരു അ ക്മോലയെ തിന് ഇവിടുന്നു ക ഗ്ലോകാം ഉണ്ടാ കൂടി. ഇവിലെ യ പദ്യങ്ജാം താഴേ ചേകിന്നെ
തീമിഭനികസന്ധ്യാരാഗസസ്വക്കക്തം കുമൃതകിണലേഖമോക്ഷിപത്യടരികന്േ!
ഏണിതുയിലഗ്മണിഭൂഷണോജവല. ശരളനാ്ടികാപി കളനാിനീ വ
ഭവിവമ്മ കോയിത്തമ്പുരാന്‍ 189
വഭനേദ്യസധദ്്രസുഷമാമൂതാബുധാ. ുടിതേവ കംബ്ുമണിരംബ! രാജി.
പിന്നിട്‌, പൂതനാമോക്ഷം സംസ്ത്രതചംബു ഉ്ടോക്കി. പേര് ഭോജ കൃതിയില്‍ കഥ ആരംഭിക? ശമ ആതി ആഭ്യഭാഗം മുതലാണ്‌. സക്ഷാടപീകഷ്യ സരേേഫാക്ഷമമമെല പുണ്ടയത്ത. ലനം ചിത്തൈരപ്യനവാപ്യമാപ്പു,തതന്ഃ പീയുഷവര്‍ഷ്ഷൈഭിവ സമാഃ 'ഗവചാസ്തരവ ദൂഷ്യ പീയയഷാങ്ജനമ്ജനല്യതിധരം ഭേവം സൂഗ്ുമത്തേജം. ജയജയ ജധഭീശര കേശവ! താം ലി പരപുരുഷ ശരണം ഗോസ്്രി നിന്്ം അഭി തവ കൂപതേരഗേതുംതെ. ദിപമപംകരു മഗമൈപോമെഗവ പൂതന ധേപപവാടത്തെ കാണ്ന്ന സനഭര്‍ർത്തിലെ ടി ഒരു ലോകം ഇവിടെ ചേക്കാം, സ്വൈരം പൂഭിതകാമധോന് മഫനിയതേപന നാനാസ്്രോ തില്്തതെന്തപമത്തവ്ൃഷടാജന്വോന ലം പ്രസ്ഥം സായേത്താമൂതവത്തയാ ല സുദതി ഗേപേവിടിമിമാം മേന്ന മേദുസേരശഗോം സുപപേഴിമേവാപഭമാഭോല്‍ സയ. മോ? തിരുമനസ്സിലേക്ക /ഷോമനെഷധ ചംബു വായിക്കുവാന്‍ സംശേതിയായി. ഇം കൃതിയണ്ട" ഇവിടു ത്തെ ബുദിയെ ഷോകവിരതിലേക്ക്‌ ആകർഷി ലത". ഈ ആകര്‍ഷണത്തില്‍നിന്്‌ ഉത്ഭവില്ലതാണു' ശൃഷാകലണേം ഷോ ചംബു, ഇതു" ൧൭൬൬ മോണ്ടില്‍ അച്ഛടിപ്പിക്പ്പെടടം
ഇപ്പടില്‍കിന്തിപരം പെരുകിയൊരുകമാഭോലയരതില്‍ കിളി. ടട്ട്പക്ം കമമെല്ലാം കനിവിനൊടരുളും കല്ലവല്ലിക്കുന്നേ! ുമ്ൂവിങ്കല്‍ പുരാരിക്കപചിയപപെരമോമോടമകീടമോ മല്‍ ചിതയമാധീകധാരേ।ഭധാനിപരശിവേ! ൯൯പഭംകമ്പിടന്നേന്‍
ഭൂംഭിച്ച്‌ടം ജോവികരമമൊടു പടവെട്ടിടുവാ൯ ഞൊനണഞ്ഞതി. ഭസ്പോറം സഭഭൂന്തേനായിട്ടൊളിവിലമരുമഭന്തകന്‍ ഫറന്ത മയ്യ യ ഭംപ്ര്േഷികമമിടടടിമലഭുവണക്കിടുമെന്നല്ല സാക്ാ. (ലംഭോജാക്കുന്നുമുണ്ടായ്‌വദമുരുതമംക്ക്മുരംക്കാന്പിലപ്പോം.
140 ലേദ്ധനമമാല
എന്നാല്‍ നിൻ കൈകളാകന്നുചിതലതകഠംകൊ. ഒ്ടിന്നു ബന്ധി, ലി
കന്നിന്മേല്‍ ചേന്്മിയാത്തേന്‍മൂ മമോഴി! വഴിപേ. ഭിന്നിമര്‍ക്ടിച്ുകൊറംകം കം
കമാടനേല്ലൂര്‍ ശേവതിയെ ഉദ്ദേശിച്ചു" ഉണ്ടാക്കിയ ആര്യാ ശതകം? ലബ്യിനുശേഷം തണ്ടാക്കിയ ഒരു മൃതിയകേന്നു.
ശ്രിമന്‍ കമാരപ്പരിയില്‍ കോമളഘനസീലകാന്ികയ്യൊ്ും ഓമല്‍ കുല്പുകലതയൊന്നാമേംഭമൊടേറഷല്ലസിക്കു്നു.
ചളിതക്നേളിരകളും കളചചികടികൂന്തലാകമളിനിരയും കൂമൂര്‍മുലയാം മലയും അലമ്മെടിതില്‍ നിത്യവും വിളത്ന്ന.൧൨
മായേ! മോത മോമയമായേമറ വറ്റ കടല്‍ കടന്നീഴാന്‍ അയേ വമമിന്നിയദ തായേ! തരേനുകയടുവോന്‍ ജയേ ൧൩
കിസമരജ്ഞനം? .൧൧൬൭.ല് കോട്ടയന്തുകൂടിയ കവിസ മാജത്തെകറിച്ചണ്ടാക്കിയ മരു േഷാനാകോ ഒണ്ട്‌. വേണമെ രില്‍, ഇതിനെ ഭാഗ്യപപഷിണിയുടെ ഒരു ജതകമാണ്െന്നും പ്രയം, ഇയ നാടകത്തിലെ പാത്ര ളായിട്ടു അസു ആ യോഗത്തില്‍ കൂടിയിരുന്ന പലരുമഞ്ട്‌ ഇവരില്‍ ചിലരുടെ പ്രദ്യച്ചനയുടെ ഭീതിയെ നമ്മുടെ കവി അതിശയമായവിധത്തില്‍ അനുകച്ിടടണ്ട. വെണ്മണിമകന്‍ നമ്ൃഭിപ്പ്ടിനറെറ ഭീതിതെ അനുസരിച്ഛുണ്ടാക്കിടു മൂന്നു ഗ്്ോകങ്ങളെ ഇവിടെ ചേക്കാം.
രുക്കു ശൂാതേ പല പുല പഭാതിഥളിവിടെ പ്രക്കൈക്കിടടന്നു്ടിതുപൊഴ്ചരിലെന്നാകിലുമഫോ സ്ഘറിക്കന്നോരോമോ കുടകളിലിതാ പപട്ടിങിയത ിഭിക്കുന്നുണ്ടെ്തെന്നിതിന്ു ബത ബന്ധം നേരേ ൧൪
പ്രവാ കുനനിട്ടഥികമകലെയും ഭന്തരീപത്തിലുത്ടാ. പിക.
ടി നന്നായ്‌ ഗുഷിപ്പാന്‍
ഭവിവമ്മ കോയിക്മ്പുരാന്‍ [11
വേര മരെറനതുമികും ശിവ ശിവ ശിവനേ വസ്വെഴ7ം കമ്പി തന്നില്‍
ചേരും വേഗം നിനയ്്നളവിലിഫ മനോ ലേശവും തേ പ്പോകും,
കനം കൈവിട്ടു പേകോസിവേരുമെന്മം ാരുണിസേവകൊണ്ണെ.
ആനുക്രാതെ ലോകക്കിപൊ്ുതുപമേ. (ശത്തിയെലച്ൂകൊ്ട്‌
(നാനുലോകപ്പടിപപ്രതരേംവിടടമി. പ്പത്മനിപ്രാണനഥന്‍
തന്ദേം മാനം വെടി യെച്ചരമശിഖരിയില്‍ ല്ലെന്നിത ചേന്ിടുനനു, [
്വാര്‍ല്ലതിസ്വയഞ്രം ചംബു, കാരി കഥാഡരം, മഭ (സമ്ജേരിവിലാസംഭാണം, ല്ലി ജയം നടക? എന്നിവ ഇവിടത്തെ മുഴവന്ാക്കാത്ത ചില ഇതികളകന്നു. ചംബ്ദവില്‍ വടുരൂപനായരിക്കുന്ന പ മേശവംന്‍ പപ സ്വിനിയായ പാര്‍പ്വതി യോട്ട പഠയുന്നലയില്‍ ഖര ശക ഇ വടെ ചേക്മാം;
ധന്യേ ധാത്രിധരാധിശവസേകൂതപരീപംക:മ! ശോ, വന്യ ജേശേ നിക്കിക്കയി; കസുമകശാച്ഛം ിക്കന്നരിലു ന്നി നിന്‍ കോമളാംഗത്ടിനു സമുചിരമാല്യതുമേ താപസ. കൊഴി ബ്സ്രോധമ:കം കഠിതമപ്പസ്സിവിധം ബാധുശിലേം ൧൭ (അജ്ുംരോഷോണതന്നേതിരമിഴിഷിലെരിച്ചോജവിശേവശന്നെ്താം (ഇഞ്ചാതേ ചഞ്ചലക്ഷോമണി മലമകഠംതന്‍ഭോസനാക്കില്ലമച്ഛു. തേബ്ചോരും സായകംകൊണ്ടുലകികമജിചം വെന്മുന്ിദ്മോംല്‍ ചാഞ്ചാടും പ്ജബാണന്‍തിജവടിയെ നൂമിക്ന്നഞഞാനിന്നുകര്യ
(കത്ത കൊണ്ടേന്‍ക്കഴിലാറംമണേ) നിന്‍ കരത്തിനാല്‍ നിര്‍ ്ിനമാം ബിസത്തെ അവമ്മിടന്നെന്തിക്ിയും കരത്തോ. രച്രേപ്പിന്നെയുയ്ത്യുണ്ടോ? [1
ഇ രണ്ടും ംണത്തിലുള ്കളങളണ്ട്‌. ഇവയിയ ഒട്ട ക്കത്തേതു" മുന്രയോയ നായികയെ ഉപപചഭിക്കുന്നതിനായി
(താമരവേളയമ പരിക്കുന്ന ചേടിയോടട വിടന്‍ ചോടികകുന്നരാകുന്നു
[1] ലേഖനാമാലേ
(നാടകത്തിലെ നാസിക കഥസൂചനകൊണ്ടും മറവം
എത്രമാത്രം ഭസികനായിട്ടുണ്ുന്നു കാപ്പു അതിനെ ഇവിടെ
ചേക്കാതെ കഴികയില്ല.
കല്യണം കൈവളക്ഷംനിജകഴല്‍പണ്ിയുന്നോക് സാഗ്രാജ്യലകഷ്ി
ണാം പ്രിയികയ വേവമ്തിടവാനം
കരബ്യരുപം പൂണ്ടുഭിച്ചിടിന നിരുപമയാം ശക്തിയോടൊത്തുവാഴ്ും ചാല്ലാന്ിടം ഒിടക്രാണനന്ദമിനം നിങ്ങള്െത്താങ്കിട്ടം
കേരളീയര്‍ ട്‌, ഇവ പ്രശംസര്‍ഫമങ്ങളല്ലെ മെം, സാരം. പ്തരങ്കറംവഴിക്കും മറവം അ പ്രസമിപ്പിക്കന്നയില്‍ വളരെ വൈമനസ്ം
ജനങ്ങളുടെ പ്രേമഭാജനങ്ങള ിത്തീരുമെന്നും ആരും വിചാരി ച്വിമമന്നില്ല. ഇങ്ങനെ വന്നതിലണ്ട്‌* അതിശയമായിരിക്ക അതു്‌. പോയപ്പോ ആളും ഈ ഭരറത്തിനറെറ വില മതി, ടങ്ങിയ. കിം കഴിയ വിച അടിയില്ല
ഇരിക്ഷമ്വറം, ഇവിടുത്തെ അവസ്ഥയ്്ച തക്ക ഉപ്പചരേ അളന്നും ചെയ്താന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നുമഃ പശ്ചാത്തപേ ത്തേടടശൂടിയാണ ഞാന്‍ ഈര പ്രസംഗം ചെയ്യുന്നതു", ഈ കവി ഭകസരിയുടെ കൃതികറം നമമുടെ ഷയ്‌ എന്നും ശ്രേയസ്തരങ്ങ മൂയിരിക്കമെന്നാനന്നെ അല്ല, വളരെ ദുജുവികഞ്ജന്മോരുടെ നാശ ഫോതുക്കളായിത്തിരുമെന്ള്ളതിനും ഭാക്ഷ യാതൊരു സംശയ വുമില്ല, ഭാഷയെ ദുഷിക്കുന്ന ഇര വര്‍ഗ്ഗത്തെ എത്രമാത്രം ഇദ്ദേ എം നിന്മില്ചിരുന്നു എന്നു” താഴെക്കാണുന്ന ശകരത്ത്യല്‍നിന്ന ഫിക്കാം,
.ഇന്നായു്ളോരലങ്കാരവുമകലെ വെടിയെ.
ച്ചൊന്നായ്‌ പാകാടികൈയിട്ടിഫ പരമപരം ചേരുവാന്‍ മോഷമ്ര്‌*
രിശങ്കരചായയര്‍ 148 ഇന്നിക്കുണ്ടെന്ന ഷാകവികലമഖിലം
,അപ്പസപ്രായമാക- ന്നെന്നാല്‍ മെരനാവ്രൃതം താനിനിയിവര്‍൪ തുടരു. ന്നാകില്‍ നന്നായിരിക്കും പലരും ഇര ഗുുവിവെറ ഉപദേശ കൈക്കൊണ്ട. (ണെന്നു. അഭിപ്രായത്തോടടക്ി ഞന്‍ ഇര പന്യസേത്തെ ഉപസംഹരിക്കുന്നു.
൨൬. ശ്രീശങ്കരാചായ്യയര്‍
ലോകഗതി എപ്പഴും ഒരേപ്രകരരത്തില്‍ മേല്ലോഴടുപോഷയി കിക്കും ഇള ചിര വിമാ തിയകന്നു, മാനോ ര്‍ഷത്തിനു* ഇഴയും ഗതിരോധം ഭവി കന്നു, അങ്ജനൊയു സന്മര്‍ഭമ്കളില്‍, ഒരോ മഫാപുരുഷന്മാ ടെ ആവിര്‍ഭവേമുണ്ടാകം, അവരുടെ പാണ്ഡിത്യം, ഇരശവര വിശാസം, സദിഭൂതയൊപപങ്ങളായ പ്രവൃത്തികറം എന്നിഷനെ മള സല്‍ഗുതനങ്ങറം ഗതിക്കൊജു പുനാജ്നാനാം യുണ്ടാക്കന്നു. രി ഉനയിലെ യധമികകകയും (൦. പ്രവൃത്തിയും പ്ര്യംംതും ര്യവും പ്രതിക്രലവുമായിടി കോത ലി ിമണട. ളസി അയി അനുസഭില്ചതാകുന്നു. ൭ സംഭവത്തെ വ്യഖോനിക്കുന്നതിനു വലിയ വിഷമമില്ല (രു മഥാപുരുഷനെറ മതത്തിനറെറ വ്യവസ്ഥയുടെ, അല്ലെങ്കില്‍ പരദ്ാതിയുടെ ഉദ്ദേശവും ആന്തരാതഥവും അട്ദേഥത്തിനെന്നപോം ലെ അടുത്ത അനുചരന്മാക്കം അദിവുണ്ടായിരിക്കാം, അകന്ന അനുയായികാം, മൂലതത്വ്ങളുടെ സാരം മനസിലാകുക പൂമ ഭമേകാണ്ടന്ന ചട്ടത്തിചും ചടക്കിചും ഉന്നിത്തുട്ളും, ഇവിധം മൂലതതവങ്കളെ മറന്നു ആചാരനിഷ്ുകൊണ്ടോണു മതത്തിനു അപചയം നേരിടുന്നത്‌. കര്‍മം, മതിം ഞ്മോനം എന്നി യോഗ അവരോധമാ യൊരുമട്ടില്‍ ഇണക്കിച്ചേതകന്ന ധിതോപനിഷത്തില്‍ രിക ഭഗവാന്‍ സംസാരിക്കു മാര്‍ഗ്്നിര്‍്ടേശം കള്ലിലിടഷത്‌. (കാലക്രമത്തില്‍, അടിവില്ലായ്‌കയും സവാതിലക്ലോടതയും ഇതിനെ രരമാറാക്കിം യാധങ്ങളേയും പൂജകലേയും ആഗ്രയസ്ഥാനമ
[1 ലേഖ്വനമാല
ഭായി സങ്കല്പിച്ചു", മിക്കമന്മഷ്യേയും മിഥ്യ ചോരികളാക്കിത്തി യേ; ലി ത്തു. ഇരശവപ്രിതിക്കാരി ഫിന്തുക്ഷം മൂഡധപരന്പര്യോയി ചെയ്തി (ന്ന കായ്ലേശകളും വൈടികകമമക്കളം അത്ചമറിയാതേയുള്ള നതരചചുരേണവം അനുവശ്യമെന്നതന്നെയല്യ ഭോഷകരണ മട ്നന്നുകൂടി അര്‍ദ്ദേഹം വ്യവഹ്രിച്ചു. സകലം മനസ്സിലാക. അക്കം വരെ പ്രയസക്രരാതെ അന്റി ടവുന്നമുമായൊരു മത്തെ അദ്േറം സ്ഥാപിച്ചു ടത്മപറിഷ്ഠാവും അത്മമമ ഇവ്വം ആന്നെ അരിയ പ്രധാന തതവങ്ങാം. ഇവയുടെ
ിദധിക്കായുമള മറവസിറോന്തങ്ങളേയം അഭ്േഥം വിവരിച്ചു
കലേത്തിരറിത വോലകപലനത്തേടുക്ടി; ഈ മതത്തിനും ുര്യവേത്തത്തില്‍ അധഃപതനം േടടം ബഭധമതസസ്തസിഡം ഫക്കമടിലെ മപപസേനകരമംൂട വി വഴ്ലബ്പടതപിധം ജ്യ മാലി ത്തന ചില ഫോജുകകളയിതിനിട, നാമുമട കൊല്യവര്‍ഷ കലേത്തു ഈ ഒരു വിഫമമയിലാണു: ശ്രിശജം
റി, പെരിയാവ* എന്നെല്ലംം അപരനാമങ്ങ കിൽ വ്ര വക്കില്‍. അന്ന കോലലിയി ചയരംപ്പേട്ടിരുന്ന കാലിലാണ്‌ അദ്ദേ ജനിച്ചതു”.
(ഡാരാളം തിരിയു ശരരിസ്തൂിമശാസ്രത്നാമാതതാഗ്രമാ- ഫി യതില്‍
കഡ്ണ്ിളി ഇല്ലത്തു ശിവഗുരുവിനും ധര്‍മ്മപത്തിയായിയുന്ന ശ്രിഭേധിക്ഷമാണു” ഇനെ ജഗന്മംഥമുകരനായൊരു മകനുണ്ടം, കവാ ഓ്യമണ്ടായേയ.
അള്ൂന്‍ ചെഡ്പത്തില്‍ മരിച്ചു. അമ്മം മിത്രേപദേശ മോട്ടി; മകന്റെ ഉപനയനവം വിദ്യാഭ്യാസവും ചെയ്യിളു തില കട്ടി അല്ലകാലത്തിനിടയില്‍ം കാവ്യലേ്കങ്ങളും പുരാണേരിഹഃസമാളം നിഗമമുകെളും ശാസ്സ്രങ്ങളും പഠില്ു.
ന്നെന്തിന്നേമെയോളുന്നിയു ബരപ്പരിനാറാം ലജന്രയേകാലം (തന്നേ സറി ഞ്രനായ്ക്ിന്ിതു വിഭവേമെഴും ശ്കകന്‍ മേരാ? കരണവും വിഷയവും ഒഴിച്ചുകിട്ടുവാന്‍ അക്കാ ചത്ത്‌ ശതകരന്‍ മനസ്റ്ര്യാസം ചെയ്ത. പിന്നിട്‌ നര്‍മ മോതിരത്തു ചെസ്‌ ശുുകമുനിശിപ്യനഃയ ഗെഴ്ഡപാടരുടെ പ്രിയശിഷ്യനദം
രശ [1
*ജതിമുയെടിയും യോഗ്യം? ആയിരുന്ന ശോിനയോശിയോ്‌ ആചാര്യന്‍ വിഷിവത്താകംവണ്ണം സമ്പവം സ്വീകരിച്ച.
പനം ആദ്ല്പയുശൂഷമില്‍ ഉപഭിപഠാനം കഴിച്ചു മേശികനിദ്ദേശത്ോടേകൂി' ഭൂപടിക്കണവും ത്സവം ക്ഷേത്ര ശവം എല്ലം വേണ്ടപോലെ നടത്തി. ഈ പദ്യ നംകൊണ്ജു സാധു വും ജഞ്മാനാഭിവ്തിയും സാധിച്ും അക്കാലത്തുതന്നെ, (ശങ്ക തം ഭാഷ്യ്ളേയും നിച്ചു.
ലീതീഥയാതരസശഷം, അമ്മയുച്ച്‌ അടയത്തില്‍വേണ്ട സം സ്ലൂരങ്ങമള ചെയ്യുവാന്‍ ്്രിശമ്കന്‍ ജഷ്മസ്ഥത്തു ഭിപ്െത്തി,
നിദ പേറവാനഃവിന്‍കഥം അചികറയും കാലമേവം ല്ല പൊടയ്ള്, കൂടിടേബം മലമിൊയുകൊല്പകിടം കിം നോഷ്മ്പോഠം ഗര്‍മകേം വലിയ ലുമഭടകന്നേതില്‍ ക്രലിപോചം തിക്കവല്ലെത്രമയാശ്യന്‍മകന്മത്ുനിലയു കാമേ! മരു ന്നേ
എന്നി മന്തരത്തിനെറ മൂലം ജപിച്ംഞ്ട്‌ കണ്ഡമ്തിനു വലം വെച്ച. അമ്മയു നമസ്തൂടിച്ചനെന്നു ഇക്കാല ത്ത പ്രത്യകിച്ചും പ്രസ്ത്രവയോഗ്യമാണല്ലൊ. അനന്തരം, ആ ചാല ഭിഗവിഭയത്തിനായി പ്പെട്ട
പ്രസ്ഥാനത്രയത്തിി ഷകകള്ടില്‍ അര്‍ദദഫം വിശ കാക്കിടുല അമവതമതമത്തെ സുസ്ഥിരമായ, സ്ഥാപിക്കാന്‍ നായ്്രികന്മാര്‍, നൈദമായികന്മാള്‍ം കര്‍്മമിമാംസകന്മാര്‍ എന്നി വരില്‍ പ്രമാണികളായവട്ോട്ട വാഴിച്ചു" അവരെ തോല്ലിച്ചുകൊ ണ്ട വിമവല്‍സേതുപ്ുന്നം ആയുര്‍ പദ്നം ന്തി യു്‌; മണ്ഡനമിഷനമായു്മോയ വഗേവാടത്തില്‍ ജയേ ജങ്ങളെ നൂ ്യിക്കവാന്‍ മഴ സ്ഥയായിരുന്നതു* അട്ടേത്തി (൫൯൨ ധാര്‍മ്മഭായങ്ങള്ം സരസ്വതിയുടെ ആവതാരമെന്നു കരുതി ആ ഭതിഭേവിതന്നയായിുന്നു. ഈ ദോടനത്തില്‍ ിരകജികഷിനം (ശിഷുന്മാടെയും അദ്ദേഥംസമ്പാരി ച്ച; വേദശാസ്ത്ര ബാത്തിനും അ്മതമതത്തിനെം പ്രതിക ര പലനത്തിനമായി ബി, വാരം പൂരി, തൂദഗേരിം കാഞ്ചി എന്നീസ്ഥലങ്ങളില്‍ മാക്ജളെ സാപി ഇൽ അവസ്തില്‍ അന്നേയായിരുന്ും
146 ലേഖധനാമാല
കൂടടവില്‍ ശാരഭര്‍ശവി കേളയാടിയതുമന്ന കാശ്ീന്തുചെ അ സീ ഞ്മപീഠം കയവവരന്‍ ഒരു്പേട്ടസമയം, പമാമശാസ്തര, തില്‍ ദ്ൂഡജരോനമുടന്ടോ? എന്നുളള അശിഭി 'വാക്കുകേട്ടം ത്തു വാങ്ടിമാനോറിെ റ തന്നെ എന്നാച്ചു്‌; ഏഴിനാളിടവാള്ിം, തത്സമയം മൃതനായ അമരുക്പനില്‍ കായപ്ര'വശംചെയ്തിം ലരംഗനാമണികളോടിതഒി വേട അറിവ വാങ്ങി, അമജക്‌ ശതകം ി.ിച്ും സര്‍വ്വജ്മെപിറം കയവകയും ചെയ്ത, കാലതാ സം കൂടതെ, ശിവ രൂത്തും മപ്പത്തിരണ്ടോമത്തെവയസ്സില്‍ ശ്്രിശതംോഴ്യഗുരുപാര്‍ സമാധിയഭയുകയും ചെയ്തു
അശാധേവം വിസ്ത്രിറുവുമായിക്കിട്കുന്ന ആച്ാവ്യേസവ മിക
ടെ കൃതികളടേമുകളില്‍ കരടി ഒന്നു പദ്യ" ഒരു വിഫഥവി്ഷണം ചെയ്താ ഞാന്‍ ഭാവിക്ന്നള്ളു, അതനേ സാധ കൂ, അങ്കനെ നോമ്ന്നേസമയം വ ശിര ബലമസ്ൂത്രം, ശാപ ഷ്്ുക്ഷാം എന്നിവയുടെ പ്രസന്നഗംിംജളായ ഭാഷ്യം; ര്‍കുതിയെ പ്രവ ഫിപ്പിക്ന്ന ശിവനന്യലദമഭിം സ്യ ല്മരി മുനലായ സ്നോ അറ അപരോക്ഷോനനഭൂതി, ആത്മബോധം, (രഗ്ല്ോക] ഇന്യടി ത്വിജത്മാനാപരങ്കളഃയ പ്രുകണങ്ജറം എന്നിവയാണെന്നുക്കിണം ലുന്നരകന്നു, ഇവയില്‍ നിന്നകണ്ടന്ന സ്ല്ൂതോമുഖവും അപരേ വമായ പണ്ഡിര്യം, സാഥിര്യര്‍സികപരയ വിശേഷവിയങ്ങനേം എന്നിവജ ജതിവ്ളന്െ അഭി ീയനായി ലേകേത്തില്‍പ്രകാശി പ്ലിച്ചുകൊട്ടിരികകന്നു. എനനല, ജധുനികകഘത്തിൽ അവിശ സജനകമായമതിപ്രഭാവം മപ്പത്തിരണ്ട വയസ്സ്ിനുില്‍ ഇദവിധം ഇത്രയൊക്കെ ഒരാെക്കൊണ്ടു സാധിക്കുകയില്ല; ആചാ്രുടെ ചില പ്രശംസകേതുകികളായ പരക്ഷപാികാം പ അലെതകിക കര്‍മ്മ മെക്കൊണ്ടു്‌ അഭളൂഫത്തിനു" ഒരു പ്രഭാമണ്ഡല്തെ സ്റ ഷ്ിച്ചിടുതാണ്ട", എന്നെല്ലം പ്രകടിപ്പിക്കവാന്‍കരടി മടിച്ചിടി .. അരില്‍ അതിശയമില്ല. എന്തെന്നല്ലേ? ആച്യേതികളുകം അബ്യയര്‍ അവയ്യയേതിട്ടു കുികകളും വ്യാഖ അവ യെ സംബന്ധിച്ുണ്ടായിടട ഗ്രമ്പങ്ങളും ഏലം ശേഖരിക്കുന്ന (തായാര്‌, അവ ഭാസമോയ ഒരു പുസ്തകശാല ധാാളം മി യാകന്നരകെന്നു. എന്നാല്‍, സന്മേചാത്തിനു സമാധാനമില്ല മില്ല. തിവണ്ടി. കന്ധിത്തപ്പാല്‍, വ്യോമയാനം എന്നിവ നട
പ്ലില്‍ വഭന്നരിനു മുമമു്‌, അവെക്കടിച്ചു ലോകം എന്തുവിചി
ശ്രിശജചര്യള്‍ 17
ഭിപ്പോടികഥം പോകംമുന്‍പ്യ യതികളായിത്തിനിട്ടുവരെത്രയു ആറ അന്രുനധധാര്‍മത്തിനും ലോകസംസ്‌കാത്തോനും ആ ൂതിവട്യനില്‍ിന്നുണ്ടയ്‌ ക്മാണടിഭിക്കുന്ന അനിതരസാധംണ കായ സഥയേത്തെ മക്സ്പോറം,, വി ാ്മാര്‍പോചും പകല പേകെന്നതില്‍ പരിഭൂമത്തിനുവകാശമില്ലെന്നു മാത്രം പറഞ്ഞു ഈ വ്യതിചലനത്തില്‍നിന്നു പിന്‍ തിരിയട്ടെ.
സത്കഖിതമായ മന്‍ റ സംഭഷേണത്തിനറെറ പയൂത്തിനു പോലും ശത്കരമതകത്തക്കിച്ചു അല്ലമൊന്നു ലിന്മിക്കേണ്ടതുസു', (അതിലല്ല അള്േഫത്തിനറെറ മഹി മാതിശയവും ലോകവിഗ്രുതരു മാര സ്തരാകേസ്ത്തെ പ്രതിഷ്ഠ ച്ിുകളര? അതിനാല്ലേ പണ്ഡി പരമേ! ന്മാര്‍ സ്റ്റേഥബമ്ഥാമാനപൂന് മയ സാണ്ഠോഗേപ്രന്നമേം കോണ. അത്തി തലിപ്പകളേ മാനിച്ുൂഴിു വരുന്നതു
്മേയത്തിന്ദൊരു മേച്ഛമ്ടു*, ഷഡ'മേന്കളുമെ ഇട പമ, കലഹക്ഷമള കളഭമജും അ യെ അ്വയോസ്യമായും വേ, ക്ജളോട്രദ'യും യോജിപ്പു കവോ൯ അതു വഭൂഭ്സംഗായിച്ചി്ണ്ു. ഈർ മെവരശമനംചെയ്ത്‌ ിസുമതത്തിന്' അല്ചലയൊയ പ്ര തില മം പ്രശസ്തരും കൊടുക്കുക കാഠണം, സ്വഭേശത്തു" ഷി ്മതസ്മനാചംഭ്യനെന്നൊര പേരഭ വിദേശശാസ്സ്ര്മന്മാ ടെ ഇയില്‍ " നി രരസ്സോധംഭണമായ ബുമതിയും സ ീകഠം സിച്ചു. ചിലര്‍ അത്തെ ഒരബുഭഥമതമ്പേഷിയം ണെന്നു പഠയുന്നതു പരമാര്‍ത്ഥം 0 യാക്കിട്ടാണു', അദ്ദ ബുഭാമരമേവനെ (യോഗികളുടെ ചക്രവത്തി?െന്നാണു' വിളി ചിരിക്കുന്നതു. ബുഭഥമയത്തില്‍ പില്ലം ങ്ങളില്‍ വന്നുചേനിട്ടക. വക്രതരങ്ബളുയേ വിരൂപതകക്കെ മാററി സന്ാതനമതാത്താട അ തിനെ യോജിപ്പിക്ഷവംനേ അദ്ദേം യത്ിച്ചിടടുള.
മന്‍ ബ്രദമമാണ്ട്‌, ആയു, ജീവാത്മാവും പരാമ ആവും ഒന്ന ബ്രംമമൊന്നേ സത്യമായിട്ടു, മറൊ്ലാം, അതാതു ജഷത്തശേഷമം, മിഥ്യയായ _ തണ്ട അമ തമ അത്തിനെ മൂലതതവം, ' ആദൈവതമപത്തെ വിഷ്കി്ചു വിവരി ക്ഴവാന്‍ ത വിചാരിക്കന്നില്ല. എങ്കിലു.% ഇ മൃതത്വത്തെ ഒന്നുകൂടി സ്ഗാം്ൃമാവോന്‍ ഞംനൊന്ന മിക്ക. പ്രഥമമായി, അതിന" ജിവിതയത്രയുടെ അവധ്യെന്ത ഞ്‌, അവിടേക്കു മ ശഗ്ുമെന്താന്്‌ം ലയൃത്മാവി ൯൨ ഗ്വഭാവ മോണ, മ്ന്നൊമക്ക ചുുടിയമയോതിലെങ്കിലും ആലോച
148 ലേഖ നാമല,
ച്ചാല്‍ നന്നായിരിക്കും. ആയതമാവിനെ സ്വാഭാവം എന്നു പഠ ഞഞിട്ടുമേതു്‌ ഗൂണത്രയംകൊണ്ടുണ്ടായി്ടുേതിനെ അല്ല; എന്നാ ലോ അനാളിയായി അവിഭേടയമായിടടുള അതിന്‍െറ സ്വേ ത്തെയമാകുന്നു (സന്തോ സന്താപപമോ ആത്മാവി സ്വഭവം? സ കല സുഖങ്ങളും കൈവഭുവാനും സക ഖ്ഖങ്ങളും ഇ യമ ചെയ്താനുമാണല്ലോ ലോകം സമാ യത്തിച്ചുകൊണ്ടിിക്ന്നെതു. അനാണു" ഈ പ്രമം ആഭയമാരി എടുത്തതു വേര ആമതം ജുത്മാവു ടയനന്രസ്വര്‍വത്തോക്രടിയിരിക്കന്നു എന്നുകേന്നു 4 എന്താ കരയുന്നതുീന എന്നു ചോദിക്കവേ, (സാധാരണ ഭീതി അതല്ലുഞ്ഞിട്ടേ ഈ ചോട്ലത്തിനു കാരന്നമു അകന്നത്‌ കസ്ഛവീണെ മത്സ്യം വെദമത്തിലേക്ഷു ചെല്ലുവാന്‍ കത്സാഗിക്കുന്നു. അതുപോലെ, ഖം നേടിട്ട രാം സു്ംഭിടട വാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. അത്ര, ॥ഖത്തിനായിക്കെണ്ടോയം പ്ര) വരത്തിക്കാറില്ല, അതുകാരണം, ആത്മാവിനറെറ ശാശതമായ സവവം പ്രവനേനമെന്ന* അനുമാനിക്കുന്നതില്‍ തൊറില്യ ഇനി ആത്താവിറെഠ മദററാരു സ്വളവമെന്തെന്നു നോ ക്കാം, നാമെല്ലരവരും ജിവിച്ചിിക്കവാനാണപ്പോ മോഷിക്കുന്ന ര". സാധാരണയായി, മരിക്കവാനാരും കൊതിക്കുരില്ല, ഒരാറം കടിച്ചാല്‍, “എന്ത പി! എന്നെ മരിച്ച? എന്നോക്കെ അ നേിഷണം തുടങ്ങുകയായി. 4എന്താ അയാം മഴിക്കാതെ ജീിച്ചിരിക്ന്നു്‌ എന്നാജം ചോിക്കാനില്പം ഇതില്‍നിന്നു ജിത്യയത, അല്ലെങ്കില്‍ അനവരതം ത്മവിെറ മറെറാരു ലക്കിണമായി കാണുന്നു, വേരാ്തമ വും ഇതുരന്നെയകേന്നു. വേദാന്മമരപ്രകമരം, ആതമാവിനവൊ മൂന്നമത്തെ സ്വഭ വം ജ്ഞാനമാകുന്ന. അജ്മോനം അതിനെ മൂടിയിിഴന്നേകാല ഇ" ആയതു പ്രകശിക്കുനനില്ല ഏന്നേയള്ു. തീയിനെ കുതിക്ഷ (ന മട്ടില്‍ ഗുരു ശിഷ്യനെ ജഞാനചക്ഷുസ്സിനെ ഇുറക്കുകയകന്നു ചെയ്തുന്നമ്‌. ഓമോന്നറിയുവള്ള, കൌതുകവും മനസ്സിലാക (ഞയാലുമ്മ പരിഭ്രമവും ആത്മസ്വഭാവത്തെ വെളിവാക്കുന്നു. (ഇമ്മുടെ സഭമ്യത്തിനു സരനത്യത്തെ നാം കാംക്ഷിക്കുന്നു. (ഇമുക്ക ബന്ധനം ഇഷ്യമില്ല. നമ്മുടെ ഫിതമനുസഭിക്കുന്നതല്ലം തെ, പരംഥിതപ്രകാരം നൂടക്ഷ്ാന്‍ മോഫമില്ല. ഇതെക്കെയാ
ശ്രീശങ്കര ക
(ആത്മസ്വഭോവത്തെ വള്്ിചിടടുതിനെ നല്ലപോലെ മന താ കം വാമ തമാവവിനറെറ സ്വഭാവമായി ഒന്നു താരതമ്യടപ്പടത്തിനോക്കക സത്‌ ചിത, ആനുന്ം, സദസ സകല ലേകോധിപ ത്വം എന്നിവയാണല്ലോ ബര്മസ്വാഭവത്തിനെറ പ്രധാനലക്ഷ ജം, ആശ്ചയ്യുകരമായ ഈസാദ്ൃശ്യംകൊണ്ടാണ്ട്‌* ജിവാത്മാ ലും പമോത്മാവും ഒന്നന്നനുമാനിക്കുന്നതു്‌.
സവിഭൂത്കളിലും നി്യമായിരക്കുന്നെ മൂലതൂപംതേന്നെ യ. മസ്‌, എന്നാ, പ്രഞ്ചഭൂ ച റംക്കൊന്നിനും ജയയയതിനനെ കന്നം ചെയ്താന്‍ സാധിക്കയില്ല. അതിനു കലേദേശവ്യവധാനേ കില്ല മരരാന്നിനിതിനെ ഇമക്ഷവന്‍ വ്യു സ്വയമിളുകകയു മില്ല; ആദ്യന്തമില്യ്തതും ഇയ്്രിയകംകം മനസ്സിനും വിഷഷ ക്യു നാമത്രപപഭി വികരങ്റംക്ഷ" ഉറംപ്പടത്തതുമാണ്്‌ ആത്മാവു? എന്നിങ്ങനെയാണു തയില്‍ അതിനെ വണ്ണ ച്ചിരിക്കുന്ന.
ന തത്‌ സത സൂദ്ോ നൂ ശശാജോ ന പവേകഷ 9൭% ശത്വം അ നിവ്തന്തേ താമ പരമം മമ
(നവിനശാസ്തരം ജഗത്തെറ്ാം കളയട യോഗവി വ്രാരങ്ങളെന്നു പരയുന്നു. വാം യുടെ പിണ്ഡികൃതക കയെന്നം വ്യവഡടിക്കുന്നു, ' അതിടിക്കട്ടം പ്രപഞ്ചത്തില്‍ ക ദധഗമായിടടകതു ജനനംമുതന്‍ മണഭവരെയുല്ള പിണ്ഡശമീര തിറ യാത്രാനിവഥണമാണാല്ല. അതുതന്നെ സംസാരം ഇഷ്ലാനിസ്തരൂപം സംസംബീഴം; സഖഖ്ോംക്ഷ കാണം, (സ്യാ്യത്തന്ിവൃത്തിതന്നെ മുക്തി, മേക്ഷം:റ അതായതു; ചുരക്കത്തില്‍ തരിഗുണംത്മകമായ ബന്ധനത്തില്‍നിന്നു ജിവാ മാവിനു" എപ്പേടം മോചനുംിട്ടുമോ, അല്പം ജിവാത്മാപ രമാത്മാക്കറം തമ്മില്‍ വിം മ ിക്യത്തെ പ്രാപിക്കും. അതി അ കമ്മു, ഒകതിമാര്‍ഷ്സം, ജഞമോനമാഗ്ും എന്ന മൂന്ന വഴി കളാണുള്ളത
മദ്മനാ വെ മദകര മര്യാജി മാം നമസ്‌കരു
കംമൈവേഷ്യസി സത്യം തേ പ്രതിജായേ പ്രിയോസി മോ?
ബി, ചിക്തം, ശരിരം എന്നിവയുടെ പ്രവ്ൃത്തികം എല്ലം, ഇശ പപരമായിരുന്നാല്‍ം ബവമസായുജ്യം കൈവരുമെന്നു ഭഗ. ലാന്‍ തന്നെ പ്രതിത്മചെയ്തിരിക്കുന്ു
൨൭ ഗദ്യസാഹിസ്ം ൽ
രട്യസാഫിര്യത്തിവെ നാനാമുഖങ്ങളെകകടിച്ചു വിമി
കന്നി ശു കം ഇ. ഏന്നാല്‍ 4സാഷിന്യ സദ്ല്ിത്തെ ഒരീച്ച, ശഭസഷിര്യശാസ്രതതെം സ്റ്ശികന്നെ മദറാത മഷാധരദ്പാവം ഞന്‍ ണയി മെകിന്നില്ലം
സാിത്യസാഘ്വന പണ്ഡിതന്മാരും മപപരിപഠനത്തില്‍ മുതസു രായ വിഭയംഭികളും പഠിച്ചറിയേണ്ടതായൊരു പ്രെരഡകതി രണ്ടോ". ഗല്യതസാശിത്യത്തില്‍ ന്ിത്യനിഭാനം കൈകായ്ം ചെയ്ത നിര്‍ബന്ധിതഭായി തിനി. സാധാരണ ജന്റെ വയിച്ചു മനസ്്ിലാക്ഷവാന്‍ തക്കവിധം എളുപ്പമായൊരു ചെറിയ പസ പാപി പരചടിപ്പിക്ന ലം ജിമി ച്ചിിക്കുന്നു. ഇ യ്ഷത്മകിച്ചുണട്‌ കുറച്ചൊന്നു പരരയുവാന്‍ വിചിക്കുന്നതു്‌, സിങ്ങളുടെ ക്ഷമയേയും ശ്രദ്ധ യേയും ഞാന്‍ അതിന്നായി ക്ജ്യൂകൊല്ുന്നു.
നശ്യരുടെ വിചാ അസ്യോസ്പം അറിയിക്കുന്നതിന്‌ അവരുടെ പ്രധാനമായ ഇപ്കണം ഗമമണല്ലോ, പു", കേരളത്തില്‍ സകല എഴുത്തുകത്തുകമം മ്ലയളേത്തിലായ്യരുന്നു രസിഡധജയും ഗവണ്്്ണുമം ഗവി സാപകൂടി കേരളക്കയിലെ രജോക്ന്മാക്ക നമമുടെ ായിലാതിരന്ന എഴ]തിയിരുന്ന'. മില വേടിയിതിലന്റ സേം ഇങ്കെ ടങ്ങിയിയു്ന.
ര്മതു സകലഗുണസത്ന്നരാനു സകലധുഥപ്രതിപേക (ഇന്ന മഡാമേരുധരസമാനരാന മിതരജനാമനോരമജിതരാന അഖ, (ണ്ിതലക്്‌പ്രദന്നരാന മഹാരജമാസ്പരോജഗ്രി? ഇന്നാ,
ആമി: ത്തേടകരടിയ ഈ തോടയപോപ്പുടു" കഴിഞയാല്‍, പിന്നെ ബല്ല ഷയിലാജിരിക്ഷം കാജ്യദേഗമായ പിയാ ത്തുക. രാജക്കന്മാര്‍താമിലും അവര്‍ കന്പഞ്ഞിമാ മായം അന്വോസ്യം എലഴുതിപ്പിടിച്ചിനന്നതും മയളേത്തില്‍തന്നെ ആയിരിന്നു.
ജക്ക്മോള്‍ അവരുടെ കിഴിലുള്ള പ്രക്കന്മാക്കം മറവം ്ഥാനമാനേങ്ങളും രവകാശമ്മളും സസന്മരിപര്വരയോയി? (€തആചയ്രാക്കം? അന്ദഭവിപ്പം൯ തക്കവണ്ണം കൊട്ടത്തുപോന്നു
ക്ക്‌ പരിജയ തിക ജലകയസനം.
ഭയസാഫിര്യം 151
അവകാശപയരങ്ളം “പട്ടോലമേന്വന്മാര്‍ന മലയാളത്തിലായി രുന്നു എഴുതിയിരുന്നതു" എന്നു പഠയേണ്ജതില്ലല്പ, അവയുടെ ഒരു പ്രതില്ലുംയയെ ഇവിടെ പകമ്യി കാണിക്കാം.
നമ്മുടെ ഇരവി ചിജുകണ്ടനെന്നാത്‌, (ഇന്ന) നഃലയ്ൃത്തി ക്ഴഥില്‍ പെട്ട ദേശവും ദേശാധിപത്യവം അമ്ഖലപ്പൂടി ഇരരഃ യമനും ചകമുക്കാലുവട്ടവും കത്തുവിമക്ഷേ പടിപ്പുയും കളിപ്പു രയും പട്ടം കുറിയും തടയും ണ്ടു കൈക്കും വളയും മേലപ്പം രിരിയും കൊട്ടം കരയം തും അന്തേ ഉവും അയമു മുമ്മല ചെങ്കെസ്മും കറവ വാലും തപം ശിക്ഷാക്ഷേയും നട്നേനനൽ വിടു പങ്കത്തിലെ കണക്കെ്ിച്ചു ബോധിപ്പിച്ചുകൊള്ളുകയും വേണം.
ഇതിലും വളരെ പഴക്കുല വയാണ്‌" ഭസ്റ്േരവിവമ്മ വെറയം വിരോഘവച്ക്രവത്തിയുടെയും നാധ്രശഃസന ബാം. ഇവ യഥാക്രമം ഉദ്ദേശം ൯൭6 വും (0.4 സ.വത്സരങ്ങറംക മു്പയഭമവയാകന്നും രണ്ടില്‍നിന്നും അല്ലം ഇവിടെ എടുതു പ്രസ്ലാവിച്ചുകൊടള്ളടട.
(കൊ കെ മൈ കൊഞ്ടാന്‍ കൊശ്രി പക്ഷന്‍ ഇഭവി പരമ്‌ ിുവഭി പരവ ന്ൃദയിടതതോണ്ടും ചെങ്കല്‍ നടത്തിയാ ഭാനി൯൨ യാണ്‍ടു ഇരബ്മാകണ്ടൈക്കെനിര' പ്പത്താറാമാണ്ട മ തിക ന്നരളില്‍ ാലപിസോല്ലകള്‌ പിസോമ?
്്രിപൂപഠലനരപപതി പീരക്കരളൂശരവ്മി തിയായി മുദൈയി പല നതൃദായിരത്താണ്‍ ശ്മ്‌കൊല്‍ നടത്തായി (നിന ശ്രി വീഭോഘവശകരവ്തിക്കു നിരവി ഭാഷയും ചെല്ലായി നിന്‍ മകരത്തില്‍ വിയാഴ്മ മിനഞ്ഞായറ ഇജുപപത്തൊല്‍൨ ചെ ൪൨ ചനിോഡിണിനാം പെരുജ കൊയിലകത്തിരുന്നതളെ
ഇവിലെ ഷാരിതിയെപ്പാറി ചട്പിചെത്ു ല്യം നിയുനില്ല മക്ക പ്രക്രത്തില്‍ പ്രവേശിക്കാം.
ഓരോ വലിയ ഉട ക്ഷ കെടുന്നു തിടം (കളം വളെ നിഷ്ര്‍ഷയോടുഷരടി ഷേജില്‍തന്നെ എഴുതിവന്നു രെ പ്ൃയോധിചനിയെ നിമ്ന സമം അഭ്ദഷത്തിനു (ിദ്ദേശങ്ങറം ഇരവിധമായിരുന
മാനത്തിലും മനസ്സാക്ഷി ൂഷ്്ിവെല്ലു" അന്യായം പര ചില്‍ ച ചിത പദമാസ്ുവും ുക്കനാമാവുംപ്രുകാരം വേണ്ടുംവന്്ം അല്ലോ്യമായി വിചാരിച്ചു;
19 ലേഖനമലേ
വച്ചിരിക്കുന്ന ശമ്പളവുംപഠി കൂലി, സമ്മനേം മുതലായതു മോഗിക്കാ യും സക്ഷാരുമുതലെടന്ു തകരാവകറം ചെയ്തെ യും നേത"നിക്കഞ്ജഥം വരാതെയും നൂടന്നുകൊടുകയും വേണം.
രഞ്ജു കോടതികല്ഛേരികളില്‍ മലയാളഭഷയേ പടകു എന്ന നിര്‍ബന്ധരതുന്ന ഇനമായിരുന്നു. അസ്ലരയങ്ങളും പതി, കളും ബോധിപ്പി ്ിഭന്നതും വാദമുഖം നിഴ്്യിച്ചിരുന്നതം വിധിന്യായം എഴതിയുരുന്നതും എല്ലം മ യാളത്തിവായി തന്നു. - ഇന്നും വിധി ഇശഗ്ിഷിലായിട്ടിട ന്നു, സമാധാവമുണ്ട", കൊല്ലിയില്‍, ശങ്കണ്ണഭമനദവന്‍ഭിവാന്‍ ജിയുടെ കാലത്തു" പ്രസി ഭ്ാനാമയാരു ബാരിസ്്ക്, മലയാളം അരിഞ്ഞുകരന്നു്ള കരണ ത്ഞിന്മേല്‍, സന്ന കൊടക്കാതിരന്നിട്ട്‌.
പഴയ കാലത്തു വാചകഴീരിയില്‍ വലിയ റ്ൃന്യാസമ്ജറം വന്ിടടുണ്ടെങകിലും ഇന്നും കേരളത്തില്‍ നാട്ടാരുടെ ഇട്യില്‍ ആധ ക്കം മലയാളത്നില്‍തുന്നെ എഴതിവരുന്നുണ്ടെന്നുഷലയ്' നമു ക്ഷാര ആശ സവേധോതുവാണ്ട്‌, അറരകരണവും അട്ടിപ്പേരോ യും രിരാതി പരിണമി ച്രതുപോലെ, വാചകഭീനിയിലും വലിയ വ്ൃനസ്യാസങ്ങറം ഉണ്ടായിടടുണ്ടുന്നു കാണിപ്പന്‍ ഒരു പഴയ മുദോഹ രണം ഇവിടെ കടുക്ക
നാലതിരേ്തു" അകപ്പെട്ട പറന്ധും ഇതില്‍ ഉറപ്പ
മല്‍ച്പലവും കിഴ പ്പലവും കല്‍ികരട കാഞ്ഞ രക്ററിയും മും
ടു മൂകനും അരിരം വയും നടിയും നൂഭിയിട പഴം അറ ത കിണ" ആകാശം പതമളവും മാന്‍പെടും കാടും മിന്‍പെടും ചോലയും രുന്‍പെടും മരവും ജയം പോകം വഴിയും നിർപോ (കം ചാലും ആറവവെയ്‌പും വറാമരവും പുരം നിധിയും നി ക്ഷേപിവും എ! കൂടി അട്ടിപ്പേഠാഷി തര്‍ മുതലായി നി
ഒരു മാത്രകളൂടി ഇവിടെ കാണിക്കേണ്ടതായിട്ടുട്‌
ഒരു സ്വരൂപം മറെറാന്നിലേക്ക* ഒ്ു്ജിയതിന്നുള്ള ഒരു പണികള്‌.
വിരരോഘവന്‍ തീട്ട ഏളേച്ചിമേനോംന്‍ വായിച്ചു്‌ മു്പിലെ (ൂരിപ്പിക്കേണ്ടും അവസ്ഥ എന്നാല്‍, നമ്മുടെ വക വടക്കുക്രററി ചുമടും മലാലയും നമമുടെ സ്ഥാനമാനങ്ങളും ക്ഷേത്രും ഭാജോഗളും ന3യില്‍ വടക്കോട്ടു” എപ്പനിപ്പെടയം നമ്മ ഭട കോവില്‍കാട്യത്തില്‍നിന്നും അച്ച വകക്ക്‌ ഒഴിഞ്ഞു" എഴ തിത്തരികയും ചെയ്തു. മലപുറം നാടം ക്ഷതങ്ങളും സ്ഥാന
ഗരഭ്യസാഫിത്വം 158
അജദോഗം തുദംപെട്ട വസ്ത്രവും നമ്മുടെ കോവില്‍ കു
ഭ്ത്തില്‍നിന്നും മേലാല്‍ ചോദ്യം ഇത്തെതുംവണ്ണം എടി തരി കയും ചെയ്തു. ഇപ്പടിക്ക്‌ എറ്റ്തിയ പരട്ടോല മേനോന്‍ രാമന്‍ പെന്‍.ടമതു മി നഞ്മായാ ൧൧൮. കജ്ക്ത്തു്‌
ഇതിനൊേ അനുബന്ധം പിന്ന്‌ ടണ്ടായിട്ടണട*. എ, ന്തോ കണ്ടാമണ്ടി കറം കാഞിക്ുകയാല്‍ വകക ' കണ്ടുകെട്ടി ക്കര ലേക്ക ചേത്ു. പിന്നീട്‌ സ്കഭം പറയുകയും പിഴ ചെ യൂയം ചെയ്തുരിനുമേന്‍ ഏതാനും കൊടുത്ത അവസത്തില്‍ എഴു തിം ഴം
(അതളിച്ചെയ്ത നമ്മുടെ മൂത്ത കയ മറംക്ഷ എന്നാല്‍, വട ക്ഷംൂററില്‍ നമുക്ക മലപുറം നൂട്ടിലുള വസ്ത്രവും അംശവും, നടത്തില്ല യക്ഷി കത്തിച്ച്‌" ആനു പിടിപ്പിച്ചു" യ ഉരുവില്‍ പ്രതി പരവുത്തതരമാവം കല്ില്ു നാം നട്ടം തന്നു, എന്നാല്‍ ഇ കട്ലിച്ചവണ്ണം ന്നെ അന്ുഭവക്കളും അനുഭവിച്ച വിഴിന്ന ഉരു ലില്‍ പാതി പത്തു തരുമാദഭ പരതി അന്ഭവിപ്പുകൊല്ളുമാവം കൃള്ിക്ഷയും ചെയ്ത. എന്നാലിത്‌ കൊല്ലം വ൮൩൦.ത്ു മായ റില്‍ കല്ലിച്ച അളിചെയ്തു മെക്ക
(൮െ൯.ലെ ആധാദം വര്‍ക്കന്‍പ്രമേത്തുനിന്നു കിട്ടി ന്നാണ്‌. ശവ വസേംകൊണ്ടു ഓസം കാണിപ്പാന്‍ തെക്കനിന്നുവനറ ൫ യം ഒരു ശക്തിം നോക്കേണ്ടതാണ്‌.
പെരുമാം വയം മിഥുനവ്യഴത്തില്‍ അത്തിയറയും മട്ട വിളയും കാഴ്യത്തില്‍ കൊല്ലം ൭ സമോ ഇടവാ ഥര്‍ ൧ ചെന്ന ശന അത്തം ഇന്നളാല്‍ കാനതമര്‍ശദേ തൃക്കോവില്‍ ശ്രീ അല്ൃരപ്പിഷാരതിയവടി ഇരുന്നതളി൭ സന്നിധിയില്‍ തിഭവനാന്ത പ്രരത്തുമ സമയും സഭദ്ജിതരും ക്രടി ഇരുന്ന ഗ്രരിപത്മന പ്പെ ,അമാംതിരുമേനി കാവല്‍ കണ്ടു മണ്ണ്ില്ം സന്താനം മുടിഞ്ഞുപോം (തില്‍ പതിയും മുന്‍പ വെിലൂര വിക്രമന്‍ കണ്ണനും വികൃമന്‍ വിക്കു കാലം പോംകതെന്നിയാകെ അവരോധില്വ ശകതിമുഖം എഴുതിക്കൊടുത്തു"
ഭത്തനവടിച്ചുളേ ഒരു തട്ടത്തിന്‍ സ്വഭവവുംകൂടി കെ ഭക്കന്നതു വിഷയവി ശികരണത്തിനെറ സന്ൂക്ണതയൂം ആവശ്യ മായിരിക്കും.
(4൯൧൧ മോണ്ടു്‌ ഇടവായദഠില്‍ (ഇന്ന കോവിലകത്തിയ (ണമ. നമമുടെ (ന്ന വീട്ടില്‍) ഇട്ടു്ണാനും ജുട്ടണ്ണിലിക്കം മ കാക്കുക്രടി എന്നാ, തങ്ജാംക്കു അനാന്തരവരായിട്ട്‌ (ഇന്ന വീ
[[ ലേഖനമാല
ഭി ഇട്ടറംണനേയും അലപ്പേംഴിയേയും മക്ഷളയും കല്ലിക്കയും ചെയ്ത. മുന്ധാഞ്ഞ (വിട്ടില്‍) നവാട്ടിലേക്കു കത്തിന്ദം ധന ഞിന്നും പ്രിണത്തിന്നും പിണ്ഡത്ഞിന്നും പൊന്നിന്നും പാത്രത്തി അം ഉടുപുടവായുധത്തിന്നു പെട്ടിപ്രമാണറക്കം ആളൃടിയാക്കം (൭൨൨ ന്പ്പര്‍പ്പേടടതിന്നും അനന്തായ ള്ലിക്കയം ചെയ്തു
ഇവയെല്ലാം നാട്ടുക ങ്ങളില്‍ ചില ശാഖകളുടെ (ഇക്കളായി കരുതിയാല്‍ മതി. പഴയ ക്യത്ിനറെറ മതിര കാ (ിക്കവാന്‍ 2൦൨ ചില ഉദാഹരണങ്ങളും ഇവിടെ എടുത്തു കാണി കന്നു" അവസരോചിതം അസ്വശ്യവും ആനന.
(യപനനയനത്തുതകല്‍ യാവച്ഛിലക്കകമമങ്കം വിധേയില്ലു വി മിച്ചു" അതിന്നു അസ്ത്ഥാത്വം ഭവിക്കില്‍ ഉപനയനമവ ക്രിക്കണം, എന്നു സമോവ പായുന്നു, മിക്കുവാവേം അതില്‍ ഭമമമക്ളനിനെ പറയുന്നും വശപമമിത്ര എന്നു താന്‍ അധിഫി മ എന്ന താന്‍ അഗ്നി ഗന്ധി എന്നു ൯ മക്ക പ്രൈം ചൊപ്പാതെ ഗായത്രച്ചപമേശംചെയ്തു എങ്കി, ഗായതര യവേത്തി ക്കം ഗുണേ വന്നല്‍ ്രധോവിക്കേണ്ട എ നിടടു വ്ര പ്രായശ്ചിരെം മരി. ഉടനന്നെയറികിലഃവ ത്തിക്കിലുമം. ഇുഹമചാള്്തി എന്ന പ്രഷം ചൊല്ോയികി ലാവര്റിക്കണം. അജു പ്രധാനമാകകൊണ്ടു ഗായ്രച്ജ്യയനം പ്രനധഥ്യഹൃതിരടെ ദേത്ടവക്ക കൂടായ്‌കിചും വേണ്ാേവഷട കൂടി ചെല്ലുകിപുമാവത്തിക്കണം.ന
ഇിന്നൊരു രാ കൊല്രകതെ പ. ക്ഷണ. ഏകദേശ ജോഗിയാിിപ്പാടിനെറ കുലേത്തുണ്ടയതഴണെന്നു രാന്നുന്നു, ഒരെ വൈകികതന റ ജല്ത്തുനിന്നു കിട്ടിഷതാണ്ട്‌.
യയുപുതരനുടെ ശരിഭമെക്ിനെയിടിക്കില്‍൨ എന്‍റ ജന കരാജഡനിനി സിതാഭേയി, അത്ളിച്ചെയ്തു കാലത്ത, അതു കേട്ടി (തനം നിന്തിരുവടിയുടെ പംമാഭികേശമുണത്തിന കലേത്ത, അമു കേട്ട സീതാടേവിക്ക നിന്തിരവടിയുടെ ടൂറി വിശ (സ൦വന്‍ നന്തിരുവടുയടെ വൃത്താന്തം കേട്ട സന്േഷമംയോള (തിരിന്നിയ്കിനാകാലത്തം അട്യന്നങ്ചാഡറ സിതാമേവിയെഷഷണ്ടെ പ്രദക്ഷിണംമചെയ്തു നമസ്തരില്ച ിന്തിരുവടിയാല്‍ ഒത്തമായ അം ഗ്രഭിയവം കൊടുത്ത അടയാളവാക്കമുണത്നി മുടിച്ചടമണി യും വാങ്ങിക്കൊ്ു ജനാകരാജനന്ദിനി സീതാദേവിയെത്തൊദ്സ്ത വിടയുംകൊണ്ടു അശോകവനികോദ്യനേത്തിങകല്‍നി൯൨ പ്പെ ന്ന കാലത്ത ആടിത്യദേവന്ുഭയംചെയ്താറി 7
ൂഭ്യത്ാിസ്ം 158
വകപടവായ സാഫിര്യകാന്‍റ മിടുക്കു കാണിപ്പാന്‍ സുന്ുകോണ്ഡം തമിഴ്നല്‍നനിന്ന മദറാരു ഭാഗം എത്തു നോക്ക *അമളിച്ചെയ്താര സീരാദേധി. അത എന്താന്നു ഡനത മാമനെ എന്നിക്കു തന്നൂട്ത എന്നതളില്ചെയ്യാഠം സിര ഭവി. വം ആഅത്മജനാമല്‍ വിച്ചു കൊടക്ഷപ്പട്ട അംഗുലിയകഴ കഷ്ട പ്ര) ബന്നൃയയയിം ഏന്നെ ഇതല്ല ഖരവധമുഭിതമമകിവ മനിജ (ഇത്താല്‍ കൊക്കപ്പെട് കമാരനാല്‍ ആനീ തമായി ഭയമാ രിന അംഗുഴി മെ ഇത ചുന്നതളിക്ചെയ്യാരം സിതാദേവി ഉന രിന ഗ്രരീഫ മാന്‍. എടെ ഇവമപ്പോ ദേവി അംഗീ കത്തെത്തിമന്ധില്‍ അര്‍പ്പിക്ജന്നൊറം. പഭന്നതിരമഖത്തി ചര്‍പ്പിക്കന്നൊഥം; പിന്നെ.്ജചതത്തികല്‍ വ്ഛു ഗാഡാഡമമം വണ്ണം ഭശ്ശഷിക്കന്നൊറം; കരാംഗുിപല്പവങ്ങളില്‍ പ്രായ കന ഷിയ ശ്ചലയായി ഒനൊക്കുന്നവം എന്നുണത്തിനാനെ ശൂന്തരമാന്‍."
ഇവ ൫൦ കൊല്ലത്തെ പഴകഷമുണ്ടേന്ന കാണില്ചിരിക്ക അം പകപ്പില്‍ ന്്യാമടെ രമ്നന എന്നെഴ്‌തിക്കാണന്നും കററ. ത്തു" “സുദ്മകോണ്ഡം തിന്നു. പാഠകം പ്രഠയുവാനൊ മാഖപ്പേത്തിനതൊ രീദ്ത കയാ: ായിരിക്കം ഒ സമയം ഈ പേര് കൊടുത്തിട്ട്‌
ഇനിയത്തേയു 4വാസ്േവമക്തം, മഷോപഭ്യട" എന്നതില്‍ നി അകന്നു. അതിന" 400 കൊല്ലത്തില്‍മീതെ പക്കമുണ്ടെന്നു കഃ ിച്ഛിരിക്ക്നു
എരവണ്ണം പറയ അവരെ പ്രസാഭിപ്പിച്ു" അടച്ചു, ഇ ആവന്ന സമത്തില്‍ ഭക രിച്ചു കരഞ്ഞകണ്ടിടടും ഭയ യെ ഗിടത്തു മഴയില്‍ വെപ്പൂുംചെയ്ണു ഇരനിട്ട ഇവണ്ണം പറ ആ. അപ്വയോ സുന്ദരി നിന്‍ മനയ്്റില്‍ ദിവം വളുടെ ഉണ്ട്‌. എ്കിചും അതു അവിടെഇടികകട്ടെ ദൂഃഖിച്ഛുകരയുന്ന സമയത്ത, ല് കണ്ണന്‌ ജ വിിട്ട നിറ ഈ ധഖങ്കിന്നു ശോഭകാങ്ഞുവ ഓവം അതു ഏുപോലെ. താമരപ്ൂവമകല്‍ മഴു ഷികരം വി അലത്തെപോലെ അതു ഷേയൂവായിടട വില്ലുകരയയുതു. ഞാന്‍ (ഓയോട്ടിനുമയി പോയി വേഗം വരുന്ണട്‌. അത്രം ജി ,ജിമാരോടുമടെ കിഡിപ്പൂയുംചെയ്തു സഖമായിട്ടു ഉയന്നാഃലുംന
*വിദൈഫദശം ള്‌ കരാളനകിനറെറ രാജാവു ബ്ര ്മണിയ്യ അഭിലഷിച്ചു ബ്രാവ്മണനാന്‍ ശപിക്കപ്പെട്ട ബന്ധു ക്കള്ളൊടുകൂട സമതലം പക്കാന്‍. ജനാരമജയനാകിനറെ രാജാവു
1 ലേഖനുമാല।
കൊപ്ത്തിനാല്‍ അശവമെധയാഗത്തില്‍വൈച്ചു ബ്രദമേണമൊട: കൂലഥിച്ചു ബരാവമണരാന്‍ ശപിക്കപ്പട്ട ബന്ധരഷ്േതെമാടക്രടെ ശരപേത്തെ്വെന്‍റാന്‍. ലോഭങ്തിനാല്‍ ഐലന്‍പപയവോളനാകി (൫റര-ജാവെനനൈ മിശ്യരാകിറ ബ്രഹമേണര്‍ യാം ചെയ്തി൯റി ഭത്തുച്ചെന്‍൨ അവളേടയ ധനം തനക്ഷ പട്ടുമളവര്‍റിയ വേ ്ടിക്കൊര്‍വോന്‍ നിനൈച്ചംകി അവട _ശപ്പിച്ഛുകെട്ടാന്‍. വണന്‍ മാനാഞ്മാല്‍ പംഭാരകത്തക്കൊടാരൊഴി്മുകെട്ടാന്‍.7
കെസലീയവ്യോഖ്യയില്‍നിസ്‌ അല്പം കേറാക്കേണ്ടനാണ്്‌.
വാത്ണ്ഡേനിതിശ്ചേതിബാീസ്റ്റത്വ! സംവരണേമാത്രം മി തയി ലേകയത്രോവിഭ ഇതി)
(വൃജ്യാനേരു വാത്യും ഭണ്ഡനി തിയുമെന്‍൨ ഇടണ്ട വിലയ കളറ്‌ ബിാസ്്റത്യൻ ചെല്ലു ിയു. ലോകരാത്രോവിത്തുകളായ ത്തു ജനുത്താല്‍ സംവരണമോ തി എന്റെ ൨൦൨൪ അല്പ്പ യോജനുമാക്കിന്‍റമയാല്‍ ഒരുവഭര നസ്റ്രിക നെന്‍െ൨. നിന്ിയം കതെ ഒഴിവാന്‍ രജി ജയക്കഷേപപത്ത നാല ജനീക്ഷിക്യും ആ ക്ഷേപിച്ചോരില്‍ പിതുംന
ഇതിനെറ കാലം എ. ദ്ധി പത്താം ശതകമാണ്നെന്നു' മ
൧ കവി ഉള്ളൂര്‍ പരമേശ്പഭയ്ുരവര്‍കഥം അഭിപ്രായപ്പെടുന്ന. പി. കൊയുടെ പക്ഷം അതിധും പമക്കമുണ്ടെന്നാണ്ട്‌'.
(“മതേഗേലിചാ ഗരന്ഥത്തില്‍നിന്നാണ്ട്‌* ഇനിയത്തേജു'.
നാധോസ്്ര്‍വ്തരശര്യാ, ഗജ ഇതി, വിജയാ" ഗജിനോേവസ്്റ
വേധോഗസ്്്രസൂത്യം, രിപനപ്പേത.. വംണോ്ണോപി,
മംതംഗോ വര്‍ത്മമൃത്തവാഭിതി, ജരയതിഥാം ഞ്ജ പാതോദാത്‌*
പരത്തി പത്മപ്രസമത്യം വിപ ഇതി മുഖ്ധതോ ാസ്രതോപി പ്പാ
എല്ലും നാടക്കകൊണ്ടു്‌ നാഗമെന്നു പേര്. വിജയം കൊണ്ടും ശബ്ജികകൊണ്ടും ജം എന്നു പേരു". ബ്രദമാവിനെറ കൈകളില്‍ ിന്നു്ടാവുക ധോയുവായിട്ട്‌ ഫസ്ത്രിയെന്നു പേരു ശ്രത്ക്കളെ തടുക്ഷരകാണ്ടു വാഞമെന്ന പേരു”; നടക്കാം വ ഴിയേ മൂഭിക്ക ഫേജുവായിട്ട്‌ മംയംഗമെന്ന പേദച്‌; ചവുട്ടുകൊണ്ടു
(രക്യസാഫിത്വം 17
ഭൂമിയെ നക്കട കള്ജോമെന്നു പേജു പുലിയോടക്രടിയി ഭരിക്കൊണ്ടു" പത്മിയെന്നപേരു ഇമ്പി കൈകൊണ്ടും വക ൦ കടിക്ഷകൊ്ടു്‌ ഒിപമെന്നുപേു'.ന
(4അശോകവനികാടപ്രതോഗം ഭാഷാ എന്നതില്‍നിന്നു്മ. രു അവതരണത്തേട്ടക്രടി ലര ഭാഗം അവസാനിപ്പിക്കാം.
(“അശോകവനികാതകം പരപ്പുരിന്ന അഷ്യമഗേ്യവും വച്ചു്‌ മിഴാവ ച്ഛപ്പെടത്തി ഗോഷ്ണി കൊട്ട! അധ്ങയളിച്ച ജവനിക പിടിച്ച മറയില്‍ സടയാടി മടിച്ച കളിയം െച്ഛ തിടികായോല്‍ വി കൂകകത്തു താണ്ടനിന്നു വര്‍ഷവരെറ തലയില്‍ ക്രു മണ്ടം വെച്ചു ഡെ സ്ഥായിയില്‍ യവനിക നീക്കിയ ഗഗ എന്നു ചൊല്ലുതും ചൈയ്ക്‌ കൊററ്ഞയാന്നു നിന" ഒരെ വിദ്യ ക്കി ചന്താമന്തര്‍ചിന്തനിയ എന്ന ലോകം പടിപ്പു. ചിന്മാമന്ത (എന നിന ഒശസികൊണ്ടു പാരി. ശം സയ അര ബിഷാനാൻ എന്തിന കസം കമം
(എങ്കിലേ പഠ പല്ല ൃവംശസഭളരനായിരിക്കുന്ന വ അന ലരയില്‍ സ്വ മകയ്്്ും അധിവസിക്കുന്ന കാലത്തു കൂരടഭിവസം മക്ഷേസറ്്യടയോട്ടം ശൂടെ നുംഗയുദോത്തിനായിക്കൊ ആ പരപ്പെട്ട്‌ പരത മത്തില്‍ ചെന്നു്‌ നഃഗത്തന്മോയമായ് യു ചയയ കി ശൂലം ഭത്താവായിരിക്ന്ന പിദ്യൂജ്ജിഡവനെ അറിയാതെ നിഗ്രഫിക്ക ഫേതുവായിട്ട" ഖിയ ജയി പുലോമാഗത്തിതംല്‍ പതിതയഃയികക്കുന്ന ശ്ൂര്‍പ്പണേംട വാക്കുകളെ കോംക്കുവായിടട്‌ അട ഗൂര്‍പ്പണെ നിനക്കു ത്രൈലോകൃത്തിതംല്‍ ഏതൊരു പുരുഷനെ ലണ്ട്‌ ആഗ്രഫം. അവന്റെ ഒത്മാവായി വരിച്ഛുകൊണ്ടടലും.ന
ഇത്ര അധികം ഉദഹേണങ്ങം കൊടുത്തതിനു പ്രത്യകം ചില കാരണങ്ങാം ഉണ്ടു്‌. ഗമ്യസാഭിര്യം അടുത്തകാലത്തു രായതാണന്നൊതു പക്ഷക്കായ്്‌. പരപ്പ ഫോകു വായി മനുഷ്യരുടെ ചിക്വൃത്തികളെ വാജ്‌ മൂലമായി പുറത്തു പ്രകംശിപ്പിക്കവാന്‍ നമമുടെ ഷ്യ സാധിക്കുകയില്ല എന്നം
കൊള്ളാ. (രഭ്യസംഫിര്യത്തിരവെഠ കാലത്തെ പ്രാചിനകാലം, മാധ്യ കാലം, ത്രധുനികമലം എന്നു മൂന്നായി ഭഗിക്ഷുന്ു എന്തില്‍
1 ലേഖനുമാല
ക്രിസ്താബ്ദം ൧൪ മുതല്‍ ൧൩. വരയ ശരബ്ദേങ്ളളെ മധ്യ ലമായി കണക്ക്കി വ്യവധരികകാം, പവ ശതമുല്‍ ലം ഗഭ്യസാഡിത്യത്തിനെറ ദൂഷ്ാന്തങങാം കാണ്ടനനുള്ളൂ, സാധാര യായി ആവക. ദൂഷാന്തങ്ജളെ പരിശോധിച്ചായം അവയുടെ പരഠിഷ്തതഭിതി്ില്‍നു ണ്‌, അവ മരു നീണ്ട കാലത്തിന്റെ പഠി അ ന വിയ്യാ വയ കാലത്ത” തമിഴി ശതി പ്രധാനമായിരുന്നു. തോലതറിറ്‌ (കാലവേന്നതോടുക്രി, നാമമുടെ ഷായെ ആ പിടിയിൽനിന്നു വിം (വാന്‍ അട്ടേഥം ല്ലപോംലെ ഉോദിച്ിടടട. ആട്ടി കാടു കൂമരിപിക ഇവ നക്കാലക്തെ കൃതികളായ കൂടിയ ്രര്തു', പാഠകം എന്നിവ ഗമ്യസാഷ്യത്തിനെറ വളക്ിയം വളരെ സായിദ്‌. കെടടിലിക്ക, അദ്ോത്മപിടലം, (ബിോന്മപരത്ജരം മുത പല വ്്യനക്കളം കലേ ഭാഷയില" കാണ്ടന്നയു്‌.
മധയകാലമായപ്പുേം മപാളാ്ം സസ്്രേതത്തിറ ലില്‍ പെട്ടുപോയി, എന്നാല്‍ തമഴി പിടി രിദ വീട്ടമമിലു. ഭിഷഭാഗവതം, ഉത്താരാമായന്നം ഗ്യം എന്ന വ ഇക്കാലത്തെ കൃതികളാണ്‌, 'സസ്ത്തകാവ്യ്കംക്്‌ പതിനും ഇക്കാലത്തു വ്ൃമ്യോനുക്കാം ഏഴറിത ഖതായി കണ്ടന്നും പക ഴി രജി, ആചിപികം മു്ുദ്പവി, ബലേശമരം എന്നിപയും യകലേവയികളണട ഗ്രന്ഥവരികം, ഇന (ബന്രഭായം ഇക്ഷ.ലത്താണട' ഉര്‍ക്കിയകതന്നു തോന്നുന്നു. കേര േ്യത്തികളും കേരളുപമമയയം ഭാകൊണ്െ ഇക്കാലതൂ്മായ തായി വിചാരിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
ആദുനികകാലത്തു വിേഭഷകളുടെ സദ്വകവും മലയള കഷയ്ചണമായിട്ബ. ഈ ഭശയുടെ ആദ്യകാലത്തെ ഗ്യിതി പ്രല സന്ധിപത്രങ്ങളിലും വിളംബരക്കളിചും കാണാം. കിഴക്ക ഭത്തു വാപ്യതടെ ഇസ്ധേ്ുകഥകാം' വള്്ൂര്‍ ക്ിരിക്കുക പം 'തിയമധസ്സിലെ പ യെ പ്രലരും വായിച്ചിരിക്കുവാ൯ ഇടയുണ്ടു". വലിയകായിത്തമ്മു തി ചൊന്നു അമ്യുദേനവനും ആകുന്നു ഓഷിക്വസാഷിര്വത്തിനെ പുത്യ മാരിഭിയില്‍ പടി ജുലിക്വോം വളത്തുഖായ ഒആ്യമായി പ്രവമിചചയഷഷിയ്‌, ഇവരെ പിന്തുടന്ട അതിനെ വിിധസമണികളില്‍ക്കി വിപുല യ] കോയിക്കന്ുമോന്‍ം ബിം വി. മറിപികകം ചയൂമനാന്‍ം കുന്ന
ഭ്യതാിര്യം 19
(ഒഞില്‍ വര്‍ സമാപ്പിളം കെട്ടോടത്തില്‍ ശമി, വേങ്ങയില്‍ ക്ഞയിരാമന്‍നായനായ്‌, ഡി. വി. കഞ്ഞുമാമന്‍ എന്നിവരുടെ ഭപരുകഥം കൃത മരഭയോഴുക്ടി നമമറം സ്തൂിക്കേണ്ട മാകുന്നു. ഇരിക്കുന്നവളക്കൈദിച്ചു പരയുന്നു ശഷ്ണാചാരമായിടിക്കയി ള്ള (ശഭ്യസാഷിര്യത്തിനു ശാസ്രരതിയില്‍ നിയമാവലി യെന്നും ആരും പാണ്ട്‌ മബടാകകിട്ില്ലെ്ിചും, പ്രിചിനകാലം ശുതല്ലേം അതൊ സാഫിത്യവിഭാഗമായിക്തിന്റിരുന്നു എന്നുക്മ തിനു യാതൊരു ശയദ്യമില
പ്രിന്നെ പരങ്ളുടെ ദര്‍ഭ യെക്ഷറിച്ും വിലപിക്ഷേണ്ട ആവശ്യമില്ല. കാരണം. നുമ്മടെ വിചാരവകാരങ്ളളെ വഴി പോ പ്രമമിപ്പികകന്നനിന്ന വേദഃ വാക്കും നമ്മുടെ മാത്ര യുടെ മണ്ഡ ത്തിണ്ടോ എന്നൊരു സംശയത്തിനു സന്ദ നോിട്ടി്ില്ലാ എന്നു പായുന്നതിന്" അനായി പെയുമാധുന്നവക് ഇതൊരു സ്ാനമഫവുമുണ്ടാകുകയില്ല. *ഗുണ്ടിടടെന്ന പ്രച രികാന്‍? തീറ്ുവെച്ചിടടമമ ഒ സ്ത്ണോദ്ഥമായ ശബ്ദകോശം ഒന്ന നോക്കിയാല്‍, അത്ചാവന്ുക്കളായ എത്ര എയ്യ വാക്കുകളാണു കുന്നു തിരെ ലുഷ്തൂപ്പായങ്ങളോയി തിനിട്ുമ്മതരുന്ന കാണാവുന്നതാ കന്നു, അതു വാക്കുകളുടെ കുറവും കാം കൊല്ലം മഃ ഭാഷയിലും സാഭിമാനം കറഞ്ജിട്ടോ സസ്ത്തത്തിലും' പി ഷിും ഉമ ഭൂമം ശ്ിട്ടോ ആയിടിക്കവാനെ തരമ്ളൂ, വെറുതെ മുിച്ഛുനോക്കിയ സമയം മേലായ ശബ്ദദകാശത്തില്‍നിന്നു കിട്ടിയ കറെ വാകകേളെ ഇവിടെ എട്ുത്തുപറയാം.
അടലര്‍ ശത്രു അടക്കാ," അമമസ്ഥാനം. അിഡ്വൊയുഥം.. ന്തരം. അമിയ ചര്‍വനുമേടി യണില്ലംചവര ഗു ഹം, ഇണ്ടന്തിിം കോലാഹലം. ഇളംതെന്നയിചനേര്‍മണിക്കാറവ്‌. കൂമളടകമംംകഠിനനമായ മന്ോവേനെ, കയമനം കുന്ത്‌. കര മനുകറംകാട്ടുകം. അഹംദവര്തോടം അതിരു കവിഞ്ഞും പ്രവ കരിക്കകം പൊന്നാരം. അതിപ്രശസ. കണ്ടി പൈശ മ. കവസതിടിടട്‌ ചുരുക്കം. കഴിമാടം..ശവസ്ഥാന, ക ഭൂ്ലദവാഡവം കൊട്ടാരം (ഭവദവംആഭണേക്ധാം സൂക്ഷിന്നേ സ്ഥലം) കൈവലച്ചില്‍ംഭഭിദയം. ചാക്കുടിചവംശവി്ഛേരം, ഒതു അവലന്‍ം.ധര്‍മ്മക്കാമന്‍ം തരുത്ില്‍ അലക്കതുനടകന്നേവന്‍.. ന ക്ചറക്കപോണം, നടമാളിംതെരുവു. നാന്തുലവാചാലത ലരീരാഴിംജലാശയം, ഒനുല്ലെചാറിയന്‍-പിുക്ക൯. പുലംന്െ ചംണ്ടം മലര്‍വാടി.പത്കാവു്‌. മൊഴിപിമടുരാചാദം, ഇത ടുക്കന്‍..കോപിക്ഷള്‍. ഉണ്ണിക്കതിവന്‍ം.പ്രഭാതസൂ്യന്‍,
160 ലേഖനമഘ
അനവധി, വാക്കറം ഇയ തരത്തില്‍ ഉണ്ടു്‌. മേല്‍പ്പുര അരു നിഘണ്ടുവില്‍ ഇരവക എല്ലം വകകളും പെടടിട്ടണ്ടം എ അ സംശയമാണ്ട്‌. പുറമെ, ശാരി, മൂശാരി മുതലായ ശില്ലിക്‌ ഭൂയം ലളിതകലാകാന്മോരുടെയും വ്യവസായങ്ങളെ സംബന്ധി കുന്ന പല വാക്കുകളും ശായ്രുസംബന്ധമായ സാങ്കേനികശ അം അന ൪ സ്ഥംപിടിചട്ടില്ലെന്നുക്യ തിരണ്ട" പു മുനതൊരു നിഘണ്ടു നിര്‍മ്മ ന്നേതില്‍ നല്ലതു" മുന്‍പറഞ്ഞ നെ പരരിഷ്ുരില്ചു പ്രസിദോപ്പുടയ്്ുന്നനായിര ക്കം മലയള ഭാഷയുടെ അഭിവ്ൃിക്ഷം പ്രചാരത്തിനും ഈര വധം പഴിഷ്യരി ചെരി നിഘദ്വിനെ ൨ ആവിഭാവം അത്യവേശ്യമാണ്ട്‌, നമ്മു ടെ വയെ കൈവെടിയരുത്‌" അക്കെ ചയ്തു" മംദ്ൃഷ ര്യം തുയമാണെന്നുതന്നെ മാഷ്്ുകൊള്ളണം. നമുടെ മായ ഷ്് ശോജനമാഷൊരെ ഭവിയുണ്ടാക്കവാന്‍ അയ്തരത്സോഫ ഭമ്താടശൂടി പിശ്രമിക്കേണ്യു നൂമമുകട പരമപപംവനമായയൊല്‍ കൃത്യമാണെന്നു കൂരുതിക്കൊക ണം, മോത പാപം, ഇതു പ്ബ്ചം.
ഇക്കാലത്താകട്ടെ, പല കോതികളില്‍നനിന്നം കച്ചേരി ഭരില്‍നന്നും മലയാളര്‍ഷേകെ മിക്കതും പുറത്തു നളിക്കെഞ്ഞതി ഭിക്കുകയശണജിലും, നമ്മുടെ ഗഭ്യസമിര്യത്തിനെറ ശകതിക്ക്‌* കാണത്തക്കതായ ഒരു മുടവും ഇട്ടി ലിന്തതിന്നെ ഉറപ്പായി പറ, ജം. ഒരു കോടതിക്കും ഒരു ക്ചേരിക്കം ഗ്യത്തെ നിദ്ര ബഹിഷ്ഠരിക്േയന്‍ സാധിച്ചിട്ടില്ല, സഃധിക്കുകുമില്ല അതിപും വിശേഷിച്ചു; ഏത്ര വത്താന്യരങ്ങളുണ്്‌ അതിനെ മ ശിച്ചു പ്രചരിപ്പിച്ചുവരുന്നജു്‌? അനവധി വിഭയംലയങ്ങളില്‍ അ തിന അസ്തൂഷദേമായൊരു സ്ഥാനം പാദ്യം വഭിപടിയില്‍ ലഭി ച്ിട്മണ്ടല്പൊ. ഇനി അതിെറ അവസ്ഥാുചചം ഓജസ്്റിന്നും ക ഭവവുവരതെ മഷയെ വേണ്ടുംവണ്ണം പോഷിപ്പിക്കേണ്ട ഭം ഷാഭിമാനികളുടെയാണെന്നു സശയക്രേടാതെ പരയുവുന്നതം ര്‌ അവസരോചിതമായ ഒച്ച തൃത്തോടുകൂടി ഒരോ വിഷയ അളെ പ്രകിപ്പിക്കവാന്‍ നമ്മുടെ ഭയ സാധിച്ചിരുന്നു എന്നു (കാണിപ്പനോണ്ട" ഇവിടെ ചില ഉുദാഫരണങ്ങളെ ഉദോരിച്ചതു*. ഇന്നത്തെ മാതിരിയില്‍, പകതി മലയം, മുണ്ടാണി സ്തം, (ഫണി ഇഗ്ലീഷ്‌ എന്നില കൂടടിക്കലത്തിയ ഒരു സമോ
(. ഇതിനെ കഴിയുന്നവേശം ആ്ൃജിക്കുന്നതല്ലം
തു ഒരിക്കലും വമുരുവാന്‍ സമായിക്കുതു*. ഇതിനറെറ പോം
ശ്യസധാഷിര്വം 161
ടെ വ്ൃകതിതയേയും ശലിയേയം നാശിപ്പി്കകകടി ചെയം. പം 'സ്ല്റേഥിക്കുന്ന വിഷയത്തില്‍, പി യും മഹാടോഷ്ണവെയും അന്മകരിക്കേണ്ടതാണ്ട്‌. അര്‍ അവ ടെ മസാ ിനാി ചെയ്യുന്ന ലരയത്ങം കൂണ്ടുപരിക്കേ്ടതാണ്ട്‌. " ഇതോമമയിിടിക്കേണ്ട ഒരെസംഗതി രെ മെക്ക നം വടക്കന്‍ എന്നി ചാകോരളക്ഷില്ു പിരിമം വേണ്ട വില്യ്യസംകൊബ്ും പല േശക്കാരുമായി സച സന്ധാിക്കുന്നതിനുമ സെകയ്ുംകൊണ്ടും സാഘിരയ
വരമൊഴി നന്നായാല്‍ വായ്‌മൊഴിയും നൂന്നാവും. എല്ലാ (൭ോക്കിയാലും, വ മൊഴിയെ നന്നക്ഷേവനേകേന്നു നഴ ശരരമി ക്കേണ്ട.
(സാധിര്യഗ്രന്ധങ്റം എന്നു വിവക്ഷിക്കപ്പെടന്നവയില്‍ മ്‌ പ്രയോഗിക്കുന്ന ഭാഷയെ മാത്രമല്ല വരമൊഴി എന്ന ശബ്ദുംകൌ ആ" ഞാന്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നു". പരാജ, പ്രസംഗഭാഷം, സന്ദ ശ്രഭാഷേ എന്നിവയെ എ്ംം വരമൊഴിയുടെ അധികാടോതിത്ി (യില്‍ പെടുമത്തേണമെന്നാണ്ട്‌ എനെ സിോന്തം,
എഴുതുവ്േം വായി കാനും സ്ധിക്കുന്നവക്കൊക്കെ ലേ ലകുനം ഗ്രന്ധകമനനും വാമെന്നായ രിക്കുന്നു, പിന്നെ കൂടുത ലായി കുറച്ചു കടലാസ്സും മഷിയും ഒരു പേനയും വേണം. യു മില്ലെങ്കില്‍, ഇവ സൂലിഭമായിരിക്കം, അപ്പോം സാിസ്ലവ്യവ സായത്തിനു" വേണ്ട സാമഗ്രി കളെക്കെയായി, ഈ വിപ്രം ആശാസ്യമൊ സ്ീക്യമെ കിട്ട ഒനന. അഭ്യസേംകൊ ്മായരടമ അനായാസമായും പ്രസധമത്തോടേക്രടിയം ഉക്മ ഗദ്യ ചന വി്വാന്മക്കരടി സാധി. ഏച്ഛുകെട്ടിയാല്‍ മച്ച്ടി ക്ഷം. ശബ്ദുശ്രദി, വാക്ൃശ്ുരി, സന്മര്‍ശുദി എന്നിവ ഉണ്ടാ (യല്‍ മാ്രിമ ഗഭ്ൃത്തിര സാഫിത്യകേടടിയില്‍ കുടക്ഷവാന്‍ അ വകാശമള്ള, ഇറിയം പുറരമ, വാസനയും പാഭിലയവുംകൊണ്ടു ്ടാകേണ്ട സമതലം, അതായേതു" തഴികകം, കരടി മവക്കേ അ ഭരികമ്യമായെരു വാചകീതി സ്വാധീനമ.
ഇത്രയും പറഞ്ഞതില്‍നിന്നു വ്യകേണന്നിയമജാളെ അനാ ഭരിച്ചാല്‍ അവതളേത്തില്‍ വീഴും എന്നു വെളിവകെന്നതാണ്്‌'. വ്യൃകേണേശാസ്്രത്തെമാത്രം ആയ്രരയി ച്രതകൊണ്ടു" മതിയാകക. യും ഇല്ല, ഗല്യസംഹിത്വത്തിനും തെട്ഞ്ഞും ഒളിഞ്ഞും കിടക്കു പല നിയമങ്ജളറമണ്ടു അവയേയും അറിഞ്ഞിരിക്കേ" അത്യവേശ്യമകേന്നു. ജകേരളപാണിനിനയത്തില്‍ നാമുക്ഷാവശ്യ
വ
19 ലേഖ മാല,
ളള വ്ൃകേന്നേനിയമങ്ങരളയും, അതുപോംലെനമന്ന, *സാഡിത ബാത്തില്‍ വമ റസി മങ്ങും വ്യവസ്ഥല്പേടത്തി ി
(അമ്മുടെ പരഭ്യസഭാ്ത്തിനു സംസ്ത്തസാഫിര്യശാസ്്രത്തെ വിമ ആ്രയികക ജിതാ ] സംസ്‌കൃതത്തില്‍ ഗഭ്ത്തിനു മാന്യമായ സ്ഥാറമില്ലാത്തതു കാണം ഗഭ്യസാഷിൃത്തിവെറ മയത്തില്‍ നമു" അവലം ബം അതിന വചിയൊ നിലയുള്ള ഇംഗ്ലീഷു സഫിയ്യ സൂമായിരിക്കേണം ഇനേന്‍റ അഭിപ്രയം മാത്മാന്നെന്ട ക അനുത. പണ്ഡിരവാരേബ്ന്മാരും കശാഗ്രബഭികളും ഭാനാരി മാനികളം എന്നു പ്രസി സ ബാഭിച് ടു ൭ ജരോജവര്‍മ്മദ; തി്തന്പുരന്ം, അപ്പൂനതന്പുരാന്‍ നിരുമന്സ്സുമകഷും ഇവിധ മാണ? ധൈര്യമാി അഭിപ്രയേപ്പു്ി യ്‌.
ഗ്ഗ ഡുസാദിര്യശസ്സുകാരയര്‍ ചെയത വസ്ഥ കളില്‍ സ്യം യ തിക്തം അയിലം പ കത്തുകയും, ആ കായേ പിടിച്ചു്‌ മരവചിലതു യഥാമതി കൂടടിച്ചേ കയും മാത്രമേ ഞാന്‍ ഒ നന എന്നു്‌ ഭസാദമത്യസാഘ്വന ടി വ പ യി ക വാജി, ശണ്്ും ഇരി വിഷതമൈന ഭി? വ
വവമന്ന മപരംഉഗര്യരരികറാക്ക്‌ ആയു സംസ്‌കൃത തില്‍ എരിരകാഞ്യാന്‍ പ്രയാസമന്രേ, ഇഗ്ലീഷില്‍ ആവക ഗദ്യം സുലഭമാണ്‌”. പരിഷ്ണുതസന്ത്രഭായമരില്‍ മല .ജാമഗഭ്യവിഭംഗം ജാഗ്ലേയമിരിയോ$ ഏറവും ഷോജില്ലാണിരി കുന്നത്‌" എന്നു്‌ *സാഷിത്സമം മരിനെ അവതാടികയില്‍ (അപ്പന്‍തമ്പുരാന്‍ തിതുമന്റ്റുകൊണ്ടും കല്ലിച്ചു തിരുമാനിച്ചിരി ക്കം
*മല്ങളം എഴുതുവാന്‍ നിയമമൊ? ഇനി അങ്ങനെ ന്നും കൂടിയെ റി ചിലര്‍ പയുമായിരിക്കും. അതില ത്ആൂതപ്പെടവാനില്ല. നിയമങ്ങളെക്കൊണ്ടു' ഒരു ലക്കില്‍ ന
വല്‍ വിയ; നിന്ന ിക്കില്‍ി ന്നാ തീരിയുധാും തമി ആരുമറിയാതെ, മുതല്‍ക്രടി പലിശയില്‍ അലിഞ്ഞു പോകുന്നു
കട്ട സാഫിത്യയനനിയമങ്ങളുടെ ലംഘനത്തിനു" മാജകിയശിക്ഷ ല്ലം എന്നു്‌. പക്ഷേ, ആവക നിയമങ്ങളെ വിരോധിച്ായ, കൂട്ടികളുടെ പരിഫാസത്തിന്ന പരത്രമായിത്തിയം.. അതലലാള
ഭ്യസാഫിത്വം 168
ത്തിനും ഇടിവു പരം. മലയാളം എഴുതുവാന്‍ നിയമമോ? എന്നും, അതൊന്നും ഭയവശ്യമില്ലെന്നും വിചാരിക്കുന്നുവരുടെ ചോ കത്തിനു” ഉത്തമമായി അപ്പര്‍ ത്മുരല്‍ തിരുമനസ്സിലെ മുര ഭയ അവതാടികയിലെ ഒന്നു വാക ഇവിടെ കൊടുക്കാം. ഡാഡിത്യത്തെ പുറമേയമമ. വേഷായ്രമാണില്ചു ഗയ പദ്യം, കിയ്രം എന്ന മൂന്നായിട്ടം, ഉദ്ദേശ്യത്തിനെം സ്വഭവമന്ുസരിലു പഴശ വിനോഭം എന്നു രദ്ജോയിടടം, രൂപംപ്രമാണിച്ചു*, യ ലൂ വ വിവ, പം മന്യം ഫിതിയുടെ സരൂപം ഒആഭിയില്‍ കാണിച്ചുതരുന്നു, ബിനി അയു പ്രവഹിക്കുന്ന നിഗ്രഡമാര്‍ഗ്ു്ജില്‍ ലളിതപഭവിസ്യസ്േ തോഴി സ ിച്ചു* അതിന്‍െറ കൈവഴികറം ഗ്രന്ഥകാരനെ പ്രത്യക്മപ്പെടത്തി അവയുടെ വളവുകളും പിടിവുകളും സങ്ക. ഭൂയ ഉദോഫരണക്ഷക്െക്കൊണ്ു വെളിവാക്കിത്തുന്നു", ഇതു ശല്യ സാദിര്യത്തിമന്‍ര സ്വത്രപപത്തെ സംബന്ധിച്ചു അതിസൂകളമ യൊരു സൂചന മാത്രമെ ജയി, ഇയില്‍ിന്നു" അതിവ വിപുലമായ വിഷ്ണി്ണ്ും ഏകം ഉഡിക്കവാന്‍ സാധിക്ക ഒരു വേഖപേഴവും തെ ഇരില്‍ക്രടിയമ്ള, പ്ഭനും സാധ്യ കാണണോ
എങ്കിലും, പര്യസാഷി വൃത്തിനേ നിയമമുള്ള; ധ്യാ ര്ൃത്തിന്ൊരു നിയമ്വൃമില്ലെന്ന വിചഭിക്കന്നവര്‍ പലരുമു്ടു വേണ്ടെന്നു ശരിക്കുന്നവരമണ്ടായേക്കാം., പ്യസാഷിര്യത്തിന്‍െര (ിയമകഷറം കക്ശോങ്ങംബ്്‌, ഗഭ്യ സാധിയ്്നിയമങ്ങളള അപേ കിച്ചു അവയുടെ തുക പരിമിതമായി മാകുന്നു, ഗദ്യസാ ഷിര്യനിയമക്ഷമളുകട്ടെ, അനി തങ്ങളും, അനേകവും, സ്ഥിതി സ്ഥാപകങ്ളം, ഓരേ സന്മമങ്ളളെ ജശ്രയില്ലവയും ആയി രിക്ഷം, ചില സ്ഥലങ്കില്‍ വിധി വ്യവസ്ധപ്പേടക്ുവംന്‍ തര മില്ലാതെ, നിരോധ്ഭളക്കെണ്ടു വഴി കാട്ടണ്ടതായും വന്നേക്കും.
ഒരു അസിക്ിഡകനയ്‌ ജഡംബരം കാഞ്ഞതിരിക്കം. പഠിച്ചു പരിചയിച്ചിട്ടുമേമംരാറംക്്‌ നല്ല മൂര്‍ വംഹംകൊണ്ടു* ഇന്ന തെ കാണിച്ചുകൂടട എന്നില്ല. അയ്യശ്ര്യകരക്കോ്ടായ അയാളുടെ അദ്യസങ്ങമക്ൂടി കാണിക്ക വിഷമശളായൊ പേത (അളെ രോന്നേകയില്ല, വയും തളകഷവും വസനയമുള്ളൊരു ന്്യനായ ഗഭ്യകാരന്‍ ഉചിതങ്കളെകൊണ്ടട്‌, ഒന്നില്‍നിന്നെം ന്നുന്നവണ്ണം തുടരുന്ന, ശബ്ദാതിലംഥികോടക്രടിയ വാച്കങ്ങ
164 ലേക്ധനമല
ച്നമാതി ഒ്ി്ോഷന്ന ജന്നേടിയിലെ നിമി സന്നമായി പ്രവിക്കുന്ന ആ ശര്യത്തിനെറ മധര്യത്തില്‍ വായനക്കാരനെ മാസ്സ്‌ അറിയാതെതന്നെ ആമഗ്നമാകം, ലേ
യ ചെനയില്‍ അന്മവിച്ുകിം കുന്ന നിയമങ്ങളും തമവും മഴ്കവും പഠിപ്പും മഃ വായക്കു ഞു പ്ര്ക്ഷപ്പടകയിലലം എന്നുതന്നെയം അവമെക്ിച്ച്‌ ആ പപനന്നെ അമ" അവസ 'ഉരോകഷയമില്ല. അനെയുള്െ ര കെരശലം കൈവശപ്പെടത്തുവാനാു' ഗരന്ഥകം ന്മാരും പത്രത്തിലും മഃസികയിലും എറ തുവാന്‍ പ്റപ്പെടന്നവ ഒം ഉത്സാഫിക്കേന്ടതു്‌, ഇവരെ ഇതു ൩ ൯ സായി കേണ്ടതിനാണ്ട്‌ ഗല്യസാി്വനിയമങ്ങളളെ പ്രതിപാികുന്ന ഒരു പ്രവേശികയുടെ ആധശ്വമ്ടെന്നു ഞാന്‍ ആഭ പ്രസ്താവിച്ചതു. ഇഗ്ലീഷില്‍ പ്രൊപോസ്‌ എറല്‍ എന്ന പണ്ഡിതന്‍ *ഗഭ്യം അ (തിറ അംശങ്ങാം, പ്രയോഗം, വചന എന്ന നമധോയത്തില്‍ കീകനിയമായൊമ ഴി എരണം ഇതിനെ അനുകടി ചയ ചെറിയ ബുക്കായ്‌ മി. ഉം സിന ഫയ നല്ലപോടെ; വായിച്ചതിനുശേഷം ഗഭ്യസാഹിരല്‍വവ്യ ഡായത്തില്‍ ഏര്‍ ്പട എന്ന ഒരു നിശ്ചയവും വേണ്ട പശ്വമമന്നു, അങ്ജനെ വന്നാല്‍, നാമുടെ ശല്യസഷിര്യ (തിന അടുത്തുതന്നെ പ്രധസ്ലൂരയാര സ്ഥാനം ലഭിക്ക ണരകേന്ടം" ഇതിനായി ഈട ബഭമ്മളത്തിന സഥിവിജത്തി നായിട്ടും ബ്തിഥച്ും നിങ്മുടെ കഴമയേയും ഒര്ുത്തേയും നിച്ും ഞാന്‍ ഇൻ പ്രസംഗത്തെ ഉപസംഘരിക്കന്ന.
൨൮ ഭാഗവതം
ടം നമോ മഗവതേ വാസുദേവായ
കോമളം ശരജയന്‍ വേണ്ടും ശ്യമളോയം കമാരകഷ വേദ്യം പരദ്രവമ സതം പുത്ോ മമ.
(രിത ണവേതമമത്തെ പൂളൂ്േതാമോിടടേയു്‌. പുട (കോടിയില്‍ മംഗവതത്തിന് പ്രഥമസ്ഥാനം ലഭിക്ക ക രണങ്ങളില്‍ മുഖ്യമായ" അതിലെ ഭഥവല്‍കഥയുടെ പരിമള കന്നു. പതിന്േ്പുരാണങ്ങളുടെയും ഭാതേ ഇതിഫമസത്തി
൫യും നിര്‍മ്മാണം, വേഭവിഭാഗം, എന്നീ! മഫല്‍്രവൃത്തികാം.
വത 1
ചെയ്തിട്ടും മ ന്തി കിട്ടഞ്ഞു ക്ലേശിച്ചു വ്യാസമഫര്‍ഷി, നാര അനി ന പോര ചിച്ചയ്‌. ആ സംഗതിയും ഭാഗവതമഷിമയെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ഭാഗവതപപരാണത്തില്‍ അദ്ദേഹം ഓരോ കാര്യങ ഭൂറപ്പിച്ചിട്ട ഭൂതം ഓരം തത്വങ്ങളെ വെളിപ്പെടത്തിട്ടുേയും അവയുടെ നഃ (ബാമുഖ്ങളെയും ശാസ്ത്രരിതിയില്‍ ലച്ചു ചെയ്തുതിനുമേന്‍ ആകുന്നു.
മോക്ഷത്തെ ഇക്്ിക്ന്നെ സനുതേനികാം ഇതിനെ നിത്യവും പരംരായണം ചെയ്‌കയോ ദ്രവണം ചെയ്തുയൊ ചെയ്യണ്ടതാക അ, ഭക്തികൊണ്ടു മുകതി എന്ന" ംഗവതസിദോന്ത്ം സാ (ധാണന്മാക്‌മ കര്‍മജക്താനയോഥംഘറം ശീലിച്ചു മോക്ഷത്തെ പ്ര പ്ിക്കവാന്‍ പ്രയാസമാഷഭിക്ഷം. കതിമാര്‍ഗ്ഗം എപ്പവേക്ം ശക്യ മെന്നു സനകാഭ।കളായ യോഗികളും ജനകാഭികളായ കര്‍മ്മികള് താന്നു പറയുകയും കാണിച്ചു തികയും ചെയ്തുന്നു. അവിടെയും സഗുണേസന് തന്നെ സുസാധ്യമായ പന്ഥാവ്‌, ഇതെല്ലം (അനുഭവസ്ഥന്മാോയ മഫാത്മാക്കു മട അഭിപ്രായകഷള്ട'. ഇവ യെമറിച്ഛു സമഭയിപ്പാം൯ അവകശമേ ഇല്ല. യു കാണം, യു ത്യനുസഭണം ഇവയെ സമത്ിക്കുവംന്‍ കഴിയുമെങ്കിലും, അ പ്രിധം ചെയ്ത്‌ ഈ അവരമരികയെ നീട്ടിക്കൊണ്ടപോയിട്ട പ്രയോ ജനം കാണ്ടന്ില്ലം
ഇരശ്വം താനും പ്രേമമയമംയൊയു ബന്ധം എര്‍പ്പെ ഭൂന്നതിലകേന്നു ഭക്തിയുടെ ബിജം കിടക്കുന്നു". ബിജംവാപത്തിനു വിശ്വസവും ശ്രരായും അത്യാവശ്യമാണ്‌", അപ്പോം സൂചി അ യ ്ലുംന്തത്തെയും, പതില്രത്‌ വ ടാ പ്രംപിക്കംപേം ലെ, ഭക്തനെ മനസ്സു്‌ ഗെവല്‍പാദരേവിന്മങ്ങളെ പ്രി, കൊണ്ടിരിക്കും. പി
ഭക്തി ഉഴ്ടോകുന്നതിനും വഴ പോലെ വദ്ധിക്കുന്നതിനും ഒ രോയുത്തശ്‌മ തക്ക ഉപകരണങ്കളെ പൂറിസൂഭികഠം കണ്ടുവെച്ഛി ണ്ട്‌
ശ്രവണം കിമ്തനം വിഷ്ണോ സ്തരം പസ്ധനം ,അധ്നം വന്നും സ്യം സമ്യമാത്മനിവേനും.
ഇനെ വെവരെ ഒരു പട്ടിക തയാക്കുകയല്ല ചെയ്തിടടമമ. ത്‌. ഭിശന്തവിശ്രാന്തകീത്ത മാന്മാരും പരിപവനമഫാത്തുക്കളു. (മായ മകതന്മാരുടെ ജിവിതരിതികളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയകന്നു തിയെ വദിപ്പിക്കുവാനുമ മര്‍ഗ്ങ്ളെ നിദ്ദേശിച്ചിടടമതു* എന്നു താഴ കുന്ടന്ന പല്യം ദ്ൂഷ്ന്തേസഫിതം പ്രകാശിപ്പിക്ക. അതുണ്ടോ,
16% ലേഖനമാല।
(തീ യരവണേ പരീ്ഷിവ സോമ കീദ്മനേ പരഹ്‌ രം്ലിജേനേ , ഥഃ പൂജ കി വസ്യത്മനിവേനേ ബില്‍ സറിഴ്ഡഭാതാ പൂം
മനുഷ്യര്‍, സീസസ്ക സബചന്നന്മാടായിരുന്നാലും, ഗവല്‍ ഭക്തിയില്‍, അാമൊടിലോഷൂഷിര ന്മാഭായിത്തിരന്നതാ കുന്നു, അല്പനേരം ഇരശ്വരസ്േവ, അധികസമയം പരേപപറ്രവം, ചെയ്യുക എന്നതുകൊണ്ടും യാതൊരു ഗണവുമില്ലം നിക വിചാരങ്ജാഷ, വികാരം, വാക്ഷകറം, കര്‍മ്മം എന്നിവരയ മ സ്സിരുത്തി ത്ൃജിക്കുണം 'അപ്പേംറം മനസ്്ിയ വെളിച്ചവും ഉണ ച്ച സംസ്ര്ഭവും സിലിക്ക.
ആത്മപോമ്യേന സറിത്ര സമം പശ്യതി യോര്‍ള്ജു
സുഖം വ ജഭി വാ ഖം സ രോഗി പരമേ മത
പപേപപഴിഫരേക്തിനും മന്പസസ്തരാരത്ിനും ഭൂയോത് പരത്തിനും ഭക്തിസംവർ നയം ഗൂ്രീഭഗവതപ്പുരംണമ്രവംത ന്നെ ഉത്തമം. അതുപോലെ അതര സുഗമമായ വഴി മറി ല്ലന്നതന്നെ വേണം പറവാന്‍, സിാന്മര്‍മുതല്‍ ബഭാന്മാര്‍ (വരേവുമ്മ സകലക്കം ഇരെമ്യവുമാണല്ലോ പക്ഷേ, പുരാണ ശ്രവണം അതിഗ്ഗേഫണത്തോടുകരടി വേണം. അല്ലെ്ില്‍ അതു കൊണ്ടൊരു ഫലവും ഉ്ടകേയില്ം
മേല്‍വിവരിച്ച സംഗതികഠംകൊണ്ടു, ശ്ര്രീമാന്‍ പി. പലസനായർ തകം പ്രസിഭാപ്പെടത്തുന്ന കളിക്ക്‌ ഒരു അനുഗ്രധമ്ായിര തമി" എനിക്ക്‌ അല്ലംപേഘും, സംശയമില്ല, ഇ നായുള്ള കൃര്യനിവലാണം പുണുവാ്മാക്കേ സാധിരപ്രയേമാഷ. ഗോപ റായര്‍ ഒര വില്യിനയസമ്വന്൯ ഒന്നു മായമല്ല. പരമക്കോന്ുമാണ്ട്‌. അദ്ദേഫത്തിനറെറ പണ്ഡിര്യവുംസ്വഭവവിശേഷവും ഇ ഗ്രന്ഥ തെ പരായണം ചെയ്ുന്നവ വൃ യാനത്തി പ്രതിചലിലകം നത്തും അളവില്‍ ഡികെ വിചി കന്നു എന്നിരുന്നാല മൂലത്തിടെ ഏതു കരിനമയ ഭാഗവും വയഃ ഭയത്തിന്‍റെ സഹായത്തോടുകൂടി എപ്പങ്തില്‍ മനസ്സിലാക്ക വന്‍ കഴിയുന്നതാണ്ട്‌ വിശേഷിച്ചു, വവര്‍ഖയനേത്തിനെ 0 ഗതി ഭഗവത്ഭകതിയെ പോഷിപ്പിക്കുന്നതിനു വന്തം അന്ക്രലമായേ ിദത്തിലുമന്നു. ഇഴ വക പ്രന്യേകണങ്ങാംകൊണ്ടമന്നു കൂരി ഒന്നാംപരില്ലും പരായ, കേരളത്തില്‍
അയക്ഷപ്പസംഗം 107
പ്രചുരപ്പചരേമായിത്തിന്തു്‌, മലയാളക്കരയിലെ എല്ല ഹൈ (വകടംബേങ്ങളിലും ഈ ഗ്രന്ഥത്തിനു" മാന്മായ്യൊരു സ്ഥാനം കൂണ്ടായിരിക്കേണ്ടതംണെന്നു ഒരു സ്റ്റേഫംപൂവം ആവശ്യപ്പെട്ട കൊള്ളുന്നു
സ്ദവിലാസവിലോഷം സ്കൂ മുരാരേ നോോരം രൂപ പ്രതിഷ യല്‍ പ്രര്യയവന്‍ പ്രത്യേകം ശോപികകസു സമ്മിളിതം,
൨൯ അദധുക്ഷപ്രസംഗ. *
കഫനിയമായ ഇര സ്േളനത്തിനറെ അല്ലേക്ഷനായി രിങ്ങവം എന്നെ തിം മത്തില്‍ നിങ്ങളോട്‌ ദ്ലനികള്ള അകൈതവമായ നന്മയേയും വ്മനത്തേയും ന്നെ.മരയി ഞാന്‍ പ്രകാശിപ്പി യൂകൊള്ൂന്ു
പ്രൂനിചചികിത്സയെ സംബന്ധിച്ചു പറയത്തക്ക അറിവും രരിചതവും ഇല്ലത്ത എന്നില്‍നിന്നു ജയ വിഷയത്തില്‍ വി ജേരമേയമായ ഒരു പ്രസംഗം കേംക്ഷവാന്‍ നിക്കാം ഗ്രഷിചചിട ണ്ടങ്കിയ്‌, ഇടപ്പോഠം തന്നെ നിക്കം നഭശപ്പെടകയാണ്ട ന്യു. പലിശ്രതന്മാരയ പ്രകൃതിചരിശിലനക്കായം വൈദ്യന്മാതം ഇര (സഭസിനെ അല്കരിക്കമ്പോം, ഇന്നത്തെ അഴ്യേക്ഷപദം എ ണില്‍ സമല്ലിച്ച യോഗപ്രവത്തകന്മാകരയെ അവനെ സ്വീക രിച്ച എന്നെത്തന്നേ അപോഥസിക്കേണ്ടതെന്ന സന്ദേഷം എന്ക്കിനിയും തിനടടിലലം പ്രവത്മകന്മാക്ഷ എന്നിലുദ്മ ൨൪ അല്യത്തിനെറയും അവരുടെ ിയോഗത്തെ നഷമിക്കളയുവാനുകമ. ൫൯൦ വൈമനസ്യത്തിനറെറയും ഫലമാണു ഇന്നത്തെ സ്ഥാ നോപോലബ്ലി എന്നു ഞ്ഞാല്‍ ആതിനെക്കമിച്ചു്‌ എനിക്കു പ ജുവാനുമമ ഒഴവന്നം അവസാനില്ിരിക്കുന്നു.
(ഇമ്മടെ ജഞ്മാനികളുയേ ആയ്യപുരായനന്മാരുടെ ജിവിത
പരഭാതിടെ ഏരെക്കുടറ അനുകരിച്ചുകൊണ്ടുഷമ ഒരു മാര്‍ഗ്ഗത്തെ ്വീകരിക്കേണമെന്നാകുന്നു ഈ സമ്മേളനം കേടളിയട്ട അ ഭ്ൃ്ഥിക്കു്നതു". ഇന്‍ഡ്യയുടെ അമൂ്യതര്ടതുയ വേഷങ്ങളില്‍ ന്നെ പ്രതിയെ ഫ്ൃഭയവര്‍ജജകമാകം വണ്ണം വാക ്ിതിരിക്കനനു. കരതഭൂമിയുടെ സകല ്േയസ്സുകമുേയും നടാനായി പ
168 ഭലേദ്ധനമാല
ഭിലസിച്ഛിരുന്ന ജൂഷ്യ പ്രകൃതിവിലാസത്തിനെഠ പ്രമം പ്പന്തലുകം ആയി അവകളില്‍ നമ്മുടെ ആര്യപുരാത (ഇന്മാര്‍പ്രകൃസ്യാദധകന്മാരായി ജീവിച്ചുപോന്നു, പ നശേനാ തില്‍ യാരെരു കൃത്രിമരീതികളെയും അവലംബിക്കാതെ കേ ഖല കായ്ക്ുനികളളയും ശ്ുഭജല്തെയുംകൊണ്ടു ഭിര്‍ഫജിവിക യിരുന്ന അവര്‍ പ്രകൃതിസേവകളില്‍നിന്നുളവാകുന്ന ഗുണോ ഫേരത്നക്കളു.ടെ വിജയവൈജയന്തികളായിരുന്നു.
ആടിര്യനമസ്താടംകൊണ്ടും പ്രംണയോമംകൊണ്ടം ഡിതമാ (യ ആഡാരംകൊണ്ടുട മറവും അവരെ പിന്്ുന്നേപോംകന്നവരും വിഭ ന്മാരും ഭീര്‍ഗ"ഘജിവ കളമായിരുന്നു, കുംര്യമറിയാതെ എ, ത്തിലും കറവ വെയിലും ഏറവംകൊണ്ടു" മൃത്തികയെ പൂശുക. യും മണ്ണില്‍ ശയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരും അവരുടെ അരോഗദ ഡഗായ്ജളളക്കൊണ്ു പ്രകൂതിസേവയുടെ ഫലത്തെ കാണിച്ചുത ഭരിരുന്നടടിലം
എന്നാല്‍ ഉത്രിമജീവിതകത്തെ അനുസരിക്കാന്‍ തുട്ങിയകാ രംമുത്ല്‍ ആല്യവേകതത്തിനുണ്ടായിക്കൊണ്ടിടിക്കുന്ന മററ്ങറം ക്ക കയ്യും കണക്ഷമില്ല, കൃത്രിമജീവിതത്തില്‍ കടന്ന മരോഗവാ സന്നയില്‍ ലയിച്ചു നാക്കിന്റെറയും മൂക്കിനെയും കള്യനുപ്രകാരം നര്‍ക്കുന്നവരാകന്ന മനുഷ്യരില്‍ മുക്കാലേമുണ്ടാണിമീശം പേരും, ഇട പതനത്തിലകേന്നു 'ഇവക്ഷ വൈദ്യ സഹായം അപേക്ഷിന്‌ കായിത്തിന്ിടടമ മ. ഇപ്പേടാം ഇവര ക്ഷാമ ്ലൂളോയി കാണ്ടന്നവ പാശ്ചാത്യവും പെടസ്ത്വും ആയ ചികിത്യാസന്ര ക്ായ്ങളകെന്നു
ഈ രമ്ക്രരം മ്മില്‍ അനാവശ്യമായ ഒരു പോടോട്ടവും ുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഭൈവാന്ഗ്രം ഹേതുവായിട്ടു, ഇടിനെറ ഫല മായി, ഖരോപക്ഷക്കാര്‍ മറേറവരില്‍ നിന്നു പലതും പഠിക്കേ ്ടതായിട്ടണ്ടെന്നു്‌" അവര്‍ മനസ്സിലാക്കിത്തു-ഒജിയിട്ടുണ്ടു". ഇ തൊയു ആശവാസകരേണംതന്നെ എന്നുളള തിന്ദസംശയമില്ല
പരോപകാമോണല്ലെ പ്രമതിരെവക്സമാജങ്ചിനറെറ അ ഭിസ്ഥാനം. കേരളിയരെ ആയയുോഗ്യസെഖ്യത്തോടുകൂടിയ വരാക്കുന്നതകേന്നു അത്‌ ഒററ മുദ്ദേശം, മഭമാത്രയങ്ങം' ഈ
്യംടിനെ സ്റ്റശിക്ഷകപോും ചെയ്യരുതേ എന്നു ഞാന്‍ ബല കായി ഉപദേശക.
ഇപ്പേംഠം നിലവിരു ഇടിക്കുന്ന വൈ്യഗമങ്ങളെല്ുടം പ്ര (മാനുമായി വിധിക്കുന്നതു" വന്ന ദത്തിനെ ശാന്തിയേയണേ ലം, പ്രകൂതിചികിത്സയാവട്ടെ മേത്തി അന്ല്ലനെ
അ്ലയക്ഷപ്രസംഗം 168
ത്തെയകന്നു വിധിക്കുന്നതു”. ഈ സസ്ഖ്രഭായം വളരെ ആയശാസ്യ വും അന്മകരണിജവും ആണെന്നതിനു രഭ്ദൂപക്ഷമുണ്ടാകവാ തരമില്ല. എന്നാല്‍ ്രാൃതിചികിത്സയുടെ സ്വരൂപം ല്ലവു ണം [ലക്കാതെ അതിനെക്കിച്ചു' ജേക്ഷേപി ജന്നവയം കണ്ണ
കൂടി ആരാധിക്കുന്നവരും കേ 0 നാനാഭോശക്കളിലും ഉ ണ്ടെന്നു രൊ൯ കേക്കു വെകളത്തിലിടിക്കുന്ന വശയേമാനം കേം ക്ഷമ്പോറം തവളയോ എന്നു ചോരികന്നേവരേയും പ്രതൂതിചികി (സതുംന്ന ഭിവസംതന്നെ നാളികേരം മടപ്പം വി്ജവാന്‍ ഉത്സാിക്കുന്നവരേയും ഞാന്‍ ഒരുപോലെയാകുന്നു ക്നക്ഷാക്ക നതു
ഇര വക സ്തൂനതകളെ പരിചിക്കന്നതിനും പ്രകൃതിചികിത്സ ചാരം ഉടോകന്നതിനും ഇതിന്‍െറ സസ്ത്രഭായത്തെയും ഉദ്ദേ: രങ്ളളെയും പാമരന്മാക്ക്ടി എളുപ്പത്തില്‍ മന്സ്സിലാകത്തക്കവി (യം അവയെക്റിച്ചു' ലളിതക്കഷയില്‍ പ്രസംഗങ്ജാം നടത്തുകയും ലേപ്വനമ്ജളെയും പുസ്തകങ്ടളയും പ്രസിദാപ്പെട്തുകയും ൭. ന്നു" അതയവേശ്വമകേന്നു. നിങ്ങളുടെ മാസികയും ഈ കാര്യത്തി ഒരു വലിയസയമാജിത്തിരുന്നതകെന്ന ഇൻ പരിശ്രമത്തില്‍ (റമ ശാസ്സരങ്ങളെയെ ഫ്ര്‍പ്പടുകളേയെൊ ഭയക്ഷോപിക്കുക,
നി (സമാജത്തിന്‍െ൪ ഗതിയെന്നും ഇത ൯ ഫലപ്രഷ്തിക്ക അവരുടെ, അനുഗരഹത്തെയകേന്ന ഇ ആ്രയമായി കരതിടടള തെന്നും കക വിശവാസം ഇടി പ്രവതകന്മാിള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കന്നതു (ഇന്ന മിരിക്ഷം. പംശ്ധാത്യരുടെ ശസ്രക്രയയേയം പെരസ്ത്രചരുടെ ചികിത്സാക്രമത്തേയും അപസിച്ലു പുറപ്പെടുന്ന യായം “അന താളത്തില്‍ കലംശിക്ഷവാനാണ്ട്‌ അധവകമമളുപ്പം പ്രമൃതിചി കരിത്സകന്മാക്ടം അവയെ ശരണം പ്രാപിക്കേണ്ടി വി: കരിയം.
പ്രചിനവൈല്യഗന്ഥം വെ്ത്തിനെ വകവെക്കാതിയു ണിട്ടിലല,
പനയം പ്രാണിനാം പ്രാണ വിശവമേവ ച തന്മയം
അതുയ്യേന്ത നിഷേധ നിക്വിചിാരി വാല്യേതേ.
[1 ലേ്ചനുമാല
ളിച്ചു പരന്നു. കുന്ന മൂടോടക്ടിയുല പശ്ശുവിന്‍പാലിനും ഇടവക ഗുണങ്ങളുണ്ടെന്നു അട്ടേം കാണക്കനിരന്ിട്ടി്ലം എ ണല്‍ ഭൂ്്റിശം ഇണ്ടായിട്ടെ വെളുടെങ്കില്‍, ഒരു ഭിക്കിലെ വെ കം കഴിച്ചിട്ടു ആയതു” ഒിക്കന്നതിനു മന്്‌ മദെറാരു ഭിക്കിലെ വെളു കടക്കു" എന്ന്‌ തൃചാ്യരും, ഒരുസ്ഥത്തിലെ തന്നെ കളത്തിലെ വെള്ളത്തിനു മുഴ ടോ കിണറിലെ കഴിക്കതതെ അ വ്യയം അഭിപ്രായപ്പുടുന്ന ശല്‍കലേം, വേനല്‍ ചം ബിച്ഛുല കാലക്കളില്‍ സ്വ്ഥനും കാച്ചേ പല്ചവെമ്ളം കടി ക്വു എന്നും, മിനംപിടിച്ു കഷിണിച്ചിടികന്നോളടം രപിഡിത അം 2൪ ചില മോഗികളും പച്ഛറെക്മം തിരെ ഉപോക്കിക്കണമെ അം അദ്ദേഫം നിര്‍ഡ്ലന്ധി്ചിരിക്കുന്ന ഇര യോഗിയെ മ തം യുക്തിയുകതമ്ലെന്നു ശദിഭ്ഭവോന്‍ തീരെ ഒരുകഷമില്ല അദ്ദേഷവും മനുഷ്യരെ സ്വസ്ഥ്മാരകവോന്‍ തൂമിച്ച്‌ടുണമ്‌.
,ബമഭോഷസ്റ്റമഗിശധ സമധമതുമലക്രിയ
പ്രസന്നാത്മേല്രിയമനം॥ സ്വസ്ഥം ഇസ്പരിധീയതേ.
ഈ നരം സ്വസ്ഥന്മാര്‍ ലോകത്തില്‍ കൂറി ഉണ്ടംകന്നനി കുന്നു ടിച്ചു, ജുചയ്ലം അന്ന വിധി എന്നിവയെ അദ്ദേ ഫാ ചിച്ച്‌ ടൂത്‌ അസീസും നേടിടടല്‍ തന്നെ, മരുന്നിനെറ അായേക്രേഭാതെ രോഗഫോയു മംറിപ്പേകേന്നത.ണ" ശഭിയായിട്ടു ഭവി എന്നും വൈദ്യശസ്ത്രേത്തില്‍ സുചിപ്പിച്ച മണ്ട.
ലിനാപി ഭേഷ്ജോ വ്യാധി പരുവ നിവത്തേ
(ഇ തു പങ്ച്വിഫിനന്നോം ഭേഷനാം ശരൈടപി.
ക്ഷണപടതഥങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചു ബദിമാന്മള്‍ പ വം, സംയോഗം, സംസ്ക, മാതരം ദേശം, കലം ഉപയോഗ എന്ന എ$ വ്യവസ്ഥകളെ നോക്കേണ്ട". ഇതെത്ര ശാസ്ത്രി വും ആദേട്ചനാപ്റി വമായ ഒരു വിധിയാകന്നും ശരി, കോരമ്പും യവം വര, കുടുക്ക നെറ്റിക്കു, മന്ിരിക്ാപ്പുഴ്, പട വരം ലിം ചെപ്പ്‌, പഞ്ച സമര, ഒന, ശുദോജലം, പായം തേന, എന്നിവ ഉപര്‍യഗേയോഗ്വങ്ങളായ' പമാത്ഥാങളാഷി അങ്കം ഗഹൃഭയത്തിലും വഠയോഗ്രിപികയിലം പട്ടികയില്‍ ചേത്ടിട്ടിലിക്ുന്നു.
കടശുലവണവ്പു്സി്തൂക്ഷവിദേഫിന
ആശാരാരജസ്‌സ്യേഷ്ട േശോകോമപ്രര॥
എന്നു ഗിരോപനിഷഷത്തിചും കാണ്ന്നു. (ഇത്തായ ഒരു സധനമുത്ടുന്നും, ഇള" ോന്നില്‍ കൂടുതല്‍
അടയു ക്രോം 1൩
കറവരിഴി ന്നു എന്നും, അവയ പകം മചയ്തരല്‍ ഇതിനു കുറ പ്ലം ശക്തിക്ഷയം കാട്ടുന്നു എന്നും പൂര്‍ിചെജ്മാര്‍ പറഞ്ഞി ടൂണ നവീനശാസ്രജ്ത്ൻ പരീക്ഷാണങ്ഭളെക്കൊണ്ടു ഇത്‌ ബംഗതികളെ വിശര്‍മാക്കിയും വരുന്നു, ഈ വക സംഗതികഥം പ്രഉൃനിചികിത്സാസസ്പ്രദയത്തെ വളര അനുകൂലിക്കുകയും (സഹായികകേയും ചെയ്യുസുണ്ടെന്ന ഞാന്‍ എടയ്തുകാണിക്കേണ മെന്നില്ലല്ലോ.
രക്ഷേം ഇടന്നവടെ ചേവേകറിയും കഴിച്ഛു ശീലിച്ചു വളന്ട പരന്ന ഒരാരം മരു ടിവസംകൊണ്ട ക്ഷോനസ്്യര്‍യം മറേവവാന്‍ ത്സാില്ലാന്‍ം, ആ നടപടി ഗ്രണത്തിലധികം മോഷത്തെയാ കന്നു ചെയ്യുക. ' സ്വസ്ഥാനം രോഗിയും എല്ലാവരും പച്സ്ുഴം (തിന്നേണമെന്നം പച്ചുവേക്മമേ കിച്ുകൂടു എന്നും മറവം സലാം തില്ല മുടകിയാല്‍ പ്രകൃതിചികിത്സംരീതി പരിഹാസത്തിനു പ്രത്രമായിത്തിരമേം എന്നു നമ്മറം ആലോചിക്കേണ്ടതംകന്നു. ചതുദംഗക്കളിയിലെന്നപോലെ ഇര സ്ഥാപനകാ്്ളിലും ഭ്മുകാല്‍ കണ്ടിട്ടേ നമമദം ഒഭുകാല്‍ ുമ്പോട്ടവെക്കാവു. (സാമു സകല പ്രവൃത്തികളും അഭിപ്രയക്കളം ശട്സ്ൂഷസിക് ശരിയായിരിക്കണം ഒന്നിലും തിടകഷമതതു്‌. അടി മടപ്പിലു (നമുക്ക നമമുടെ സ്െരധത്തെ കെട്ടിക്കയററിയാല്‍ മരി. അരണ ത്തമം.
ശീലം; ശുചി, ഭക്ഷണം, മലര, വ്യയാമം, ക്രമികരി ച്ചു ജീവിതം എന്നി ഷഡംധാങ്ങേളില്‍ 'വിങ്ങളുടെ ബുദ എപ്പം പരിഞ്ഞിരിക്കട്ടെ. എവിടെ എടപ്പലം ചെന്നാലുമു കൂ കാപ്പിനലയാമം, അനിയമക്കളായിട്ടക ഭയഡാവിാര്കം എംപ്പാ?ം കിടക്കയിലോ ചാരുകസേരയിന്മേലോലളള വിശ്രമ ഇവയൊക്കെ കോളികടെ എത്ര കാശിനുകൊള്ളതനാത്തവരാക്ി ത്തിരി". ശരിയായി ക്ഷിവൊ൯ വശമി്പത്തേവരല്ലെ മ്മുടെ ഇടയില്‍ അധികമുലതു്‌. കൈകൊട്ടിക്കളിയേയും കള ഭിയേയം എന്നു നമ്മറം അനാമിപ്പംന൯ തുടങ്കിയൊ, തല്ലോ ഭിനക്ഷീണവും ശദീ്തിനു അന്നമയ നുമ്മുടെ ശതിക്ഷയ വം തുടങ്ങി, സം്ധബലവ ഇല്ലാതായി. കായബലം മേധാ ശരക്തിയുമില്ത്തെ ഒന്പരിമായടെ പ്രജകളക്കെണ്ടല്ലേ ഇസ" ആചാജ്യസ്വംമികളുടേയും ഒരേ നരയും നാട്ടിനെ നിറച്ഛുവരു തു"! എന്തൊരു കഷ്ണം! എന്തൊരു സങ്കരം!
്രകൃതിചികിത്സാസമാജം ഇര ശോചനീയമായ അവസ്ഥ [൭ില്‍നിന്ന നമമുടെ കേളേത്തെ കരകയറയമാറോകട്ട! ഈശവര
അ ലേഖനുമാല
ലിശവാസംകൊണ്ടും ശ്രുചിത്പംകൊണ്ടും അദോഗളളവഗോത്രത കൊണ്ടും പ്രസന്നതയും ബദിശക്തിയും സെർന രാര്യ ശെ്യപ്രഭതിഗുണഗണങ്ങളുംചേന്ര' വി്ുതധ്യതിനേടുന്ന ബന്്്നാങങള്െക്കൊണ്ടും കേരളത്തെ ഇര സമാജം അലങ്കരപ്പിക്ക റോകട്ട; പ്രമൃതിയുടെ കരമാഗരുവും പഭിമിതവുമായ പി സേവനുത്താല്‍ നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ സമധാേത്തിനെറ ഒരു മന ായതന്‍ പ്രുചഭിക്കമാറകേട്ട ശവ സൂര്യന്‍െറ അരുണ ക്കിരണേജാലജ്ജം കഞ്ടുമുടങ്കട്ട സംതപരകത്നിഒന്‍െറ കകള രവം കേട്ടതുട്ങട്ട; ഈ ലരാസ്ഥാനത്തിന്ദ മൈവം ഉത്തരോത്തരം അഭിവൃദ്ധിയെ പ്രദാനം ചെയ്ുമാറകേടടെ.
൩൦ ഗ്രാമോദ്ധാരണം. അതി ജയശ്യര,
പരിഷ്ണുതലേകത്തു" എവിടെ നോക്കിയാലും ഗ്രാമോ ത്തിനായി പരിശ്രമിക്കുന്ന ഭാഭ്യകാര്യകശലന്മാരുടേയും മറവ മ ഫാശന്മാരുടേയും ഇക ഭിവസം താം കൂടിക്കൂടി വരുന്നതായി ക്കണം, ആതിലയ്തത്തിന്നു കാരണേമില്ലം ഗ്രാമീണജന് ഭൂടെ ക്ഷേമത്തിലാണല്ലെ മാജ്യത്തിനറെറ ഐശ്വഭ്യവും രക്ഷയും സ്ഥിതിചെയുന്ന . വിയിലും ഗ്രമോാരണം എന്ന ശബ്ദത്തിന്റെ മം റെറാലി കേട്ടതുടങങിട്ട കുറെ നാളായി. വാക്കിനെ? മുക്കം എ, ലഭിക്കിലും ശകതിയേടുക്രടി പ്രവഷിച്ചുകഴിക്താന്‍, ഗ്രമോദോര (ഇത്തിന്ുവേണ്ട ഒരുത്തമരിതിയിലുല്ചം ലയവൃത്തിമാര്‍ക്സും സ്വദേശ സ്സഫികഠം ഇവിടെയും പൂന്്റമായി ഏരപ്പെടത്താതിരിക്ുകഥി ൮: ആ കാലത്തിനെ സുപ്രഭാതം ക്ടുതുടങ്ങിയിരിക്കന്ു. പ്രാ ഭയോഗികമായേ പേയ ഈര സ്മഭിത്തില്‍ ലൂണ്ടിക്കാണിക്കേണ്ട ൭" ദേശാഭിമാനികളുടെ കൃര്യമാ്ട്‌.
മത്തരകാലത്തിലെ ഗതി പൂര്‍ല്വചോരത്തെയും സാസ ത്തെയും ആഗ്രയിച്ചായാലെ അതൊരു തത്തമരിതിയിലാക, ഇതു (നുഷ്യവര്‍ഗ്ണുത്തിന്‍െറ വളച്ലയയുടെ മൂലതത്വങ്ങളിലൊന്നാണ്ട്‌, അതുക, നമുക്ക പൂര്‍ല്യകവേമിലേക്കു ഒന്നു പിന്തിരിഞ്ഞു ഭനനക്കുകതന്നെ.
്രാമോോണം 18
ഏരികാലന്തു കൊല്ലിരാഭ്യഭരണയന്ത്രതതിനെം പ്രധാന അംഗങ്ജരം രാജവ്‌, സ്വരൂപികം, ലേകേര്‍ തന്നിവരായിരുന്നും ലണ്ഡാധിപതികട്ടെയാണ്ട്‌ സ്വതൂപികഠം എന്നു പറയുന്നത്‌. ലോകര്‍ എന്ന പദം സാധാണോേയായി മപയോഗിച്ചുകാന്ന്നതു* (നായന്മാരെ ഉദ്ദേശിച്കേന്നു.ന
(നായര്‍ തട്ടില്‍ താമസിച്ചിരുന്നു. പല തറകം കൂടിയ തൊരു ട്ട. കേരമളോല്ലത്തിയില്‍ തറയും സമ്മേതവും മ്പി ച്ചു; നറയകത്തു നായന്മാരെ കല്ലിച്ച; അവരെക്കോണ്ടു" ഓടോ കസം കൈയും ക്ലനനയം കല്ലില്‌; അവകാശത്തിനു ര്യം വി ത്വരാ പരിപാകിച്ചുന ഗ്നു പറഞ്ഞിടികകനനു.
ട്ങാം
(ഖാരോ തറയിലുമ്മ താവാടുകളിലെ കാരണവന്മാര്‌ യോഗ മായി ചേന" അതാതു താരെ സംബന്ധിച്ചു. കാ്പധളെ അ നേപഷില്ിരു്നുഴ൦ ഇൻ യോഗത്തിനു കൂട്ടം എന്നു പേര പഠ ഞതിരുന്നു.
(ട്ടാ മൂന്നുതരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന. ദോ തറയിലെ കു രണവസ്മിഎടി തക്കാരം ആലോചിച്ചു വ്യവസ്ഥചെയ്യുന്ന തിന തറ; നാട്ടി തറകളിലെ പ്രതിനിധികറം കരടി നാട്ടി ലേക്കു പൊതുവായ കായ യലോില്ലു തീല്ിരാ്ന്നതിനു ഇട്ടോര്‍ക്രട്ം, കേരളത്തെ മുഴവന്‍ സംബന്ധിക്കുന്ന കാദ്യ്ജാം ആ ലോചിപ്പുംന്‍ കേരളമഫാഭനങ്ങളുടെ കൂട്ടം.
തറത്ജനതം സ്വയംഭരണം പഠിച്ചതു" താകൂ്ട്തിലായി ന്ന, താവക സകലകാര്യങ്ങളും നിഷ്ക്ഷമായും യാതൊോക്ഷേ പരം ക്രഭാത്തവിധത്തിലും താക്മട്ടം നോക്കിവന്നു. തജ ളില്‍ തക്കം ഉണ്ടായാല്‍ അവയേയും അതു തികം മങ്കി ചം തെറ കുററമെ ചെയ്താല്‍ ശിക്ഷയും അത്രന്നെ നടത്തും. സമമധേന്േത്തെ പാലിക്കുവാന്നം കുവേലിന്ും ആമുകളു്ടോയിരുന്നു. കൂട്ടത്തിനു" വേണ്ടിവന്നാല്‍, കരംധുമത്തി, മൂലധനം ഉണ്ടാകം (ജള്ള, അധികാരവ്വം ഉണ്ടായിരുന്നു, തറവക കേ, കുളി, മേ ച്രല്‍സ്ഥലം, പാറശാല എന്നിവയുടെ മേലനേ ഷണം രട്ടത്തി അരുന്നെയായിുന്നു. കൃഷി, കൈത്തൊഴില്‍ എന്നിവ നിഷ്സഷ യായി നത്തിയിരുന്നു. താക്ഷാരുടെ ആവശ്യത്തിനായി ആശാഭിം മൂശാരി, കൊല്ലന്‍, തട്